Κυρίως, σερβίρεται ως ορεκτικό, κομμένο σε φέτες. Οι Έλληνες το προτιμούν και το παραγγέλνουν σε ταβέρνες καθ’ όλο το έτος, αλλά το συναντάμε πιο πολύ στο πασχαλινό τραπέζι. Έχει φανατικούς οπαδούς, αλλά και… επικριτές. Ο πιο γνωστός επικριτής της κατανάλωσής του είναι η Ε.Ε, σύμφωνα με την απόφασή της, τον Οκτώβριο του 2000, περί απαγόρευσης της εμπορίας οργάνων υψηλού κινδύνου, σε μια περίοδο έξαρσης της νόσου των τρελών αγελάδων.
Τότε, η επίσημη θέση της Ελλάδας ήταν κατά μιας τέτοιας απαγόρευσης, όχι τόσο- ή κυρίως μόνο- για εισπραχτικούς λόγους, αλλά γιατί πολύ απλά το κοκορέτσι είναι στη βαλκανική μας κουλτούρα.
Ποια είναι, όμως, η ετυμολογία της λέξης; Κατά τον Μπαμπινιώτη, η λέξη είναι αλβανικής προέλευσης, από τη λέξη kokorets, που σημαίνει μείγμα ( σελ 919, Λεξικού Νεοελληνικής Γλώσσας). Αυτό εξηγείται, καθώς για την παρασκευή του χρειάζονται έντερα, συκωταριές και «γλυκάδια». Κατά μια άλλη, ωστόσο, εκδοχή, η λέξη είναι τούρκικης προέλευσης. Από τη λέξη içeri που σημαίνει το εσωτερικό και τη λέξη koku που σημαίνει μυρωδιά (και μάλιστα άσχημη, θα συμπληρώσω εγώ). Όποιος έχει σταθεί για λίγο μπροστά στη διαδικασία παρασκευής του ή απλά ρωτήσει αυτούς που δε θέλουν ούτε να το δοκιμάσουν, θα ενστερνιστεί αυτή τη θέση.
Ίσως, λοιπόν το κοκορέτσι να είναι απλά…βαλκανικής- οθωμανικής προέλευσης, όπως και τόσα άλλα. Και αυτό να εξηγεί, εν μέρει, και την αρνητική εξ αρχής θέση των Ευρωπαίων απέναντι του. Για παράδειγμα, σε μια νόσο των πουλερικών, η Ε.Ε υπήρχε περίπτωση να απαγορεύσει την κατανάλωσή τους; Πολύ φοβάμαι πως, παρά το νέο αυτό στοιχείο ως προς την ετυμολογία της λέξης, δεν θα μειωθούν οι φανατικοί οπαδοί αυτού του -και ελληνικού- εδέσματος. Καλή μας όρεξη!!!
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
...ό,τι έχετε ευχαρίστηση..