...ΜΙΑ ΜΑΝΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΟΡΗ...

..( Την αιτία ύπαρξης του τίτλου της ανάρτησης,θα την συναντήσουμε παρακάτω )...

   Με αφορμή μιάς εκδήλωσης,στα πλαίσια παρουσίασης ενός νέου βιβλίου,βρέθηκα σήμερα στο κέντρο της Αθήνας,,που ομολογώ,ότι είχα αρκετό καιρό να το περπατήσω ανέμελα.
Ξεκίνησα νωρίτερα επί τούτου,για να έχω όλο τον χρόνο να χαζέψω..Η ημέρα καλοκαιρινή,το κέντρο πλημμυρισμένο από κόσμο,τα καταστήματα ήδη στολισμένα με τις Χριστουγεννιάτικες αμφιέσεις τους,τα καφέ γεμάτα από όλες τις ηλικίες.
Όμορφες εικόνες,πρόσωπα γελαστά,ανέμελες συζητήσεις,σε πείσμα και αντίσταση κατά της μιζέριας και της μαυρίλας που θέλουν να μας περιστοιχίζουν.

  Η εκδήλωση,υπήρξε μία μεγάλη έκπληξη!Για άλλη μιά φορά, με μεγάλη ικανοποίηση,συνειδητοποίησα ότι η θέληση,η ευαισθησία,η αγάπη και ο προβληματισμός  όσον αφορά το παιδί,δεν λείπουν από καλλιτέχνες,εκπαιδευτικούς,λόγιους,σπουδαστές,μουσικούς,ανθρώπους της διπλανής πόρτας..
Στίχοι,εμπνευσμένοι από την εκπαιδευτική ύλη της Ε' & ΣΤ'δημοτικού,μελοποιήθηκαν και ήχησαν στα αυτιά μας,από υπέροχες φωνές,που μέχρι τώρα δεν έχουν γνωρίσει τα αυτιά μας.
Ακούσματα με μυνήματα,κατανοητά για τα παιδικά αυτιά-και όχι μόνο -,προσαρμοσμένα στις αγαπημένες τους μουσικές αδυναμίες.
  Αναρωτήθηκα,γιατί ποτέ μα ποτέ,τέτοιου είδους εκδηλώσεις δεν δημοσιοποιούνται από τα ΜΜΕ!...

       Η εκδήλωση τελείωσε στις 2.30 και αφού ψώνισα διάφορα "καλούδια" από τον πολυχώρο,αποφάσισα να περπατήσω λίγο ακόμα για περισσότερο χάζι...
Σιγά μην πήγαινα σπίτι...
Πλησιάζοντας στο σταθμό του μετρό του Πανεπιστημίου,ακούω μία φωνή από πίσω μου:

"- Είσαι δυναμική γυναίκα,γεμάτη ζωή και χαρά.."
Γυρίζω στασισμένη και αντικρίζω μία γριά τσιγγάνα,ξερακιανή,με ένα μόνο δόντι να βασιλεύει στο άδειο της στόμα.Απομακρύνθηκα χαμογελώντας και σε κλάσμα δευτερολέπτου την βλέπω μπροστά μου..:
"-Mιά  μάνα και μία κόρη,σε έχουν σημαδέψει Σε ζηλεύουν και θέλουν το κακό σου..",την άκουσα να μου λέει κοιτάζοντάς με  με τρελλό βλέμμα..
-Άσε με Χριστιανή μου(;),της απάντησα.-"Δεν ενδιαφέρομαι.."
-Δεν θα σου πώ την μοίρα σου!Να μου το θυμηθείς!Να θυμάσαι αυτό που σού είπα και να προσέχεις!Μιά μάνα και μιά κόρη..."
  ( Από ότι καταλάβατε,εξ'ού και ο τίτλος της ανάρτησης)
  Συνεχίζοντας προς Σύνταγμα,όπου είχα ραντεβού με τα 2/5 της οικογένειας,προσπάθησα να ...αναλύσω την "μαντεψιά" της τσιγγάνας..
Τι να εννοούσε;Ότι μία μάνα και η κόρη της από κοινού ασχολούνται με την πάρτη μου;,ή μία γυναίκα που είναι συγχρόνως μάνα και κόρη κάνει μόνη της την "δουλειά";..
Με  μπέρδεψε η άτιμη...
Άφησα την μάνα και την κόρη  να ασχολούνται μετην αφεντομουτσουνάρα μου και κατευθυνθήκαμε και οι 3 στον  'ιερό ναό " του γνωστού Θανάση για να τιμήσουμε με ιερή ευλάβεια το κεμπάπ του.
Η "κρίση",δεν βρήκε τον δρόμο για εκεί..

    Μία Φιλιππινέζα νύφη με τον γαμπρό,προκάλεσαν μποτιλιάρισμα στην Μητροπόλεως,όταν βγαίνοντας από γνωστό ξενοδοχείο ,προσπαθώντας να επιβιβαστούν στο νυφικό αυτοκίνητό τους,κίνησαν την περιέργεια όλων των διερχομένων.
"ΝΑ ΖΗΣΕΤΕ!"..Ακούστηκε η φωνή μιάς ηλικιωμένης κυρίας...
" Και στα δικά μου!"..,άκουσα την μικρή να λέει..

  Η επόμενη στάση μας,ήταν το "παρεκκλήσι" του Χατζή,όπου σαν σωστοί "γευσιγνώστες" που σέβονται τον ουρανίσκο τους,το τιμήσαμε δια της παρουσίας μας!
Το εκμέκ καταίφι,το καζάν ντιπί και ο μπακλαβάς,βρήκαν τον χώρο τους στα ήδη φουσκωμένα μας στομάχια...
Παίρνοντας τις ..50.000 θερμίδες που μάζεψα,βγαίνοντας έξω από τον "ναό της αμαρτίας",σκόνταψα επάνω στη τεράστια φεγγαρούκλα που ξεπρόβαλλε κοροιδευτικά επάνω από τη Βουλή...

  Έφτασα στο σπίτι ..τσουλώντας ...