...ΤΑΞΙΔΙ ΜΕ ΕΝΑ ΥΠΟΒΡΥΧΙΟ...

…Είναι απίστευτο το γεγονός,πως σε κάποια ανύποπτη στιγμή της ζωής μας-ή και σε περισσότερες-,μία απλή,γελοία επιθυμία μας,στέκεται ικανή,να κοκκαλώσει τον χρόνο και να μας ξαναφέρει ορισμένες όμορφες στιγμές από τα μικράτα μας,στην επιφάνεια,μπερδεύοντας όμορφα το "τότε",με το "τώρα"!..

..Προσωπικά το έχω πάθει πολλές φορές,ή ίσως και να θέλω να το παθαίνω ασυνείδητα..! Το τελευταίο .."κρούσμα",μου συνέβη μόλις σήμερα το απόγευμα,όταν σχολώντας από τη δουλειά,αντί να μπω τρέχοντας στο αυτοκίνητο,όπως το συνηθίζω τελευταία,τα βήματά μου με οδήγησαν στο κοντινό S.MARKET.

 Η πλάκα ,μάλλον το παράξενο του θέματος,ήταν ότι δεν είχα κάτι συγκεκριμένο να ψωνίσω..

…"Αλαφροίσκιωτη"..,όπως θα με αποκαλούσε μια γλυκειά ψυχή,μπήκα μέσα στο μαγαζί σαν μαγνητισμένη..!Η ζέστη,θα μου πείτε…

      ΚΑΙ ΤΟ ΕΙΔΑ!!! ΕΚΕΙ!!ΨΗΛΑ,να με φωνάζει περιστοιχισμένο με πολλά ομοειδή του ¨ΤΟΤΕ"…

..ΤΟ ΥΠΟΒΡΥΧΙΟ!Και φυσικά το άρπαξα!!
Μέσα στην τρελλή χαρά,έτρεξα σπίτι,και σε χρόνο dt,αφού "πέταξα",τα της δουλειάς,μπήκα στην διαδικασία,απόλαυσης του υποβρυχίου μου!…

..Άραξα στο μπαλκόνι μου,με μία γενναία κουταλιά από το μαστιχωτό μου απόκτημα,βουτηγμένο μέσα σε ένα τεράστιο ποτήρι με παγωμένο νερό!!..Αυτό ήταν…!με την πρώτη γευστική επαφή,κοκκάλωσε ο χρόνος και άρχισαν να ξετυλίγονται υπέροχες εικόνες απο τα παιδιακίσια μου…

Κάθε.."κατάδυση",ανέβαζε όλο και περισσότερες αναμνήσεις..

ασπρόμαυρες,ή και χρωματιστές…

 

Δεν ηθελα με τίποτα να σταματήσει αυτό το ταξίδι…

Λίγο ακόμα..   

...Σήμερα για μένα υπήρξε το ξεχασμένο υποβρύχιο ..Αύριο,ίσως κάτι άλλο!.

..Αρκεί και μόνο να υπάρχουν….