Κάθε λαός και κάθε πολιτισμός στη Γη ενσωμάτωσε στη μυθολογία του την έκλειψη Σελήνης και δημιούργησε σειρά παραδόσεων και τελετουργιών που σχετίζονται με αυτή.....
Στην αρχαία Ελλάδα, η ίδια η Σελήνη συσχετιζόταν με μαγικές ιδιότητες. Η έκλειψη θεωρείτο μήνυμα από τους θεούς για κάποια αρνητική εξέλιξη.
Στο Ισλάμ, διδάσκεται η κοσμική φύση του φαινομένου. Σε μία από τις περιπτώσεις που κάποιος προσπάθησε να συνδέσει μία έκλειψη Σελήνης με τον θάνατο ενός γιου του προφήτη Μωάμεθ, ο «πατέρας» της μουσουλμανικής πίστης έσπευσε να ξεκαθαρίσει ότι δεν θα πρέπει να συσχετίζονται φαινόμενα και ανθρώπινες υποθέσεις: «Ο Ηλιος και η Σελήνη είναι δύο σύμβολα του Αλλάχ, δεν σκιάζει το ένα το άλλο για λογαριασμό καμίας γέννησης ή θανάτου. Οταν παρατηρείτε τέτοια φαινόμενα, απλώς δοξάστε τον Αλλάχ», προέτρεψε τους πιστούς.
Στην εβραϊκή παράδοση των ραββίνων, αντίθετα, θεωρείται ότι η έκλειψη Ηλίου είναι προάγγελος βασάνων για τον κόσμο γενικά και η έκλειψη Σελήνης ειδικά για το Ισραήλ. Η πλέον «απειλητική» χρονιά των τελευταίων δεκαετιών ήταν το 1996, όταν συνέβησαν τρεις διαδοχικές εκλείψεις Σελήνης. Τη χρονιά εκείνη, ο Μπένζαμιν Νετανιάχου αναδείχθηκε για πρώτη φορά πρωθυπουργός, ενώ η Ιερουσαλήμ γιόρταζε 3.000 χρόνια από την ίδρυσή της.
Στην Κίνα, η λέξη «γουέσι» που σχετίζεται με την έκλειψη σημαίνει ουσιαστικά να τρώει κάποιος κάτι, καθώς θεωρείτο ότι ένας δράκος προσπαθεί να καταβροχθίσει το σεληνιακό δίσκο. Το κόκκινο χρώμα της Σελήνης προσέθετε στον φόβο ότι συμβαίνει κάτι ιδιαίτερα κακό. Μέχρι τον 19ο αιώνα, οι κινέζοι ναυτικοί ρίχναν κανονιοβολισμούς για να φοβίσουν το δράκο και να επανέλθει η Σελήνη στην κανονική της μορφή. Οι Κινέζοι επίσης θεωρούσαν -δικαίως, υπό μία έννοια- ότι η Σελήνη είναι καθρέφτης. Ετσι, κατά την έκλειψη χτυπούν καθρέφτες, προκειμένου να προκαλέσουν βήχα στο δράκο για να μην καταπιεί το ουράνιο σώμα.
Στην Ινδία αντίστοιχα το φεγγάρι θεωρείτο ότι προσπαθεί να καταβροχθίσει ένα ερπετό ή ένας δαίμονας. Οι πιστοί της ινδουιστικής παράδοσης συγκεντρώνονται στις όχθες του Γάγγη για να εξαγνιστούν στα νερά του ιερού ποταμού από την κακή επιρροή κάθε έκλειψης Σελήνης. Παράλληλα -προφανώς για όσους δεν μπορούν να παραστούν- θεωρούν ότι κάθε ποσότητα νερού εξομοιώνεται με τα νερά του Γάγγη, στη διάρκεια του φαινομένου.
Στην Ιαπωνία, ακόμη και σήμερα πολλοί στην ύπαιθρο καλύπτουν τα πηγάδια, ώστε να μην μολυνθεί το νερό τους από το ασθενικό φως της «άρρωστης» Σελήνης.
Για τους παγανιστές η έκλειψη Σελήνης έχει κομβικό ρόλο στην κοσμοθεωρία τους, καθώς οφείλεται στην σχέση της ενέργειας του «αρσενικού» ήλιου και της «θηλυκής» Σελήνης. Οι επίγονοί τους, όπως οι Wiccans που εφαρμόζουν «μαγικά» τελέτουργικά στην εποχή μας, θεωρούν ότι ο Ηλιος και η Σελήνη είναι θεότητες που συνευρίσκονται κατά τη διάρκεια μιας έκλειψης. Στην διάρκειά της, «μάγισσες» απαγγέλουν ξόρκια και εφαρμόζουν διάφορες τελετουργίες.
Στους Βίκινγκ καταγράφεται ο μύθος των δύο λύκων που θέλουν να καταβροχθίσουν τον Ηλιο και τη Σελήνη. Ο Σκολ (το όνομά του σημαίνει απέχθεια) κυνηγά τον Ηλιο και η Χάτι (που προπορεύεται του Ηλιου) κυνηγά τη Σελήνη. Μία έκλειψη προκύπτει όταν πιάσουν πρόσκαιρα κάποιο από τα ουράνια σώματα. Οι άνθρωποι τα απελευθερώνουν κάνοντας όσο θόρυβο μπορούν, για να τρομάξουν τους δύο λύκους.
Στον αρκτικό κύκλο, τόσο στον καναδικό Βορρά όσο και στην Σκανδιναβία και τη Ρωσία, πολλοί ντόπιοι έχουν σαν πάγια συνήθεια να γυρίζουν ανάποδα όλα τα σκεύη του νοικοκυριού, για τον ίδιο λόγο.
Στους ινδιάνους Πόμο, στη βόρειοδυτική πλευρά των ΗΠΑ, κεντρικό ρόλο στην ερμηνεία του φαινομένου παίζει η αρκούδα. Σύμφωνα με το μύθο, μία αρκούδα ξεκίνησε για μία βόλτα στο Γαλαξία, όπως φαίνεται στον έναστρο ουρανό. Στην πορεία της, συνάντησε διαδοχικά τον Ηλιο και την αδερφή του τη Σελήνη. Και στις δύο περιπτώσεις η αρκούδα αρνήθηκε να παραμερίσει για να περάσουν, ακολούθησε καυγάς και τελικά το ζώο νίκησε, για να συνεχίσει την αιώνια βόλτα του στον ουρανό. Η στιγμή της σύγκρουσης ταυτίζεται με τις εκλείψεις των δύο ουράνιων σωμάτων.
Στους ινδιάνους Χούπα της Καλιφόρνια απαντάται ο πλέον πολύπλοκος όσο και παράδοξος μύθος. Ο δορυφόρος του πλανήτη μας θεωρείται άνδρας που με τα 20 μαχαίρια του πάει για κυνήγι, προκειμένου να ταΐσει τα δεκάδες κατοικίδιά του, λιοντάρια του βουνού, αρκούδες και φίδια. Οταν επιστρέφει ωστόσο, αυτά δεν ικανοποιούνται και του επιτίθενται, τραυματίζοντάς τον (οπότε και το αίμα κάνει κόκκινη τη Σελήνη). Μία από τους συζύγους του, ο Βάτραχος, απωθεί τα άλλα ζώα και μαζί με τις άλλες γυναίκες συλλέγει το αίμα, ώστε να αναρρώσει το ουράνιο σώμα-σύζυγος.
Στους ιθαγενείς Γκε του Αμαζονίου, πιστεύουν ότι ένα παιδί που παίζει με το τόξο του χτυπάει κατά λάθος το μάτι του Ηλιου και της Σελήνης, προκαλώντας την έκλειψη. Η κόκκινη Σελήνη προκαλείται από την αιμορραγία και οι μάγοι της κάθε φυλής ακολουθούν τελετουργίες θεραπείας των ουράνιων σωμάτων, ώστε να επανέλθουν στην αρχική τους κατάσταση.
Στους ινδιάνους Σεράνο της Καλιφόρνια το φαινόμενο αποδίδεται στα πνεύματα των νεκρών, που προσπαθούν να καταβροχθίσουν τον Ηλιο ή τη Σελήνη. Οι Σαμάνοι και οι άλλοι ιερείς απωθούν τα πνεύματα με χορούς και τραγούδια, ενώ οι υπόλοιποι παρευρισκόμενοι με φωνές προσπαθούν να τα τρομάξουν.
Σε πολλούς ακόμη πολιτισμούς του πλανήτη οι πυροβολισμοί κάθε είδους είναι πάγια αντίδραση σε μία έκλειψη Σελήνης, όπως και η πρόκληση θορύβου με σκεύη ή και με φωνές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
...ό,τι έχετε ευχαρίστηση..