..Σκεφτείτε,ότι έρχεται η στιγμή,να δώσετε συνέντευξη ( interview)-[για να βρισκόμαστε μέσα στο πνεύμα της εποχής-],σε μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες..
Το βιογραφικό σας,( cv),έχει ήδη "χτενιστεί" από την διεύθυνση προσωπικού,( HR),τα προσόντα σας,έχουν ήδη γίνει (θεωρητικά),αποδεκτά και βρίσκεστε στο τελευταίο στάδιο της δοκιμασίας,όπου απέναντί σας βρίσκεται ο/η δυσκοίλιος/-α υπεύθυνος τμήματος (Department Manager)-[..είπαμε,για να μην ξεχνιόμαστε..],ετοιμάζοντας την τελευταία και κρίσιμη ερώτηση προς εσάς,η απάντηση της οποίας θα αποτελέσει το κριτήριο για την πρόσληψή σας στην εταιρεία..
Ο απέναντί σας τύπος,κλείνει τον φάκελό σας,βγάζει τα γυαλιά του-αν φοράει-,ξαπλώνει χαλαρά στην πολυθρόνα του,σταυρώνει τα χέρια του μπροστά στο στήθος του και υπομειδιώντας,αφού κάνει πως σκέφτεται,σας βομβαρδίζει με την εξής ερώτηση ψυχολογίας:
Είσαι στο αυτοκίνητο και οδηγείς ενώ έξω βρέχει καταρρακτωδώς. Περνάς από μια στάση λεωφορείου όπου συναντάς τρία άτομα να περιμένουν: 1. Μια γριούλα που πεθαίνει 2. Ένα φίλο από τα παλιά που σου έσωσε κάποτε τη ζωή. 3. Τη γυναίκα/άντρα των ονείρων σου. Ποιον θα έπαιρνες μαζί σου στο αυτοκίνητο, λαμβάνοντας υπόψη ότι χωράει μόνο ένα άτομο?
Να΄το τώρα το ηθικό δίλημα που πρέπει να αντιμετωπίσεις και στο οποίο πρέπει να απαντήσεις σωστά..Σκέψου με προσοχή!! Συζητάς με τον εαυτό σου πρώτα..:
Θα μπορούσες να πάρεις τη γριούλα, γιατί έμοιαζε να πεθαίνει, και έτσι να τη σώσεις, ή τον παλιό σου φίλο που κάποτε σου έσωσε τη ζωή. Ωστόσο, ίσως να μην ξανασυναντούσες ποτέ τη γυναίκα/άντρα της ζωής σου....
Εδώ τώρα μπαίνει το σκονάκι και κοίτα να το βγάλεις ασπροπρόσωπο..
Χαμογελώντας και εσύ με την σειρά σου,αφού έδειξες ότι αφιέρωσες λίγα δευτερόλεπτα σκέψης στο ερώτημά του,ξεχυλίζοντας από αυτοπεποίθηση,δίνεις την παρακάτω απάντηση:
-"Θα έδινα τα κλειδιά του αυτοκινήτου στον φίλο μου και θα του ζητούσα να πάει τη γριούλα στο νοσοκομείο, ενώ εγώ θα έμενα, περιμένοντας το λεωφορείο με τη γυναίκα/άντρα των ονείρων μου.
Και η ρεβανς,δικιά σας...
Ηθικό δίδαγμα:
Πρέπει να ξεπερνάμε τα εμφανή όρια που μας θέτουν τα προβλήματα, και να
χρησιμοποιούμε τη φαντασία μας και τη
δημιουργικότητά μας.
( Υ.Γ. του γράφοντος:Tο παραπάνω,υπήρξε πραγματικό τεστ σε κάποιον υποψήφιο μεγάλης εταιρείας.Εγώ,απλά το στόλισα λίγο παραπάνω..)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
...ό,τι έχετε ευχαρίστηση..