Αγαπητό μου ημερολόγιο...

                                                                ΗΜΕΡΑ 1η

...Μετά από πολλά χρόνια που έχω να σε πιάσω στα χέρια μου,σήμερα αποφάσισα να σε ξεθάψω από το προσωπικό μου συρτάρι.Η τελευταία φορά που σημάδεψα τις σελίδες σου, ήταν η 27η Νοέμβρη του 1997....


Εκείνη η ημέρα,ήταν η τελευταία μέχρι τώρα ,σταθμός της ζωής μου.Από τότε,μέχρι και εχθές, ο χρόνος συνέχισε να κυλάει όμορφα ,με τα σκαμπανεβάσματά του,απλά,με διάφορα ευχάριστα ενσταντανέ,που έκαναν την διαφορά στην συνηθισμένη καθημερινότητα.
Όπως παρατηρείς ήδη,αναφέρομαι μόνο στα ευχάριστα.Τα δυσάρεστα τα έχω διαγράψει και κρατώ μόνο τα απαραίτητα!...
Αφού σε ξέθαψα,τώρα πρέπει και να σε ανανεώσω...

Σημαδεύω την σημερινή ημερομηνία στη σελίδα,11-10-2012,ζωγραφίζοντας ένα σπασμένο...ξυπνητήρι!
Πρώτη μέρα εργασιακής ελευθερίας και παρ'όλα αυτά,ξύπνησα αξημέρωτα,για να ...προλάβω!
Περίεργο τραίνο ο άνθρωπος,αγαπητό μου ημερολόγιο!...
Μέχρι και εχθές,όταν έπρεπε να σηκωθώ για να ξεκινήσω την εργασιακή μου ημέρα,άλλαζα πλευρό,και τώρα που δεν χρειάζεται,είμαι επί ποδός!

Να μου πείς τώρα,ο ανθρώπινος οργανισμός,χρειάζεται 28 ημέρες για να συνηθίσει σε μία νέα κατάσταση και λειτουργία του βιολογικού του ρολογιού.Εγώ,πώς θέλεις σε μία ημέρα να μπώ στην "ψυχοσύνθεση" του συνταξιούχου;
Λογικά,πρέπει τώρα να καταγράψω τα συναισθήματά μου,άλλως τε για αυτό και η ...ανασκαφή σου.

Λοιπόν...,αισθάνομαι μία περίεργη,τρελλή χαρά βασικά,συνοδευόμενη με ένα πανηλίθιο και χαζοχαρούμενο  ,χαμόγελο,καρφιτσωμένο στη μούρη μου!...( έννοια σου και έχω απαθανατίσει την αξέχαστη αυτή έκφρασή μου).
Κατά δεύτερον,νοιώθω ότι ένα μεγάλο βουνό,ίσα με το Κιλιμάντζαρο,αποφάσισε να αλλάξει στέκι και να ξεκουμπιστεί από επάνω μου.!
Η τέλεια ( δεύτερη) ηδονή,ομολογώ!
Η συγκινησιακή φόρτιση που περίμενα να με καταλάβει εχθές ,ευτυχώς περιορίστηκε στις απαντήσεις που πήρα στο αποχαιρετιστήριο mail που έστειλα σε όλη την εταιρεία και στους συνεργάτες μου.

Στο οικογενειακό μου περιβάλλον,τους απαγόρευσα ρητά να χρησιμοποιούν από τούδε και στο εξής,την φράση:"...τώρα που θα κάθεσαι,δεν κάνεις και αυτό,ή το άλλο;..."Τέλος! Δεν θα κάθομαι σου λέω!..Στασό ( σταματημό) δεν θα έχω!...
Παράδειγμα..Αυτή την ανάρτηση την άρχισα στις 8 το πρωί,σταμάτησα στις 8.30,βγήκα,πήγα από εδώ και από εκεί,πήγα για καφέ και την συνεχίζω τώρα..
Είδες; σταματημό δεν έχω!..( Θα προσπάθήσω να την τελειώσω,πριν βγώ για τον 4ο καφέ της ημέρας...,λέω να το γυρίσω στο τσάι...)

Αγαπητό μου diary...Μην περιμένεις να υπάρξει και "ημέρα δεύτερη,τρίτη,κ.λ.π."Ξέρεις ότι βαριέμαι δύσκολα την ρουτινιάρικη καθημερινότητα και τα "πρέπει".
Αυτό που έχω να σου πώ,είναι ότι από εδώ  και πέρα, θα ορίζω εγώ τον χρόνο μου όπως γουστάρω,και όχι αυτός εμένα.

Σε ξαναχώνω εκεί από όπου σε βρήκα,μέχρις ότου να μου συμβεί κάποιο αναπάντεχο πάλι υπέροχο συμβάν ( που πιστεύω ότι αυτή τη φορά θα είναι αρκετά σύντομα),για να μουτζουρώσω  τις επόμενες  σελίδες σου....