Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΑΜΙΑΝΟΥ
Πουλήθηκε και ο Διαχειριστής Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου (ΔΕΣΦΑ). Πουλήθηκε, το 66% και το μάνατζμεντ (το υπόλοιπο παραμένει στο Δημόσιο), στη Δημόσια Επιχείρηση Αερίου του Αζερμπαϊτζάν έναντι 400 εκατ. ευρώ.....
Απ’ αυτά, τα 212 εκατ. ευρώ θα τα πάρει ο όμιλος Λάτση στον οποίο ανήκει το 35% του Διαχειριστή Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου (ΔΕΣΦΑ) και τα υπόλοιπα 188 εκατ. ευρώ θα μπουν στο ταμεία του ελληνικού Δημοσίου.
Με άλλα λόγια, το ελληνικό Δημόσιο παραχωρεί, διά παντός, στο Δημόσιο του Αζερμπαϊτζάν μια επιχείρηση, της οποίας μάλιστα ο πάγιος εξοπλισμός ξεπερνάει τα 1,3 δισ. ευρώ! (όπως διαβάσαμε στον πρόσφατα δημοσιευμένο ισολογισμό της), από την οποία έχει έσοδα, μετά τους φόρους, 57 εκατ. ευρώ (το 66% των 86 εκατ. ευρώ) ετησίως και εισπράττει άπαξ 188 εκατ. ευρώ.
Μια τέτοια παράλογη πράξη δεν ανήκει ούτε καν στην απελπισμένη αντίληψη του «ξεπουλήματος των ασημικών» μιας οικίας. Γιατί είναι αλήθεια πως τα ασημικά δεν φέρουν καμία πρόσοδο, ούτε καμία ελπίδα ότι η χρεωμένη οικία θα ανακάμψει. Για αυτό είναι μια κάποια λύση να πωληθούν για να «βουλωθούν κάποιες τρύπες» του χρέους.
Στην περίπτωση του ΔΕΣΦΑ, όμως, έχουμε μια εταιρεία με καθαρά ετήσια κέρδη, τα οποία σε τρία χρόνια μάς δίνουν ολόκληρο το αντίτιμο της πώλησης. Εκτός απ’ αυτό, διατηρείται άσβεστη η ελπίδα για μια, έστω και στοιχειώδη ανάπτυξη, που τόσο πολύ ευαγγελίζεται η «εθνοσωτήριος» κυβέρνηση Σαμαρά.
Τη στιγμή που οι ισχυροί του πλανήτη είναι έτοιμοι να προσφύγουν, και προσφεύγουν, στα όπλα για να πετύχουν την ενεργειακή τους αυτάρκεια, εμείς ξεπουλάμε ό,τι έχουμε σε ανυπόληπτους δημόσιους φορείς, ανυπόληπτων κρατών της Ανατολής.
Μα, θα έλεγε κάποιος με αυτό τον τρόπο έχουμε τη δυνατότητα να αναπτυχθούμε και να εξαπλωθούμε στα Βαλκάνια. Η απάντηση, μάλλον, είναι αυτονόητη. Πρώτα απ’ όλα δεν θα το κάνουμε εμείς, αλλά αυτοί.
Το ελληνικό προσωπικό που θα απασχοληθεί στην αζερική εταιρεία, θα είναι μισθωτοί των 500 ευρώ (είδαμε παρόμοιο σενάριο με την ιδιωτικοποίηση των μονοπωλιακών διοδίων και ίσως το δούμε και με τον ΟΠΑΠ). Κατά δεύτερον, είμαστε σίγουροι ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι του Αζερμπαϊτζάν είναι πιο αποτελεσματικοί από τους Ελληνες υπαλλήλους του ευρύτερου δημόσιου τομέα;
Μα τότε γιατί γίνεται αυτή η απαράδεκτη πώληση; Οσο και αν ψάχνει κάποιος, δεν μπορεί να βρει μια λογική εξήγηση παρά μόνο την ανεύθυνη και αφελή ερμηνεία ότι το οικονομικό επιτελείο επιθυμεί διακαώς να καταγράψει λογιστικές εγγραφές στις ιδιωτικοποιήσεις, για να έχουν «τα μούτρα» να συναντούν τους υπαλλήλους των δανειστών μας, να τους αποδείξουν ότι μπορούν να τηρούν τα συμφωνημένα και για να εξασφαλίσουν την προσωπική τους σταδιοδρομία στο εγγύς και το απώτερο μέλλον.
Μια τέτοια ανεύθυνη και αφελής αντίληψη ενός δημόσιου λειτουργού δεν είναι μακριά από τη λογική της εθνικής προδοσίας και μάλλον, το τονίζω αυτό το «μάλλον», τιμωρείται αυστηρά, ακόμα και στην πολιτισμένη Ευρώπη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
...ό,τι έχετε ευχαρίστηση..