Οι μπάτσοι και οι αστυνόμοι στα ρεμπέτικα του 1930

Από το “κυρ αστυνόμε μη βαράς…” στο “τούτοι οι μπάτσοι που ήρθαν τώρα…”

και από τους “μαύρους” του Βαμβακάρη στους κατάμαυρους της αντιτρομοκρατικής

Ας θυμηθούμε τη λέξη “μπάτσος” με την ευκαιρία του καυγά για το ξύλο που έφαγαν,  ή δεν έφαγαν, οι συλληφθέντες της Κοζάνης....

γράφει ο Γιώργος Δαμιανός

Η μαγεία της ελληνικής γλώσσας δεν κρύβεται μόνο στη γλώσσα της Διανόησης αλλά και στη γλώσσα των απλών ανθρώπων (αλλά μεγάλων ποιητών), όπως καταγράφονται στη λαϊκή τραγουδοποιία, είτε είναι ανώνυμη (δημοτικά τραγούδια), είτε επώνυμη (λαϊκά τραγούδια)

Τι σημαίνει η λέξη “μπάτσος”;

Μελετώντας το ρεμπέτικα τραγούδια της δεκαετίας του 1930 θα ακούσετε σπάνια τη λέξη μπάτσος.

Το “μπάτσος” (από το τουρκικό baç > αστυνόμος, φοροεισπράκτορας) πάντα με υποτιμητική σημασία, αρχικά, δήλωνε τον τούρκο φοροεισπράκτορα, που έπαιρνε αυθαίρετα και δια της βίας χαράτσια από τους υπηκόους (λέτε, σήμερα, να μετονομαστούν σε “μπάτσοι” οι υπάλληλοι της ΔΕΗ;)

Η λέξη μπάτσος αναφέρεται, μάλλον, για πρώτη φορά σε τραγούδι στο “τούτοι οι μπάτσοι που ήρθαν τώρα” σε ηχογραφημένο το1928, Νέα Υόρκη από τον Γιαννάκη Ιωαννίδη και στο μπουζούκι τον Μανώλη Καραπιπέρη

Από τα παραπάνω καταλαβαίνουμε ότι ο μπάτσος δε συνδέεται άμεσα με τον χωροφύλακα (γι αυτό και το “μπάτσοι και χωροφυλάκοι”. Ίσως, ο μπάτσος να ήταν ο χαφιές, ο παρακρατικός, που συνεργαζόταν με την αστυνομία για να δέρνει τον κοσμάκη με την ανοχή και την εποπτεία της αστυνομίας.

Το 1934 η λέξη “μπάτσος” αναφέρεται και στο τραγούδι με τίτλο “μάγκες” του Μπάτη (αναφέρεται ως ερμηνευτής του τραγουδιού, αλλά στην πραγματικότητα τραγουδά ο Παγιουμτζής). Πρόκειται, στην πλειοψηφία τους, για παλιά μουρμούρικα δίστιχα της φυλακής

Οι ρεμπέτες της δεκαετίας το 1930 είχαν πολύ προσεκτική και σεμνή έκφραση. Δε χρησιμοποιούσαν βωμολοχίες, ούτε σεξουαλικά υπονοούμενα.Οι αστυνόμοι ήταν γνωστοί και ως “καρακόλια”. Ο Μάρκος Βαμβακάρης τους αποκαλεί“μαύρους” στο “χθές το βράδυ στο σκοτάδι”, 1935

Όσο και αν μας κάνει εντύπωση στα γνήσια ρεμπέτικα του 1930 υπάρχουν οι ευγενικές εκφράσεις (όπως και ευγενικοί ήταν οι ρεμπέτες): “έρχεται η αστυνομία” και το “κυρ αστυνόμε, μη βαράς” ίδιος στίχος και στο  “λαχανάδες” καθώς και στο “μανάκι μου”