..ΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΞΑΠΛΩΣΤΡΑΣ...

.Και ενώ ο Γκιώνης απεγνωσμένα συνέχίζει να ψάχνει τον αδελφό του-πράγμα που έχει κάνει την Νικολούλη να τσατιστεί και να τα παρατήσει-,τα τριζόνια και οι γρύλλοι,μπήκαν σε μία διαδικασία κόντρας μεταξύ τους,έχοντας σαν απώτερο σκοπό να εξουθενώσουν τα μεν τα δε,μετά από μια ολονύκτια συμφωνία «ξελαρυγγιάσματος».

Κάποιο μακρινό σκυλί,άρχισε το αλύκτισμά του,την καθιερωμένη ώρα της νύχτας,για να δηλώσει την παρουσία του και να συμμετάσχει και αυτό στη..συμφωνία των ήχων…Από αυτήν την μελοποίηση των νυχτερινών ήχων,δεν θα μπορούσε να λήψει και η διστακτική παρουσία κάποιου καλλίφωνου νυχτερινού πουλιού,πρώτη φίρμα στο νυχτερινό,καλλιτεχνικό ωδικό στερέωμα..!

Μην με ρωτήσετε ποιο πτηνό είναι.!Μέχρι εκεί!Ιδέα δεν έχω,δεν το έχω δεί ποτέ μου,μόνο το ακούω κάθε βράδυ,που αποτελεί ντουέτο με ένα παρόμοιό του,κάπου μακρύτερα..

… Ήδη η Πανσέληνος,πρωταγωνιστεί στα τεκταινόμενα της νύχτας.
Η έκλειψή της ολοκληρώθηκε με «επιτυχία» σε όλους τους τομείς-πάλι τα κατάφερε-,οι πλανήτες,ξαναβρήκαν τον μπούσουλά τους και ξεζαλίστηκαν από την τούμπα την ξαφνική που αναγκάστηκαν να υποστούν και όλα έχουν αρχίσει να παίρνουν την σωστή πορεία τους..,
Το άρωμα του νυχτολούλουδου αντιστέκεται σθεναρά στο ρομαντικό γιασεμί,με αποτέλεσμα να συμπράξουν και τα δύο για να γεμίσουν την ατμόσφαιρα με την μεθυστική ζάλη τους.
Σκιές ατίθασες αρχίζουν να σχηματίζονται ανάμεσα από τα βαρειά κλαδιά του πλάτανου,αρχίζοντας έναν τρελλό αλλά σαγηνευτικό χορό με την αντανάκλαση του
φεγγαριού.

Όλο αυτό το σκηνικό,φέρνει στο νού τις εμπειρίες,τα ενσταντανέ και τα διάφορα "σημεία" των 15 αυτών ανέμελων ημερών.
Να σου πώ κάτι;..Ήταν υπέροχες ημέρες,παρ όλο τα Μερφικά παιχνιδάκια!
Κάθε μέρα μου άφησε και κάτι..Αλλά κάθε ημέρα ξεχωριστά και όλες μαζί,είχαν κάτι κοινό:
Την καθημερινή επικοινωνία,σε κάθε φάση της ημέρας,με μία ξεχωριστή και ιδιαίτερη μορφή,που σημαίνει για μένα πολλά..Μοιραζόμουν μαζί της,κάθε εμπειρία,μου έκανε παρέα στις διάφορες σκέψεις μου,ήταν σαν να ήταν εκεί,μαζί μας...
Μακριά,αλλά συνάμα τόσο κοντά...

Άπλωσα το χέρι και το έπιασα..Ήταν τόσο κοντά..,το έφερα μπροστά στα μάτια μου και είδα μέσα του, τους ανθρώπους μου.Στην φεγγαρένια σφαίρα!

..Με αυτά,έκλεισε η αυλαία των επίσημων καλοκαιρινών διακοπών.

Αφιερωμένο,σε όλους όσους ζούνε τις στιγμές!....