Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010

...(ΔΙΑ)-ΛΟΓΟΥ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ


( συνεδρία Ν.1-" ΦΟΒΙΕΣ")

...Μιας λοιπόν και άρχισα σιγά-σιγά να σκιαγραφώ εδώ τα περί εμού και ό,τι έχει σχέση με τα κολλήματά μου και τον ένδον κόσμο μου.σκέφτηκα με αυτή την ανάρτηση,να ανοίξω άλλο ένα παραθυράκι με αντικείμενο τις φοβίες μου.
Ναι,καλά..!Μην τρίβετε τα χέρια σας ,γιατί θα συμμετάσχετε και εσείς σε αυτού του είδους την "ψυχανάλυση"..Πώς;..Περιμένετε και στο τέλος του "ψυχογραφήματός" μου,έπεται γενικό προσκλητήριο!...

ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ: ΕΓΩ & εγώ.

-Πολύ καλά λοιπόν..Ξάπλωσε επάνω στο… lap-top και άρχισε να ξετυλίγεσαι…Κάνε εσύ την αρχή και θα δούμε για την συνέχεια…

-Χμμμ!Δεν θα τις απαριθμήσω…,όσες μου βγούν,..ξέρεις,αγχώνομαι όταν περιορίζομαι και με βάζουν σε καλούπια…

…Λοιπόν,μία από τις νεοαποκτηθείσες φοβίες μου,και μην γελάσεις καθόλου-,είναι το τραμ!..Από τότε,που άρχισε να κυκλοφορεί στους δρόμους της Αθήνας και ιδιαίτερα στην γειτονιά μου,παθαίνω ταράκουλο κάθε φορά που θα χρειαστεί να το διασχίσω,είτε πεζή,είτε με το αυτοκίνητο..!Έχω την αίσθηση,και όχι την έκτη,ότι εκείνη την στιγμή που θα πρέπει να περάσω τις γραμμές του,εκείνη την στιγμή,θα αποφασίσουν να περάσουν και από τις δύο κατευθύνσεις…


…Σεισμός!!!!Τον τρέμω..,δεν ελέγχω τον φόβο μου επάνω σε αυτό το συμβαν..,και επειδή ομολογώ,ότι αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες φοβίες μου,είμαι συνέχεια στην τσίτα..!Άσε δε,που έχω αποκτήσει την διαισθητική ικανότητα των ζώων,που δευτερόλεπτα πριν συμβεί,τον προαισθάνομαι..Παθαίνω,ό,τι ακριβώς και τα ζώα,αν το έχω αντιληφθεί σωστά..Αισθάνομαι μία περίεργη αναγούλα και ένα φτερούγισμα,παράλληλα με μία δόνηση,πριν ακόμα αρχίσει η πραγματική..Ξέρω..,ξέρω,τι θα μου πείς…Μάθε τέχνη και άστηνε!..Ζητείται πουθενά σεισμογράφος???


….Κουβαλάω μία σταθερή και αναλλοίωτη φοβία μου,από τα 15 μου χρόνια…ΚΑΡΧΑΡΙΑΣ! ,και μαύρη η ώρα και η στιγμή που αποφάσισα να δώ τα.."σαγόνια "του..! Από τότε λοιπόν ,έχω την εντύπωση,ότι ενώ κολυμπώ,ξαφνικά θα βρεθώ μούρη με μούρη,(χμμ!) με την αφεντιά του..!,ή έστω ότι θα με "χαιδέψει",ένα πτερύγιο…


….Λίγο άβολα είναι επάνω στο lap-top,αλλά,ας πάει και το παλιάμπελο…Συνεχίζω και επαναλαμβάνω,..μην γελάσεις…!

…Ποντίκια!!!..Άκου τώρα ένα περίεργο πράγμα…Πολλές φορές,όταν βρίσκομαι μπροστά στο τζάκι,μου σφηνώνεται η ιδέα,ότι θα δώ να περνάει από μπροστά μου ένα ποντίκι..!!
Μην με ρωτήσεις,πως και γιατί,δεν ξέρω..,άλλωστε γι αυτό διοργάνωσα αυτή την συνεδρία…,ούτε μου έχει τύχει ποτέ να βρεθώ σε ένα τέτοιο σκηνικό,ούτε φυσικά και θα το επιθυμούσα..Πες μου εσύ τώρα..

( σημ.Από ότι ήδη καταλάβατε,το περιστατικό με το "θεριό",συνέβη λίγο μετά από αυτό που διαβάζετε τώρα).

…Τρέμω στην ιδέα των άσχημων γερατειών..Δεν θέλω να υποφέρω από τίποτα,απλά να έχω καλά γεράματα χωρίς να χρειαστεί να ζητήσω την βοήθεια κανενός..Θέλω να είμαι όρθια στα πόδια μου,μέχρι τα τελευταία μου,χωρίς να παιδέψω κανέναν από την οικογένειά μου..Τον θάνατο δεν τον φοβάμαι,αρκεί να έρθει από φυσικά αίτια …

-Ναι! συνέχισε να καπνίζεις έτσι και με αυτό το πλευρό να κοιμάσαι…!

-Μην με διακόπτεις!Χάνω τον οιρμό των σκέψεών μου..!
Να!βλέπεις??..μου θύμισες μία νέα φοβία μου..Μη τυχόν και ξεμείνω από τσιγάρα…

-Και ύστερα μου λες.ότι θέλεις ήρεμα και ανώδυνα γεράματα..!,κούνια που σε κούναγε…!!!


…Πολλές φορές με πιάνει τρόμος,ότι όταν ξυπνήσω,δεν θα υπάρχει τίποτα…Ούτε ο κόσμος μέσα στον οποίο κινούμαστε,ούτε η οικογένειά μου,ούτε η μέχρι τώρα ζωή μου και τα βιώματά μου…,η ιδέα ότι τα μέχρι τώρα,είναι μία ουτοπία και εγώ μία αόρατη παρουσία σε αυτήν,χωρίς αρχή και συνέχεια..,απλά,μιά κουκίδα σε ένα απέραντο χάος…

….-ΧΑ!! Ενώ τώρα τι νομίζεις ότι είσαι???.
….-Πολύ αέρα πήρες μου φαίνεται και θα σταματήσω εδώ,χωρίς να σου φέρω την υπόλοιπη πελατεία…τ.π.!

…Υπάρχει ένα καλό,όμως…Μέχρι τώρα,υπήρχαν τρείς φοβίες σε μία..,τώρα ελλαττώθηκαν σε 1 προς 1..Είχα πάντα την φοβία της συμπεριφοράς μου σαν μητέρα και την επιτυχία που θα είχα σε αυτόν τον ρόλο.Τώρα όμως που οι 2,έχουν αποδείξει 'οτι τίποτα δεν πήγε χαμένο,είμαι ήρεμη στο κομμάτι αυτό κατά τα 2/3 και περιμένω την απόδειξη και της τρίτης,σε 7 χρόνια..Και μην μου πεις,ότι δεν έχεις ξανακούσει αυτού του είδους την φοβία,γιατί τότε θα πρέπει να σκίσεις τα διπλώματά σου!!!…

…Να σου πώ..,να σταματήσουμε εδώ γιατί πιάστηκα??..Θα πρέπει να κάνω μαθήματα γιόγκας,αν είναι να έχουμε κάποια συνέχεια..


-Θα σου στείλω την γνωμάτευση στο σπίτι.Η πρώτη επίσκεψη,είναι τελείως δωρεάν.Είναι προσφορα του blogoχωριού μας.
Φεύγοντας,φώναξε και τον επόμενο.Από ότι βλέπω,είστε μεγάλη παρέα εκεί έξω..


-Κατά αλφαβητική σειρά και βάσει δημοτολογίου,θα δεχτείς τους :


http://anemos5.blogspot.com

http://apolitistosteki.blogspot.com/

http://aboutmylamia.blogspot.com/

http://anthropini-epanastasi.blogspot.com/

http://anemo-milos.blogspot.com/

http://allday-news.blogspot.com

http://www.arxaiaithomi.gr/

http://balafara.blogspot.com/

http://hiyma.blogspot.com/

http://craksimo.blogspot.com/

http://dwrean.blogspot.com/

http://ektiesthisi.blogspot.com

http://exypno.blogspot.com/

http://foibi-tismagdalinis.blogspot.com/

http://i-diadromi.blogspot.com/

http://www.indian-bet.com/

http://irakliowebradio2.blogspot.com/

http://kosmosnews.blogspot.com/

http://logosendrasei.blogspot.com/

http://minimarkettrikalon.blogspot.com/

http://www.melwdos.net/

http://molemou1.blogspot.com

http://nellinezi.blogspot.com/

http://gkilotina.blogspot.com/

http://griniarogatos.blogspot.com

http://greecelands.blogspot.com/

http://johnpatrablog.blogspot.com/

http://hamomilaki.blogspot.com/

http://kapistri.blogspot.com/

http://peloponese7.blogspot.com

http://ostria-gr.blogspot.com/

http://papageorgopoulos.blogspot.com/

http://opeiratis.blogspot.com/

http://oksimori.blogspot.com/

http://politrella.blogspot.com/

http://proagelosnews.blogspot.com/

http://rc-cafe.blogspot.com/

http://relaxgr.blogspot.com/

http://24newslines.blogspot.com/

http://roumel07.blogspot.com/

http://sourta-ferta.blogspot.com/

http://spinir.blogspot.com/

http://stoxasmos-politikh.blogspot.com/

http://tiresias-press.blogspot.com/

http://souitavip.blogspot.com/


...Και φυσικά,οι ...άνευ χαρτοφυλακίου

manos141

Giannis o omorfos που ομολογώ,ότι παρουσιάζουν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον,λόγω του ότι,.."τα κρατάνε όλα μέσα τους"..

Και φυσικά όλο και κάποιον θα ξέχασα,αλλά όλοι είναι ευπρόσδεκτοι..Και φυσικά θα μας κάνεις καλή τιμή…

..Ο επόμενος….




...ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΓΑΠΗΣ...


[Μια μικρή ιστορία,που άρχισε πριν 10 χρόνια,αμέσως με την ανακάλυψη της ..NIRVANA μου,ήταν και αυτό το θεσπέσιο ζευγάρι…],που τα ονομάσαμε..Θοδωρής & Δήμητρα,ονόματα εμπνευσμένα από την τότε δημοφιλή σειρά,λόγω της μεγάλης αγάπης που έτρεφαν το ένα προς το άλλο….

Το υπέροχο αυτό λοιπόν ζευγάρι,ανήκε σε μία οικογένεια που το πρόσεχε και το λάτρευε,χωρίς όμως να πάψουν να αποτελούν την μασκώτ του χωριού και την ατραξιόν της κοινότητας…… Ζούσαν τις 5 ημέρες της εβδομάδας με τα νόμιμα αφεντικά τους και τις υπόλοιπες 2,έπαιρναν τα μπογαλάκια τους..και μετακόμιζαν στο σπίτι μας,όπου περνούσαμε όλοι μαζί υπέροχες στιγμές χαράς,παιχνιδιού και ευδαιμονίας..…Ώσπου η οικογένεια μεγάλωσε και η Δήμητρα,επέλεξε για μαιευτήριο,το σπίτι μας!!!..
Η ημερομηνία του τοκετού,επιλέχτηκε καθαρά από την φύση,χωρίς τα γνωστά..κλεισμένα ραντεβού των μαιευτήρων..και ήταν μία απλή καθημερινή ημέρα όπου εμείς βρισκόμαστε στην Αθήνα!!Το επόμενο Σ.Κ που ήρθαμε,είδαμε την πολλαπλασιασμένη οικογένεια,κατά 5 μέλη αυξημένη,να έχουν στήσει το σπιτικό τους μέσα στο προαύλιο του σπιτιού,επινοώντας το φοβερό κόλπο της εισβολής…,σκάψιμο κάτω από τον φράχτη..!

Έτσι λοιπόν η Δήμητρα και ο καλός της αποφάσισαν να φέρουν στον κόσμο ,τους πανέμορφους απογόνους τους!Η υιοθεσία,ήταν πλέον επίσημη και νόμιμη….
Πέρασαν 2 χρόνια με αυτόν τον τρόπο,ώσπου προς το τέλος της θητείας μας στο σπίτι,βλέπουμε τον Θοδωρή να έρχεται στο σπίτι ,καταματωμένος,με πληγές φριχτές σε όλο του το σώμα,χωρίς κανένα κουράγιο να σταθεί στα πόδια του και από δίπλα του να τον ακολουθεί η πιστή του σύντροφος Δήμητρα…!

…. Μάθαμε,ότι τον είχε χτυπήσει αυτοκίνητο,πάνω στην προσπάθεια του να υπερασπιστεί την Δήμητρα,όταν της την είχε πέσει κάποιο αδέσποτο σκυλί,με σκοπό τον..βιασμό..!..Επουλώθηκαν σχετικά γρήγορα τα τραύματά του με την φροντίδα τόσο των δικών του αφεντικών,όσων και της δικής μας…

… Το τέλος του Θοδωρή όμως ήταν άδοξο,όταν μετά από 3 μήνες από το ατύχημα,μάθαμε ότι τον είχε σκοτώσει αυτοκίνητο,η δε Δήμητρα,έχοντας μαραζώσει από την απώλεια του,αρνούμενη το φαγητό και κάθε είδους δραστηριότητα,αποφάσισε να πάει να τον βρεί,θεωρώντας,ότι ο κόσμος της πλέον χωρίς τον σύντροφό της ήταν τελείως μάταιος και ανούσιος..

….Έτσι χάθηκε και εκείνη….και 5 χρόνια μετά,βρήκαμε τυχαίως 2 από τους απογόνους τους που μέχρι τώρα,μάταια προσπαθούμε να τα δελεάσουμε για Σαββατοκύριακη υιοθεσία.

Είναι 2 πανέμορφα σκυλιά,αγαπητά και ανεξάρτητα όπως οι γονείς τους.Ανήκουν σε οικογένειες και αυτά που τα αγαπούν και τα φροντίζουν…
….Ξέρουμε όμως,ότι θα τα συναντούμε κάπου-κάπου στις εδώ βόλτες μας και ότι περνάνε καλά….