Αποφάσισα λοιπόν,ό,τι ανακαλύπτω και θεωρώ ότι είναι ενδιαφέρον,να το μοιράζομαι μαζί σας.
Όπως καλή ώρα..............
Δρομοκαϊτειο Θεραπευτήριο: Γιατί το λέμε έτσι;
Εδώ βρίσκονται οι άνθρωποι, που χάθηκαν στα σκοτεινά υπόγεια του μυαλού τους. Εδώ κατά τον Φιλύρα «ο μόνος που μας θυμάται συχνά είναι ο θάνατος».
Εδώ νοσηλεύτηκαν ο Βιζυηνός, ο Μιχαήλ Μητσάκης, ο Φιλύρας, ο Ακριθάκης, ο Οικονόμου, ο Α. Κρυστάλλης και άλλοι άνθρωποι που βοήθησαν και βοηθούν, ακόμα, την Ελλάδα να «ψηλώσει».
Το ίδρυμα πρωτολειτούργησε το 1887, ύστερα από δωρεά του Χίου μεγαλεμπόρου Γεωργίου ή Ζώρζη Δρομοκαϊτη και της γυναίκας του.
Η διαθήκη του Δρομοκαϊτη όριζε ρητά ότι οι 800.000 δρχ θα χρησιμοποιηθούν για την ίδρυση του πρώτου φρενοκομείου στην Αθήνα, σε έκταση 325 στεμμάτων γης.
Το Δρομοκαϊτειο ήταν το δεύτερο φρενοκομείο στην ελληνική επικράτεια , αφού το πρώτο βρισκόταν στην Κέρκυρα (εκεί είχε νοσηλευτεί και ο Γιαννούλης Χαλεπάς).
Μέχρι το 1887 οι ψυχικά ασθενείς, που δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να φτάσουν στην Κέρκυρα, κλεινόντουσαν στις ποινικές φυλακές και φυσικά υπέφεραν από τους κοινούς εγκληματίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
...ό,τι έχετε ευχαρίστηση..