...ΑΥΓΟΥΣΤΙΑΤΙΚΑ ΣΟΚΚΑΚΙΑ...

...Τους 11 μήνες του χρόνου,ζώ και περιμένω με ανυπομονησία τον Αύγουστο!
Τον μήνα τον μοναδικό,που λατρεύω την Αθήνα,γιατί μόνο τότε εκεμεταλλεύομαι τον χρόνο μου και τον προσαρμόζω στην πραγματικότητα της ερημωμένης πρωτεύουσας.
Είναι η πολυπόθητη περίοδος,που παίρνω την εκδίκηση της τρελλαμένης και καταπιεσμένης αστής!
Μα ναι!Έτσι ακριβώς είναι!
Τον Αύγουστος στην Αθήνα,βρίσκω την ευκαιρία,να κοκκαλώσω για λίγο τον χρόνο,να βάλω τρικλοποδιά στον φρενήρη ρυθμό του,που με εμποδίζει τις υπόλοιπες ημέρες να νοιώσω τα λεπτά,τις ώρες του,με αποτέλεσμα να κυλάει μέσα από εμένα ,χωρίς να μπορώ να τον καταλάβω..!
Και φυσικά,αυτό δεν συμβαίνει μόνο σε εμένα!Συμβαίνει σε όλους μας δυστυχώς..!

…Τον Αύγουστο λοιπόν στην πόλη μας,τα συναισθήματα και τα αισθήματά μου προς αυτήν,αλλάζουν..!Ναι,αλλάζουν! Φοράω τα..μάτια της τουρίστριας,τα αθλητικά μου παπούτσια και την περπατώ..



….Περπατώ στα χιλιοπερπατημένα σοκκάκια της,παρατηρώ τις όποιες αλλαγές έχουν υποστεί από την τελευταία φορά που τα έχω επισκεφτεί,πίνω καφέ στο Θησείο και ουζάκια στου Ψυρρή,ψωνίζω από τους πλανόδιους έγχρωμους και μη ,χειροποίητα και ασημένια κοσμηματάκια,χαζεύω μπροστά στους παπατζήδες και..ακόυω την "μοίρα " μου,από την επί χρόνια,μόνιμη πλέον τσιγγάνα στο Θησείο…,κάθε φορά,μου λέει και κάτι διαφορετικό..,γι αυτό μου αρέσει..,για την σταθερότητα των μελλούμενων της..!χα χα!..





…Την λατρεύω την Αθήνα τον Αύγουστο!Αλλάζει μορφή μπροστά στα μάτια μου,γίνεται και εκείνη πολύ καλή μαζί μου..,φοράει τα καλά της για να με κρατήσει και να συνεχίζω να την περπατώ…








…Αφουγκράζομαι τους χιλιοειπωμένους ψίθυρους,του "τότε",αισθάνομαι τους παλμούς από τα ελάχιστα εγκαταλελειμένα και ερειπωμένα παλάτια του χθές..







…Καμαρώνω και ορέγομαι τα κουκλίστικα ανακατασκευασμένα νεοκλασσικά,που θα μπορούσαν να υπήρχαν περισσότερα,αν το ελληνικό κράτος,20 χρόνια πριν,είχε την ευαισθησία να τα διατηρήσει και να μην τα αφανίσει για ένα κομμάτι ψωμί.Πόσο ανόητοι και ρηχοί υπήρξαν?…






.Άλλος τόπος,άλλος κόσμος,άλλος χωροχρόνος..




..που ενώ μας ανήκει,δεν έχουμε την πολυτέλεια,να τον αισθανθούμε,να τον νοιώσουμε,να τον παρατηρήσουμε..







…Σ'αγαπώ άτιμη τον Αύγουστο, επειδή σε χάνω και σε μισώ τον υπόλοιπο χρόνο...






.Γίνε φιλική μαζί μου,κάνε και μία ..κοινοπραξία με τον χρόνο,και ίσως τα καταφέρουμε να συνυπάρξουμε επί καθημερινής βάσης..