Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2013

ΔΕΙΠΝΟ ΓΙΑ 2!...

Η αναγνώριση του εχθρού.



Σήμερα, πέρα από μια διαρκή πλύση εγκεφάλου: περί μνημονικών μονόδρομων εξαθλίωσης και αναλύσεις επί αναλύσεων για τις “προσπάθειες” της εξουσίας να την περιορίσει κατά το δυνατόν ώστε να έρθει η “ανάπτυξη” (δηλαδή να παράγουμε, αμειβόμενοι με ψίχουλα, αγαθά για τρίτους), δεν υπάρχει ουσιαστικός αντίλογος.....