...ΤΣΙΜΠΟΥΡΙΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΛΑ...

...Αλλά σαν τον γείτονα,κανένα!...
Στο απάγγειο που λέτε,το δικό μου,των Σ.Κ και λοιπών αργιών,έχουμε 3 γείτονες.
Ήσυχοι,τυπικοί,νοικοκύρηδες,ευγενέστατοι.Επί δέκα συναπτά έτη,με διαλλείμματα στα μεσοδιαστήματά τους,έχουμε ανταλλάξει μεταξύ μας,κάποιες καλημέρες,καλησπέρες,οπωροκηπευτικά,απόψεις περί των τεκτενόμενων,κριτικές για τα κακώς κείμενα στον Ελλαδικό χώρο και όλα αυτά που συζητάνε οι γείτονες μεταξύ τους,όταν κρατούνται οι αποστάσεις.
Όλα μια χαρά μέχρις εδώ! Α!,ξέχασα να σας πώ,ότι οι 3 γείτονες,μεταξύ τους είναι σφαγμένοι!Δεν έχω ακόμα καταλάβει τους λόγους,αλλά μάλλον αυτοί και ο καθένας ξεχωριστά θα τους ξέρει.Αλλά δεν με ενδιαφέρει και ούτε ποτέ θέλησα να μάθω.
Πού έμεινα;..Α!,ναι..,συνεχίζω λοιπόν....
Έλα μου όμως που ο ένας από αυτούς,..ξέφυγε..!
Και πώς;..Ιδού εν περιλήψει η ιστορία:

Προπαραμονή Χριστουγέννων φέτος και βρεθήκαμε εκεί..
Πήγαμε στη πόλη,για χάζι,ψώνια ,καφέ και ο,τιδήποτε κάνει ένας "τουρίστας",παραμονές γιορτών στο γνωστό του ησυχαστήριο..Εκεί που χαζεύαμε κάποιες βιτρίνες,αισθάνομαι ένα χέρι να με αγκαλιάζει και μία φωνή στεντόρια μέσα στο αυτί μου να ουρλιάζει''..Βρε,βρε,καλώς τα παιδιά!Πότε ήρθατε και δεν σας πήρα χαμπάρι;.."
(Ήταν ο εξ ευωνύμων γείτονας,που πρώτη φορά εκδήλωσε τέτοια οικειότητα..)
-Πού πάτε τώρα;..τι θα κάνετε;
-Τίποτα,βγήκαμε για βόλτα,χάζι,ψώνια και κανένα καφέ.
-Αφήστε τα τώρα αυτά και πάμε να πιούμε μαζί καφέ...
(....καλά λέει μία παροιμία,"όσα φέρνει η στιγμή,δεν τα φέρνει ο χρόνος όλος..!")

Ο καφές,συνεχίστηκε με ούζα.Μας πήρε 6 η ώρα το απόγευμα για να καταλάβουμε ότι θέλαμε σαν τρελλοί να ξεραθούμε στον ύπνο..
Νομίζεις...!

Αφού αποφασίσαμε ότι έπρεπε να χωριστούμε,-τον περίμενε και μία σύζυγος στο σπίτι για..μεσημεριανό φαγητό-,που τόσα χρόνια δεν την είχε πάρει ποτέ το μάτι μας..,μας δηλώνει:
-Το βραδάκι κατά τις 9,θα πάμε έξω για φαγητό.Θα σας κτυπήσω να βγείτε!...
Κοιταχτήκαμε με τρελλό βλέμμα και οι 2..
-Μα..όχι,δεν..,δεν είχαμε σκοπό να βγούμε το βράδυ.Λέγαμε να αράξουμε.
-Δεν σηκώνω κουβέντα!Θα πάρω και την γυναίκα,(αν δεν καταλάβατε,εννοούσε την σύζυγό του) και θα πάμε για φαγητό!
Επιστροφή στο σπίτι..
-Εγώ,( εγώ)δεν έρχομαι!Βαριέμαι.Θέλω να κάτσω εδώ στο τζάκι και να χουχουλιάσω.Δεν θέλω να βγώ!
-Έλα βρε παιδί μου,( εκείνος),κάνε τόπο στην οργή.Ούτε εγώ γουστάρω,αλλά σκέψου και το άλλο..,Θα γνωρίσουμε και την γυναίκα του επιτέλους!Τόσο καιρό αναρωτιόμαστε!Έλα,θα έχει ενδιαφέρον το πράγμα και θέμα για κουτσομπολιό μετά...Εξ'άλλου,μια φορά θα είναι!Ας πάει και το παλιάμπελο..!

Και πήγε και το παλιάμπελο,αλλά έλα μου που βρήκε το δρόμο και ξαναγύρισε πίσω..!

23 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2009.Αποφράδα ημέρα !
Από εκείνη την ημέρα μέχρι και την στιγμή που τα γράφω αυτά,είμαστε ντυμένοι με την στολή των πυροσβεστών και τα Σ.Κ βρισκόμαστε σε κατάσταση έκτακτου ανάγκης ΕΔΩ!
Και νά! τα τελλάρα με τα πορτοκαλομανταρινολέμονα ,ο γείτονας,και να! τα φρέσκα ζεστά αυγά από τις κότες του και να! με το ζόρι τα τραπεζώματα σπίτι του και οι "απαγωγές" για εξόδους και να! οι μεταξύ μας καυγάδες για την αποφυγή οποιασδήποτε κοινής "πολιτιστικής" εκδήλωσης..

Ρε φίλε,κατάλαβε κάτι!Έχω αρνηθεί αρκετές φορές και έχω πραγματοποιήσει την μη συμμετοχή μου σε αυτού του είδους τις προσκλήσεις.Σου έχω πεί χίλιες φορές,ότι έρχομαι εδώ να ξεκουραστώ και να ηρεμήσω.!Κατάλαβέ το!Αν ήθελα dolce vita και σαματά καθόμουν και στην Αθήνα!Ή έστω θα γούσταρα να τα κάνω όλα αυτά,με κάποιους που έχουμε κοινά ενδιαφέροντα και ταιριάζουν τα χνώτα μου με τα δικά τους!

Τέλος εποχής λοιπόν και την έδωσα εχθές,μόλις μας μυρίστηκε στη παραλία όπου είμασταν αραχτοί και λιαζόμασταν.
Μας φώναξε,χαιρετίσαμε και ήρθε και κατσικώθηκε δίπλα μας,ώσπου άρχισε να βγάζει με υπονοούμενα,τα βλαχοαποθημένα του!Τσάμπα μάγκας!Ή μάλλον,τσάμπα άντρας!
Αυτό ήταν!Τον έλουσα κανονικότατα,με όλη την ευγένεια που μου επιτρέπει η "πρωτευσουσιάνικη"συμπεριφορά μου και οπλίστηκα με όλη την ειρωνία μου,που ομολογώ,ότι ίσως είναι από τα λίγα πράγματα που υπερηφανεύομαι για τον εαυτό μου.!
Τον προσέβαλα άμεσα και έμμεσα και ανάθεμα αν το κατάλαβε!...
Το έχω ξαναπεί και θα το πώ πολές φορές ακόμα:Ότι η βλαχιά δεν έχει καμμία σχέση με τον τόπο καταγωγής,αλλά αναφέρεται στον τρόπο συμπεριφοράς και στον τρόπο σκέψης!
Πόσο μάλιστα όταν συνδιάζεται και με την κουτοπονηριά!Τότε το σετάκι,είναι ανεπανάληπτο...!

Το χάρηκα όμως!Το κατευχαριστήθηκα!
Και να σου πώ και κάτι;Δεν λυπάμαι τελικά καθόλου,που πλησιάζει και το τέλος εποχής της NIRVANAS μου!
Μπορεί να ήταν σημαδιακό!

Ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του και μακριά και αγαπημένοι ,αγαπητέ μου γείτονα!
Λοιπόν φίλοι μου!Προσοχή στους γείτονες σας!
Η γιαγιά μου έλεγε:"..πρώτα βλέπουμε τον γείτονα και μετά τον ήλιο.."

Ναι βρε γιαγιά μου.Αλλά όταν ανοίξουμε τα πατζούρια,όχι το μάτι μας...