Ο μπουναμάς του κου Τραπεζίτη

Από: http://sindikato-see-daa.blogspot.com/

Με μπουναμά την γνωστή πλέον και πολυφορεμένη απειλή της έλευσης της τρόϊκα, εισήλθε στον καινούργιο χρόνο η τρικομματική κυβέρνηση του εντολοδόχου των τραπεζών, πρωθυπουργού Λ.Παπαδήμου.

Τα δώρα που φέρνει είναι η απαίτηση για ισοπέδωση και των τελευταίων εναπομεινάντων κατακτήσεων των εργαζόμενων. Τον κατώτερο μισθό και τα δώρα Χριστουγέννων, Πάσχα και άδειας, την παραπέρα μείωση των συντάξεων που θέλει να τα καταντήσει προνοιακά επιδόματα......

Ο τραπεζίτης κος Παπαδήμος, ο οποίος ανέλαβε τα ηνία της χώρας για να μας βγάλει από τα αδιέξοδα της προηγούμενης κυβέρνησης και να σωθούμε από την χρεοκοπία-στην ουσία να σωθεί το κατεστημένο από την οργή του λαού, αυτός ήταν ο στόχος-εμφάνισε και το νέο όραμα του για την Ελλάδα. Θα είμαστε μια χώρα της Ευρωζώνης αλλά με μισθούς Βουλγαρίας την οποία και εκθείασε για τις επιτυχίες της, να δίνει δηλ. μισθούς πείνας στους εργαζόμενους.

Και επειδή ο κος Τραπεζίτης έχει αναλάβει τα ηνία της χώρας με δημοκρατικό τρόπο, αφού τον διάλεξε ο λαός, δηλ. οι Μερκοζί, οι τράπεζες, το ΔΝΤ και φυσικά τα ντόπια συμφέροντα, γιατί λαός τέλος πάντων δεν είναι ο καθένας, αλλά αυτοί που δίνουν τα δάνεια και αυτοί που τα τρώνε, απείλησε ότι θα επιβάλει την περικοπή του κατώτερου μισθού και των δώρων με νομοθετικό τρόπο!!!!! Και μια και μιλάμε για δημοκρατία να θυμηθούμε και ποιος ήταν ένας από τους στόχους της λεγόμενης «τριμερούς των τραπεζών» της οποίας μέλος ήταν ο κος Τραπεζίτης. Ήταν, λοιπόν, και η αντιμετώπιση των επιπτώσεων της δημοκρατίας στην προώθηση των συμφερόντων των τραπεζών!!!!!!

Όταν κάποιοι έλεγαν, όταν ήρθε το πρώτο μνημόνιο, ότι τα μέτρα δεν θα σταματήσουν εκεί αλλά θα έχουν και συνέχεια, κάποιοι προσπαθούσαν να αποδείξουν ότι έτσι θα αποφύγουμε την χρεοκοπία και κάποιοι άλλοι εθελοτυφλούσαν ότι πρέπει να περιμένουμε.

Όταν κάποιοι έλεγαν ότι το πρόβλημα δεν είναι τα ελλείμματα και το χρέος αλλά πρόκειται για συνολική αναδιάρθρωση του καπιταλισμού με στόχο να αυξήσει την κερδοφορία του καταργώντας όλες τις κατακτήσεις των εργαζόμενων, κάποιοι ήλπιζαν ότι η μπόρα θα περάσει δίπλα τους.

Όταν κάποιοι έλεγαν ότι αυτή η πολιτική μας οδηγεί σίγουρα στην χρεωκοπία, κάποιοι φαντάζονταν ότι το λένε γιατί θέλουν να βγούμε από το Ευρώ.

Τώρα που ακόμα και αυτοί που επιβάλλουν αυτή την πολιτική αντιλαμβάνονται ότι δεν οδηγεί πουθενά, αλλά σαν φάρμακο έχουν την συνέχισή της, τώρα που η χρεωκοπία των Ελληνικών νοικοκυριών είναι μια πραγματικότητα, πως θα την εμφανίσουν, σαν περήφανη και εθνική πολιτική;

Και οι εργαζόμενοι τι περιμένουν; Να τους λυπηθούν αυτοί που παίρνουν αυτές τις αποφάσεις και τις πολιτικές; Μα αν ήταν να τους λυπηθούν γιατί να πάρουν αυτά τα μέτρα;

Τι περιμένουν οι εργαζόμενοι; Να μαζεύουν τα ψίχουλα που θα τους ρίχνουν οι εργοδότες; Ποιος είναι ο στόχος τους; Να κρατήσουν ότι τους απομείνει από αυτό που έχουν και έτσι να εξασφαλίσουν απλά την επιβίωση; Αυτός είναι ο στόχος αυτών που παράγουν όλο τον πλούτο αυτού του κόσμου;

Δεν κατανοούν ότι περισσότερο από τον τρόμο και την ανασφάλεια που εισπράττουν, αυτοί που φοβούνται περισσότερο είναι ίδιοι που επιβάλλουν αυτά τα μέτρα; Τι έδειξε ο Ιούνης, τι έδειξε ο Οκτώβρης με τις μεγαλειώδης κινητοποιήσεις και απεργίες; Τον Παπαδήμο το φέρανε γιατί έχει ικανότητες η για να καθησυχάσουν, πρόσκαιρα φυσικά, την οργή του λαού; Και γιατί αυτή η οργή δεν μπορεί να συμπαρασύρει στο διάβα του όσους επιβουλεύονται το μέλλον τους και των παιδιών τους. Πολύ δεν θέλει. Θέληση θέλει και πείσμα. Δυναμισμό και Υπομονή.

Τι δείχνει η περήφανη στάση των εργαζόμενων στη Ελληνική Χαλυβουργία, στο ALTER, στα τόσα εργοστάσια και επιχειρήσεις που οι εργαζόμενοι δεν υποκύπτουν στις απειλές και τους εκβιασμούς των εργοδοτών, αρνούνται να δεχθούν τη σύγχρονη σκλαβιά και έχουν ξεσηκώσει, ακριβώς για αυτή τη στάσης τους, ένα τεράστιο κύμα αλληλεγγύης και κρατούν ψηλά τη τιμή και τη περηφάνια της εργατικής τάξης και όλων των εργαζόμενων.

 Μπορούμε να αποτρέψουμε τον μονόδρομο προς την κόλαση που οδηγούν οι μνημονιακές πολιτικές.

Μπορούμε να επιβάλουμε μια άλλη πολιτική που θα έχει στο επίκεντρό της τον άνθρωπο και τις ανάγκες του.

Πρέπει τώρα να ξεσηκωθούμε. Δεν υπάρχει άλλο περιθώριο υποχώρησης. Μας τα παίρνουν όλα. Θα τους αφήσουμε;

 Τώρα θα δοκιμασθεί η αντοχή της τρικομματικής κυβέρνησης, της ΕΕ του ΔΝΤ, του ΣΕΒ και των τραπεζιτών. Τώρα μπορούν να δουν τι σημαίνει ένας οργισμένος και αποφασισμένος λαός.

 

Η 24ωρη απεργία στις 17 Γενάρη είναι κοντά. Και τώρα δεν δικαιολογείται η απουσία κανενός.