...Η ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ...

Από τον  Γιώργο Μπουσούτα - Θανάσουλα.  

 

  Πριν από λίγες μέρες βρέθηκα μπροστά σε ένα άρθρο στον ιστότοπο TVXS. Το άρθρο αυτό με πληροφορούσε ότι σύμφωνα με διάφορες επιστημονικές μελέτες η συνολική αποθηκευτική ικανότητα πληροφοριών της ανθρωπότητας σήμερα ανέρχεται 600 δισεκατομμύρια Gigabytes. Ο αριθμός αυτός είναι τεράστιος. Αν σκεφτούμε ότι ο πληθυσμός των ανθρώπων στον πλανήτη μας ανέρχεται στα 7 δισεκατομμύρια περίπου τότε σε κάθε άνθρωπο αντιστοιχούν περίπου 87 Gigabytes αποθηκευτικής δυνατότητας. Ακόμη και αν όλες οι αποθηκευμένες πληροφορίες δεν είναι μοναδικές ο αριθμός των πληροφοριών που διαχειρίζεται η ανθρωπότητα είναι τεράστιος.......

 

 

       Τα μεγέθη αυτά γίνονται ακόμη πιο τρομακτικά όταν στην συνέχεια διάβασα ότι η ποσότητα αυτή διπλασιάζεται κάθε τρία χρόνια και ότι ο αριθμός αυτός αντιστοιχεί μόλις στο 0,33% των πληροφοριών που είναι αποθηκευμένες στα μόρια του ανθρώπινου DNA. Σκεφτείτε δε ότι αυτά που γνωρίζουμε αντιστοιχούν μόλις στο 4% της όλης Δημιουργίας και αντίστοιχα στο ίδιο ποσοστό των πληροφοριών που μπορεί να επεξεργαστεί ο ανθρώπινος εγκέφαλος. Αναλογιζόμενος όλα αυτά συνειδητοποίησα την δύναμη της πληροφορίας και σκέφτηκα να ασχοληθούμε με αυτή απόψε. Τι είναι όμως πληροφορία;

       Σύμφωνα με την Wikipedia "Πληροφορία είναι το κοινό νόημα που αποδίδεται σε ένα απλό ή σύνθετο σύμβολο από δύο ή περισσότερα υποκείμενα. Ως έννοια είναι σύνθετη και αποτελείται από τις λέξεις "φέρω" και "πλήρης". Κατ' επέκταση η έννοια "πληροφορία" σηματοδοτεί εκείνο το νοηματικό περιεχόμενό που είναι ολοκληρωμένο και σαφές". Να με συγχωρήσετε για την πηγή του ορισμού αλλά τα δύο λεξικά που έχω, του Δημητράκου και του Ελευθερουδάκη, δεν δίνουν ορισμό του λήμματος που να έχει σύγχρονη εφαρμογή.

       Η πληροφορία έχει την ανάγκη της ύπαρξης μιας πηγής που θα την διοχετεύσει και από ένα δέκτη που θα την λάβει. Δεν είναι δυνατόν να υπάρχει από μόνη της, δεν έχει κάποια αξία με τον τρόπο αυτό. Απαραίτητο στοιχείο για την μετάδοσή της είναι το μέσο με το οποίο αυτή θα γίνει γνωστή. Εκτός αυτού η πληροφορία από μόνη της δεν μπορεί να χαρακτηριστεί 'καλή' ή 'κακή'. Ανάλογα με τα συναισθήματα που δημιουργεί στον δέκτη αυτός την χαρακτηρίζει. Το ενδιαφέρον είναι ότι η ίδια πληροφορία δημιουργεί διαφορετικά συναισθήματα στον ίδιο δέκτη ανάλογα με τον χρόνο που αυτός την πληροφορείται. Για παράδειγμα πληροφορούμενοι τα σημερινά γεγονότα στην Λιβύη διακατεχόμαστε από διαφορετικά συναισθήματα από αυτά που θα αισθανόμασταν αν τα μαθαίναμε αρκετά χρόνια αργότερα όταν όλα θα έχουν  τελειώσει. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τον τόπο. ’λλα συναισθήματα μας δημιουργεί μια πληροφορία για κάτι που συμβαίνει κοντά μας από ανάλογη πληροφορία για κάτι που γίνεται μακριά από μας π.χ. σκεφτείτε τον πρόσφατο σεισμό στην Ιαπωνία. Ο χωροχρόνος δηλαδή επηρεάζει την ίδια την πληροφορία.

        Συνοψίζοντας όλα τα παραπάνω μπορούμε να πούμε ότι για να γίνει διαχείριση της πληροφορίας, δηλαδή για να μπορεί η πληροφορία να μεταδοθεί, να γίνει προϊόν επεξεργασίας και για να αποθηκευτεί είναι αναγκαία η ύπαρξη ενός φορέα της πληροφορίας, καθώς και ενός μέσου το οποίο θα χρησιμοποιήσει ο φορέας. Η πληροφορία, κωδικοποιείται στον φορέα αναδομώντας ή σχηματοποιώντας τον στο χώρο ή το χρόνο. Οι δομές των φορέων της πληροφορίας που προκύπτουν με αυτό τον τρόπο καλούνται σήματα. Έτσι λοιπόν, σήματα μπορεί να θεωρηθούν τα γράμματα ή τα σχήματα που χαράσσουμε σε ένα χαρτί, ή το Φως με τις μεταβολές του πλάτους του κύματος του ή της συχνότητάς του. Οι νευρώνες του εγκεφάλου επίσης, αποτελούν το μέσο διάδοσης των ηλεκτρικών σημάτων που μεταφέρουν τις διάφορες διεγέρσεις που λαμβάνουν χώρα στο νευρικό σύστημα ενός οργανισμού. Και ακολουθούν δεκάδες ακόμα τέτοια παραδείγματα που απλά επιβεβαιώνουν αυτή τη σχηματοποίηση.

       Είναι προφανές πως υπάρχουν φορείς και μέσα που μπορεί να είναι περισσότερο ή λιγότερο κατάλληλα να πραγματοποιήσουν διάφορες λειτουργίας πάνω στην εκάστοτε υπάρχουσα πληροφορία. Έτσι, τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα είναι ιδιαιτέρως κατάλληλα να μεταδώσουν πληροφορία αλλά είναι ανεπαρκή για να την αποθηκεύσουν. Τα μαγνητικά υλικά από την άλλη, αποτελούν πολύ καλή λύση για την αποθήκευση της πληροφορίας αλλά διόλου άριστα για να τη μεταδώσουν.

       Το ενδιαφέρον είναι ότι την πληροφορία την θεωρεί σημαντικό στοιχείο προόδου και γνώσης του Εαυτού και η εσωτερική φιλοσοφία. Σε μερικές σχολές της συναντάμε την ύπαρξη ενός 'αρχείου' όπου είναι καταγεγραμμένες πληροφορίες για την ίδια την Δημιουργία σε διαχρονικό επίπεδο. Τα λεγόμενα 'Ακασικά Αρχεία'. Σύμφωνα με την βιβλιογραφία ο όρος αυτός είναι μυστικιστικός και αλληγορικός. Αναφέρεται στην άμεμπτη καταγραφή όλων των γεγονότων, των συμβάντων και της Γνώσης που αποτελεί ακέραιο τμήμα της Κοσμικής Συνειδητότητας, δηλαδή της συνειδητότητας που ακτινοβολεί από το Θείο και διαπερνά όλη την Δημιουργία. Όλα τα πράγματα που έρχονται για να περάσουν, όλα όσα θα επισυμβούν, καταχωρούνται στα Ακασικά Αρχεία. Αυτό γίνεται γιατί σύμφωνα με τους εσωτεριστές όλα συμβαίνουν σύμφωνα με τον Κοσμικό Νόμο και την θέληση του Υπάτου Όντος.

       Κατά τις αρχαίες μυστικιστικές δοξασίες, το όνομα των αρχείων αυτών προέρχεται από την Σανσκριτική λέξη Akasha η οποία σημαίνει Πρωταρχική Ουσία. Με τον όρο αυτό εννοούν την ουσία από την οποία δημιουργήθηκαν και δημιουργούνται όλα τα πράγματα. Κατά συνέπεια μπορούμε να πούμε ότι τα Ακασικά Αρχεία είναι τα ανεξήγητα και αιώνια αρχεία του Θείου, τα οποία περιλαμβάνουν όλη την γνώση του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος. Τα αρχεία αυτά βέβαια δεν έχουν υλική μορφή, αλλά μπορούμε να θεωρήσουμε ότι είναι μια έκφραση της ολότητας της παγκόσμια σοφίας.

       Όταν ένας μυστικιστής λέει ότι θα συμβουλευτεί τα Ακασικά Αρχεία εννοεί ότι θα προσπαθήσει να συντονίσει την διάνοιά του με την Κοσμική Συνειδητότητα, όπως την ορίσαμε παραπάνω, και να διαποτιστεί από την άπειρη Γνώση της. ’ρα όταν αναπτυχθεί στον άνθρωπο κάποιος βαθμός διαίσθησης και αποκτήσει την ικανότητα να συντονίζει το 'Είναι' του με δονήσεις υψηλής συχνότητας, εγκαθίσταται βαθμιαία σε αυτόν μια μορφή επικοινωνίας με αυτή την Παγκόσμια Διάνοια και με αυτά τα μεταφυσικά αρχεία. Η ιδιότητα της διαίσθησης είναι μια πρώτη εκδήλωση αυτού του εναρμονισμού γιατί με τα πρώτα στάδιά του αισθανόμαστε τις παρορμήσεις που υπάρχουν μέσα μας όταν συλλογιζόμαστε ή όταν βρισκόμαστε σε αμφιβολία για το τι πρέπει να πράξουμε.

       Αυτή όμως που χρησιμοποιεί την πληροφορία ως εργαλείο για την ίδια την εξέλιξή της, είναι η σύγχρονη επιστήμη. Υπάρχουν πολλές μέθοδοι εκμετάλλευσης της πληροφορίας. Δεν θεωρώ χρήσιμο να ασχοληθούμε με αυτές, λόγω του περιορισμένου χρόνου. Θεωρώ όμως σημαντικό να αναφέρω μια θεωρία η οποία έχει διατυπωθεί από τον Ervil Laszlo, κορυφαίο σύγχρονο διανοητή, καθηγητή στα πανεπιστήμια Σορβόννης, Γέηλ, Πρίνστον και μέλος της Διεθνούς Ακαδημίας Επιστημών. Η θεωρία του Laszlo ανάγει την πληροφορία σε φορέα της ίδιας της Γνώσης που υπάρχει στην Δημιουργία.

       Στο έργο του "Η Νέα Επιστήμη και το Ακασικό Πεδίο" προτείνει την ύπαρξη στην φύση ενός ενεργού και δραστικού είδους πληροφορίας, της Δια- πληροφορίας όπως την ονομάζει, που ενώνει τα πάντα στο σύμπαν και δημιουργεί μια ημι-ακαριαία σύνδεση ανάμεσά τους. Για αυτόν η διά-πληροφορία είναι παρούσα και έχει ένα αποφασιστικό ρόλο σε όλες τις κύριες σφαίρες της Φύσης. Πως ορίζεται η δια-πληροφορία;

       Δια-πληροφορία λοιπόν είναι μια λεπτή, ημι-ακαριαία, μη παροδική και μη ενεργειακή σύνδεση ανάμεσα σε πράγματα που βρίσκονται σε διαφορετικές θέσεις στο χώρο και σε γεγονότα που συμβαίνουν σε διαφορετικές στιγμές του χρόνου. Οι δια-πληροφορίες κατά συνέπεια συνδέουν πράγματα μεταξύ τους ανεξάρτητα από το πόσο μακριά βρίσκονται αυτά το ένα από το άλλο και από το χρονικό διάστημα που έχει περάσει από τότε που δημιουργήθηκαν οι συνδέσεις ανάμεσά τους. Πως συμβαίνει αυτό;

       Γνωρίζουμε ότι οι αλληλεπιδράσεις ανάμεσα στα πράγματα του φυσικού κόσμου μεταφέρονται από την ενέργεια. Η ενέργεια μπορεί να πάρει πολλές μορφές. Σε όλες τις μορφές αυτές μεταφέρει κάποια επίδραση από το ένα πράγμα σε ένα άλλο, από το ένα μέρος και μια χρονική στιγμή σε ένα άλλο μέρος και σε κάποια άλλη χρονική στιγμή. Η ενέργεια πρέπει να μεταφερθεί από κάτι. Αυτό σύμφωνα με την σύγχρονη επιστήμη είναι το κβαντικό κενό. Αυτό το κενό βέβαια δεν είναι άδειο. Είναι ένα ενεργό κοσμικό πλήρες με φυσική υπόσταση. Μεταφέρει όχι μόνο φως, βαρύτητα και διάφορες μορφές ενέργειας αλλά και πληροφορίες.

       Η Γνώση δεν είναι κάτι το αφηρημένο. Είναι ένα σύνολο από δεδομένα. Ένα σύνολο από πληροφορίες. Σήμερα γνωρίζουμε ότι η πληροφορία εκτείνεται πολύ πέρα από την νόηση κάποιου ατόμου η μιας ομάδας ατόμων. Είναι μια εγγενής πλευρά τόσο της φυσικής όσο και της βιολογικής πλευράς της Δημιουργίας. Ο David Bohm την ονόμασε 'ενεργή διαπληροφορία' με την έννοια ότι είναι μια διαδικασία που διαμορφώνει αυτόν που την λαμβάνει. Με αυτή την έννοια η πληροφορία δεν είναι ένα ανθρώπινο προϊόν. Υπάρχει στην Δημιουργία ανεξάρτητα από την ανθρώπινη θέληση και δράση και είναι ένας αποφασιστικός παράγοντας στην εξέλιξη της.    

       Η επιστήμη σήμερα γνωρίζει ότι υπάρχει η δυνατότητα μεταφοράς διαφόρων πληροφοριών από την μια άκρη του Σύμπαντος στην άλλη ακαριαία. Δεν γνωρίζει τον μηχανισμό με τον οποίο αυτή η μεταφορά συντελείται. Η δυνατότητα της μεταφοράς της πληροφορίας ακαριαία από ένα σημείο σε ένα άλλο περιγράφεται στο πείραμα που είναι γνωστό ως 'παράδοξο EPR'. Τα αποτελέσματα του πειράματος αυτού μας οδηγούν σε νέα παράδοξα και νέες απορίες. Αν υπάρχει μια μυστηριώδης - στιγμιαία αλλά και ταχύτερη από το φως - εξ αποστάσεως δράση των φωτονίων που συνδέονται αρχικά, μήπως αυτή επεκτείνεται και σε όλα τα γνωστά μας σωματίδια; 

Όπως πάντως υποθέτει η σύγχρονη θεωρία για την γένεση του σύμπαντος, όλα τα σωματίδια ύλης και ενέργειας που ανιχνεύονται σήμερα είχαν μια κοινή αρχή και ξεκίνησαν την ξεχωριστή πορεία τους με την Μεγάλη Έκρηξη που δημιούργησε το ίδιο Σύμπαν. Μήπως αυτό σημαίνει ότι υπάρχει μια κρυφή σχέση ανάμεσα σε όλα τα σωματίδια του Σύμπαντος; Ή μήπως δύο κβαντικά σωματίδια ενώ βρίσκονται σε αρκετά απομακρυσμένες περιοχές του, συναποτελούν μια και μοναδική φυσική οντότητα;.

       Οι απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά σχετίζονται με την ύπαρξη αυτού που έχω ονομάσει Εσώτερο Εαυτό. Ναι όλα τα σωματίδια και τα στοιχεία της Δημιουργίας έχουν μια κοινή αρχή. Όλα αυτά συναποτελούν μια και μοναδική φυσική οντότητα. Την οντότητα που υπήρξε στην αρχή της Μεγάλης Έκρηξης. Ναι όλα τα στοιχεία της Δημιουργίας διέπονται από αυτή την αρχή που ονομάσαμε Εσώτερο Εαυτό. Γιατί ο Εσώτερος Εαυτός υπάρχει σε κάθε μέρος της Δημιουργίας. Η ύπαρξη αυτής της εσωτερικής καθοδηγητικής φωνής είναι γνωστή σε όλους τους ανθρώπους που ασχολούνται με τον Εαυτό και ζητούν την Γνώση και την πνευματική εξύψωση.

       Ένας από αυτούς ο Ιωάννης Βασιλής θα μας πει σχετικά με την επικοινωνία του με την εσωτερική αυτή φωνή: "Όταν γαληνεύω ακούω να βγαίνει από μέσα μου μια φωνή, που με διδάσκει και μου απαντά στα ερωτήματα και τις απορίες που στριφογυρίζουν και βασανίζουν το κεφάλι μου. Τι είναι αυτή η φωνή; Κάποτε ρώτησα τον Παπά μας και μου είπε να μου περάσει την ευχή, γιατί μπορεί να είναι ο Εξαποδώ και πρέπει να τον ξορκίσει. Εγώ του απάντησα πως ακούω καλά πράγματα, σοφά�."

       Αντιλαμβανόμαστε ότι ο όγκος των πληροφοριών είναι τεράστιος. Συνειδητοποιούμε ότι οι δυνατότητές μας είναι πολύ περιορισμένες. Η Φύση και η Δημιουργία είναι πολύ μεγάλες για την μικρή ύπαρξή μας. Η ανάπτυξη που έχουμε πραγματοποιήσει είναι βέβαια μεγάλη αν αναλογιστούμε το πολύ μικρό χρονικό διάστημα που ο άνθρωπος υπάρχει. Δεν είναι όμως σίγουρο ότι έχουμε την δυνατότητα να αντιληφθούμε και να επεξεργαστούμε όλες τις πληροφορίες που βρίσκονται γύρω μας. Ένα είναι όμως σίγουρο. Έχουμε ανάγκη να γνωρίσουμε τον Εαυτό μας.

       Υπάρχει όριο λοιπόν στην Γνώση; Μέχρι που μπορεί ο ανθρώπινος νους να συλλάβει την Γνώση και την Δημιουργία;. Στο ερώτημα αυτό η απάντηση δεν είναι πλέον μονολεκτική. Μερικοί επιστήμονες θέτουν το όριο αυτό στην ίδια την Μεγάλη Έκρηξη. Ποτέ ο ανθρώπινος νους δεν θα μπορέσει να φτάσει το όριο της Μεγάλης Έκρηξης λένε. Το όριο αυτό θα παραμένει για αυτόν ένα άβατο όσο και αν τελειοποιήσει τις τεχνικές πρόσβασης στα γεγονότα αυτά και αναπτύξει μεθόδους επεξεργασίας των δεδομένων. Ένας από αυτούς, ο Γιώργος Γραμματικάκης γράφει: "Στο αρχέγονο Φως ανακαλύφθηκαν λοιπόν τα δακτυλικά αποτυπώματα του αιωνίου Απόντος. Το ίδιο του το πρόσωπο δεν επιτρέπεται να αντικρίσει ο άνθρωπος. Είναι ένα όριο, προς το απώτατο παρελθόν, που τίθεται από το φως, αφού πριν από τον σχηματισμό των γαλαξιών, η φωτεινή ακτινοβολία είναι εγκλωβισμένη στις συνεχείς συγκρούσεις της με την ύλη. Η Μεγάλη Αρχή παραμένει ίσως προσιτή στο νου αλλά όχι στις αισθήσεις και τα τεχνολογικά μας επιτεύγματα".

       Υπάρχουν όμως άλλοι επιστήμονες που δεν συμμερίζονται την άποψη αυτή. Δεν θεωρούν βέβαια την Μεγάλη Έκρηξη ως την αρχή της Δημιουργίας αλλά ως ένα ακόμη σημείο της όλης εξέλιξης. Ένας από αυτούς είναι ο Niel Turok που προτείνει μια ενδιαφέρουσα άποψη για το τι υπήρξε πριν από την Μεγάλη Έκρηξη. Η άποψη αυτή, άσχετα αν κάποιος την δέχεται ή όχι, δεν θεωρεί ως όριο της ανθρώπινης σκέψης την Μεγάλη Έκρηξη. Την ξεπερνά και ασχολείται με τι μπορεί να την δημιούργησε.

       Εκτός όμως από τους προαναφερθέντες υπάρχουν και άλλοι επιστήμονες που διατυπώνουν θεωρίες για το τι υπήρξε πριν από την δημιουργία του Σύμπαντός μας. Οι θεωρίες αυτές εντάσσονται στην γενικότερη υπόθεση της ύπαρξης ενός Μετασύμπαντος. Βέβαια σε όλες αυτές τις περιπτώσεις δεν μπορούμε να θεωρήσουμε την Μεγάλη Έκρηξη ως την αρχή της Δημιουργίας. Για αυτό τον λόγο μπορούμε να πούμε ότι η Αρχή της Δημιουργίας είναι το όριο της ανθρώπινης σκέψης, άρα και το όριο της επεξεργασίας των πληροφοριών.

       Η αξία όμως αυτής της γνώσης που είναι ατελής δεν είναι μεγάλη μπροστά στην αξία της πραγματικής Γνώσης για τον άνθρωπο. Ανεξάρτητα από το μονοπάτι, της εσωτερικής φιλοσοφίας ή της επιστήμης, που ακολουθεί ο καθένας από μας γεγονός είναι ότι ο άνθρωπος έχει ανάγκη να στρέψει το ενδιαφέρον του στο εσωτερικό του και να προσπαθήσει να συναντήσει τον Εσώτερο εαυτό του. Πως μπορούμε να γνωρίσουμε τον Εαυτό μας όταν δεν έχουμε την δυνατότητα να επεξεργαστούμε τις πληροφορίες για αυτόν; Πράγματι δεν έχουμε την δυνατότητα αυτή μέσω των αισθητηρίων οργάνων μας. Έχουμε όμως και άλλα εργαλεία για τον σκοπό αυτό. Όλα τα εργαλεία αυτά προϋποθέτουν την απόσυρση από την βίαιη καθημερινότητα και την παραμονή για κάποιο χρονικό διάστημα σε κατάσταση σιγής και ενδοσκόπησης. Τότε θα τεθούν σε λειτουργία άλλες δυνατότητας που ο άνθρωπος έχει σε λανθάνουσα κατάσταση. Η διαίσθηση και η ενόραση είναι μερικές από αυτές.  

 Ο Γιώργος Μπουσούτας - Θανάσουλας είναι συγγραφέας και αρθρογράφος  

Πηγή      http://www.ideotopos.gr/