Είναι αλάτι στην πληγή μας, στην ίδια πάντα πληγή, οι τέσσερεις χρεωκοπίες των Ελλήνων στους δύο τελευταίους αιώνες. Η κάθε μία γεννάται από την προηγούμενη και όλες έχουν τρία κοινά χαρακτηριστικά: τους εξοπλισμούς, τη διαφθορά και το λαϊκισμό. Ας τις δούμε από την αρχή μήπως και καταλάβουμε πως φτάσαμε εδώ σήμερα:.....
1827: Για την ακρίβεια, ακόμα, δεν είχαμε κράτος αλλά είχαμε χρέη (τα δάνεια του Αγώνα).Οι επαναστατημένοι Έλληνες δηλώνουν αδυναμία αποπληρωμής των δανείων, αφού ποτέ δεν εισπράχθηκαν στο σύνολο τους (το 80% παρακρατήθηκε από τις Αγγλικές τράπεζες) και μόνο το 20% μπήκε στα ελληνικά ταμεία για την αγορά όπλων από Αγγλικές επιχειρήσεις.
1843: Πτώχευση και πάλι. Οι Έλληνες αδυνατούν να αποπληρώσουν τα χρήματα που ποτέ δεν είδαν και ξαναχρεωκοπούν. Μας ξαναδανείζουν 60 εκατ. Φράγκα, από τα οποία 33 εκατ. χρησιμοποιήθηκαν για την αποπληρωμή παλαιών δανείων (αυτών που χάθηκαν στο δρόμο) και 12,5 εκατ.δόθηκαν για να εξαγοράσουμε από την Τουρκία την Αττική και μέρος της Εύβοιας (σύμφωνα με τις διεθνείς συνθήκες έπρεπε να τους αποζημιώσουμε. Μα, δεν τα πήραμε με το σπαθί μας;) και 7,5 εκατ. για τη συντήρηση του Βαυαρικού στρατού
1893: Πτώχευση και πάλι, δια στόματος Τρικούπη, λόγω αδυναμίας αποπληρωμής των παλαιών δανείων. Εξαγοράζουμε τη Θεσσαλία από τους Τούρκους, χρηματοδοτούμε τον Κρητικό αγώνα, προμήθειες πολεμικού υλικού και ολίγη ανάπτυξη από τον Τρικούπη (σιδηρόδρομοι, οδικό δίκτυο) καθώς και περισσή δημαγωγία από τον Δηλιγιάννη.
1932: Πτώχευση και πάλι, λόγω της Μικρασιατικής καταστροφής και του κραχ του ’29. Ο οριστικός διακανονισμός των προπολεμικών δανείων θα γίνει το 1952 – 1953 από τον Σπύρο Μαρκεζίνη, ο οποίος βρίσκεται στην Αμερική για να θερμοπαρακαλέσει τους Αμερικανούς να μας επιτρέψουν, αν δεν τους πειράζει, και χωρίς βέβαια να θυμώσουν, τώρα που στείλαμε τους κακούς Έλληνες μέχρι την Τασκένδη, να αγοράσουμε λιγότερα όπλα τους, για να μπορέσουμε να πληρώσουμε τα χρέη.
2010: Και ύστερα τόλμησαν οι απόγονοι αυτών των καλοπληρωτών να ζητήσουν μια θεσούλα στο δημόσιο, αντί να «συνωστίζονται» για τα έρημα τα ξένα. Να πάνε, άκουσον άκουσον, και καμιά ταβέρνα παραπάνω. Να βγούνε, ποιος να τους το έλεγε, και καμιά φορά στο εξωτερικό. Να αγοράσουν αυτοκίνητα από εκείνα τα ευρωπαϊκά και ρούχα από εκείνα που έφερνε λαθραία ο ξάδελφος, ο ναυτικός. Τότε ήταν που τους είπαν ότι εσείς βουλιάξατε το αμόλυντο και άμωμο κράτος των εξοπλισμών και της προόδου…
Το θέμα είναι τώρα τι λες, Μανόλη μου; ( έχει και συνέχεια....)
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
...ό,τι έχετε ευχαρίστηση..