…ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΑ ΜΑΓΕΙΡΕΜΑΤΑ..( ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ)

…Παρακάτω,θα σας παρουσιάσω μία μοναδική συνταγή,βάσει της οποίας ,γονατίζουν και εξαφανίζονται εταιρείες ΜΑΜΟΥΘ για την αντιμετώπιση της «κρίσης»,η οποία ομολογουμένως,αποτελεί ένα μοντελάκι που θα φορεθεί πολύ εφέτος!

Όπως βλέπετε,θα συνδιαστούν τέλεια η μαγειρική και η ..υψηλή ραπτική..! Τα υλικά που θα χρειαστούμε,είναι τα εξής:

-μία μεγάλη εταιρεία-(όσο μεγαλύτερη,τόσο καλύτερα αποτέλέσματα θα έχουμε στο ..ψήσιμο..)

-προσωπικό 1000 ατόμων και βάλε..
-ιδιωτικός τομέας
-σωματείο εργαζομένων (όσο άχρηστο,τόσο καλύτερο φούσκωμα επιτυγχάνεται..)
-διαπλοκή και ρουφιανιλίκι,(απαραίτητα καρυκεύματα για την τελική επιτυχία..)

ΕΚΤΕΛΕΣΗ..

Παίρνουμε μία μεγάλη εταιρεία,που επί χρόνια ήταν η χρυσή κότα για το Δημόσιο,εταιρεία με τεράστια κέρδη,χωρίς χασούρες,μονοπώλιο,γωνιακό μαγαζί,ευήλιο και ευάερο,με ανυπολόγιστους τζίρους,καλοπληρώτρια στους συνεργάτες και στο προσωπικό της,με λίγα λόγια ,μια εταιρεία ΚΟΛΟΣΣΟΣ ,που δεν την άγγιζαν καμμιά συννεφιά και κανένας δύστροπος αέρας..
Έχουμε και μια προηγούμενη κυβέρνηση,η οποία αποφασίζει εν μία νυκτί να την μετοχοποιήσει,ακολουθώντας τις προσταγές της μόδας..
Την βάζουμε λοιπόν στο χρηματιστήριο,με 3 βαστάζους..
Οι δύο,μεγάλα ονόματα στην αγορά,με κύκλους εργασιών και προεκτάσεις στην Ευρώπη και Ασία και ο τρίτος,κρατάει ένα μικρό κομμάτι που ανήκει στο δημόσιο..

Γίνεται λοιπόν η αλλαξοκωλιά,αφού ανακατέψουμε καλά τα πρώτα βασικά υλικά,χωρίς να ανοίξει ρουθούνι..
Στην πορεία,βάζουμε για συμπλήρωμα εισαγόμενη Αγγλοσαξωνική ομάδα και την ρίχνουμε στην έτοιμη ζύμη για να δώσει «ξενικό άρωμα» στο παρασκεύασμά μας.Επειδή τελικά δεν «δένει» γευστικά αυτή η ομάδα με τα παραπάνω υλικά,ο τρίτος μικρός βαστάζος του δημοσιου,ντε, την πετάει έξω με τις κλωτσιές..

Αφήνουμε την ζύμη λίγο να ξεκουραστεί και να αναπνεύσει μετά την αποβολή της ξενόφερτης ομάδας και μετά από λίγο,συνεχίζουμε την εκτέλεση με σωστές διαδικασίες και προσεκτικά βήματα..Όλα καλά και σταθερά..Α! μην ξεχάσουμε να προθερμάνουμε τον φούρνο..

Στην πορεία,ο πρώτος μνηστήρας,αποφασίζει να μεταβιβάσει όλο το μερίδιό του στον δεύτερο και να γίνει Λούης,ενώ το δημόσιο,βγαίνει από το παρασκεύασμα με ελαφρά πηδηματάκια,λόγω της ζάλης που αισθάνθηκε,από το πολύ ανακάτεμα…,δεν είναι συνηθισμένο σε τέτοιου είδους δύσκολες συνταγές..
Ο δεύτερος βαστάζος,γίνεται ο ιδιοκτήτης αυτού του ΚΟΛΟΣΣΟΥ και εδώ αρχίζει η κυρίως «εκτέλεση» της συνταγής μας..Αξίζει να αναφέρουμε το προφίλ του ιδιοκτήτη..Όπως έγραψα στην αρχή,επαγγελματίας καταξιωμένος,με προεκτάσεις σε Ανατολή και Δύση..,αλλά έχει ένα σημαντικό μείον..:Eίναι άσχετος με την «μαγειρική» και τα υλικά που χρησιμοποιεί,ακόμα πιο άσχετα και άχρηστα με το άθλημα..Ετοιμάζουμε φαγητό και αυτοί χρησιμοποιούν υλικά για ..ζαχαροπλαστική..

Α!Δεν ξεχνάμε φυσικά και το βασικό υλικό,το συνδικαλιστικό όργανο!..Είναι το μόνο υλικό,που παρουσιάζεται ανά πάσα στιγμή και το χρησιμοποιούμε σε οποιαδήποτε συνταγή ακολουθήσουμε..Αποτελεί τον πρωταγωνιστικό ρόλο για την δημιουργία και το αποτέλεσμα του παρασκευάσματός μας..Να προσέξουμε δε,τα μέλη του Δ.Σ του σωματείου,να είναι ακριβώς τα ίδια,ακολουθώντας τις σταθερές και σωστές αναλογίες:
…κομματόσκυλα,δοσίλογοι,διαπλεκόμενοι,pass partout,προασπιστές των συμφερόντων..της εταιρείας και των μεγάλων..,.Χωρίς αυτό το υλικό,επιτυχία δεν υπάρχει στις αλλαξοκωλιές των μεγάλων..

Μην σας νοιάζει σε ποια φάση της μαγειρικής το χρησιμοποίήσουμε..Όποτε το προσθέσουμε,ή καλύτερα ας το έχουμε από την αρχή μέσα,ούτως ή άλλως είναι μόνιμη κατάσταση,το αποτέλεσμα θα είναι ..θετικό..

Τα υλικά λοιπόν που χρησιμοποιεί ο ιδιοκτήτης,είπαμε ότι είναι τα πλέον ακατάλληλα για την δεδομένη εταιρεία που απέκτησε..Επειδή είναι και χουβαρντάς ,αρχίζει να αγοράζει ό,τι κινείται στην αγορά,άλλες εταιρείες,και έτσι φτάνει στο σημείο να δημιουργήσει Όμιλο,προσθέτοντας σε αυτόν ,φτωχούς και πεινασμένους συγγενείς..Εδώ αρχίζει η κατολίσθηση της γνωστής μας εταιρείας,όταν την χρησιμοποιεί,απομυζώντας τα κέρδη της για να καλύψει τα τεράστια χρέη που δημιούργησε με τις αγορές του..Οι μετοχές του πάνε κατά διαόλου,γονατίζει την εταιρεία,που τα κέρδη της συνεχίζονται μεν,αλλά πάνε σε άλλη τσέπη και βουλώνουν τις αχανείς του τρύπες,και φτάνουμε στην εποχή της «διεθνούς κρίσης».

Εδώ ,προσοχή λίγο..,χρειάζεται γρήγορο ανακάτεμα των υλικών,για να μην ..σβωλιάσουν..! Στο όνομα λοιπόν της «κρίσης»,που για ένα περίεργο λόγο,ενώ δεν μας έχει ακουμπήσει,την έχουμε κάνει πιπίλα και πατάμε επάνω της,αρχίζει ο «σοφός» ιδιοκτήτης τις άνευ λόγου απωλήσεις του προσωπικού,τις αλλαγές προγράμματος εργασίας σε τέτοιο βαθμό,ούτως ώστε το προσωπικό να αναγκάζεται να παραιτείται.Οπότε κανένα έξοδο για αποζημιώσεις..Δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος,η εταιρεία δεν λειτουργεί,το προσωπικό αρχίζει να απειλείται,να στριμώχνεται,να μην ενδιαφέρεται,και γενικά,να υπάρχει η αβεβαιότητα και ο φόβος..

Η συνταγή πέτυχε…το μίγμα έγινε ομοιόμορφο και η μυρωδιά που αναβλύζει από την προσθήκη των μπαχαρικών ,ανεπανάληπτη..!
Το τοποθετούμε στο μεγαλύτερο ταψί που διαθέτουμε και το βάζουμε στο φούρνο στους 250 βαθμούς,για όσο χρόνο γουστάρουμε και αντέχουμε…

Για καλύτερα αποτελέσματα,θα ήταν καλύτερα να το αφήναμε να ..καεί…………………………………

P.S 1- Ζητείται επειγόντως νέος μνηστήρας,ικανός chef,με πολλούς χρυσούς σκούφους και γνώστης του αντικειμένου.

P.S 2-΄Το μοντελλάκι της «κρίσης»,φοριέται όλες τις ώρες,όλες τις εποχές,και για να δείξει ακόμα καλύτερα,μπορεί άνετα να φορεθεί και σαν στολή από εργαζόμενους,μεγάλων πολυεθνικών και μη εταιρειών….

ΣΗΜ.Αυτό ήταν μόνο η αρχή και πρόβα τζενεράλε,σε ό,τι θα επακολουθούσε και αρχίζει να εμφανίζεται τώρα..!