Αρχαία Υλικά Γραφής
Για τα σκληρά υλικά, όπως τα όστρακα, θα αρκούσε κάθε αιχμηρή μεταλλική πρόκα και σίγουρα δεν θα χρησιμοποιούνταν πάντα ένα ειδικό κονδύλι γραφής. .....
Ειδικό κονδύλι γραφής θα χρησιμοποιούσαν σίγουρα όταν έγραφαν επάνω στις ξύλινες πλάκες που ήταν αλειμμένες με στρώμα κεριού, αν χάραζαν δηλαδή τη γραφή επάνω στη λεπτή κέρινη επίστρωση. Ένα τέτοιο κονδύλι, η λεγόμενη γραφίς, είχε κάτω μυτερό άκρο για το γράψιμο και επάνω ένα άκρο διαπλατυσμένο σε σχήμα σπάτουλας για να μπορούν σε περίπτωση λάθους να ισιάζουν εύκολα την επιφάνεια με το κερί. Τέτοια κονδύλια απεικονίζονται σε πολλές αρχαίες παραστάσεις με μορφές που γράφουν επάνω σε ξύλινες πλάκες ή σε δίπτυχα, όπως για παράδειγμα στο γνωστό αγγείο του Δούρι όπου απεικονίζεται σκηνή σχολείου. Από τις γραφίδες της αρχαιότητας σώθηκαν αρκετά δείγματα τα πιο πολλά οστέινα, ορειχάλκινα, από ελεφαντόδοντο ή από κάποια ευγενή μέταλλα.
Οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι κατασκεύαζαν τις γραφίδες τους από ορείχαλκο ή καλάμι, το οποίο έκοβαν με κονδυλομάχαιρο, στη μία του άκρη πλαγίως, σχίζοντας τη μύτη έτσι ώστε να λαμβάνει σχήμα παρόμοιο με της ατσάλινης γραφίδας. Πάντως επειδή οι γραφίδες από καλάμι φθείρονταν γρήγορα, έπρεπε να ξύνονται συχνά με κονδυλομάχαιρο ή κισσήρι. Για το λόγο αυτό σ’ ένα κουτί με γραφικά υλικά φύλασσαν περισσότερες από μία γραφίδες έτοιμες.
Η μελάνη, μέλαν, κατασκευάζονταν αφού διέβρεχαν στο νερό καπνιά και προσέθεταν αράβικη γόμμα. Η μελάνη έπρεπε να καταναλωθεί αυθημερόν και διατηρούνταν μέσα σε μελανοδοχείο το οποίο συχνά διαφυλάσσονταν μαζί με τις γραφίδες σε μία κοινή θήκη. Για το γράψιμο σε μαλακό υλικό, όπως ο πάπυρος χρησιμοποιούνταν από κάτω μία στερεή βάση γραφής.
Οι αρχαίοι κανονικά έγραφαν καθισμένοι στηρίζοντας τις ξύλινες πλάκες στους μηρούς τους. Καθώς οι πλάκες αυτές ήταν αλύγιστες, μπορούσαν επίσης να γράφουν σ’ αυτές και όρθιοι. Επάνω στον πάπυρο και την περγαμηνή, αλλά και στο ασπρισμένο ξύλο έγραφαν με μελάνη ή φτερό γραφής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
...ό,τι έχετε ευχαρίστηση..