…Ο ΜΕΡΦΥ ΚΑΙ Η ΠΑΡΕΑ ΤΟΥ-( μέρος β΄)

..Και βέβαια αντέχετε!..Θέλετε,δεν θέλετε…

Διανύουμε λοιπόν την πρώτη εβδομάδα των πολυπόθητων διακοπών και βρισκόμαστε στη μέση της..Η άκρη της,έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον!

Ο καλός μας γείτονας,( άλλο κεφάλαιο τούτο),μας προμήθευσε με ένα κουτάβι!

Αλανιάρικο,κουκλί,άρτι απογαλακτισθέν,μία σκέτη ζωγραφιά,όπως είθισται να είναι όλα τα μωρά του ζωικού βασιλείου!

Χαράς Ευαγγέλια!Η βάπτιση ετελέσθη άμεσα,μιάς και δεν ήταν καθόλου δύσκολη η εύρεση του ονόματος.Και το όνομα αυτής,NERA,( ο τόνος στο ΝΕ),αφού το φόντο της παρέπεμπε σε Αφρικανικές μορφές.

Μας κατέκτησε αμέσως!Κυριολεκτικά όμως!Ακόμα και τον δήθεν «σκληρό» μπαμπά μας!

ΠΡΩΤΟ ΒΡΑΔΥ

Η μικρή:” …-μαμά,θα κοιμηθεί στο δωμάτιό μου.Θα την βάλω δίπλα από το κρεββάτι μου,επάνω στο χαλάκι..»

-«Είσαι σίγουρη γι αυτό που μόλις τώρα δήλωσες;Δεν ξέρεις τι έχεις να περάσεις…!»

-« Ωχού μωρέ μαμά!Τι θα περάσω δηλαδή;Σιγά τώρα!..Θα πέσει και θα κοιμηθεί όπως κοιμάται τόσες ώρες τώρα..»

…Στις 3 τα ξημερώματα,αισθάνομαι ένα γαργάλιμα στη μύτη μου και μια γνωστή φωνή να μου ψιθυρίζει: ‘-Πάρτετην!Κλαίει συνέχεια και δεν ξέρω τι να την κάνω..!»

..και βρέθηκα αγκαλιά με το ψυχοπαίδι μου…

Το πρωί με βρήκε να πίνω καφέ στις 5 το πρωί αξημέρωτα με ένα κουτάβι γεμάτο όρεξη για παιχνίδια και εμένα με οδοντογλυφίδες στα μάτια!..

Αυτό είχα χρόνια να το ζήσω..Επιτέλους κάποια στιγμή,αποφάσισε να αποκοιμηθεί στον ώμο μου ως παπαγάλος!Πέρασαν 3 ώρες ακινησίας και από τις δυό μας!

Η κολώνα του σπιτιού μας ξύπνησε και βλέποντάς με σε αυτή την κατάσταση είπε:

-«Βρε παιδί μου,θα την κακομάθεις!..Δεν θέλει πολλές αγκαλιές το ζωντανό!Δεν ξέρεις την παροιμία που λέει,το παιδάκι σου και το σκυλάκι σου ,όπως τα μάθεις;..»

Το βλέμμα μου,τον έκανε να καταλάβει,ότι η προηγούμενη νύχτα περιείχε σκληρό rock!

-“O.K.”,του απάντησα,-αναλαμβάνεις την εκπαίδευσή της εσύ από απόψε το βράδυ!»

-«Να δείς πόσο εύκολο είναι..»,απάντησε ο «σκληρός».

Στην παραλία,κοιμόταν όλες τις ώρες κάτω από τις ξαπλώστρες,μαζεύοντας δυνάμεις για το επόμενο νυχτερινό rave party.

-«Πρέπει να την κρατάμε όσο το δυνατόν περισσότερες ώρες ξύπνια,προσαρμόζοντας το ωράριό της στο δικό μας»,απεφάνθη ο «ειδικός»!

-«Μην ξεχνάς όμως,ότι είναι μόλις 24 ώρες μακριά από την μητέρα της και πρέπει να της καλύψουμε εμείς την ασφάλεια που έχασε απομακρυνόμενη από αυτή»,απάντησε η κατά κόσμον μάνα!

-«Έχε μου εμπιστοσύνη και θα δείς!Από αύριο,δεν θα την αναγνωρίζεις!»…

….Πράγματι!Δίκιο είχε!Δεν τους αναγνώριζα!..

Το πρωί βρέθηκα σε ένα σουρεάλ σκηνικό: ο σύζυγος,κρεμασμένος μισός κάτω από το κρεββάτι ,με τα πόδια να ακουμπανε στο έδαφος,η μικρή να κοιμάται του καλού καιρού επάνω στο πόδι του,γεμίζοντας και οι δύο τον χώρο με ηχητικά «σποτάκια» άγριου ροχαλητού!.

Ξύπνησαν από τα γέλια μου!Δεν άντεχα!

-«Είδες;,μου είπε,Αυτό ακριβώς χρειάζεται για να ηρεμεί τα βράδια και να κοιμάται!

Ένα πόδι!»

-«Πολύ σκληρός για να εκπαιδεύσεις!..Δηλαδή θα πρέπει να κοιμόμαστε σαν τις μαιμούδες

για να βρεί το σκυλί τους ρυθμούς του;»

...Οι ημέρες πέρναγαν εκπαιδεύοντας την NERA,με πολλά παιχνίδια και αγκαλιές,μετατρέποντάς την σε σωστή κυρία! Στην χειμωνιάτικη παντόφλα μου,βρήκε την χαμένη αγκαλιά της μαμάς της και το μαξιλάρι που της έλειπε..!

Και έφτασε το Σάββατο.Επιστροφή από την παραλία το απόγευμα,πλύσιμο ποδιών με το λάστιχο..,και σε χρόνο dt,στη προσπάθειά μου να προλάβω το κουτάβι μην πέσει από τα σκαλιά,βρέθηκα να τα μετράω εγώ ανάποδα!

Ήταν 5!Το ήξερα!Δεν χρειαζόταν να τα ξαναμετρήσω έτσι..!5 τσιμεντένια σκαλοπάτια,με αποτέλεσμα ένα ελαφρύ διάστρεμμα και μείον μισό δάχτυλο του ποδιού…

Να προσέχετε πολύ!Ποτέ μην τρέχετε με βρεγμένες σαγιονάρες!!!!

Οι υπόλοιπες ημέρες θύμιζαν από μέρους μου ,« ΜΑΡΙΚΑ»..

Α!!ξέχασα να σας πώ!!Ευτυχώς το κούρεμα,πέτυχε!!!!!!..Αλλοιώς,όντως θα πίστευα,ότι κάποια,δεν χάρηκε με την άδειά μου….!