...ΘΑΛΑΣΣΙΝΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ...

1-Η ΑΡΧΗ

..Δεν τον χώραγε ο τόπος..

Σήμερα ,ήταν η τελευταία του ημέρα,όπου έπρεπε να προλάβει να μαζέψει τις επί 19 χρόνια ονειροπολήσεις του,να τις τοποθετήσει σε μία βαλίτσα χώρια από τα άλλα προσωπικά του είδη,καλά διπλωμένες,και με τάξη τακτοποιημένες..
Άλλως τε,αποτελούσαν το μόνο αποδεικτικό στοιχείο της προσωπικότητάς του,της ταυτότητάς του.
Είχε μόνο κάποιες ώρες ελεύθερες,πριν την ΑΡΧΗ!..Και έπρεπε να προλάβει..!Έτρεξε στην αγαπημένη του, γεμάτος ανυπομονησία και τρελλή χαρά,κάθησε στα πόδια της και αφέθηκε στα χάδια της.
Εκείνη,βλέποντάς τον,ξεδιπλώθηκε,τεντώθηκε νωχελικά και άνοιξε για μια φορά ακόμα την αγκαλιά της για να δεχτεί τον ανδρειωμένο του πλέον αυθορμητισμό.Ήξεραν και οι δύο,ότι από σήμερα θα ανήκαν επίσημα ο ένας στον άλλον!
Τέρμα οι κρυΦές σκέψεις ,τέρμα τα όνειρα που μέχρι εκείνη την ημέρα φαίνονταν απατηλά,τέρμα οι φρούδες ελπίδες!

Σήμερα θα ήταν η ΑΡΧΗ!...

Της ψιθύρισε λόγια τρυφερά,λόγια αιώνιας πίστης και εκείνη με την σειρά της, του υποσχέθηκε ότι θα του χάριζε άπειρες ώρες ευδαιμονίας,αμέτρητης ηδονής,ώρες γεμάτες ένταση,περιπέτειας ,μάθησης,εξερεύνησης…
Ο Νικόλας..,που από τότε που θυμάται τον εαυτό του,η πρώτη του λέξη που κατάφερε να ψελλίσει ήταν :ΘΑΛΑΣΣΑ».
Που πρώτα έμαθε να επιπλέει και μετά να κάνει τα πρώτα του βήματα.
Που τις πρώτες του ανησυχίες ,τις εκμυστηρεύτηκε σε εκείνη,τα πρώτα σκασιαρχεία του τα αφιέρωσε στην υγρή αγκαλιά της…

Και σήμερα,επιτέλους,θα γινόταν δικός της!Ταξιδευτής στα ανεξερεύνητα πελάγη της,δαμαστής στους ξαφνικούς της θυμούς,γητευτής όλου του κόσμου της..!

Σκάναρε για μια τελευταία φορά το μέχρι τώρα παιδικό του σκηνικό και έτρεξε να προλάβει το ραντεβού του με τις θαλασσινές περιπέτειες.
...Ο καπετάν-Μάνος,τον περίμενε στο λιμάνι..

Ο Νικόλας,ήταν πάντα συνεπής στα ραντεβού του..


( συνεχίζεται)