Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2010

...ΑΠΟ ΤΙ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ Η ΠΡΟΟΔΟΣ ΕΝΟΣ ΛΑΟΥ...

 ...Να σκέπτεσαι και να ενεργείς!

-Η διαφορά μεταξύ πλούσιων και φτωχών λαών,δεν έγκειται στην ηλικία της χώρας.

Αυτό αποδεικνύεται  από χώρες όπως η Ινδία και η Αίγυπτος που έχουν ιστορία 2000 ετών και όμως είνα φτωχές.
Από την άλλη,ο Καναδάς,η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία,που πριν από 150 χρόνια,ήταν άνευ σημασίας,σήμερα είναι ανεπτυγμένες και πλούσιες χώρες.

-Η διαφορά μεταξύ πλούσιων και φτωχών χωρών,δεν έγκειται στο φυσικό πλούτο που διαθέτουν.

 Η Ιαπωνία είναι χώρα περιορισμένης έκτασης,κατά 80% ορεινή,ανεπαρκής για καλλιέργεια και κτηνοτροφία,αλλα΄η οικονομία της,είναι δεύτερη στον κόσμο.
Η χώρα μοιάζει με ένα απέραντο πλωτό εργοστάσιο,που εισάγει πρώτες ύλες από όλο τον κόσμο και εξάγει βιομηχανικά προιόντα.
  Ένα άλλο παράδειγμα είναι η Ελβετία,η οποία δεν έχει φυτείες κακάου,έχει όμως την καλύτερη σοκολάτα στο κόσμο.
Παρ'όλη τη μικρή της έκταση,αυτή η χώρα έχει αναπτύξει την κτηνοτροφία και το έδαφός της καλλιεργείται 4 μήνες τον χρόνο.
Σαν να μην ήταν αυτό αρκετό,παράγει γαλακτοκομικά προιόντα αρίστης ποιότητας.
Είναι μια χώρα που εκπέμπει μια εικόνα ασφάλειας,τάξης και μόχθου!

  Ανώτεροι υπάλληλοι  πλουσίων χωρών,που επικοινωνούν με αντίαστοιχους ανώτερους υπάλληλους φτωχών χωρών,δείχνουν ότι δεν υπάρχει σημαντική διανοητική διαφορά μεταξύ τους.
Ούτε και η ράτσα ή το χρώμα επιδερμίδας,έχουν καμμιά σημασία.
Οι μετανάστες που στις χώρες τους αποκαλούνται τεμπέληδες,αποτελούν την παραγωγική δύναμη των πλούσιων Ευρωπαικών χωρών.

  Πού έγκειται λοιπόν η διαφορά;

  Η διαφορά έγκειται στη στάση των ανθρώπων όπως αυτή έχει διαμορφωθεί δια μέσου των ετών από την παιδεία και την κουλτούρα.( καλλιέργεια).

 Αναλύοντας την συμπεριφορά των ανθρώπων σε πλούσιες και ανεπτυγμένες χώρες βρίσκουμε,ότι η πλειονότητα των ανθρώπων ,ακολουθεί τις ακόλουθες αρχές στη ζωή της.
1, Ηθική ,ως βασική αρχή.
2. Ακραιότητα.
3.Υπευθυνότητα
4. Σεβασμός προς τους νόμους και τους κανόνες
5.Σεβασμός των δικαιωμάτων των συμπολιτών τους.
6. Αγάπη για την εργασία
7. Βούληση για  μεγάλη δράση.
8. Αγώνας για αποταμίευση και επένδυση.
9. Ακρίβεια.
 
Στις φτωχές χώρες,μόνο μία μικρή μειονότητα ακολουθεί αυτές τις βασικές αρχές στη καθημερινή της ζωή.
 Δεν είμαστε φτωχοί επειδή έχουμε έλλειψη πρώτων υλών,ή επειδή η φύση είναι σκληρή απέναντί μας.
Είμαστε φτωχοί επειδή μας λείπει η σωστή στάση.
  Μας λείπει η βούληση να συμμορφωνόμαστε και να διδάσκουμε αυτές τις λειτουργικές αρχές των πλούσιων και ανεπτυγμένων κοινωνιών.

 Αν αγαπάμε τη χώρα μας,ας ενεργήσουμε με τέτοιο τρόπο που αυτό το μήνυμα να μπορέσει να κυκλοφορήσει σε πολύ κόσμο και να του δώσει τη δυνατότητα να ΣΚΕΦΤΕΙ,να ΑΛΛΑΞΕΙ,να ΔΡΑΣΕΙ.

...ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ...

Τι σημαίνει η λέξη: ψήφος και οι φράσεις: "θα το ρίξω δαγκωτό", "τον μαύρισαν";
Παρουσίαση με λίγα λόγια:
Η λέξη ψήφος, αρχικά, προσδιόριζε τη μικρή λεία πέτρα (απ εδώ και το ψηφιδωτό) την οποία χρησιμοποιούσαν για την καταμέτρηση εκλογικών προτιμήσεων
Τα πρώτα ψηφοδέλτια χρησιμοποιήθηκαν στις Δημοτικές εκλογές του 1914. Μέχρι τότε σε κάθε εκλογικό τμήμα υπήρχαν τόσες κάλπες όσοι υποψήφιοι. Η κάθε κάλπη χωριζόταν εσωτερικά σε δύο μέρη που αντιστοιχούσαν, εξωτερικά, σε δύο χρώματα, το άσπρο (θετική ψήφος) και το μαύρο (αρνητική ψήφος). Απ εδώ και η φράση "τον μαύρισαν".
  Ο ψηφοφόρος έπρεπε να περάσει απ΄ όλες τις κάλπες και να πάρει από τον κάθε υπάλληλο, που στεκόταν μπροστά από κάθε κάλπη, το σφαιρίδιο. Ο κάθε υπάλληλος φώναζε δυνατά το όνομα του υποψήφιου. Ο ψηφοφόρος καταψήφιζε ρίχνοντας σε όλες τις κάλπες την ψήφο στο μαύρο τμήμα , ενώ , μόνο, σε μία έριχνε το σφαιρίδιο στη λευκή.

  Για να γνωρίζουν τον ακριβή αριθμό των "δικών τους" και να αποφύγουν λαθροχειρίες η θετική ψήφος ήταν, συνήθως, δαγκωμένη, για να αναγνωρίζεται στην καταμέτρηση. Απ εδώ και η φράση "θα το ρίξω δαγκωτο" (Γ. Δαμιανός)

    Σε κάθε εκλογικό τμήμα υπήρχαν τόσες κάλπες όσοι υποψήφιοι στην περιφέρεια.
Η κάθε κάλπη ήταν φτιαγμένη από λευκοσίδηρο, χωριζόταν εσωτερικά σε δύο μέρη που αντιστοιχούσαν, εξωτερικά, σε δύο χρώματα, μαύρο και άσπρο. Το δεξιό μέρος και στην εμπρόσθια πλευρά του είχε τη λέξη "ΝΑΙ" με κεφαλαία και ήταν άσπρο. Το δεξιό μέρος είχε τη λέξη "ΟΧΙ" επίσης με κεφαλαία και ήταν μαύρο.
Στο πάνω μέρος της κάλπης ήταν τοποθετημένος σωλήνας σε γωνία 25 μοιρών, που είχε μάκρος 27 και διάμετρο 12 εκατοστά. Ο ψηφοφόρος έπρεπε να περάσει από όλες τις κάλπες και να πάρει από τον υπάλληλο που στεκόταν μπροστά από την κάθε μία τη μικρή μολυβένια μπάλα, το σφαιρίδιο.
Ο Υπάλληλος που στεκόταν μπροστά στη κάλπη έπρεπε να φωνάζει ποιανού υποψήφιου ήταν η κάλπη. Μόλις ο ψηφοφόρος έπαιρνε τη μολυβένια μπάλα , σήκωνε το χέρι κρατώντας τη ανάμεσα στο μεγάλο δάχτυλο και το δείχτη για να δείξει ότι κρατούσε μόνο μία και κατόπιν έβαζε το χέρι του μέσα στο σωλήνα και το έριχνε στο χώρισμα που αντιστοιχούσε στο "Ναι 'η το "Όχι".

από το βιβλίο του Γρηγόριου Δαφνη, τα ελληνκά πολιτικά κόμματα, σελ. 261,Αθήνα 1961