Κυριακή 30 Μαΐου 2010

....ΕΠΙΚΑΙΡΟ,ΟΣΟ ΠΟΤΕ...

Γινεται λοιπον συνεδριαση στην Βουλη μετα την ανακοινωση των σκληρων
οικονομικων μετρων και λεει ο Παπανδρεου οτι πρεπει να παρουν μετρα για την τονωση του ηθικου των βουλευτων για να μπορεσουν να κανουν την δουλεια τους καλυτερα.

Λεει λοιπον οτι πρεπει να αλλαξουν τις μοκετες στην Βουλη απο κοκκινες να τις κανουν μπλε. Ψηφιζουν λοιπον και το αποφασιζουν.

Προτεινει ο Σαμαρας να στολιστει η αιθουσα της Βουλης με ελληνικες σημαιες για να ενισχυθει το εθνικο φρονημα. Ψηφιζουν και το αποδεχονται.

Προτεινει τελος ο Καρατζαφερης πριν απο καθε συνεδριαση της Βουλης να παιζει ο εθνικος υμνος.
Ψηφιζουν και αυτο και το κατοχυρωνουν.

Οση ωρα ψηφιζουν τις αλλαγες, ειναι μια γριουλα, καθαριστρια στην Βουλη, που καθετε στην πορτα και κοιταει με απορια και απογνωση τον Παπανδρεου.
Ο Γιωργος την βλεπει και αφου τελειωνει η ψηφοφορια, πηγαινει προς το μερος της και την ρωτα....

"Γιαγιουλα, γιατι οση ωρα ψηφιζαμε για τις αλλαγες στην Βουλη εσυ με κοιτουσες με απορια???"
Και με ανεση η γριουλα απαντα

"Πριν διοριστω με μεσο στην Βουλη, ημουν καθαριστρια σε ενα μπουρδελο.

Οταν οι δουλειες δεν πηγαιναν καλα, αλλαζαμε τις πουτανες οχι τις μοκετες!"...

Σάββατο 29 Μαΐου 2010

...Η ΖΩΗ ΣΕ 24 ΩΡΕΣ...

Παρασκευή 28/5.
...Επειδή είναι νωρίς για να "βουλιάξει η Αίγινα" ,πράγμα το οποίο κανείς δεν το θέλει,η συνάντηση έπρεπε να πραγματοποιηθεί με κάθε τρόπο..
Ο χρόνος λίγος και περιορισμένος,αλλά το σπρώξαμε από εδώ,το σπρώξαμε από εκεί,καταφέραμε τελικά να γνωρίσω από κοντά έναν υπέροχο άνθρωπο,που μέχρι εκείνη τη στιγμή,η μόνη μας επαφή και επικοινωνία,ήταν η κουβέντα και ανταλλαγή απόψεων μέσα από "εδώ"!..
Γέμισα από πρωτόγνωρη χαρά!..

3 ώρες μετά,ένα τηλεφώνημα από το οικογενειακό περιβάλλον,έφερε τα πάνω-κάτω..
'Ο θείος αποφάσισε να μαζέψει το σόι,αύριο στις 29/5 στο Γ' Νικαίας..!"
Ήταν ο γλετζές της οικογένειας,ο πλακατζής,η ζωή η ίδια!Μας έστησε το τελευταίο για εκείνον ,σκηνικό οικογενειακής μάζωξης,με πρωταγωνιστή τον ίδιο!..

Σάββατο 29/5 και ώρα 11 π.μ.
Συνωστισμός στο Γ'Νικαίας.Πολύς κόσμος τελικά μπουχτισμένος,αποφάσισε να περάσει απέναντι..Σίγουρα θα είναι καλύτερα εκεί,από ότι εδώ..
...Ο παπάς,βαριεσστημένος,με το ζορι έκανε το σταυρό του και αυτός ήταν μισός.Ένα γνέψιμο του χεριού του από το κεφάλι,μεχρι την κοιλιά του!..Και εδώ περικοπές..
...Μία ομάδα "κορακιών",έλεγαν ανέκδοτα,μία άλλη,περίμενε να παραλάβει το "φορτίο",για να διεκπαιρεώσει το καθήκον της...
...Τώρα με την επίσημη πλέον καύση των νεκρών,θα πέσει αναδουλειά στις business των νεκροταφείων.Να μου πείς,αν δεν υπήρχαν και αυτές οι εκτάσεις,θα είχαμε γεμίσει με περισσότερα τσιμεντένια τερατουργήματα!..Ουδέν κακόν αμοιγές καλού...
Σου βγάζω το καπέλλο ρε θείε!Μας την "έκανες¨"με μεγάλη μαγκιά!Όπως σου αρμόζει εξ άλλου!...

Χαρά και λύπη..
Εναλλαγές των κυριότερων συναισθημάτων μας μέσα σε λίγες ώρες!
Οι μνήμες και οι εντυπώσεις,ατίθασες στα παιχνιδίσματα του νού και της καρδιάς,σε φέρνουν σε νέες καταστάσεις,πιο κοντά στο κομμάτι "ζωή",που δουλειά της είναι να συνεχίζεται και να μας θυμίζει τις ιδιότητες της ανθρώπινης υπόστασης μας...

Παρασκευή 28 Μαΐου 2010

...ΤΟ ΟΡΓΑΝΟΓΡΑΜΜΑ..

...και η στελεχοποίηση των εταιρειών..
Μία εταιρεία που αλλάζει κάθε λίγο και λιγάκι το οργανόγραμμά της,κάθε άλλο,παρά σοβαρή μπορεί να χαρακτηριστεί!
Και αν μάλιστα αυτή η εταιρεία είναι και μεγάλου "βεληνεκούς",τότε τα πράγματα είναι από σοβαρά,έως και γελοία,μπορώ να πώ..!( ρώτα με και θα σου πώ..)
Όταν συμβαίνει αυτό,αποδεικνύεται,ότι σε κάποιους,δεν βγαίνουν σωστά τα "κουκιά".

-Τα αφεντικά,θέλοντας να βολέψουν τους παρατρεχάμενους και άτομα από την αυλή τους,δημιουργούν ¨θέσεις" και επάνω σε αυτές τοποθετούν "στελέχη",που κατά κανόνα,είναι τα πλέον άσχετα και ακατάλληλα άτομα για τα αντίστοιχα καθήκοντα.
-Από την άλλη δε,τα εκλεγμένα μέλη του Δ.Σ κάποιου σωματείου,-αν φυσικά υπάρχει αυτό-,όντες φερέφωνα της Διοίκησης,που στην ουσία είναι αυτοί που διοικούν,"σπρώχνουν"με τον τρόπο τους "όλους τους ανθρώπους του προέδρου",στις φρεσκο-δημιουργημένες στελεχο-καρέκλες.Το αντίτιμο είναι γνωστό:"-Κράτα με να σε κρατώ.."

Και ώ!του θαύματος΄,δημιουργείται το μεγάλο μπάχαλο!
Όσο περισσότερα τα ανίκανα "στελέχη",τόσο μεγαλύτερη η Βαβελ που δημιουργείται στην εταιρεία!Οπότε,ποιός από δαύτους θα παραδεχτεί και θα ομολογήσει" -Κύριοι,δυστυχώς κάναμε λάθος;.."
ΚΑΝΕΝΑΣ,σε διαβεβαιώ!Γι αυτό,επαναλαμβάνουν αυτό που ξέρουν να κάνουν καλύτερα.Ένα νέο οργανόγραμμα,με τα ίδια λάθη.Πού θα πάει;..Κάποτε θα το πετύχουν!...

Δεν υπάρχει τελειότερο και αντιπροσωπευτικότερο σχεδιάγραμμα εταιρικού οργανογράμματος από το παρακάτω..!
Φυσικά αυτό,μπορείτε να το πάρετε και να το χρησιμοποιήσετε παντού.Από τον εργασιακό σας χώρο,μέχρι και στις εκάστοτε κυβερνήσεις μας!
Ταιριάζει παντού και πάει με όλα!Σαν την COCA-COLA ένα πράγμα...:






'Oταν τα υψηλόβαθμα παλληκάρια κοιτάζουν κάτω,βλέπουν μόνο σκατά.Όταν οι χαμηλότεροι κοιτάζουν επάνω,βλέπουν μόνο..κ....τρυπίδες..!

( Με το συμπάθειο,αλλά το προστάζει το..γράφημα!)

Διαφωνεί κανείς;....



Τετάρτη 26 Μαΐου 2010

...ΕΠΕΑ ΜΑΝΕΝΤ...

"Η διαφορά μεταξύ θανάτου και φόρων είναι οτι ο θάνατος δεν γίνεται χειρότερος κάθε φορά που συνεδριάζει η Βουλή"
WILL ROGERS (Αμερικανός ηθοποιός)


"Οι πλούσιοι εργένηδες θα έπρεπε να φορολογούνται βαρύτατα. Δεν είναι δυνατόν κάποιοι άνθρωποι να είναι πιο ευτυχισμένοι απο άλλους"
OSCAR WILDE (Ιρλανδός θεατρικός συγγραφέας)


"Το να εισπράτεις περισσότερους φόρους απ όσο είναι απολύτως απαραίτητο είναι νομιμοποιημένη ληστεία"


Τρίτη 25 Μαΐου 2010

,,,ΠΑΣΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΟΡΓΑΣΜΟΙ...

...Δεν θα αρχίσω να σας λέω,μάλλον,να σας γράφω ,για τα παραδείσια πουλιά,που αποτελούν το ξυπνητήρι της περιοχής!..όχι,δεν θα σας το πω-γράψω..





,,,Δεν θα σας μιλήσω για τον επαναλαμβόμενο και συνεχή οργασμό της φύσης!..Όχι,ούτε σε αυτόν θα αναφερθώ...


.






Θα αναφερθώ στον (αν)-οικοδομικό οργασμό,με ένα "light" post χωρίς ...λιπαρά,βασισμένο σε μαθήματα Φυσικής Ιστορίας.





...Μία νεόδμητη μονοκατοικία...




...με σοβαρούς ,νοικοκύρηδες ιδιοκτήτες..




...η ώρα του φαγητού..




...και το διατηρητέον...




...ένοικος και ιδιοκτήτης,ο γνωστός τσαπατσούλης...









...Καλή και ζωηρή εβδομάδα να έχετε...

Πέμπτη 20 Μαΐου 2010

,,,ΣΗΜΕΡΑ...




Το δανείστηκα από glenti.blogspot.com

...OΔΗΓΙΕΣ ΠΡΟΣ ΔΙΑΔΗΛΩΤΕΣ..



...Ετοιμάζεσαι για την συγκέντρωση,που η αυριανή,πρέπει να ξεπεράσει σε συμμετοχή την προηγούμενη.Εξ'άλλου,πάντα υπάρχει το καλύτερο και το περισσότερο..

Πρέπει να ξέρεις ορισμένα πράγματα πρώτα και να ξεκαθαρίσεις στο μυαλό σου τον λόγο που απεργείς :


-1-Aποφασίζεις να απεργήσεις,για να συμμετάσχεις σε μία διαδήλωση και όχι για να αράξεις στους καφενέδες!Αν ήταν έτσι,πάρε μια άδεια βρε αδελφέ,να μην χάσεις και το μεροκάματό σου..!


-2-Πρέπει να βάλεις καλά στο μυαλό σου ότι οι συγκεκριμένες απεργιακές κινητοποιήσεις,δεν έχουν πολιτική χροιά,ούτε και κομματική,αλλά καθαρά κοινωνική!


-3-Για τον παραπάνω λόγο,δεν κρατάς πια σημαίες,ούτε ακολουθείς τους "ήρωες" εργατοπατέρες,που αν το καλοσκεφτείς,είναι αυτοί που μας έφεραν σε αυτή την κατάσταση!

Πάρε μαζί σου τους φίλους σου,τους γείτονες σου,τους γνωστούς σου και κατεβείτε μόνοι σας στη συγκέντρωση!Βγάλε την ταμπέλα από πάνω σου!

Θυμήσου ότι απεργείς κατά της τραγικής παράνοιας,της αδικίας.Απεργείς και φωνάζεις για τα κεκτημένα σου δικαιώματα που κάποιες μαριονέτες και "διευθυντές" των ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΈΝΩΝ "ισχυρών",αποφάσισαν πως η ζωή σου δεν αξίζει,παρά μόνο μία..διαδήλωση..


-4-Άφησε για λίγο κατά μέρος τις πολιτικές σου πεποιθήσεις.Ούτως ή άλλως,δεν παίζουν πλέον κανέναν ρόλο στη παρούσα κατάσταση!Θυμήσου μόνο να μην τις επαναλάβεις στην..πράξη,την επόμενη φορά που θα κληθείς να εκλέξειςτους εκπροσώπους σου!


-5-Στα σημεία της προ-συγκέντρωσης,ρίξε μια ματιά στα αριστερά σου.

Θα τους δείς!3-4 άνανδρα,κουκουλοφόρα ανθρωποειδή,που κάνουν αισθητή την παρουσία τους,σπάζοντας αυτοκίνητα και βιτρίνες καταστημάτων,έτσι...,για την πλάκα τους,επειδή είναι τσάμπα μάγκες..

Αυτά λοιπόν τα 3-4 '"εξεγερμένα" και γεμάτα "αντίδραση" άτομα,αν το καλοσκεφτείς,είναι του χεριού σου!Είμαστε εκατοντάδες εκεί γύρω τους και είναι μόνο 4!Τι λές;Δεν μπορούμε μήπως να τους κάνουμε να κατουρηθούν από τον φόβο τους;....


-6-Προσπάθησε να μείνεις ανεπηρέαστος από την ψυχολογία του όχλου!

Θυμήσου ότι βρίσκεσαι εκεί,για να προασπήσεις και να διαφυλάξεις τα δικιαώματά σου,που για να τα αποκτήσεις,κάποιοι άλλοι,πριν κάποια χρόνια έχυσαν πολύ αίμα!

Αν πάλι ,κάποιοι προσπαθήσουν να σε μπερδέψουν,ρώτα καλύτερα έναν γέροντα ή μία γερόντισσα που θα βρεθούν δίπλα σου,την μικρομάνα με το μωρό στο καρότσι,τον νέο και την νέα με ειδικές ανάγκες,που οι ρόδες των αναπηρικών καροτσιών τους,τους οδήγησαν εκεί..!


-7-Φτάνεις με τους χιλιάδες συνδιαδηλωτές σου,στο σημείο G της κατάστασης.Στην Βουλή των "Ελλήνων"..Θα παρατηρήσεις,ότι το σκηνικό,αρχίζει και αλλάζει.Οι πρωταγωνιστές ,παίρνουν τις θέσεις τους στη σκηνή του θεάτρου του παραλόγου!

Ορδές ματατζήδων ,παρατάσσονται στο χώρο του προαυλίου του κοινοβουλίου και εκατέρωθεν αυτού,"αστακωμένοι"και έτοιμοι για την σικέ παράσταση,που μένεται να ακολουθήσει..

Όλος ο σοδομαζοχισμός,στο μεγαλείο του!


Μια χούφτα κωλοπαίδων,αρχίζει το νταβαντούρι.Αναποδογυρίζουν κάδους,τους πυρπολούν,σκαρφαλώνουν στα περβάζια του προαυλίου,αρχίζουν να φτύνουν και να βρίζουν τους 'φύλακες" της Βουλής,τους εκσφεδονίζουν ξύλα και πέτρες...

Και εσύ αναρωτιέσαι:.."Μα γιατί δεν τους πιάνουν;..Αφου τους αγγίζουν,τους βλέπουν.."

Και θα μείνεις μόνο με την απορία,γιατί κάποιο δακρυγόνο σε πήρε ξώφαλτσα και θόλωσε την σκέψη σου...

Βλέπεις;..Πάλι την πληρώνεις χωρίς να φταίς!..

Σε αυτό το σημείο χάνεται ο έλεγχος και φυσικά όλο το νόημα της ημέρας.!

Μήπως αυτό ήταν το ζητούμενο;...


ΠΡΟΣΟΧΗ! Μην πιπιλήσεις και μην μπερδέψεις τον όρο ΑΝΑΡΧΙΑ,ΑΝΑΡΧΙΚΟΣ,με αυτά τα ρεμάλια!

Η αναρχία και ο αναρχισμός ,αποτελούν ιδεολογία και βαθύτερες έννοιες,που έχουν σαν επίκεντρο την ατομική ελευθερία του ατόμου και είναι κατά της βίας.

Ο Μπακούνιν και ο Κροπότκιν θα σου το ξεδιαλύνουν καλύτερα..


-8-Την επομένη επιστρέφεις στο χώρο εργασίας σου.Αν έχεις επηρεαστεί,από αυτό που βίωσες την προηγούμενη,αρχίζεις και αλλάζεις στάση!

Έχεις βρεί την θέση σου και με ξεκάθαρο πλέον μυαλό,διεκδικείς,-εσύ ξέρεις τον τρόπο-,την αναγνώριση,που κάποιοι επιτήδειοι φυτευτοί,γρανάζια του συστήματος,φρόντισαν να σου την "καπελλώσουν".


-9-Αυτή την ημέρα,την επόμενη της διαδήλωσης,βρίσκεσαι νικητής σε μία μικρή μάχη στον μικρόκοσμό σου.!Οι μικρές μάχες και τα αποτελέσματά τους,καθορίζουν την έκβαση κάθε πολέμου..


-10-Οι μπλέ,πράσινοι,και κόκκινοι κόκκοι αυτόνομα,δεν φέρνουν την κάθαρση και την καθαρότητα.Πρέπει να συνυπάρξουν,σεβόμενοι ο καθένας τον ρόλο του άλλου,σε μία συμπαγή μάζα,γιατί ο σκοπός τους είναι κοινός:


....Να εξαφανίσουν τους λεκέδες και την λέρα,χωρίς να καταστρέψουν το.."ύφασμα"..




Τρίτη 18 Μαΐου 2010

...ΜΕ ΧΑΜΟΓΕΛΑ,ΚΑΤΑΚΤΑΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ

Ο παππούς πάει στο σπίτι ενός συνομήλικου φίλου του να φάει.
Πάει η γυναίκα του παππού και ρωτάει:
- Να σας φέρω το φαγητό;
- Ναι, καρδιά μου, λέει ο άντρας της.
Παραξενεύεται ο φίλος, τους σερβίρει η γιαγιά και πάλι αυτός...
- Ευχαριστώ πολύ, αγάπη μου.
Τότε πάει να φέρει η γριά το νερό και του λέει ο φίλος του:
- Ρε, 53 χρόνια παντρεμένοι και λες τη γυναίκα σου ακόμα έτσι;
-Άσε ρε, εδώ και 20 χρόνια έχω ξεχάσει το όνομά της, αλλά πώς να τη ρωτήσω;...

.................................................................................

Η δασκάλα στα παιδιά:
Παιδιά, ποιο μέρος του σώματος του άνδρα όταν ερεθιστεί πολύ μεγαλώνει μέχρι και 10 φορές;
Τότε σηκώνεται η Αννούλα και λέει: - Κυρία, θα έπρεπε να ντρέπεστε. Τι πράγματα είναι αυτά που λέτε σε μικρά παιδιά. Θα το πω στους γονείς μου και στο διευθυντή και θα χάσετε τη δουλειά σας.
Η δασκάλα την αγνοεί και ξανακάνει την ερώτηση. Σηκώνεται ο Μπόμπος και λέει: - Η κόρη του ματιού. - Μπράβο παιδί μου!
Τότε η δασκάλα γυρνάει στην Αννούλα λέγοντάς της:
Έχω να σου πω τρία πράγματα, Αννούλα.
Πρώτον, έχεις πολύ βρώμικο μυαλό.
Δεύτερον, είσαι αδιάβαστη και... τρίτον όταν μεγαλώσεις θα πάρεις μια πολύ μεγάλη απογοήτευση! ....

...............................................................................

Ήταν ένας παπάς σε μία εκκλησία και ήθελε κάποιον να ζωγραφίσει τον Μυστικό Δείπνο στον τρούλο.
Έψαχνε λοιπόν για αγιογράφο, αλλά ο μόνος που βρήκε να είναι σχετικά φτηνός ήταν και μπεκρής.
Παρόλα αυτά, επειδή τα λεφτά ήταν λίγα, αποφασίζει να τον φωνάξει.
Αρχίζει να ζωγραφίζει ο μάστορας, αρχίζει και να πίνει, γίνεται ντίρλα, και κάνει τον Ιησού να ρίχνει ζεμπεκιές, τον Ιούδα να χτυπάει παλαμάκια, τον Ματθαίο να σπάει πιάτα, και τέτοια...
Πηγαίνει την άλλη μέρα ο παπάς, τα βλέπει και αρχίζει να φωνάζει:
- Ρε αθεόφοβε, τι είναι αυτά που έκανες εκεί;;; Δεν ντρέπεσαι αλήτη!!!
Και ο μάστορης:



- Τι να σου πω, πάτερ... Εγώ όταν τους άφησα, τρώγανε ακόμα... ...........

Δευτέρα 17 Μαΐου 2010

...ΣΤΟΝ ΕΠΟΜΕΝΟ ΤΟΝΟ...

…Ήταν εκείνη η περίεργη ώρα,που τα δύο δυνατότερα στοιχεία,έφταναν στο ανώτατο όριο επίδειξης υπεροχής και δύναμης…
Τεντώθηκε νωχελικά..,μέχρι τώρα,ήταν ακίνητη,ακούνητη,πράγμα παράξενο για την εποχή..’Εριξε μια ματιά μπροστά της..Αδύνατον να το αντέξει..,το δεύτερό της βλέμμα το αφιέρωσε αλλού..,ήταν καλύτερα έτσι..

Το άντεχε περισσότερο..!Αν και τα δύο αυτά στοιχεία,της ήταν πολύτιμα..,το καθένα από αυτά,την φρόντιζε με την σειρά του.,της χάριζαν και της προσέδιδαν μεγαλύτερη χάρη,από ότι από μόνη της είχε να προσφέρει..,Το καθένα με την σειρά του..

Χαμογέλασε στο πρώτο,και του έκλεισε φιλικά το μάτι..,δεν μπορούσε άλλωστε να κάνει διαφορετικά..Γύρισε στο δεύτερο και του έστειλε παιχνιδιάρικα μια από τις πολλές αντανακλάσεις της..Εκείνη ακριβώς την στιγμή,ήταν η στιγμή της παράδοσης της σκυτάλης..Τι όμορφα που είναι!

Και οι δύο μαζί,την είχαν αγκαλιάσει,το ένα φεύγοντας και το δεύτερο ερχόμενο,για να χωθεί μέσα στις υγρές της πτυχές..

….Ηταν πολύ τυχερή..Λίγο ακόμα..,σκέφτηκε,μείνετε και οι δύο μαζί κοντά μου λίγο ακόμα..έχω μεγάλη αγκαλιά για να σας χωρέσω και τους δύο..,μην φεύγεις από τώρα..Αν και από εδώ και πέρα θα σε έχω περισσότερη ώρα μέσα μου..
Την αποχαιρέτησε με ένα γλυκό φιλί και μια βαθειά υπόσχεση..Πρέπει και αυτός να ξεκουραστεί και να ανασυντάξει τις δυνάμεις του..Αρχίζει η τιμητική του και πρέπει να είναι πανέτοιμος!..Για όλα και για όλους..!
Άλλαξε πλευρό..,ένα απαλό ρυτίδιασμα εμφανίστηκε στην επιφάνεια..,ανεπαίσθητο..

Ατένισε με ένα γρήγορο σκανάρισμα τα απέναντί της και τα γύρω της..Αλλάζει η εποχή,-σκέφτηκε-.Διέκρινε τα μηνύματα της επερχόμενης αλλαγής..,τα είδε ,τα άκουσε..

«..Πρέπει να ετοιμαστώ και εγώ,δεν πρέπει να με βρούν σε αυτή την κατάσταση..Από την μια στιγμή στην άλλη,θα αλλάξει όλο το σκηνικό και εγώ δεν πρέπει να μείνω πίσω..

Θα τους προλάβω,για να με βρούν έτοιμη.Εξ’άλλου όλοι οι άλλοι γύρω της,έχουν ήδη αρχίσει τις προετοιμασίες τους..
Πέταξε από πάνω της τα βαρια σκεπάσματα του χειμώνα και έτρεξε προς την ακτή..
..Η δουλειά άρχισε..
…Σε λίγο ,οι επισκέπτες της θα έκαναν την εμφάνισή τους και αυτή θα έπρεπε για άλλη μια φορά να αποδειχτεί άξια και ικανή οικοδέσποινα..

…Έβγαλε από το σεντούκι της,τα πολύτιμα εργαλεία της..Την υπομονή,την ανέχεια,το χαμόγελό της και άρχισε τις ετοιμασίες της..

...Για τρείς μήνες,θα έπρεπε να δείξει τον καλύτερό της εαυτό…





Σάββατο 15 Μαΐου 2010

...ΠΕΡΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ..( ανέκδοτο)





Σε κάποιο σημείο η εγκληματικότητα στην Αθήνα είχε φτάσει σε επίπεδα ΝέαςΥόρκης και Λος Άντζελες,με αποτέλεσμα να βγει ανακοίνωση ότι όποιοι κυκλοφορούν μόνοι τους το βράδυ,είναι υπ'ευθύνη τους.

Μία νεαρή καθηγήτρια,διορθώνοντας τα γραπτά στο φροντιστήριο, ξεχάστηκε και με τρόμο διαπίστωσε ότι η ώρα πήγε έντεκα (το βράδυ).


Μπαίνει σε ένα λεωφορέιο,όπου μέσα ήταν μόνο ο οδηγός του και πάει και κάθεται ακριβώς στο κάθισμα από πίσω του,για να νιώθει περισότερη ασφάλεια.

Όμως, στην πρώτη στάση,ο οδηγός γυρνά και την κοιτά και της λέει με ψυχρή φωνή


" . .-Ηλίθια !"


Η γυναίκα τρομοκρατείται,σηκώνεται και πατάει το κουμπί για την επόμενη στάση, προκειμένου να γλιτώσει από τον οδηγό.

Αυτός συνεχίζει την πορεία,τηνκοιτάζει ταυτόχρονα από τον καθρέφτη με άγριο βλέμμα, η γυναίκα νιώθει τοντρόμο να την πλημμυρίζει.

Μέχρι που στην επόμενη στάση,ο οδηγός γυρνά,τηςρίχνει ακόμη ένα εγκληματικό βλέμμα και αναφωνεί :


..."Πατήθια !!!"

Παρασκευή 14 Μαΐου 2010

...ΡΑΝΤΑΡ ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΟΔΟΥ...

Έχουν τοποθετηθεί τα νέα σταθερά ραντάρ ταχύτητας στην Αττική Οδό. (αρχίζει από τον άλλο μήνα - ή και λίγο νωρίτερα !!! )

Σταθερά Ραντάρ Ταχύτητας Αττικής Οδού

Επεξήγηση συμβόλων

ΧΘ= Χιλιομετρική Θέση
Β = ?Υ = Υμηττός
Ρ = Ραφήνα
Χ = Χολαργός
Κ = Κατεχάκη
Μ = Μαρκόπουλο

SLVMS = Οι πράσινοι μεταλλικοί πίνακες που δίνουν ενημέρωση για όρια ταχύτητας και άνοιγμα ή κλείσιμο λωρίδων- μακρόστενοι)

MVMS = Οι μαύροι ηλεκτρονικοί πίνακες που δίνουν πληροφορίες για την κίνηση (μακρόστενοι)

Κάμερες Περιφερειακής Υμηττού - Ανά ζεύγη

ΧΘ - Ρ 7.1 (πλευρική κάμερα στο τούνελ)
ΧΘ - Υ 6.9 (πλευρική κάμερα - εμφανής)
ΧΘ - Χ 6.6 (κρυμμένη κάμερα στο SLVMS)
ΧΘ - Β 6.2 (κρυμμένη κάμερα στο SLVMS)
ΧΘ - Κ 3.0 (πλευρικό τοποθετημένο όμως στο MVMS του αντίθετου ρεύματος)
ΧΘ - Μ 3.0 (κρυμμένη κάμερα στο ΜVMS)
ΧΘ - Κ 0.6 (κρυμμένη κάμερα στο SLVMS)


Κάμερες Κεντρικής αρτηρίας Αττικής οδού
__________________________________
Α = κατεύθυνση Αεροδρόμιο
Ε = κατεύθυνση Ελευσίνα
__________________________________

ΧΘ - Ε 39.5 (κρυμμένη κάμερα στο ΜVMS) (ΣΕΑ Μεσογείων) - προς Ελευσίνα
ΧΘ - Α 39.5 (κρυμμένη κάμερα στο ΜVMS) (ΣΕΑ Μεσογείων) - προς Αεροδρόμιο
ΧΘ - Α 19.4 (κρυμμένη κάμερα στο SLVMS) (Δημοκρατίας) - προς Αεροδρόμιο
ΧΘ - Α 15.2 (κρυμμένη κάμερα στο SLVMS) (Μαύρη ώρα) - προς Αεροδρόμιο
(επιπλέον, μία προς Ελευσίνα - ιδε κατωτέρω) ΧΘ - Ε 9.2 (πλευρικό αριστερά) (ΣΕΑ Ασπροπύργου) -
προς Ελευσίνα + οι δύο κάμερες που υπήρχαν ήδη, δηλαδή :
μία, στην είσοδο της Αττικής Οδού από Ελευσίνα στο τέλος του τούνελ δεξιά και μια, στο ύψος της εξόδου των Νέων Λιοσίων πριν το τούνελ της Μαύρης Ώρας προς Ελευσίνα, (κρυμμένη πίσω από το SLVMS)

ΠΡΟΣΟΧΗ !!! Να υπολογίσετε max (!) ΑΝΟΧΗ περίπου 20% πάνω από τα επιτρεπόμενα όρια ταχύτητας !

Προσοχή λοιπόν μια και τα πρόστιμα είναι αλμυρά.

Πέμπτη 13 Μαΐου 2010

...OΣΑ ΛΕΝΕ ΤΑ ΠΑΝΩ...



.."ΠΑΝΑΘΕΜΑ ΣΕ ΡΕ ΧΟΝΤΡΕ ΤΗΣ ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗΣ ΗΤΤΑΣ,ΠΟΥ ΦΡΟΝΤΙΣΕΣ ΝΑ ΠΕΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΓΙΟ ΤΗΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΣ...!"

......................................................................................................................................................................

Τετάρτη 12 Μαΐου 2010

...ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΓΙΑ ΤΑ ΜΕΤΡΑ...

Μια παλιά ελληνική παροιμία,είναι επίκαιρη τώρα,όσο ποτέ..

...ΕΠΙ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ ΕΝΑΣ ΠΑΣΑΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΦΟΡΩΝ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΤΟΥ ΕΣΤΕΛΝΕ

ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΤΟΥ ΝΑ ΤΟΥ ΠΟΥΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.

-ΚΛΑΙΝΕ ΚΑΙ ΟΔΕΙΡΟΝΤΑΙ ΠΑΣΑ ΜΟΥ !ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΡΑΒΑΝΕ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΒΡΙΖΟΥΝ

-ΒΑΛΤΕ ΚΙ ΑΛΛΟΥΣ ΦΟΡΟΥΣ ΑΝΤΕΧΟΥΝ ΗΤΑΝ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΣΑ.

-ΚΑΠΟΙΑ ΦΟΡΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΧΑΡΑΤΣΙ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΠΕΣΤΑΛΜΕΝΟΙ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΕΝΕ:

-ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΡΕΛΑΘΗΚΑΝ . ΜΟΛΙΣ ΕΜΑΘΑΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥΣ ΦΟΡΟΥΣ ΑΡΧΙΣΑΝ ΤΑ ΓΛΕΝΤΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΧΟΡΟΥΣ

ΠΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΑΝΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΣΑΝ ΝΑ ΕΜΑΘΑΝ ΚΑΠΟΙΟ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΜΑΝΤΑΤΟ.

-ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΛΕΕΙ ΑΜΕΣΩΣ Ο ΠΑΣΑΣ .ΟΧΙ ΑΛΛΟΥΣ ΦΟΡΟΥΣ .ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΕΙ ΠΩΣ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΟΥΝ ΑΛΛΟ.ΕΦΤΑΣΑΝ ΣΤΟ ΟΡΙΟ ΤΟΥΣ!!!


... Για να ξεπεράσουμε αυτά τα μέτρα και τα άλλα που θα μας έρθουν,γιατί είναι σίγουρο,πως ακόμα δεν είδαμε τίποτα,μία λύση υπάρχει..
Αφού φωνάξουμε όπως φωνάξουμε,αφού αντισταθούμε,όπως ο καθένας από εμάς μπορεί να αντισταθεί,να ξαναθυμηθουμε,το παλιό ελληνικό γλέντι!

Αυτό που γινόταν στις αυλές και στις γειτονιές,με ελληνικό κρασί,φέτα και τομάτα,ΡΕΦΕΝΕ!
Ας βάλουμε και κανένα αγαπημένο ελληνικό να χορέψουμε!
Και πάνω από όλα ας μιλήσουμε..!Να μιλήσουμε με φίλους,με γείτονες,με όλους!
Οι πιό Βόρειοι,πίνουν και κλείνονται στον εαυτό τους.Πίνουν για να πιούν και πίνουν μόνοι τους!..
Εμάς το κρασάκι,μας φέρνει πιο κοντά.Μας κάνει να γελάμε,μας κάνει μια παρέα!
Είμαστε πολλοί μαζί!

Ας τους τρελλάνουμε λιγάκι!
Μας ευχήθηκαν "καλή τύχη",ειρωνικά!..
'Οχι.Δεν θα τρελλαθούμε!Δεν θα πάμε σε ψυχοφάρμακα...!
Το καλύτερο ψυχοφάρμακο είναι,να μιλάς με τους φίλους σου,κουτσοπίνοντας το κρασάκι σου..
Ας τους χαρίσουμε το σολωμό.Εμείς έχουμε την σαρδελλίτσα μας.!
Ας τους χαρίσουμε τα ξάστερα ξενοδοχεία,τα spa και τις πισίνες!Εμείς έχουμε τγον ήλιο και την θάλασσα!
Ας τους χαρίσουμε τα γκουρμέ σκουφάτα εστιατόρια,με τα μεγάλα πιάτα με μενταγιόν και τα ροδοπέταλα ,αντί για γνήσιο ελληνικό φαγητό!
Ας τους χαρίσουμε τη σαλάτα waldorf,τον σολωμό με ταρταρ και χαβιάρι..,την πέρδικα με φρούτα του δάσους,το φρέσκο φουά γκρα,την πάπια με τα μήλα γκλασέ.

Το χταποδάκι στα κάρβουνα,με τοματούλα και ελιές,είναι ό,τι πιο όμορφο μπορείς να σκεφτείς,όταν το τρώς στην άμμο καθισμένος,με καλή παρέα,γύρω από την φωτιά!..

Όπως λέει και το τραγούδι,"ΤΑ ΠΙΟ ΩΡΑΙΑ ΛΑΙΚΑ ΣΕ ΣΠΙΤΙΑ ΜΕ ΜΩΣΑΙΚΑ ΤΑ ΕΙΧΑΜΕ ΧΟΡΕΨΕΙ.."





( ΣΗΜ.Θα επανέλθω επί του θέματος..)

Δευτέρα 10 Μαΐου 2010

...ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΚΟΠΟ,ΘΕΛΕΙ ΤΡΟΠΟ...

...Δοκιμάσαμε τα πάντα!..Φωνάξαμε,διαδηλώσαμε,ξανά-μανά φωνάξαμε,αλλά αυτοί τίποτα!..
Δεν ιδρώνει το αυτί τους!..Ό γέγονε,γέγονε...

Σκέφτηκα λοιπόν,μήπως, αν το παίρναμε αλλοιώς;..Αν π.χ.,βρίσκαμε ένα νέο μοντέλο αντίδρασης για όλα αυτά τα σημεία και τέρατα που μας συμβαίνουν,μήπως μας πρόσεχαν;..
Μήπως έρριχναν την ματιά τους χαμηλά,κάτω και έξω από τα παραθύρια του ασύλου τους,προς το προαύλιο ας πούμε της βουλής και συγκεκριμένα μπροστά από τους τσολιάδες;...

...Και να αντίκρυζαν χιλιάδες κόσμου να...διαμαρτύρονται με τον παρακάτω τρόπο;..
Βρε,λέτε;...
Για σκεφτείτε το καλύτερα...Όπως και να έχει,χαμένοι από χέρι είμαστε..Γιατί να μην τους τρελλάνουμε λιγάκι;..Ε;..

Απλά,παρακολουθείστε βήμα-βήμα τον τρόπο διαμαρτυρίας μας..

...Και θέλω σκληρή προπόνηση,έτσι;...





..Να δούμε,ποιός θα τρελλάνει ποιόν.....

Κυριακή 9 Μαΐου 2010

...ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!..ΑΚΟΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ;;...

H δημισιογράφος Helen Skopis, απτην Αθήνα, ζητάει τις απόψεις του Άλεξ Τζόουνς για την οικονομική κρίση της Ελλάδος. Οι απαντήσεις του σημαντικές και αποτυπώνουν πολλές αλήθειες.


...ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ...



...Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΓΙΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΓΚΙΝΕΣ...




05/05/10

Ο μοναδικός Ελληνας νευροχειρουργός που μπήκε στο βιβλίο με τα ρεκόρ Γκίνες για μια ιδιαίτερα δύσκολη επέμβαση που πραγματοποίησε. Πρόκειται για τον Γιώργο Αρχοντάκη, διευθυντή σήμερα της νευροχειρουργικής κλινικής «Αγ. Γεώργιος» στα Χανιά, ο οποίος καθημερινά έρχεται αντιμέτωπος με πολύ δύσκολες καταστάσεις, αφού καλείται ακόμα και να σώσει τη ζωή σε πολλούς από τους ασθενείς του.

Το ίδιο έκανε και το 2002 με τον νεαρό τότε φοιτητή, λάτρη του ψαροντούφεκου που πριν από την κατάδυση είχε ένα ατύχημα το οποίο λίγο έλειψε να του στοιχίσει τη ζωή. «Ηταν από τις πιο επικίνδυνες περιπτώσεις που έχω αντιμετωπίσει ποτέ στα τόσα χρόνια που είμαι γιατρός» λέει στην «Espresso» o Γιώργος Αρχοντάκης και συνεχίζει: «Το ευτύχημα είναι ότι αυτό το παλικάρι όχι μόνο κατάφερε να ζήσει, αλλά χαίρει αυτή τη στιγμή άκρας υγείας. Φυσικά, ασχολείται ακόμα με το ψαροντούφεκο, αφού είναι από τις μεγάλες του αγάπες».

Η εγχείρηση αυτή έκανε γνωστό τον Γιώργο Αρχοντάκη σε όλο τον κόσμο. Ο νευροχειρουργός έδωσε συνεντεύξεις σε πολλά ξένα δίκτυα, όπως το CNN, όπου όλοι μίλησαν για εκείνον με διθυραμβικά σχόλια τόσο για την επαγγελματική του σταδιοδρομία όσο και για την προσωπικότητά του.

Η περιπέτεια του νεαρού από τη Σαντορίνη ήταν για τον κ. Αρχοντάκη ένα επαγγελματικό στοίχημα, αφού ήθελε με κάθε τρόπο να σώσει τον νέο άνθρωπο που κινδύνευε η ζωή του. «Το καμάκι είχε καρφωθεί στο λαιμό του και είχε βγει από την κρανιακή κάψα περνώντας μέσα από τον εγκέφαλο. Είχε πάει για ψαροντούφεκο στο Ακρωτήρι Χανίων και για άγνωστο λόγο τού έφυγε το καμάκι λίγο πριν μπει στη θάλασσα. Αμέσως γονάτισε χάνοντας τις αισθήσεις του και ουσιαστικά στηρίχθηκε στο καμάκι, το οποίο είχε σκαλώσει στον βράχο. Αυτό ήταν καλό, γιατί δεν έπεσε στο νερό που στο συγκεκριμένο σημείο έφτανε τα 15-20 εκατοστά κι έτσι δεν πνίγηκε» περιγράφει ο νευροχειρουργός και συνεχίζει: «Εμεινε εκεί περίπου μισή μέρα, μέχρι που εντοπίστηκε από μια ομάδα δυτών που ειδοποίησε το ΕΚΑΒ, το οποίο και τον έφερε στο νοσοκομείο Χανίων. Οταν τον είδαμε, σοκαριστήκαμε».

Για να βγάλουν οι γιατροί το καμάκι από τα σημεία που είχαν καρφωθεί στο κεφάλι του νεαρού ειδοποιήθηκαν μέχρι και άνδρες της Πυροσβεστικής, που έφτασαν στο νοσοκομείο προκειμένου να βοηθήσουν στο κόψιμο του σιδερένιου αντικειμένου που είχε τραυματίσει τόσο σοβαρά τον νεαρό άνδρα. «Ευτυχώς, η βέργα με το που καρφώθηκε σφήνωσε, έκανε αιμόσταση και δεν άφησε να φύγει αίμα. Αρχικά ήρθε η Πυροσβεστική και έκοψε το καμάκι, έγινε τραχειοτομία για να έχουμε ανοιχτή την αναπνευστική οδό. Δεν μπορούσαμε να τον διασωληνώσουμε από το στόμα για να μην κουνήσουμε το καμάκι και πλήξει περαιτέρω τον εγκέφαλο. Στη συνέχεια τον βάλαμε στο χειρουργείο και πραγματικά κάναμε μια πολύ επικίνδυνη επέμβαση. Επειδή είχε ανοίξει η τρίαινα του καμακιού, η δελφινιέρα όπως ονομάζεται, είχε σπάσει τα κόκαλα στο πάνω μέρος του κρανίου. Είχαν σχηματίσει κάτι σαν τεράστιο καρούμπαλο τα κόκαλα, τα οποία τα αφαιρέσαμε και τραβήξαμε σιγά-σιγά τη βέργα με πολλή προσοχή. Κλείσαμε την τρύπα, τη ράψαμε, κάναμε ράμματα στον ουρανίσκο, στον φάρυγγα, μια πραγματικά επίπονη διαδικασία που κράτησε ώρες ολόκληρες».

Ο γιατρός με απόλυτη προσοχή κατάφερε να κάνει την πιο τέλεια εγχείρηση της ζωή του, που σήμερα του μοιάζει σαν όνειρο. «Παρ’ ότι το καμάκι πέρασε μέσα από τον εγκέφαλο, είναι απορίας άξιο πώς δεν έπληξε καίρια την υγεία του νεαρού. Σε αυτό το σημείο στάθηκε τυχερός, καθώς με το να διεισδύσει γρήγορα και με δύναμη η τρίαινα έφραξε τα αγγεία και θρομβώθηκαν. Ευτυχώς, δεν έπληξε κάποιο μεγάλο αγγείο που θα ήταν αδύνατο να σταματήσει η αιμορραγία. Ακόμα και σήμερα αναρωτιέμαι πώς δεν έπαθε τουλάχιστον μόλυνση, τόσες ώρες στον ήλιο με ανοιχτό τραύμα, με τόσα μικρόβια στη βέργα. Είναι πραγματικά δύσκολο να το εξηγήσεις. Ολες οι δυνάμεις του σύμπαντος συνέβαλαν στο να μην αντιμετωπίσει κανένα πρόβλημα ο άνθρωπος αυτός».

Από τότε έχουν περάσει οκτώ χρόνια, ο νεαρός τότε φοιτητής είναι σήμερα πολύ καλά στην υγεία του και επισκέπτεται αρκετά συχνά τους γιατρούς του νοσοκομείου Χανίων για να τον εξετάσουν ώστε να είναι απόλυτα σίγουρος ότι δεν συντρέχει πλέον κανένας απολύτως κίνδυνος.

Σάββατο 8 Μαΐου 2010

...ΠΑΜΕ ΣΑΝ ΑΛΛΟΤΕ...

Περί δανείων το ανάγνωσμα !..

Διαβάστε πώς ξεκινήσαμε σαν κράτος, για να φτάσουμε εδώ που φτάσαμε με μαθηματική ακρίβεια...

Το Αγγλικό δάνειο

του Δημήτρη Καμπουράκη (http://www.protagon.gr/

Να σας εκνευρίσω λιγάκι σήμερα;
Εκτός αν προτιμάτε απλώς να γελάσετε πικρά... Διότι ο κατάλογος που ακολουθεί, κάτι θα σας θυμίσει από το σήμερα που κυριαρχείται από ξένους κερδοσκόπους και Έλληνες απατεωνίσκους.
Πολλά επίσης θα σάς εξηγήσει, καθότι ένα κράτος που γεννιέται χρεωμένο, πού λέτε ότι θα καταλήξει;

Λοιπόν: Στις 7 Φεβρουαρίου 1825 κι ενώ η επανάσταση βρισκόταν σε πολύ κρίσιμη καμπή, "συνωμολογήθη εν Λονδίνω, εθνικόν δάνειον δύο εκατομμυρίων χρυσών λιρών, δια την χρηματοδότησιν του αγώνος".
Ρίξτε μια ματιά στην κατανομή αυτού του δανείου:

Το δάνειο συμφωνείται στο 55% της ονομαστικής του αξίας, για να καλυφθούν οι επισφάλειες των Άγγλων πιστωτών, δηλαδή αυτομάτως τα 2.000.000 γίνονται 1.100.000 λίρες(!!!). Εμείς βέβαια πληρώναμε τόκους για 2.000.000.
Από τα 1.100.000 κρατούνται προκαταβολικά:

- Τόκοι δύο χρόνων 200.000 λίρες.
- Μεσιτικά 68.000 λίρες.
- Εξαγορά ομολογιών δανείου 212.000 λίρες.
- Συμβολαιογραφικά 13.700 λίρες.
- Έξοδα Ελλήνων (!) μεσαζόντων 15.487 λίρες.

Από τα εναπομείναντα, στέλνονται στις ΗΠΑ 156.000 λίρες για την κατασκευή δύο φρεγατών.
Τελικά κατασκευάστηκε μόνο μία, που ήρθε στην Ελλάδα μετά το τέλος της επανάστασης και την έκαψε ο Ανδρέας Μιαούλης με τα ίδια του τα χέρια την 1η Αυγούστου 1831 στο λιμάνι τού Πόρου, όταν επαναστάτησε κατά του Καποδίστρια και τα στρατεύματα του Κυβερνήτη έκαναν γιουρούσι για να καταλάβουν τον εξεγερμένο στόλο. (Δεν το ξέρατε ούτε αυτό, έτσι;)

Επίσης, 123.000 λίρες μένουν στην Αγγλία για την αγορά έξι πολεμικών πλοιαρίων. Πήραμε μόνο το <<Καρτερία>> μετά την επανάσταση. Συνεχίζουμε:

- Για μισθοδοσία φιλέλληνα (;) Κόχραν 37.000 λίρες.
- Για αποπληρωμή πολεμοφοδίων 77.200 λίρες.
- Διάφοροι λογαριασμοί (;;!!) 47.000 λίρες.

Έτσι, από τα 2.000.000 χρυσές λίρες, έφθασαν τελικά στην Ελλάδα μόλις 166.100 λίρες. Αντί αυτά τα ελάχιστα που απόμειναν να πάνε στον αγώνα κατά των Τούρκων, κατασπαταλήθηκαν στον εμφύλιο που είχε ξεσπάσει ανάμεσα στους Μωραΐτες και τους Ρουμελιώτες.
Οι καπεταναίοι στρατολογούσαν κόσμο για να χτυπήσουν τους εσωτερικούς εχθρούς και πληρωνόντουσαν από τα λεφτά του δανείου. Άλλο πλιάτσικο κι εκεί, πέραν του γεγονότος ότι Έλληνες σκότωναν Έλληνες.
Ο Γκούρας για παράδειγμα, είχε ένα σώμα εκατόν πενήντα ενόπλων, αλλά έκανε ψεύτικους καταλόγους για πεντακόσιους και τσέπωνε την μισθοδοσία και τα τροφεία τους. Το ίδιο και οι αντίπαλοι του.

Όταν λοιπόν ο Καποδίστριας ανέλαβε Κυβερνήτης, έδωσε εντολή στον Πρόεδρο της επιτροπής οικονομικών Ανδρέα Κοντόσταυλο, να κάνει μια απογραφή (να και η πρώτη απογραφή στην ιστορία μας...) της περιουσίας του κράτους.
Το κείμενο της επιτροπής ήταν λεπτομερέστατο και εξαιρετικά σύντομο. Περιείχε μία μόλις πρόταση:

"Κύριε Κυβερνήτα, εις το ταμείον του κράτους ευρέθη έν μόνο νόμισμα και αυτό κίβδηλον".


...Για να μαθαίνουμε.. 3/5/2010

...ΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΤΑΞΗ ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ;.

















Παρασκευή 7 Μαΐου 2010

...ΤΑ ΤΣΙΦΛΙΚΙΑ ΤΩΝ ΠΑΠΠΟΥΔΩΝ ΤΟΥΣ..



... Ανταλλάσω κουρτίνες με..γραβάτες!...



...ΑΝΕΞΙΤΗΛΕΣ ΜΝΗΜΕΣ...( μέρος β΄)




[ ..Μείναμε στο σημείο,όπου η γιαγιά,δίνει στην εγγονή της,ένα μάτσο χαρτιά αλληλογραφίας,διπλωμένα στα δύο..]


.. Το κοριτσάκι τα παίρνει,τα ανοίγει και ξεδιπλώνονται μπροστά της σελίδες γεμάτες με τον γνωστό γραφικό χαρακτήρα της γιαγιάς,που αν και αυτοδίδακτη,είχε τον δικό της τρόπο γραφής,καταγράφοντας τις σκέψεις της,με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που εκφραζόταν.Τα ορθογραφικά της λάθη, πταίσματα και μηδαμινά..Αρχίζει να διαβάζει…


.."..Γεννήθηκα το 1905 και είμαι η μεγαλύτερη από τα τέσσερα αδέλφια μου .
Αυτά που θα γράψω,αποτελούν την πραγματική ιστορία της ζωής μου,μιά ιστορία,γεμάτη δυσάρεστες καταστάσεις,δύσκολα χρόνια,κακουχία και ορφάνεια από τα μικράτα μου..

Την μητέρα μου δεν προλαβα να την γνωρίσω.Πέθανε επάνω στην γέννα φέρνοντας στη ζωή την μικρότερη μου αδελφή.Τότε νομίζω,ότι άρχισαν οι δυσκολίες.
Σαν μεγαλύτερη που ήμουν,όλα τα βάρη έπεσαν στους ώμους μου.Έπρεπε να αναλάβω την φροντίδα των αδελφών μου,αφού ο πατέρας μου δούλευε από το πρωί μέχρι το βράδυ στο καπνεργοστάσιο..
Αποφάσισα να μην πάω σχολείο εγώ,προκειμένου να μπορέσω να μεγαλώσω τα αδέλφια μου…και ήταν κάτι που λαχταρούσα να κάνω..!
Να μάθω να διαβάζω,να γράφω ,να μετρώ.Αλλά δεν μπορούσε να γίνει……
Η μικρή ξεφυλλίζει τις σελίδες και όσο τις διαβάζει ,τόσο χάνεται μέσα στην ιστορία..
Στα μάτια της ξεπετάγονται λέξεις,όπως:"πόλεμος","πείνα",¨"θάνατος","φυγή,""διωγμός","φτώχεια".

Βρέθηκε μπροστά σε έναν θησαυρό!Στο οδοιπορικό της ζωής της αγαπημένης της.
Δεν μπορούσε να πιστέψει ότι μπορούσε να είχε περάσει ένας άνθρωπος όλα αυτά που διάβαζε!
Νόμισε ότι συνέβαιναν μόνο στα μυθιστορήματα!..
Μα πόσες χιλιάδες χρόνια πριν είχαν συμβεί αυτά?
Τής ήρθε μια ιδέα..Θα έμενε 12 ημέρες εκεί..,θα προλάβαινε να αντιγράψει την αυτοβιογραφία της γιαγιάς της και όταν μεγάλωνε θα την έκανε βιβλίο..!
Ναι!!!θα ήταν το καλύτερο δώρο προς εκείνη,όταν θα ερχόταν η στιγμή που θα της έφερνε το όμορφο δεμένο βιβλιο,με το χοντρό εξώφυλλο και γραμμένο ,έτσι ακριβώς όπως της παρουσιαζόταν η ιστορία στις χειρόγραφες σελίδες.
Δεν θα έκανε καμμία διόρθωση!
Θα είχε και μία αφιέρωση από την ίδια στη γιαγιά της..Ναι!! και δεν θα το πούλαγε!
Θα το χάριζε!
Όσα αντίτυπα και να έβγαιναν,θα τα χάριζε σε σχολεία και σε ορφανοτροφεία..
Η ιδέα την εξιτάρει και την επόμενη ημέρα εφοδιάζεται με δύο μπλε τετράδια 100φυλλα και πιάνει..δουλειά…

...Τα χρόνια πέρασαν πολύ γρήγορα και στο όνομα της εξέλιξης,θυσιάστηκε το σπιτάκι της γιαγιάς,για να δώσει την θέση του σε μια τετραόροφη πολυκατοικία!
Το πλήγμα μεγάλο για την εγγονή!
Πως μπορουσαν να γκρεμίσουν το μικρό της παλάτι που μέσα σε αυτό έζησε τόσες όμορφες στιγμές με τον άνθρωπο που είχε αγαπήσει τόσο πολύ?..,ήταν σαν να γκρέμιζαν την παιδική της ζωή.
Δεν θα ξανάκουγε τους τριγμούς από τα παλιά ξύλινα πατώματα,δεν θα ξαναέτρωγε το φρυγανισμένο ψωμί ,ψημένο επάνω στην ξυλόσομπα,δεν θα ξαναξάπλωνε κάτω από τον ίσκιο της μουριάς τα καλοκαιρινά μεσημέρια,δεν θα ξαναέπαιζε κρυφτό με την αδελφή της στο περιβόλι όπου είχε ανακαλύψει τόσες κρυψώνες..
Αλλά ήξερε ότι η γιαγιά της το ήθελε πολύ!,ήθελε ένα καινούριο σπίτι,μοντέρνο..!
Εξάλλου,όλη η γειτονιά είχε αλλάξει εδώ και πολλά χρόνια!.
Είχάν ξεφυτρώσει παντού πολυκατοικίες,κουκουλώντας τα όμορφα βιώματα του κοριτσιού.

….Και κτίστηκε το μοντέρνο σπίτι..,και πέρασαν άλλα 3 χρόνια από τότε,ώσπου η γιαγιά,αφού έκανε την τελευταία της..επιθεώρηση στον κόσμο της,στους ανθρώπους της και έμεινε ικανοποιημένη για άλλη μια φορά,αποφάσισε να περάσει στην απέναντι όχθη,για να συναντήσει επιτέλους τους δημιουργούς της και ορισμένους της συνοδοιπόρους,που την περίμεναν υπομονετικά..

Έφυγε ήρεμα ,ειρηνικά,χωρίς καμμία προειδοποίηση,όταν η εγγονή είχε φτάσει 20 χρονών.
Ο κόσμος χάθηκε από τα πόδια της..
Με τον θάνατο είχε εξοικιωθεί και τον είχε αποδεχτεί σαν "εξέλιξη" της ζωής,αλλά δεν τα είχε ζυγιάσει καλά..!Πίστευε ότι θα πέρναγαν πολλά χρόνια για να βιώσει αυτή την τραγική στιγμή της απώλειας δικού της ανθρώπου!
Δεν είχε ξαναζήσει τέτοια κατάσταση,δεν μπορούσε να συνειδητοποιήσει και να ελέγξει την όλη της αντίδραση..

Την ημέρα του τελικού αποχωρισμού,ξεκίνησε από τα χαράματα και πήγε μόνη της στο παρεκκλήσι να την περιμένει.
Ήθελε να την δεί μόνη της,να ξορκίσει τον φόβο της,να τα πούνε για τελευταία φορά οι δυό τους,να ξεσπάσει όπως εκείνη το ένοιωθε,γιατί αργότερα,έπρεπε να σταθεί δυνατή δίπλα στη μητέρα της..
.. Ήταν πανέμορφη,ήρεμη,γαλήνια...

Είχε πολύ ώρα μπροστά της για να μπορέσει να εκμεταλλευτεί την μυστική τους συνάντηση.Όλα τα συναισθήματά της απεγκλωβίστηκαν και εκδηλώθηκαν ελεύθερα, σε εκείνες τις τελευταίες ιδιωτικές τους στιγμές… ..Τα είπαν..,όπως μόνο οι δυό τους ήξεραν να τα λένε..,ξαναθυμήθηκε και επανέλαβε τους δικούς τους μυστικούς κώδικες..,έδωσαν υποσχέσεις η μία προς την άλλη,που τις διατηρούν πιστά,μέχρι τώρα,αμφότερες.
Το κορίτσι αισθάνθηκε ηρεμία,μια πρωτόγνωρη εσωτερική πληρότητα,της φάνηκε ότι γέμισε δύναμη..
Έβγαλε από την τσάντα της μία κιτρινισμένη εφημερίδα,την δίπλωσε στα 4 και την τοποθέτησε κάτω από το προσκεφάλι της γιαγιάς της..

... Δεν έγινε βιβλίο η ιστορία της.Κατάφερε όμως να δημοσιευτεί σε μηνιαία παιδική εφημερίδα της εποχής.
Όφειλε να της την δωρίσει,έστω και τώρα..
... Δεν της έλειψε καθόλου όλα αυτά τα χρόνια και ούτε συνεχίζει να της λείπει,για τον απλούστατο λόγο,ότι δεν έχει απομακρυνθεί καθόλου από κοντά της..!
Την νοιώθει,την αισθάνεται,την συμβουλεύεται σε κάθε στιγμή της καθημερινότητάς της.
Αισθάνεται τις προειδοποιήσεις της και τις προτροπές της.
...Βγάζει από το συρτάρι του κομοδίνου της το κουρδιστό πιγκουινάκι, κάθε φορά που είναι να πάρει κάποια σοβαρή απόφαση και μεμιάς χάνονται οι αναστολές της και τα διλήμματά της.

…Το μόνο που της λείπει,είναι η ιεροτελεστία του καφέ στο πιατάκι της….



Πέμπτη 6 Μαΐου 2010

...TA ΓΙΑΟΥΡΤΙΑ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΑΠΟ ΜΕΝΑ...



( μην ξεχνάτε το "κλικ",επάνω στη φωτό)

...A-NA-ΝΔΡΕΙΚΕΛΑ-




Ναι έχει και η κουκούλα την ιστορία της.! Και είναι βουτηγμένη στο αίμα.
Είτε τη φορούσαν δήμιοι, είτε γερμανοτσολιάδες, είτε προβοκάτορες. Χθες δεν ξέρω ποιοί κρύβονταν από κάτω της. Αντιεξουσιαστές, φασίστες, μπάτσοι; Τι σημασία έχει; Η κουκούλα δεν χρειάζεται πρόσωπα. Γράφει ιστορία ως κουκούλα. Το κίνημα πάλι, η οργή που παλεύει την αδικία και όχι φαντάσματα, η ανάγκη που είναι ανάγκη των ανθρώπων και όχι των σκοπιμοτήτων, έχει ανάγκη τα πρόσωπα. Καθαρά, όμορφα, έτοιμα να αλλάξουν τα πάντα και όχι να τα καταστρέψουν. Ναι, κάποια στιγμή οι άνθρωποι και οι κουκούλες συναντιώνται. Αλλά συνήθως είναι απέναντι.

Κάτι τέτοιες στιγμές θυμάμαι τον παππού μου-όσο τον θυμάμαι-παλιό αριστερό της ζωής και όχι των θεωριών, που κατουρούσε αίμα από το ξύλο και έφτυνε δόντια. Μπορούσε να φορέσει κι αυτός μια κουκούλα. Κάτι να κρύψει ή κάτι να ρουφιανέψει. Δεν το έκανε. Όπως χιλιάδες σημερινοί παπούδες πια. Στάθηκαν όρθιοι και κατουρούσαν αίμα. Και έφτυναν δόντια. Εκεί με τους ανθρώπους. Να δείχνουν το πρόσωπο για να ξέρουν τι πρόσωπο έχουν να αντιμετωπίσουν οι άλλοι. Καθαρό με πείσμα. Με απειλή δηλαδή. Γιατί αυτή είναι η πραγματική απειλή. Τ ακούς ρε εσύ με την κουκούλα; Αυτή είναι η απειλή.Τα πρόσωπα. Τα καθαρά πρόσωπα. Έχεις;

Κώστας Βαξεβάνηςkoutipandoras.gr

( Το δανείστηκα,από http://apolitistosteki.blogspot.com )

Τετάρτη 5 Μαΐου 2010

...ΔΥΣΤΥΧΩΣ ..... ΠΑΝΤΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟΣ!




Γεώργιος Σουρής (1853-1919)

Ποιός είδε κράτος λιγοστό
σ όλη τη γη μοναδικό,
εκατό να εξοδεύει
και πενήντα να μαζεύει;
Να τρέφει όλους τους αργούς,
νάχει επτά Πρωθυπουργούς,
ταμείο δίχως χρήματα
και δόξης τόσα μνήματα;
Νάχει κλητήρες για φρουρά
και να σε κλέβουν φανερά,
κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε
τον κλέφτη να γυρεύουνε;

*******

Κλέφτες φτωχοί και άρχοντες με άμαξες και άτια,
κλέφτες χωρίς μια πήχυ γη και κλέφτες με παλάτια,
ο ένας κλέβει όρνιθες και σκάφες για ψωμί
ο άλλος το έθνος σύσσωμο για πλούτη και τιμή.

*******

Όλα σ'αυτή τη γη μασκαρευτήκαν
ονείρατα, ελπίδες και σκοποί,
οι μούρες μας μουτσούνες εγινήκαν
δεν ξέρομε τί λέγεται ντροπή.

*******

Ο Έλληνας δυό δίκαια ασκεί πανελευθέρως,
συνέρχεσθαί τε και ουρείν εις όποιο θέλει μέρος.

*******

Χαρά στους χασομέρηδες! χαρά στους αρλεκίνους!
σκλάβος ξανάσκυψε ο ρωμιός και δασκαλοκρατιέται.

*******

Γι' αυτό το κράτος, που τιμά τα ξέστρωτα γαϊδούρια,
σικτίρ στα χρόνια τα παλιά, σικτίρ και στα καινούργια!

*******

Και των σοφών οι λόγοι θαρρώ πως είναι ψώρα,
πιστός εις ό,τι λέγει κανένας δεν εφάνη...
αυτός ο πλάνος κόσμος και πάντοτε και τώρα,
δεν κάνει ό,τι λέγει, δεν λέγει ό,τι κάνει.

*******

Σουλούπι, μπόϊ, μικρομεσαίο,
ύφος του γόη, ψευτομοιραίο.
Λίγο κατσούφης, λίγο γκρινιάρης,
λίγο μαγκούφης, λίγο μουρντάρης.
Σπαθί αντίληψη, μυαλό ξεφτέρι,
κάτι μισόμαθε κι όλα τα ξέρει.
Κι από προσπάππου κι από παππού
συγχρόνως μπούφος και αλεπού.
Και ψωμοτύρι και για καφέ
το «δε βαρυέσαι» κι «ωχ αδερφέ».
Ωσάν πολίτης, σκυφτός ραγιάς
σαν πιάσει πόστο: δερβέναγας.
Θέλει ακόμα -κι αυτό είναι ωραίο-
να παριστάνει τον ευρωπαίο.
Στα δυό φορώντας τα πόδια που'χει
στο'να λουστρίνι, στ'αλλο τσαρούχι

Τρίτη 4 Μαΐου 2010

...ME OΠΛΟ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ...



....................................................................................

-Τι κοινό έχουν οι γαλοπούλες με τους Έλληνες;..

-..Την βγάζουν,δεν την βγάζουν μέχρι τα Χριστούγεννα....!
..................................................................................


-Ο μπαμπάς καρχαρίας εκπαιδεύει τον νεαρό καρχαρία
- Βλέπουμε τον άνθρωπο, απομακρυνόμαστε, σηκώνουμε πτερύγιο, πάμε αργά προς τα πάνω του, κάνουμε 2 περιστροφές αριστερόστροφες, απομακρυνόμαστε, επιστρέφουμε για άλλες 2 δεξιόστροφες, απομακρυνόμαστε και κάνουμε επίθεση. Κατάλαβες; πες τα και εσύ.

- Εεε, ναι, τον βλέπουμε, σηκώνουμε πτερύγιο, 1 στροφή αριστερά. 1 δεξιά και τρώμε!

- Όχι, όχι.. πρόσεχε τα βήματα είναι σημαντικά ! Βλέπουμε τον άνθρωπο, απομακρυνόμαστε, σηκώνουμε πτερύγιο, πάμε αργά προς τα πάνω του, κάνουμε 2 περιστροφές αριστερόστροφες, απομακρυνόμαστε, επιστρέφουμε για άλλες 2 δεξιόστροφες, απομακρυνόμαστε και κάνουμε επίθεση. Κατάλαβες τώρα; πες τα και εσύ.

- Μμμ, ναι, τον βλέπω, σηκώνω πτερύγιο, 2 στροφές γύρω του και τρώμε !

- ΟΧΙ ! , ΟΧΙ !, προσπάθησε ξανά..

- Τον βλέπω.., πλησιάζω αργά.., κάνουμε.. 2 στροφές προς τα δεξιά... δεν τα θυμάμαι ρε μπαμπά είναι πολλά...

- E, τι να σου πω... φάτον με τα σκατά !
.....................................................................................

Κυριακή 2 Μαΐου 2010

...ANEΞΙΤΗΛΕΣ ΜΝΗΜΕΣ..





"…’Σεβαστή μου γιαγιά..Έλαβα το γράμμα σας και χάρηκα πολύ που είσαστε καλά!

Σε λίγες ημέρες κλείνουν τα σχολεία για τις διακοπές του Πάσχα και ανυπομονώ πότε θα έρθει η στιγμή να έρθουμε εκεί!

Σήμερα στο σχολείο,η δασκάλα μου έδωσε έπαινο………….»

…Έτσι άρχιζε το εβδομαδιαίο γράμμα της 11χρονης,στο πιο αγαπημένο της πρόσωπο..!

Σε μια γλυκύτατη μορφή,που από τότε που θυμάται τον εαυτό της,αποτελούσε ένα μεγάλο μέρος του είναι της και η καρδιά της,καταλάμβανε το μεγαλύτερο χώρο από την ύπαρξή της..

Ανυπομονούσε και δεν έβλεπε την ώρα που θα βρισκόταν και πάλι για λίγο κοντά της,αψηφώντας το δύσκολο και μεγάλο ταξίδι για την εποχή εκείνη.13 ώρες απόσταση τις χώριζε..!Δεν την ένοιαζε όμως..Παρ’όλο που μετά τα μισά της διαδρομής,πάντα το στομάχι της βρισκόταν στην χειρότερη κατάσταση,παρ’όλο που τα πόδια της κουράζονταν,παρ’όλο που δεν άντεχε τις διάφορες μυρωδιές των συνταξιδιωτών της,παρ’όλο που οι κουρασμένες φωνές από τα διάφορα μωρά που βρίσκονταν στο ίδιο πούλμαν ,ή στο ίδιο βαγόνι,την κούραζαν,την εκνεύριζαν και δεν την άφηναν να κοιμηθεί,η γλυκειά προσμονή του προορισμού του ταξιδιού,ήταν το μεγαλύτερο κέρδος της και η μεγαλύτερη λαχτάρα της…

Άφηνε το μυαλό της να ταξιδέψει στις σκηνές που θα ζωντάνευαν σε λίγες ώρες,με το που το ταξί θα έστριβε το γνωστό στενό του σπιτιού της γιαγιάς της…..
…Η κοντούλικη μορφή της,στηριγμένη επάνω στο μπαστούνι,με το γλυκύτατο χαμόγελο χαραγμένο στο καλοσυνάτο και παιδεμένο από τις κακουχίες πρόσωπό της,ήταν από ώρα στημένη στην εξώπορτα της παλιάς μονοκατοικίας..Μεγάλα πανηγύρια..!,μεγάλες χαρές..,πολλά δάκρυα στα μάτια και των δύο!

Είχαν έναν ολάκερο χρόνο να βρεθούνε!Η έλλειψη μεγάλη και για την γιαγιά και για την εγγονή!Είπαμε..,ήταν 2 ψυχές σε μία!..,η λατρεία της μίας για την άλλη,πρωτόγνωρη και δυνατή!..Όταν πόναγε η μία,το ένοιωθε η δεύτερη!

Μία σχέση απερίγραπτη,με έντονα αισθήματα!..
Η γλυκειά γιαγιά,έφτιαξε τον καθιερωμένο απογευματινό καφεδάκι της και έβαλε σε ένα μικρό πιατάκι λίγο από το δικό της για την εγγόνα της,μία συνήθεια,μόνο δική τους,που έκρυβε τους δικούς της κώδικες..!Και κάθησαν έξω στην αυλή,και αρχισαν να τα λένε..,και να γελάνε δυνατά,ακούγοντας και βλέποντας η μία την άλλη..!Και μαζεύτηκε σαν το μελίσσι η γνωστή γειτονιά ακούγοντας τα τρανταχτά τους γέλια..Και μοιράστηκαν την χαρά της γιαγιάς Μάρθας και της εγγονής της..!

Το επόμενο πρωινό,η γιαγιά,πρωί-πρωί,όπως πάντα,πριν ακόμα ξυπνήσει η μικρή,ζύμωσε τις αγαπημένες της τηγανίτες.’Επρεπε να ήταν όλα έτοιμα,πριν ακόμα ξυπνήσει η αγαπημένη της..Εκείνο το πρωινό,είχαν να πούν πολλά..!Η μικρή ήταν ήδη ένα χρόνο μεγαλύτερη από την τελευταία φορά που την είδε και ήταν έτοιμη να ακούσει ορισμένα πράγματα..
…Έφαγαν μαζί το πρωινό που ετοίμασε η γιαγιά,μέσα σε γέλια και πειράγματα..Κάποια στιγμή,η μικρή της έδωσε ένα δώρο που της έφερε..,έψαχνε πολύ καιρό να το βρεί,αλλά κάποια στιγμή,τα κατάφερε..
…Ήταν ένα μικρό πιγκουινάκι κουρδιστό.Ένα τοσοδούλικο πραγματάκιπου της θύμιζε το περπάτημα της γιαγιάς της!..,της το έδωσε και καινούρια γέλια γέμισαν την γειτονιά..

Ήταν ακόμα νωρίς και είχαν όλη την ημέρα μπροστά τους,για να την γεμίσουν με τις ιστορίες τους και τα αστεία τους..

Η μικρή ήταν πολύ περήφανη,που ανάμεσα στα άλλα 5 εγγόνια της γιαγιάς της,ήταν η εκλεκτή!Όχι ότι δεν αγαπούσε και τα άλλα το ίδιο,αλλά η σχέση της με την συγκεκριμένη,ξεπερνούσε τα όρια της κοινής αγάπης..!
Η ημέρα ήταν βροχερή και το κρύο τσουχτερό.Η παλιά ξυλόσομπα όμως έκανε πολύ καλά την δουλειά της.

Αφού τέλειωσε γρήγορα η γιαγιά τις δουλειές της,έφερε το πλεκτό της με ένα κουτί μαζί και κάθησε δίπλα στην σόμπα,μαζί με την μικρή..

Ανοίγει το κουτί και βγάζει ένα μάτσο χαρτιά αλληλογραφίας,διπλωμένα στα δύο και τα δίνει στην εγγονή της……..


..( κατά πάσα πιθανότητα,θα συνεχιστεί..)

Σάββατο 1 Μαΐου 2010

...ΠΩΣ ΟΙ ΥΠΑΝΘΡΩΠΟΙ,ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ..

ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΟΜΟΡΦΗ ΟΣΟ ΚΑΙ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ

Δ. Αλευρομάγειρος


... Το 1982 δούλευα σε μεγάλη βιομηχανική Αμερικανική εταιρεία στην Νέα Υόρκη. Η ύφεση άρχιζε και στο διοικητικό συμβούλιο γινόταν η συζήτηση για πόσο κόσμο θα απολύσουμε.. Ήμουν υπεύθυνος για το σχέδιο κερδοφορίας και είχα μαζέψει όλες τις προτάσεις από 42 χώρες. Όλοι είχαν προτείνει περικοπές προσωπικού- 15 000 παγκοσμίως. Ο κάθε Αντιπρόεδρος έκανε τις προτάσεις του. Ο πρόεδρος μας δεν μιλούσε.

Κοιτάζαμε όλοι ο ένας τον άλλον και δεν είχαμε ιδέα γιατί ήταν αμίλητος. Όταν τελειώσαμε ξαφνικά ο πρόεδρος ζήτησε την άδεια να μιλήσει. Ο λόγος του έχει μείνει αποτυπωμένος στο μυαλό όλων που ήμασταν εκεί και αν και έχουν περάσει 28 χρόνια τον θυμάμαι λες και ήταν χθες. Θα τον αναπαράγω όσο ποιο σωστά μπορώ διότι η αξίες που περιέχει είναι αθάνατες και μπορούν να φανούν χρήσιμες σε αυτό που θα ζήσουμε σύντομα.

«Ο καθαριστής όταν περνά την πόρτα του εργοστάσιου είναι σύζυγος, πατέρας παιδιών που πάει στο σπίτι που χρωστάει και κοιτάζει με υπερηφάνεια αυτά που δημιούργησε και αν και λίγα του είναι αρκετά. Αποφασίζουμε σήμερα να τον διώξουμε. Να χάσει την δουλεία του να πάει σπίτι άνεργος με μια επιταγή δυο μηνών.


Τι θα πει στα παΐδια του.. τι θα πει στην γυναίκα του πώς να τους εξηγήσει ότι από αύριο χάνει την αξιοπρέπεια του. Και εάν σε τρεις μήνες δεν έχει βρει δουλεία θα χάσει το σπίτι του και ίσως την γυναίκα του. Δεν μπορώ να βάλω την υπογραφή μου σε ένα σχέδιο που καταδικάζει την ζωή και την ύπαρξη τόσων ανθρώπων.
ΑΛΛΑ την ιδία στιγμή έχω και υποχρέωση στους μετόχους μου που μου εμπιστεύτηκαν τις οικονομίες του και εάν δεν κάνω κάτι τα συνταξιοδοτικά ταμεία δεν θα έχουν λεφτά για τις συντάξεις. Οι απολύσεις που όλοι μου προτείνετε μειώνουν τα ετήσια έξοδα κατά $135 000 000. Έκανα ένα απλό υπολογισμό και προτείνω το εξής σχέδιο
Ελάττωση του μισθού μου - 75%
Ελάττωση μισθού όλων των αντιπρόεδρων - 50%
Ελάττωση γενικών διευθυντών - 40% ΚΤΛ
Καμία απόλυση. Θέλω τους αριθμούς σε μια ώρα.»

Σηκώθηκε και έφυγε, και όπως έφευγε είπε με ένα ειρωνικό χαμόγελο « κρίμα που θα παίξετε Γκολφ μονό τρεις φόρες αντί για έξι, παιδία.»

Περάσαμε την θύελλα χωρίς να διώξουμε άτομο και σε τρία χρόνια η άξια της μετοχής ήταν $147 από $7.5 το 1980 πριν αρχίσει η κρίση. Α ναι είχαμε και 27 διπλώματα ευρεσιτεχνίας από απλούς εργάτες σ ' αυτό το διάστημα. Δεν χρειάζεται να πω ότι ο κόσμος έπινε νερό στο όνομα του. Το 1992 στο τραπέζι που του κάναμε για την συνταξιοδότηση του - και είχαμε έρθει από όλο τον κόσμο αν και δουλεύαμε σε άλλες εταιρείες - τον ρωτήσαμε να απαντήσει στον αποχαιρετιστήριο λόγο του γιατί διάλεξε να κάνει αυτό που έκανε.

Όπως το θυμάμαι η απάντηση ήταν¨ « Ακουστέ μπορεί να είχε και συναισθηματικές ρίζες η απόφαση αυτή. Αλλά δεν χωρούν συναισθήματα σε τέτοιες αποφάσεις. Απλώς βρήκα μια λύση που απαντούσε και στη λογική και στο συναίσθημα . Ήμαστε σε 42 χώρες από τις οποίες η 38 είναι φτωχές. Θα κατέστρεφα ολόκληρες μικρές κοινωνίες διότι όπως ξέρετε τα εργοστάσια μας είναι σε κωμοπόλεις. Εάν το έκανα όπως μου είχατε προτείνει είναι αυτονόητο ότι θα έφερνα ανθρώπους στην απελπισία. Και κάνεις μα κάνεις ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ένας απελπισμένος άνθρωπος .

Η πιθανότητα να ΕΚΑΙΓΑΝ το εργοστάσιο ήταν μεγάλη. Ενώ εσείς που ήσασταν διπλά μου και όλο το μισθό να σας έπαιρνα δεν θα καίγατε τίποτα γιατί πιστεύετε ότι είστε μέσα στο ΣΥΣΤΗΜΑ και άνθρωποι που αισθάνονται κομμάτι του συστήματος δεν κάνουν επαναστάσεις.

Να θυμάστε ότι η πραγματική καταστροφή έρχεται όταν ο κόσμος αισθάνεται αποκλεισμένος από το σύστημα, νιώθει αδικία και δεν έχει καμία ελπίδα.

Τότε είναι έτοιμος για όλα.. και εργοστάσια καίει.» Σήμερα ζωγραφίζει στο San Francisco και είναι στο στρογγυλό τραπέζι της κουζίνας ( άτυπη συνάντηση κάθε 8 εβδομάδες ) του Όμπυα. Γιατί το έγραψα;

Βλέπω όλους τους να βγαίνουν στη τηλεόραση / ράδιο και να μιλούν για...
διαρθρωτικές αλλαγές (ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ),
ανάγκη για αλλαγή (ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ)
αλλαγή νοοτροπίας (ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ) ..

Όλα αυτά χωρίς ίχνος συμπόνιας και λογικής σκέψης το ποιο μπορεί να είναι το αποτέλεσμα Φυσικά είναι για τις αλλαγές - ζουν με την φαντασίωση ότι ΑΥΤΟΙ δεν χρειάζεται να αλλάξουν Δεν έχουν τίποτα να χάσουν διότι είναι με το ΣΥΣΤΗΜΑ.

Έτσι θα είναι όχι μονό προστατευμένοι αλλά η ΚΡΙΣΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ( σας θυμίζει κάτι αυτό) να γεμίσουν περισσότερο τις τσέπες τους.

Λοιπόν νάνοι της νοημοσύνης έγραψα το άρθρο αυτό για να ξέρετε πως συμπεριφέρονται οι άνθρωποι, που είναι πραγματικά σκεφτόμενοι.

Έτσι δεν θα έχετε καμία δικαιολογία ότι δεν ξέρατε όταν όμορφα «εργοστάσια» αρχίζουν να καίγονται όμορφα. ΠΑΝΤΟΥ.


(πηγή): ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ