Αν δεν έχει ο λαός ψωμί, ας φάει παντεσπάνι.

Κι εγώ ο μίζερος ανησυχούσα μήπως τελειώσω τις σπουδές μου και μείνω στο απυρόβλητο. Μήπως αυτή η χώρα δεν σταθεί ικανή να μου προσφέρει δουλειά και παρατήσω τα πάντα για να ζήσω στο εξωτερικό. ....




Μήπως χρειαστεί να στάξω μερικές δεκάδες χιλιάδες ευρώ ώστε να αγοράσω τη γνώση που απαιτείται για να προοδεύσω. 
Μήπως μείνω να ζήσω σε μια χώρα τσαλαπατημένη απ' τα μνημόνια και κατεστραμμένη οικονομικά αλλά και κοινωνικά δίχως προοπτικές ανάκαμψης.
 Μήπως δουλεύω σαν το σκύλο για λίγα ψίχουλα κι οι λέξεις χαρά κι ικανοποίηση αντικατασταθούν από το άγχος και την απογοήτευση. 
Μήπως καταλήξω ένας είλωτας στην οικονομική ολιγαρχία που έχουν εγκαθιδρύσει κι ασφυκτιώ για μια ανάσα ελευθερίας χρόνου και δυνάμεων που δικαιούμαι σαν άνθρωπος να εισπνέω όποτε νιώθω πως το έχω ανάγκη. Ή μήπως η τύχη με λυτρώσει απ' όλα αυτά μ΄ αντίτιμο την ντροπή που θα φέρω κοιτώντας τους γύρω μου.


Σήμερα οι ανησυχίες μου εξανεμίζονται και μέσα απ' το σκοτεινό μέλλον ξεχύνεται μια τεράστια αχτίδα φωτός! Ο πρωθυπουργός μας, το καμάρι μας, ο λεβέντης μας με την ατράνταχτη δέσμευσή του υποσχέθηκε δωρεάν ίντερνετ για όλους! Ένας νέος ορίζοντας ξεπροβάλλει.
 Αγκαλιάστε τον!



Πηγή:  http://anthropini-epanastasi.blogspot.gr/