...ΛΙΓΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ..

... ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ..!Λίγο ακόμα και φτάνει στο τέρμα!Εξοντωτική ημέρα σήμερα..!Αισθάνεται χώμα..Έκλεισε 13 ώρες και δεν βλέπει την στιγμή να φτάσει σπίτι της..

..Μπαίνει στο αυτοκίνητό της και βάζει τον αγαπημένο της σταθμό.Το METRO από το σπίτι της,απέχει μόλις 10 λεπτά.Οδηγεί αφηρημένα,σαν τραίνο πάνω στις ράγες του..
Φτάνει στο γνωστό της υπομονής φανάρι,και το βρίσκει όπως πάντα ,κόκκινο.Εκατομμύρια φορές το έχει περάσει το φανάρι αυτό,σε διάφορες ώρες της ημέρας και της νύχτας και ποτέ δεν το έχει περάσει με πράσινο.Ίσως επειδή το κόκκινο,είναι το χρώμα της..!...

Περίεργο….!Τι σκέφτεται το μυαλό ,όταν το σώμα βρίσκεται σε κατάσταση…καταστολής..!
Περιμένοντας,-υπολογίζει ότι θα ανάψει άλλες 2 φορές κόκκινο το φανάρι,μέχρι να έρθει η σειρά της να ξεσκαλώσει,-οι σκέψεις της πηδάνε σε διάφορα θέματα της ημέρας που πέρασε,σε προβλήματα που θα πρέπει να βρουν την λύση τους αύριο.

Και ενώ τα δευτερόλεπτα της αναμονής,της φαινόταν λεπτά και τα λεπτά,ατέλειωτες ώρες μέχρι το δεύτερο πρασίνισμα του φαναριού,την πλησιάζει,ο επί 11 χρόνια συνήθης ύποπτος Πακιστανός,..ένοικος του φαναριού,κρατώντας μια ανθοδέσμη στα χέρια του..

-Δεν θέλω λουλούδια φίλε μου,ευχαριστώ..!
Ο πλανόδιος δεν πτοείται..,επιμένει..
-Ευχαριστώ σου είπα,!δεν θέλω λουλούδια!,θέλω να πάω σπίτι μου!!!!!

Το φανάρι γίνεται πράσινο,βάζει πρώτη,ξεκινάει,’ωσπου βλέπει να προσγειώνεται επάνω στα πόδια της,η ανθοδέσμη του πλανόδιου ανθοπώλη της,και ταυτόχρονα τον ακούει να της λέει..

-Κυρία πρέπει εσύ να πάρεις τα λουλούδια.!Τα πλήρωσε κύριος σε κείνο το μαύρο αυτοκίνητο και μου είπε να σου τα δώσω..

...Κατάπληκτη κοιτάζει μια τον Πακιστανό,μια το μαύρο αυτοκίνητο,που εκείνη την στιγμή έστριβε στην αντίθετη κατεύθυνση από την δική της .Δεν της θύμισε τίποτα το αυτοκίνητο..,δεν το γνώριζε..!
Σταματάει δεξιά και φωνάζει τον Faouzi.

..-Πες μου καλέ μου,μήπως έκανε λάθος ο οδηγός του αυτοκινήτου;,μήπως εσύ δεν κατάλαβες καλά;;
..-Όχι,κυρία!Ο κύριος ήταν στην διπλανή σειρά από εσάς,δίπλα σας.Φώναξε εμένα,αγόρασε τα λουλούδια και μου είπε να σας τα δώσω..Αυτό έκανα..
..-Εντάξει! Σε ευχαριστώ καλέ μου Faouzi..

..Ξεκίνησε με ένα χαμόγελο χαραγμένο στα χείλη της..Με μιας,όλη η κούραση και η θολούρα του μυαλού της εξαφανίστηκαν..!Αισθάνθηκε πολύ ευτυχισμένη!..Αναπτερώθηκε το ηθικό της και γέμισε ικανοποίηση η γυναικεία της φύση και το ΕΙΝΑΙ της!..

Ευχαρίστησε νοερά τον άγνωστο ΔΟΝ ΖΟΥΑΝ,που της ξύπνησε την φιλαρέσκειά της,σε μια στιγμή,που το μόνο που ήθελε να κάνει,ήταν να τρέξει σπίτι της,να κάνει ένα ζεστό μπάνιο και να φορέσει τις πυζάμες της!..

… Μπήκε τρέχοντας στο σπίτι φορώντας το πονηρό χαμόγελο,που πριν λιγο της παρουσιάστηκε,και έβαλε τα μπουμπουκιασμένα τριαντάφυλλα σε ένα βάζο ,με 2 ασπιρίνες!

…Αυτά τα λουλούδια,έπρεπε να διατηρηθούν όσο το δυνατόν περισσότερο!!...

...Αφιερωμένο εξαιρετικά το κομμάτι αυτό,σε όσους όντως,τους αντιπροσωπεύει..