...ΣΑΒΒΑΤΙΑΤΙΚΕΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ...

...-Μαμά,πες μου κάτι!Πως θα είμαι άραγε στην ηλικία σου;

-Βασικά,θέλεις,δεν θέλεις,εκ των πραγμάτων θα είσαι περισσότερο μυαλωμένη από τώρα..!

-Είναι ωραία ηλικία η δικιά σου;Πώς είναι να είσαι 48 χρονών;

-Όταν είχα ακριβώς τα δικά σου χρόνια, έκανα τις ίδιες σκέψεις και τις ίδιες ερωτήσεις στη γιαγιά σου.Της έλεγα ότι ήθελα πολύ να της μοιάσω!Την θαύμαζα από τότε που άρχισα να την νοιώθω,να την βιώνω,να την γνωρίζω!

-Αααα!Για αυτό τώρα τελευταία μου λέει συνέχεια η γιαγιά,"η μαμά σου δεν έχει ποιόν να μοιάσει;"

-Πίστεψέ με,ούτε στο μικρό της δαχτυλάκι δεν την φτάνω και άς λέει εκείνη ότι είμαι φτυστή της.

...Προσπαθούσα να με φανταστώ από μικρή,πώς θα ήμουν,πώς θα φερόμουν,πόσο θα με αντιπροσώπευε αυτό το νούμερο στη σκέψη μου ,στο φέρεσθαι μου,στη κρίση μου,στις ιδιότητές μου,τόσο στο κοινωνικό σύνολο,όσο και στο επαγγελματικό και βεβαίως στον οικογενειακό μου.

-Και τώρα;,τώρα που έφτασες έως εδώ,τι βλέπεις;Τι συμπέρασμα έβγαλες1Ικανοποιήθηκαν οι απορίες σου;

-Μα ναι! Μπορώ να πώ,ότι κατέληξα στο συμπέρασμα,ότι είναι η ομορφότερη περίoδος του ανθρώπου,γιατί είναι γεμάτη από εμπειρίες,παθήματα,που άλλα έγιναν μαθήματα και μαθήματα που σε αφήνουν μεταξεταστέο.

Αισθανόμαστε σαν μικροί 'σοφοί",έτοιμοι να μεταδώσουμε τις γνώσεις μας στους νεότερους.,αλλά και συνάμα,μαθητούδια,έχοντας την επιθυμία να ρουφήξουμε ότι καινούριο προστίθεται στη σφαίρα που μας περιβάλλει!

Είμαστε ρομαντικοί,έχουμε κάθε δικαίωμα στις αναμνήσεις,στις συγκρίσεις,στις αποδοχές,στις απαξιώσεις.Είμαστε σαν παιδιά,που όπως χαίρονται με την απόκτηση ενός φίλου,ή ενός παιχνιδιού,έτσι και εμείς χαιρόμαστε,όταν αποκτάμε κάτι πολύτιμο,που αυτό έχει διάφορες μορφές και διαφορετική αξία για τον καθένα.

Έχουμε μάθει πλέον,ότι πρέπει να ζούμε και να χαιρόμαστε την κάθε στιγμή,γιατί,.ό,τι τελειώνει ,δεν ξαναγυρνάει.

-Γιατί δεν βάφεις τα μαλλιά σου ποτέ;Οι μητέρες των συμμαθητών μου,τα βάφουν όλες!

-Γιατί όμως τα βάφουν;

-Δεν ξέρω.Ίσως για να φαίνονται νεότερες;Τους ενοχλούν οι λευκές τρίχες;Δεν ξέρω!Πάντως εγώ όταν μεγαλώσω δεν πρόκειται ποτέ να τα βάψω!

-Εσύ,μικρή ξανθόψειρά μου,δεν θα χρειαστείς ποτέ βαφή.Αμάν κάνουν οι κοπέλες σήμερα να αποκτήσουν το δικό σου χρώμα!Εσύ θα είσαι φυσική ξανθιά!

-Αυτό τώρα να το πάρω για καλό ή για κακό;

-Για καλό να το πάρεις βρε κουτό!Το χρώμα στα μαλλιά δεν έχει να κάνει με την εξυπνάδα!Ξέρεις πόσες μελαχροινές γνωρίζω,που το έχουν" ακατοίκητο" και πόσες ξανθές που ο Αινστάιν θα ζήλευε;-καλή ώρα-;..

-Τελικά,δεν μου απάντησες..Γιατί ποτέ δεν τα έχεις βάψει;

-Μα ακριβώς για τον λόγο ,επειδή μου αρέσει η ηλικία μου και συμβαδίζω με αυτή!Κάθε άσπρη τρίχα που βλέπω,με γεμίζει χαρά,πράγμα για το οποίο με κοροιδεύετε.Γιατί να τα βάψω;Να κρύψω τι;.Να ξεγελάσω ή να κοροιδέψω ,ποιόν;..

-Καλά ντε!Μια ερώτηση έκανα.

...-Ευκαιρία έψαχνα!..

..Άντε ,ετοιμάσου τώρα να πάμε για να αγοράσω τα καλλυντικούλια μου...