Παρασκευή 31 Ιανουαρίου 2014

Κάρπαθος, οίκος υπερβολικής ανοχής;


γράφει ο Μανώλης Δημελλάς

Έκλεισε λοιπόν και η μεγαλύτερη δίκη για τα Καρπαθιακά δεδομένα.
Δικαστήριο από εκείνα που τα έχει σχεδόν όλα. Μπόλικη ίντριγκα, ζωντανό σπέρμα και τρυφερές λολίτες. .....





Οι φήμες έκαναν πάρτυ, από εκείνα που γεμίζουν σαν καπνός τα καφενεία, εκεί που χαμηλώνουν οι φωνές και ξεπετάζονται σε ένα τυλιγμένο κουβάρι,
οι αλήθειες και τα ψέματα.


Παμψηφεί, όλοι οι Καρπάθιοι αθώοι. Με την ανακοίνωση της απόφασης από τα χειροκροτήματα στα κλάματα χαράς και τις σφιχτές αγκαλιές. Όλοι, κατηγορούμενοι, συγγενείς, λιγοστοί φίλοι και αρκετοί δικηγόροι, ένιωσαν την αναζητούμενη δικαίωση και μια ανακούφιση, μια γαλήνη, που είχαν να αισθανθούν δύο χρόνια.


Πριν βιαστείτε να κάμετε τους βαρβάτους νομικούς, ας ξεκαθαρίσουμε μερικά σοβαρά ζητήματα. Με τη βοήθεια ενός από τους δικηγόρους υπερασπίσεως του κ. Μιχάλη Ιωαννίδη, σκαλίζουμε το κατηγορητήριο. Πρόκειται για μια σοβαρότατη κατηγορία, κακουργηματικής πράξης. Εξετάστηκε η πιθανή συνενοχή των 28 κατηγορουμένων Καρπάθιων, σε σωματεμπορία δύο ανήλικων, στην υπόθεση μπλέκονται δύο κορίτσια, ένα δεκαπέντε και ένα δεκαέξι ετών.
Από την αρχή της δίκης ο γνωστός, Καρπάθιος δικηγόρος, και πρώην Δήμαρχος του νησιού, ήταν ξεκάθαρος, τόνιζε ότι “η υπόθεση διογκώθηκε, έβαλαν σε ένα τσουβάλι, όλους τους κατηγορούμενους, αυτά τα πράγματα δεν μπορούσαν, δεν ήταν δυνατόν να σταθούν στο δικαστήριο”.


Όσοι από τους κατηγορούμενους, βρέθηκαν ερωτικά με το κορίτσι, όπως φαίνεται δεν το αρνήθηκαν, πήγαν στο δικαστήριο με όπλο την αποδοχή και ίσως θα μπορούσαν να κατηγορηθούν για πλημμέλημα και για το αδίκημα της ερωτικής συνεύρεσης με ανήλικη επ’ αμοιβής,
όχι όμως και για τη συμμετοχή τους στο οργανωμένο κύκλωμα μαστροπείας το οποίο ήταν η κατηγορία.


Οι κατηγορίες δεν άλλαξαν, δεν υπήρξε κανένα απολύτως στοιχείο, δεν παρουσιάστηκε κανένας μάρτυρας, που να αποδεικνύει πως το κορίτσι ήταν ανήλικο! Ούτε προσκομίστηκαν κάποιες αποδείξεις, όπως φωτογραφίες. Δεν υπήρξε το παραμικρό, που να προδίδει την ηλικία του κοριτσιού. Έτσι κυριάρχησαν πρώτα και κύρια οι αμφιβολίες.
Αντίθετα τα στοιχεία μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου, ήταν καταπέλτης. Εκείνη την περίοδο, το ανήλικο κορίτσι, ανέβηκε στην Αθήνα και σε γνωστό νοσοκομείο, καταγράφηκε σαν ενήλικη (19 ετών) και μάλιστα εξετάστηκε από γιατρό με ειδικότητα παθολογοανατόμου και  στη συνέχεια προχώρησε σε έκτρωση.
Όσο για την ίδια, την ανήλικη, παρότι ήταν φιλοξενούμενη σε κάποιο ίδρυμα της Θεσσαλονίκης, τη κοπάνησε και είναι εξαφανισμένη.


Αξίζει να ξεκαθαρίσουμε ότι η λίστα με τους 28, ήταν από την αρχή, παράξενη και σήκωσε πολλές κουβέντες στο νησί.
Από φωτογραφίες, αριθμούς αυτοκινήτων και διευθύνσεις σπιτιών, οι αστυνομικοί του τμήματος Καρπάθου, κατέληξαν στα συγκεκριμένα  πρόσωπα, έπειτα από υπόδειξη της μιας ανήλικης, που όμως δεν μιλά Ελληνικά!
Το εύλογο, αναπάντητο ερώτημα:
Για το δεύτερο ανήλικο κορίτσι, δεν υπήρχαν ονόματα πελατών;
Δεν βρέθηκε με κανέναν άλλο ερωτικά, όλο αυτό το χρονικό διάστημα; παρά μόνο με τους δύο Καρπάθιους γιατρούς, που τελικά και αυτοί αθωώθηκαν;


Ο ένας από τους δικηγόρους της υπόθεσης, κ. Κουτσούκος, αναρωτήθηκε φωναχτά μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου, “που είναι οι αστυνόμοι της Καρπάθου;  που είναι ο πρώην διοικητής του αστ. τμήματος;”
Ο κος Μιχάλης Ιωαννίδης, δεν σταματά εδώ, συνεχίζει το συλλογισμό του ενώ νιώθει, κι αυτός, δικαιωμένος:
“Ας μην δημιουργούμε παράπλευρες εντυπώσεις, όποιοι πήγαν με μια ανήλικη, να τιμωρηθούν για αυτή την πράξη, που ούτε ήθικα επιτρέπεται, ούτε νομικά. Όμως χωρίς να υπάρχουν στοιχεία, πως μπορούμε  να βγάζουμε καταδίκες;”


Μίλησα με κάποιον από τους κατηγορούμενους Καρπάθιους.
Νιώθει αναγεννημένος και επιτέλους ελεύθερος, πέρασε δύο βασανιστικά, δύο μαύρα χρόνια, ενώ περίμενε τη δίκη για να ησυχάσει. Ποτέ δεν παραδέχτηκε τη δική του συμμετοχή στην υπόθεση. Ποτέ δεν κατάλαβε πως βρέθηκε μπλεγμένος.
Νιώθω τη χαρά, και την ευτυχία του. Είναι ένας χείμαρρος: “κάποιοι βιάστηκαν να μας σταυρώσουν, ευτυχώς στο δικαστήριο μετρούν τα αληθινά στοιχεία και όχι οι ψίθυροι του καφενείου.. καμιά στιγμή δεν σκέφτηκα να αποφύγω τη δίκη, δεν ήθελα η υπόθεση να βρεθεί στο αρχείο και να μείνω μια ζωή με αυτή τη ρετσινιά…”


Όλοι θα θυμόμαστε για πολύ καιρό, την πιο τρανταχτή δίκη για τα δεδομένα της Καρπάθου.
Όσο για τις ανήλικες, ας ελπίσουμε, καλύτερα ας προσευχηθούμε, να έχουν ξεφύγει από τέτοια βρωμερά κυκλώματα.
Αν κάτι εξακολουθεί να με βασανίζει δεν είναι άλλο από το χαμόγελο, τη σιγουριά, της βέβαιης ατιμωρησίας.
Ανήλικες σε πακέτο τελικά δεν υπήρξαν;


Παράνομα μαγαζιά με ολόφρεσκα γυναικεία κορμιά στα τσιγκέλια, δεν ήταν πασίγνωστα στη πιάτσα;
Αν δεν έφτανε το σήμα της Ιντερπόλ, θα είχε ανοίξει καμιά μύτη;
Ποιά είναι τα μηνύματα, που περνούν σε αγόρια και κορίτσια που βρίσκονται στην εφηβεία;
Η κοινωνία πάντως δεν φαίνεται να πήρε κανένα μάθημα!


Φυσικά δεν είναι μια περίπτωση κλειστή, σε όλη τη χώρα αντίστοιχες περιπτώσεις πνίγουν τις μικρές κοινωνίες.
Οι εικοσιοκτώ είναι αθώοι, όλοι εμείς, οι περαστικοί ή μόνιμοι κάτοικοι πάνω το νησί, βλέπουμε, γνωρίζουμε πρόσωπα και πράγματα, πόσο συμμέτοχοι και σε πιο βαθμό ένοχοι, είμαστε σε αυτή τη μόνιμη ομερτά;


Πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

...ό,τι έχετε ευχαρίστηση..