Παρασκευή 22 Μαρτίου 2013

Το δεύτερο ΟΧΙ της Κύπρου.


 “…αυτό το ΟΧΙ δεν έχει την πολυτέλεια του προ εννέα ετών ΟΧΙ στο σχέδιο Ανάν, αφού τότε το διακύβευμα ήταν η διατήρηση του υφιστάμενου καθεστώτος, ενώ σήμερα η Κύπρος θα κληθεί άμεσα να επιλέξει μεταξύ μιας άνευ όρων παράδοσης των ενεργειακών κοιτασμάτων της στη Ρωσία ή  μιας εκ νέου, ίσως λίγο βελτιωμένης, αποδοχής των όρων του βορειοευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού και πάντως αυτό που φιλοδοξούσε να πετύχει δε θα ολοκληρωθεί ποτέ”.....




γράφει ο Γιώργος Πρίμπας
Το να μιλάμε σήμερα, 22 χρόνια μετά τη διάσπαση και  πτώση της ΕΣΣΔ, για Ρώσους – και γενικότερα ανατολικούς ως προερχόμενους από τις χώρες της πρώην ΕΣΣΔ – πολυευρωδισεκατομμυριούχους, δε φαίνεται τόσο περίεργο, αφού στο μεσοδιάστημα σε κάποιους θα μπορούσαν να είχαν δοθεί οι ευκαιρίες πλουτισμού τις οποίες και αξιοποίησαν. 
Το ότι όμως πολλοί από αυτούς εμφανίστηκαν ως  ζάμπλουτοι μες σε ελάχιστα χρόνια μετά την πτώση της ΕΣΣΔ, ενός κράτους στο οποίο θεωρητικά δεν υπήρχε συσσώρευση κεφαλαίων σε φυσικά  πρόσωπα, σε υποψιάζει ότι αυτός ο ταχύτατος υπερπλουτισμός δε μπορεί να προέρχεται από την αναμενόμενη κερδοφορία επιχειρηματικών δράσεων αλλά από άλλες δραστηριότητες που παρέχουν αυτή τη δυνατότητα. Αν εξαιρέσουμε κάποιους από αυτούς, οι οποίοι είχαν βρεθεί τότε σε θέσεις κλειδιά σε επιχειρήσεις που δραστηριοποιούντο στην ενέργεια (κυρίως πετρέλαιο και φυσικό αέριο) και στην αντάρα που ακολούθησε την πτώση του «υπαρκτού σοσιαλισμού» εξασφάλισαν τεράστια ποσά από τα συμβόλαια που υπέγραφαν με τους πελάτες τους, δηλαδή τα δυτικοευρωπαϊκά κράτη, οι περισσότεροι πλούτισαν από: την εμπορία λευκής σαρκός γεμίζοντας, υπό το κράτος εκβιασμών και απειλών, με εκατοντάδες χιλιάδες νεαρές κοπέλες τους, κυρίως «εκτός νόμου», οίκους ανοχής της Δυτικής Ευρώπης, της Τουρκίας αλλά και πολλών αραβικών χωρών, τη διακίνηση ναρκωτικών, υλικού παιδικής πορνογραφίας και όπλων και από υπηρεσίες προστασίας τύπου μαφίας κλπ.
Όλα αυτά τα τεράστια κεφάλαια προκειμένου να επενδυθούν νόμιμα ανά τον κόσμο έπρεπε πρώτα να ξεπλυθούν και τις τελευταίες δεκαετίες η Κύπρος φρόντισε να δημιουργήσει ένα «ευέλικτο» τραπεζικό σύστημα στο οποίο, χωρίς πολλές διατυπώσεις και ελέγχους και έναντι δελεαστικών επιτοκίων, κατατίθεντο και στη συνέχεια επενδυόντουσαν σε τραπεζικά προϊόντα στον παγκοσμιοποιημένο καπιταλιστικά κόσμο.
Βέβαια η Κύπρος δεν ήταν το μοναδικό πλυντήριο και υπολείπεται μακράν χωρών όπως η Ελβετία, η βρετανοκρατούμενη Μάλτα ή το γερμανοκρατούμενο Λουξεμβούργο κι ενός σωρού άλλων φορολογικών παραδείσων και βιομηχανιών ξεπλύματος βρώμικου χρήματος, αλλά υπέπεσε στο λάθος να ξεπλένει κυρίως το χρήμα από ελάχιστες χώρες και μάλιστα της πρώην ΕΣΣΔ.
Ο βορειοευρωπαϊκός οικονομικός ιμπεριαλισμός με αιχμή του δόρατος τη Γερμανία δύσκολα θα ανεχόταν μία Κύπρο να μην ελέγχεται από αυτόν, πόσο μάλλον από τη Ρωσία, και η κρίση χρέους που επεκτείνεται, «ωσάν έτοιμη από καιρό», ήταν η ιδανική ευκαιρία του.
Μετά τα τελεσμένα στα οποία βρέθηκε έκπληκτη η Κυπριακή αντιπροσωπία στο Eurogroup της 16ης Μαρτίου 2013 (και βέβαια το γεγονός ότι – κατά δήλωσή τους πάντα – βρέθηκαν μπρος σε τελεσμένα και προ εκπλήξεως αν μη τι άλλο δείχνει μία ανεπίτρεπτη αμέλεια και ανεπάρκεια εκτίμησης των προθέσεων και των δεδομένων)  μπορεί το ΟΧΙ της Κυπριακής βουλής που ακολούθησε να εκφράζει την αξιοπρέπεια του κυπριακού λαού, μιαν αξιοπρέπεια  αντίστοιχη της οποίας οι Ελλαδίτες την αρνηθήκαμε στους εαυτούς μας, αλλά βλέποντας ψυχρά τα πράγματα αυτό το ΟΧΙ δεν έχει την πολυτέλεια του προ εννέα ετών ΟΧΙ στο σχέδιο Ανάν, αφού τότε το διακύβευμα ήταν η διατήρηση του υφιστάμενου καθεστώτος, ενώ σήμερα η Κύπρος θα κληθεί άμεσα να επιλέξει μεταξύ μιας άνευ όρων παράδοσης των ενεργειακών κοιτασμάτων της στη Ρωσία ή  μιας εκ νέου, ίσως λίγο βελτιωμένης, αποδοχής των όρων του βορειοευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού και πάντως αυτό που φιλοδοξούσε να πετύχει δε θα ολοκληρωθεί ποτέ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

...ό,τι έχετε ευχαρίστηση..