...ΤΟ ...ΑΥΤΟ...

...Αυτή η ανάρτηση που μόλις "κρεμάστηκε" ,είχε ετοιμαστεί ένα μήνα πριν.
Ο λόγος που καθυστέρησα την δημοσίευσή της,είναι,ότι όλο αυτό το διάστημα,
βρίσκομαι στην φάση ΄μετατραυματικού σοκ ,που το δημιούργησε μία φοβερή για μένα εμπειρία,τα αποτελέσματα της οποίας,είναι ολέθρια,για μένα,επαναλαμβάνω..
Το ατυχές και καταστροφικό συμβάν που θα σας διηγηθώ,αποτελεί για μένα σταθμό,στην μέχρι τώρα πορεία της ζωής μου και θα αφήσει ανεξίτηλα σημάδια στην παραπέρα διαδρομή μου..
Να μου πείτε τώρα,τι μας νοιάζει εμάς;..,και σας απαντώ,ότι σας νοιάζει και σας κόφτει,γιατί ευθύς εξ'αρχής,δήλωσα ότι εδώ μέσα θα καταγράφω με κάθε λεπτομέρεια την κάθε εμπειρία μου και θα μοιράζομαι μαζί σας κάθε μου σκέψη,που θα έχει κόκκινο χρώμα..Οπότε,θα το υποστείτε και αυτό..

…ΧΡΟΝΟΣ:- Πριν 4 Σ.Κ.
…ΤΟΠΟΣ:- Πού αλλού;-Στην παρένθεση του week-end μου.
Κυριακή λοιπόν μεσημέρι,έβρεχε ,( ο κακός του ο καιρός) και έχει σημασία που έβρεχε,γιατί αν δεν έβρεχε,θα καθόμουν κάτω από τον πλάτανο και θα διάβαζα το βιβλίο μου και όχι μέσα στο σπίτι,απέναντι από το τζάκι,παίζοντας το "chicken invaders",-καινούριο κόλλημά μου ,-στον υπολογιστή.
.. Ή μπορεί και καλώς έκανε και έβρεχε,γιατί ίσως έπρεπε να βρισκόμουν μέσα στο σπίτι,την συγκεκριμένη στιγμή,καθισμένη στην συγκεκριμένη θέση..

.. Βρισκόμουν λοιπόν στην 10η πίστα του αποχαυνωτικού παιχνιδιού και μόλις είχα "καθαρίσει" καμμιά 30 ριά κότες και ετοιμαζόμουν να πάρω και το δωράκι μου,..ΩΣΠΟΥ…ω! Θεοί μου!..,βρέθηκα μπροστά από τον χειρότερό μου εφιάλτη..,την χερίστη φοβία μου,τον απέραντο ΤΡΟΜΟ μου..
Σε απόσταση 5 μέτρων από εμένα,ξεπρόβαλλε καμαρωτό το πλέον σιχαμερό ον της φύσης..,αυτό το μοχθηρό τρωκτικό,με την μακριά ουρά,που το όνομά του αρχίζει από π…και τελειώνει σε-..κι.

..Μυρμήγκιασμα όλων των κυττάρων,βουητό στο κεφάλι μου,κοκκάλωμα όλων των μυών του σώματός μου,κτύποι της καρδιάς που ξεκούφαναν τα αυτιά μου,το ουρλιαχτό μου που ξεσήκωσε κάθε πεθαμένο..,ή μάλλον νόμισα ότι βγήκε,δεν είχε ούτε αυτό τα κότσια,αφού δεν πτοήθηκε ο Pάμπο της οικογένειας…Εγκεφαλικό και καρδιακό μαζί,με συνοδεία ντουβρουτζά….και μετά αφού έκανε με το πάσο του μια περατζάδα το σιχαμερό,πήγε και κρύφτηκε στο κτιστό αποθηκευτικό χώρο που φυλλάσσονται τα καυσόξυλα,δίπλα στο τζάκι………………………………………………..

Δεν θυμάμαι πως πετάχτηκα έξω ..Δεν βρέθηκε εκείνο το απόγευμα..
Η εβδομάδα που ακολούθησε ήταν μαρτυρική για μένα..Τα βράδια δεν μπορούσα να κοιμηθώ,έχοντας την σκηνή στο μυαλό μου,δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ στη δουλειά μου,ήταν η μόνη φορά,που παρακαλούσα να μην έρθει ποτέ η επόμενη Παρασκευή..
Σκέψεις στριμώχνονταν στο κενό από όποιοδήποτε άλλο θέμα κεφάλι μου,προσπαθούσα να βρώ δικαιολογίες για να μην ξαναβρεθώ εκεί..
Μην γελάτε καθόλου..!Τραγικά τα πράγματα..

..Και έφτασε η επόμενη κατα τα άλλα η πολυπόθητη Παρασκευή.
Εφοδιαστήκαμε με κάθε είδους π….παγίδες,φτου,σημειωτέον ότι άδειασα τα ράφια του s.market,και ξεκινήσαμε για την επιχείρηση mouse buster..
( αγγλιστί,μου πάει καλύτερα!..).Εγώ φυσικά δεν θα συμμετείχα.Είχα δηλώσει εξ άλλου ότι θα έμενα στο ξενοδοχείο της περιοχής,που για κακή μου τύχη το είχαν κλείσει για έναν γάμο που θα γινόταν το Σάββατο.
Βρήκαν την ημέρα και αυτοί..
Όσο πλησιάζαμε στον προορισμό μας,τόσο οι κτύποι της καρδιάς μου γινόνταν ακανόνιστοι και ο κρύος ιδρώτας μου,πάγωνε το σώμα μου..

…Η γειτονιά είχε ερημώσει..,μόνοι μας με το ακατανόμαστο..
Ο 'Ράμπο",βγήκε από το αυτοκίνητο,πήρε τα πυρομαχικά,άνοιξε την πόρτα του σπιτιού και άρχισε να σπέρνει
τα.."αξεσουαρ" στο εσωτερικό του σπιτιού..
Σε λίγο το σπίτι είχε γίνει ναρκοπέδιο..Φυσικά εγώ,δεν τόλμησα να μπω μέσα..Την έβγαλα το βράδυ στο αυτοκίνητο..

Είπα ,μην γελάτε..!
Τα αποφθέγματα,του τύπου:'-πρέπει να αντιμετωπίσεις τις φοβίες σου,για να τις ξεπεράσεις..",είναι η μεγαλύτερη σαχλαμάρα που έχω ακούσει ποτέ..
- Τι λες ρε φίλε;..Δηλαδή θα πρέπει να του βάλω λουράκι και να το βγάζω βόλτα,για να ξεπεράσω την φοβία μου αυτή;..Δεν πας καλά…!Καλά κάνω και το φοβάμαι,ή ό,τι άλλο παθαίνω στην θέα του..

Η επιχείρηση πέτυχε..
Το επόμενο πρωί,βγήκα πιασμένη από το αυτοκίνητο,-σταματήστε τα γέλια-,μπήκα τρέχοντας στο σπίτι χωρίς να ρίξω ούτε μια ματιά τριγύρω..
Ξαναβγήκα τρέχοντας όπως βγήκα,όταν έφτασε στα αυτιά μου ένας περίεργος ήχος..Δεν ήξερα ότι βγάζουν και ήχο..!
Είχε πιαστεί στην παγίδα και στη προσπάθειά του να φύγει,φώναζε..!ΦΡΙΚΗ!! Δεν το είδα..

Η μικρή,μας έβαλε βρωμόχερο που προβήκαμε στη πράξη εξόντωσής του και άρχισε να τραβάει φωτογραφίες με το κινητό..Αποκλείεται αυτό το παιδί να είναι δικό μου!..
Δεν σημαίνει ότι ηρέμησα μετά την παγίδευσή του..
..Αν δεν ήταν μόνο και έχει αφήσει οικογένεια πίσω του;..αν δεν ήταν αυτό που είδα και ήταν φτωχός του συγγενής;..ΑΝ,ΑΝ,ΑΝ..

Περιττό να σας πω,ότι κυκλοφορούσα μέσα στο σπίτι με συνοδεία,αφού χρησιμοποίησα τους απαιτούμενους εκβιασμούς..
Την επομένη,βρήκα 2 γυναίκες και οι 3 μαζί φέραμε το σπίτι τούμπα!Καινούριο το κάναμε..!
Ευτυχώς,δεν υπήρξε άλλο κρούσμα μέχρι την Κυριακή το απόγευμα που φύγαμε..Αλλά αυτό δεν σημαίνει,ότι για μένα το θέμα θεωρείται λήξαν…………………………

Αν καταλάβατε,μόλις διαβάσατε μια αυτο- ψυχανάλυσή μου..
Όχι ότι τώρα θα συμπεριλαμβάνω και στην προσευχή μου αυτό το ον,αλλά για να πώ ότι μούφυγε ένα βάρος..Λέμε τώρα…

Δηλώνω δημόσια,ότι μόλις σας αποκάλυψα την αχίλλειο πτέρνα μου..

Για να τελειώνω αυτό το τρελλό "ξώψυχό" μου,ευχαριστώ τους δικούς μου που ανέχθηκαν τις κρίσεις πανικού μου και οπωσδήποτε και εσάς,όσοι καταφέρατε να φτάσετε στον επίλογο..