....ΜΑΘΗΜΑ ΖΩΗΣ

.....Αισθάνομαι την ανάγκη να μοιραστώ μαζί σας την μεγαλύτερη εμπειρία που έχω μέχρι τώρα βιώσει στη ζωή μου............

Πριν 8 χρόνια,μου δόθηκε η ευκαιρία να πραγματοποιήσω ένα όνειρο ζωής μου...Το πολυπόθητο ταξίδι στην ΙΝΔΙΑ...Ηταν απόφαση στιγμής παρμένη από την πολύχρονη επιθυμία μου και περιέργεια για την ουσιαστική επαφή μου και άμεση απόκτηση εμπειρίας για όλο το μυστηριώδες πακέτο που ονομάζεται ΙΝΔΙΑ....

Βρέθηκα λοιπόν κάπου αρχές του Μάρτη σε άλλες παραμυθένιες εποχές,σε μία χώρα με τις μεγαλύτερες αντιθέσεις,στην χώρα των άπειρων χρωμάτων ,των περίεργων οσμών,του θορύβου,της ανέχειας,της σοφίας και της ανώτερης πραγματικής κουλτούρας!...

Η πρώτη μου εντύπωση κατεβαινοντας από το αεροπλάνο,και καθ'όλη την διαδρομή προς την πόλη του καταυλισμού,ήταν,ομολογώ σοκαριστική...Το 65% του πληθυσμού της ενδοχώρας,ήταν άστεγοι,κοιμόντουσαν κάτω από γέφυρες,έτσι,χύμα,χωρίς ένα απλό προστατευτικό ρούχο,χωρίς φαγητό,χωρίς δικαίωμα σκέψης και προγραμματισμού για το ΑΥΡΙΟ...

Το σοκ δεν ήταν η εικόνα της κατάντιας που αντίκρυσα,ήταν το γεγονός,ότι όλες αυτές ,οι χωρίς μοίρα μυρμηγκιές των ανθρώπων,ηταν Ε Υ Τ Υ Χ Ι Σ Μ Ε Ν Ο Ι!!!Πανέμορφα παιδικά προσωπάκια,άπλυτα για χρόνια ίσως,με μπλεγμένα και κατσιασμένα μαλλιά,με τα τεράστια κατάμαυρα εκφραστικά τους μάτια,μας περιτριγύριζαν τραγουδώντας θέλοντας από εμάς να ασχοληθούμε μαζί τους,έχοντας σαν δόλωμα τα τεράστια ΄και άσβηστα χαμόγελά τους!!...

Ήταν ευτυχισμένοι μέσα στην άγνοιά τους,γιατί δεν ήξεραν με τι να συγκριθούν και τι να συγκρίνουν.Ήταν ευτυχισμένοι,γιατί ξημέρωσε και εκείνη η ημέρα και τους βρήκε ζωντανούς!Ήταν ευτυχισμένοι,γιατί δεν ήξεραν ,γιατί ίσως δεν θα έπρεπε να ηταν!!!

Ήταν ,είναι και θα είναι ευτυχισμένοι,γιατί αυτό έμαθαν να είναι από την πρώτη στιγμή που αντίκρυσαν το φως του κόσμου...!

Για πρώτη φορα στη ζωή μου δεν συμπεριφέρθηκα σαν απλή τουρίστρια.Δεν μπόρεσα!Προσπάθησα να βιώσω κάθε πτυχή της κουλτούρας τους,της συμπεριφοράς τους,των Πιστεύω τους!Μπήκα στους ναούς τους και "δανείστηκα"από την πίστη τους,προσφέροντας λουλούδια στους θεούς τους ,προφέροντας 2-3 λόγια στην γλώσσα μας σε αυτούς. Τους αισθάνθηκα και τις 18 ημέρες που έμεινα εκεί,πολύ ανώτερους μας!

Και είναι!...

Είναι υπερήφανοι μέσα στην ευτυχία τους.Υπερήφανοι,γιατί,όλοι οι υπόλοιποι στην αντίπερα όχθη της πολιτισμένης δύσης του πλούτου και του καταναλωτισμού,είναι χαμένοι στην δυστυχία τους.

Επειδή όλοι εμείς οι υπόλοιποι που ανήκουμε στον πολιτισμό και στην ασφάλεια της άνεσης,νοιαζόμαστε για το ΑΥΡΙΟ,αφήνοντας να μας προσπεράσει το ΣΗΜΕΡΑ,χωρίς να το έχουμε εκτιμήσει και αξιολογήσει.Είναι υπερήφανοι,γιατί ξέρουν την απάντηση για την ανέχειά τους και της δικιάς μας "ευημερίας".

Ξέρουν ότι και την επόμενη ημέρα θα ανατείλει πάλι ο ήλιος και θα τον ευχαριστήσουν για αυτό ,με το χαμόγελό τους.Γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο ίδιος ήλιος θα ανατείλει για όλη την γη και τους ένοικους αυτής,αλλά για πολύ λίγους θα λάμψει πραγματικά!...Οι υπόλοιποι δεν θα έχουν χρόνο να τον δουν ,γιατί θα πρέπει να 'ΤΡΕΞΟΥΝ" να προλάβουν όλα όσα έχουν χάσει μέχρι τώρα...!!!

 

Επέστρεψα στον άχρωμο κόσμο μας,τελειως μεταλλαγμένη!!Είχα την εντύπωση ότι βρέθηκα σε έναν τελείως ξένο χωροχρόνο για εμένα!Δεν ήθελα με τίποτα να επανανταχθώ στα δικά μας δεδομένα και τρόπους ζωής....Ήμουν αλλού...

Αναρωτήθηκα,τι κάνω εγώ εδώ και γιατί είμαι εδώ!Αγάπησα ξαφνικά όλο τον κόσμο,άρχισα να σκέφτομαι και να λειτουργώ διαφορετικά...

Μακάρι σε όλο τον κόσμο να δοθεί η ευκαιρία να πάρει το "μάθημα ζωής"που πήρα και εγώ!Αξίζει πραγματικά τον κόπο να μπορέσει ο καθένας σε αυτόν τον πλανήτη να επισκεφθεί αυτή την μαγική και ανθρώπινη χώρα...

Εγώ πάντως έχω αφήσει ανοιχτούς λογαριασμούς μαζί της....Δεν τέλειωσα με την πάρτη της...Θα ξαναεπιστρέψω κάποια στιγμή εκεί,για να κάνω μια "επανάληψη" σε αυτό το μάθημα.

Έτσι,για να μην μένω πίσω και να μην υπάρχουν "μεταξεταστέοι"!!!...