Το θέμα για τη φετινή χρονιά είναι «Ζώντας με τη σχιζοφρένεια». Στην Αθήνα, μάλιστα, έγινε φέτος το διεθνές συνέδριο της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ψυχικής Υγείας
Σε όλον τον κόσμο οι άνθρωποι που ζουν με σχιζοφρένεια ανέρχονται σε 26 εκατομμύρια. Δυστυχώς οι πάσχοντες πολύ συχνά στιγματίζονται από την κοινωνία και αναγκάζονται να μένουν στο περιθώριο της ζωής.
Επιπλέον δεν χαίρουν της ίδιας φροντίδας υγείας με τους μη πάσχοντες. Πιο συγκεκριμένα σπάνια υποβάλλονται σε αγγειοπλαστική και σπάνια εισάγονται σε νοσοκομείο όταν έχουν επιπλοκές διαβήτη, ενώ δεν υποβάλλονται σε θεραπεία διακοπής καπνίσματος (στην Αμερική 88% καπνίζει έναντι μόνο 18% του γενικού πληθυσμού). Επιπλέον δεν προφυλάσσονται από τη χρήση ουσιών, πράγμα που έχει κρίσιμη σημασία, καθώς ένας από τους πυροδοτικούς μηχανισμούς της σχιζοφρένειας είναι η χρήση χασίς.
Παρά το γεγονός ότι για την Ελλάδα δεν υπάρχουν αντίστοιχα διαθέσιμα στοιχεία, τα μέλη της ΕΨΕ είπαν ότι το 1/3 των αστέγων στις ΗΠΑ πάσχει από σχιζοφρένεια, ενώ το 15% των πασχόντων από σχιζοφρένεια στην Ευρώπη έχει βιώσει την έλλειψη στέγης. Αν αναλογιστούμε ότι και στη χώρα μας πολλοί συνάνθρωποί μας λόγω κρίσης έχουν μείνει άστεγοι, η αναγωγή μόνο ευοίωνη δεν είναι…
Επιπροσθέτως το 50% των πασχόντων από σχιζοφρένεια επιδεικνύει αυτοκτονική συμπεριφορά και το 5% - 10% από αυτούς αυτοκτονεί τελικά, υπό το βάρος της βαριάς οδύνης την οποία βιώνει. Η ψυχιατρική μεταρρύθμιση στην χώρα μας κρίνεται ως ημιτελής και η υποχρηματοδότηση θέτει σε άμεσο κίνδυνο την βιωσιμότητα των πιο προχωρημένων προγραμμάτων της αποασυλοποίησης των ψυχικώς πασχόντων.
Σε κάθε περίπτωση όσοι ασχολούνται με το θέμα εξηγούν ότι η σχιζοφρένεια δεν είναι μεταδοτική και ότι ένα πολύ μικρό ποσοστό των πασχόντων μπορεί να έχει επικίνδυνη συμπεριφορά – κάτι που, για να είμαστε ειλικρινείς, δυνητικά αφορά όλους μας…
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
...ό,τι έχετε ευχαρίστηση..