...Είχε σχολάσει και οδηγούσε ήδη προς το σπίτι,όταν άκουσε τον ήχο εισερχόμενου μηνύματος στο κινητό της.Στο πρώτο φανάρι,το άνοιξε και διάβασε:
..."Σ'ευχαριστώ που έφτιαξες αυτή την οικογένεια για να μεγαλώσω ιδανικά και χωρίς σοβαρά προβλήματα..Μπορεί να έχω καθυστερήσει λίγο με το πτυχείο μου,αλλά θα καλύψω το κενό εφέτος...
Ελπίζω να σε βγάζω ασπροπρόσωπη κάθε μέρα..Είμαι περήφανη που είστε γονείς μου!
Σε αγαπάω μαμά!!Μην το ξεχάσεις ποτέ αυτό!...Πολλές φορές κάθομαι και σκέφτομαι,αν δεν ήσουν αυτή που είσαι,πώς θα ήμασταν εμείς ...Ναι..Πολλές φορές με το πείσμα σου και τις 'υπερβολές" σου,που εμείς θεωρούσαμε έτσι,έχεις προλάβει καταστάσεις και μας άνοιξες τα μάτια όταν ακόμα βρισκόμασταν στην παιδική ηλικία...
Δεν μπορούσα τότε να καταλάβω γιατί ήσουν τόσο αυστηρή και ¨κέρβερος" ,όπως σε αποκαλούσαμε..
Τώρα όμως το καταλαβαίνω !..Καταλαβαίνω και συνειδητοποιώ την όλη σου προσπάθεια όλα αυτά τα χρόνια!.Και χαίρομαι πολύ,όταν οι γύρω μου και οι γύρω σου σου δίνουν συγχαρητήρια για τα παιδιά σου...Θέλω να σου μοιάσω όταν γίνω και εγώ μητέρα..Και ας είσαι λίγο..στρίτζω..
...Έχεις όμως μεγάλη πλάκα μαμά μου!..Και η γιαγιά το λέει εξ'άλλου..Είσαι το πιό γλυκό πλάσμα που έχω συναντήσει στη ζωή μου..
Σε ευχαριστώ που μας δημιούργησες ΕΣΥ!....".........
Έλαβε 3 απανωτά μηνύματα για να ολοκληρωθεί το παραπάνω..Ανοιγόκλεισε πολλές φορές τα θολωμένα από τα δάκρυα μάτια της..Τί ήταν τώρα αυτή η ξαφνική εξομολόγηση;..Από ότι θυμόταν δεν είχε έρθει σε καμμία προστριβή με την μεγάλη κόρη της τελευταία για να δικαιολογήσει αυτό το ξέσπασμα....
-Μάλλον κάτι συμβαίνει σε κοντινό της πρόσωπο,σκέφτηκε..'Επρεπε να το ψάξει και θα το έκανε μόλις έφτανε σπίτι....
Τα δάκρυα ,διαδέχτηκε ένα χαμόγελο ανησυχίας μπερδεμένο με αρκετή δόση περηφάνειας και επιβεβαίωσης για τα αποτελέσματα του έργου της...
..-" και εγώ σ'αγαπώ γλυκό μου στριμάδι",σκέφτηκε και γκάζωσε για το σπίτι......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
...ό,τι έχετε ευχαρίστηση..