Στολίστηκαν τα μπαλκόνια με το εθνικό μας έμβλημα,γεμίζοντάς μας χαρά και ικανοποίηση για μιάς ακόμα ημέρας αργίας και ξεκούρασης!....
Τα σχολειά,έτοιμα για την πατροπαράδοτη παρέλαση,μοιράζοντας υπερηφάνεια στους συμμετέχοντες σε αυτήν καθώς και στους θεατές της.Οι καφετέριες,ετοιμοπόλεμες για την υποδοχή των 'after"και οι άρχοντες των πόλεων και των Δήμων κορδώνονται στους καθρέφτες τους μέσα στις επίσημες για την περίσταση φορεσιές τους.
Ημέρα γεμάτη καμάρι,εθνική υπερηφάνεια και πλημμυρισμένους δρόμους και σπίτια....
Ημέρα γεμάτη ειρωνία ,για τον εορτασμό της ελεύθερης Ελλάδας ,για τον εορτασμό μιάς ιστορικής άρνησης,που είχε σαν αποτέλεσμα,εδώ και 74 χρόνια η άρνηση να μετατραπεί σε κατάφαση..
Τρία γράμματα η άρνηση,τρία γράμματα και η κατάφαση...
'ΟΧΙ" στους ξένους κατακτητές τότε,"ΝΑΙ",στους νεομοντέρνους ιθαγενείς κυβερνήτες τώρα.
Καμαρώνουμε δύο φορές τον χρόνο για τότε,ενώ τις υπόλοιπες ημέρες του χρόνου,σιχτιρίζουμε,βρίζουμε 'επανασταντώντας"την κυβέρνηση και τα παράγωγα αυτής...
Ηρωισμός ιστορικός του "τότε","ηρωισμός",αναμφίβολα του τώρα....
Επιλογή κάποιων το "ΟΧΙ" του" τότε" για μιά Ελλάδα ελεύθερη,επιλογή καποιων το "ΝΑΙ¨"της αποδοχής για την συντέλεια της χώρας ,του "τώρα"...
Και οι παρελάσεις συνεχίζονται,σκορπώντας καμάρι και περηφάνεια στους μεν και στους δε...
"ΟΧΙ" και "ΝΑΙ"...Διαλέγεις και παίρνεις....
Άργησα όμως και πρέπει να ετοιμαστώ για την παρέλαση...Να καμαρώσω για άλλη μια φορά τα νειάτα που θα παρελάσουν μπροστά από τους επίσημους,χωρίς να ξέρουν τον λόγο...Να καμαρώσω την νεολαία με το αβέβαιο μέλλον,γιατί κάποιοι επέλεξαν το "ΝΑΙ",αντί του "ΟΧΙ"...
Τι να θυμηθώ,τι να μην ξεχάσω....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
...ό,τι έχετε ευχαρίστηση..