Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011

ΓΕΛΩΝΤΑΣ ΣΤΗ ΚΡΙΣΗ...




1 ΗΜΕΡΑ ΠΡΙΝ-Σκηνή 1η.

...Ο χώρος είχε γεμίσει από επιβάτες Ευρωπαικών προορισμών.Το κατάστημα παρουσίαζε την συνηθισμένη υπερκινητικότητά του,τόσο για την εξυπηρέτηση πελατών,όσο και για την παραλαβή εμπορευμάτων......



Η ατμόσφαιρα ήταν χαλαρή και ευχάριστη μεταξύ των συναδέλφων.
Ένα  αστείο από κάποιον υπάλληλο,στάθηκε ικανό να ξεσπάσουμε οι υπόλοιποι σε τρανταχτά γέλια,πράγμα πολύ συνηθισμένο για την συγκεκριμένη ομάδα...

...Μας πλησιάζει μία frau και με βλέμμα απαξιωτικό,μας κοιτάζει έναν-έναν σκανάροντάς μας και αποφασίζει να  μιλήσει:"-Γελάτε,αντί να κλαίτε για τα χάλια και για την κρίση που βρίσκεστε;!!."
( Ευχαριστώ την καλή μου τύχη,που βρέθηκα την συγκεκριμένη στιγμή στο συγκεκριμένο χώρο...).
-Ποιά κρίση κυρά μου;",της απαντώ."Το μόνο άτομο που βλέπω να είναι σε κρίση,είσαι εσύ.!."
Η frau, κοκκίνησε ,τα μάτια της γούρλωσαν,άρχισε  να παραμιλά στην μητρική της γλώσσα και με μία κίνηση,παράτησε το καλάθι της με τα είδη που είχε επιλέξει για τις αγορές της....
-" A!και δεχόμαστε ..δραχμές για την πληρωμή των προιόντων",της φώναξα γελώντας...

ΙΔΙΑ ΗΜΕΡΑ-Σκηνή 2η

...Το μετρό από Σύνταγμα για κατεύθυνση Αγ.Δημητρίου,ήταν μισογεμάτο.
Στο απέναντι κάθισμα καθόταν μία πανέμορφη ηλικιωμένη κυρία ,στα 80 περίπου,ψηλή,ντυμένη με μπλε ταγιερ και με τα κάτασπρα καλοχτενισμένα πλούσια μαλλιά της να πλαισιώνουν το καλοσχηματισμένο της κεφάλι.Οι ρυτίδες,έδιναν μία όμορφη ,φυσική πινελιά στο πρόσωπό της.
Συζητούσε με την φίλη της που καθόταν δίπλα της και κάθε τόσο ξέσπαγε σε  γέλια.
Η συζήτησή τους μάλλον ήταν χαλαρού χαρακτήρα,γιατί τα γέλια της συνεχίστηκαν καθ'όλη τη διάρκεια της διαδρομής.
Λίγο πριν  την στάση στην οποία θα αποβιβαζόταν,ένας ηλικιωμένος κύριος στην ίδια περίπου ηλικία με την εν λόγω κυρία,την πλησιάζει και της λέει:
-'Kυρία μου ,μπορώ να σας  συγχαρώ;"
Η κυρία τον κοιτά παραξενεμένη."-Μα για ποιόν λόγο;"τον ρωτάει.
-"Επειδή,παρ'όλη την δύσκολη κατάσταση που όλοι μας βιώνουμε σαν λαός,εσείς βρίσκετε το κουράγιο να γελάτε και μάλιστα να ομορφαίνετε το βαγόνι με το υπέροχο χαμόγελό σας!Ένα μεγάλο μπράβο."...

Δύο περιπτώσεις,με κοινό αντικείμενο την κρίση και κοινό χαρακτηριστικό το γέλιο.
Η πρώτη περίπτωση,φανερώνει την γελοιότητα ,αλλά και την πραγματικότητα της κατάστασης και η δεύτερη,τον τρόπο και τον "εξορκισμό"αντιμετώπισής της.
Ναι!Το γέλιο πράγματι κάνει τους άλλους να ανησυχούν ,αλλά παράλληλα ομορφαίνει και "εξορκίζει" κάθε άσχημη κατάσταση.

Ας διαολοστείλουμε όλους αυτούς που έχουν σκοπό να μας κάνουν να χάσουμε το γέλιο μας και ας πορευτούμε μόνοι μας ,αυτόνομοι για να ξεπεράσουμε όλες τις δυσκολίες που βρέθηκαν στον δρόμο μας....




2 σχόλια:

  1. Στου δειλινού τα χρώματα ο νους βουτά την πένα και ζωγραφίζει στο χαρτί τση σκέψης μου εσένα !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΜΑΡΙΩ,ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΜΕΝΑ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

...ό,τι έχετε ευχαρίστηση..