Τρίτη 17 Δεκεμβρίου 2013

ΟΙ ΓΙΟΡΤΕΣ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ


Γιορτές... Κάτι χαρούμενο που το περιμένουμε κάθε χρόνο – Χριστούγεννα ,Πρωτοχρονιά, συναντήσεις με αγαπημένα πρόσωπα.......



Δεδομένων των ιδιαίτερων συνθηκών που βιώνουμε εξαιτίας αυτής της πολυεπίπεδης, σαρωτικής και άνευ προηγουμένου κρίσης -που λιγότερο ή περισσότερο, μας έχει αγγίξει όλους- η παραπάνω εικόνα μοιάζει να έρχεται από το πολύ μακρινό παρελθόν...

Η κάθε γιορτή, πέρα από τη χαρούμενη και ελπιδοφόρα της διάσταση, συνιστά πολλές φορές και μια ιδιαίτερη συνθήκη για τον ανθρώπινο ψυχισμό. Ίσως και μια δοκιμασία. Εκεί που κανείς θα χαρεί, θα γιορτάσει, θα απολαύσει, εκεί μπορεί και να σκεφτεί, να ξαναθυμηθεί, να ανασύρει μνήμες από το παρελθόν και την προσωπική του ιστορία. Στη γιορτή θα μας κατακλύσει η έλλειψη ενός αγαπημένου μας ανθρώπου που δεν υπάρχει πια, ενός έρωτα που έχει παρέλθει, μιας κατάστασης που ίσως ήταν ευτυχέστερη από αυτήν που ζούμε στον παρόντα χρόνο.

Στην πραγματικότητα οι φετινές γιορτές έχουν τη δική τους ιδιαιτερότητα. Αλλαγές επί αλλαγών, έχουν διαμορφώσει στη χώρα μας, στις ζωές μας και στις σχέσεις μας συνθήκες μεγάλης διαφοροποίησης, έλλειψης και απώλειας. Δυστυχώς στο κατώφλι του 2013, θέματα που μέχρι πρότινος θεωρούνταν δεδομένη κατάκτηση, όπως η τροφή και η θέρμανση, ξαναγίνονται μέγιστο ζήτημα. Πώς και τι να γιορτάσει κανείς μέσα σε τέτοιες συνθήκες;
Σε μια εποχή που όλοι είμαστε εκτεθειμένοι στην έλλειψη,στην αβεβαιότητα και σε πράγματα που διαρκώς αλλάζουν ή και χάνονται, το κυρίαρχο συναίσθημα δεν μπορεί παρά να είναι η θλίψη ,η στενοχώρια. Περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις , λέει ο ποιητής. Δικαιολογημένα συναισθήματα, πέρα ως πέρα ανθρώπινα, σύντονα με την κατάσταση που αντιμετωπίζουμε και που χρειάζεται να βιωθούν.
Τι θα κάνουμε λοιπόν φέτος τα Χριστούγεννα; Θα γιορτάσουμε ή θα πενθήσουμε;
Στο φαινόμενο που λέγεται ζωή φαίνεται να έχουν ύπαρξη, θέση, χώρο και τα δυο. Η χαρά και η λύπη,ο έρωτας και ο θάνατος δεν είναι παρά οι δυο όψεις που περιγράφουν στις αντιθετικές του μορφές αυτό το φαινόμενο. Κι όπως σε μια σχέση προσεγγίζουμε την ολότητα και τη συναισθηματική ολοκλήρωση όταν μπορέσουμε να αγαπήσουμε αλλά και να μισήσουμε το αντικείμενο της επιθυμίας μας, έτσι και σε ό,τι αφορά στη βίωση των φετινων εορτών, αν και θλιμένοι επιτρέπεται να γιορτάσουμε, να συμμετέχουμε σε αυτό που συμβαίνει στο βαθμό που ο καθένας επιθυμεί και μπορεί. Η ζωή πραγματικά είναι μια δύσκολη, αλλά και άκρως ενδιαφέρουσα υπόθεση...

 Ο Πασχάλης Κεκές είναι Ψυχολόγος -ψυχαναλυτικός ψυχοθεραπευτής. Το κείμενο έχει αναρτηθεί στο ψυχογραφήματα 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

...ό,τι έχετε ευχαρίστηση..