...ΠΕΡΙ ΑΝΤΙΘΕΣΕΩΝ Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ

…Με αφορμή μιάς πρόσληψης που έγινε στην εταιρεία που εργάζομαι,και αναφέρεται σε μία κοπέλλα Αλβανή,η οποία είναι μία πανέμορφη ύπαρξη,πανέξυπνη,εργατική και συνάμα μορφωμένη,ένα υπέροχο πακέτο που ο κάθε εργασιακός χώρος θα ήθελε πολύ να έχει και να..¨κατέχει",έγιναν διάφορες συζητήσεις επιπέδου.."καφενείου"και κουβέντες διαδρόμου..

Όπως συμβαίνει κάθε φορά που αρχίζει μία συζήτηση"σοβαρού"περιεχομένου και θέματος,οι συμμετέχοντες σε αυτήν,κλωθογυρίζουν πάντα γύρω από την ουσία,βγάζοντας όλη την .."γνώση "τους εμπλουτισμένη με μία γερή δόση κακίας και κόμπλεξ.

'Ολες λοιπόν αυτές τις ημέρες,ειπώθηκαν πολλά,τόσο από τον αντρικό "λιμασμένο" πληθυσμό,όσο και από το γυναικείο,κομπλεξικό και κακεντρεχή σύνολο των σεβαστών μου συναδέλφων.

Ένας λοιπόν από τους διαλόγους που δημιουργήθηκε σήμερα ανάμεσα σε 4 συναδέλφους,έχοντας σαν αφετηρία το γνωστό θέμα της νεοπροσληφθείσας συναδέλφου,κατέληξε σε..¨ουμανιστικές"ανησυχίες των εμπλεκομένων σε αυτόν..,και όπως έγραψα στην αρχή,οι .."ανήσυχοι"συνάδελφοι,οδήγησαν τον διάλογο σε τέτοια μορφή,μέσα από τον οποίο αναδύθηκαν οι
τρομεροί πραγματικοί τους εαυτοί,γεμάτοι άρρωστα απωθημένα
και αδικαιολόγητες ανασφάλειες…

Μέσα από αυτά τους τα πάθη,προσπάθησαν στην συνέχεια να αναλύσουν διάφορα κοινωνικοπολιτιστικά θέματα παγκοσμίου βεληνεκούς,κάτω από το πρίσμα φυσικά του ρατσισμού..

Τρομάζοντας,ακούγοντας τις .."σοφές "τους θεωρίες,αυτόματα μου ήρθε στο νού,το παρακάτω κομμάτι..