Τα όμορφα τα λόγια τα μεγάλα αρέσουν σε πολλούς από εμάς.
Είναι ωραίο και ανέξοδο να φουσκώνεις από εθνική υπερηφάνεια, όταν, μάλιστα, δεν είσαι υποχρεωμένος να θυσιάσεις τίποτα. Μία από αυτές τις υποθέσεις του εύκολου κλέους (τζάμπα μάγκας, θα έλεγαν κάποιοι) είναι και o αστικός μύθος ότι δήθεν η ελληνική δεν έγινε επίσημη γλώσσα των ΗΠΑ για μία μόνο ψήφο. Κάποιοι, μάλιστα, το παραχοντραίνουν προσθέτοντας ότι αυτή η ψήφος ήταν κάποιου Εβραίου. Σε αυτή την περίπτωση δεν υπάρχει η αφέλεια του μύθου αλλά η δυσωδία του ρατσισμού.
Στην πραγματικότητα δεν έγινε ποτέ τέτοια ψηφοφορία στην Αμερική. Τα Αγγλικά επικράτησαν με φυσικό και αυτονόητο τρόπο, αφού οι πλειοψηφία των πρώτων κατοίκων της Αμερικής τα μιλούσε ως μητρική γλώσσα. Πως θα ήταν, άλλωστε, δυνατόν το 49% των πολιτών να ψηφίσει ως επίσημη γλώσσα του κράτους του μία γλώσσα που δεν την ομιλεί.
Το αστείο της υπόθεσης φαίνεται ότι ο ίδιος μύθος κυκλοφορεί και για τη γερμανική, την Ισπανική τή Γαλλική, τη Λατινική και την Εβραϊκή γλώσσα (μη σπρώχνεστε, βρε παιδιά, όλοι θα βολέψετε τη ματαιοδοξία σας)
Ο μύθος απέκτησε την αληθοφάνεια που χρειάζονταν οι έλληνες, όταν το 1970 ο Τάσκα, πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Αθήνα, τον χρησιμοποίησε για να γίνει αρεστός στους αφελείς ιθαγενείς που «διοικούσε». Τα όμορφα «νέα» αρέσουν σε όλους ακόμα και όταν είναι ψεύτικα.
Αφού είναι ωραία, η αλήθεια περιττεύει...
Μορφωνόμαστε από το: http://www.24grammata.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
...ό,τι έχετε ευχαρίστηση..