Τετάρτη 31 Μαρτίου 2010

...ΘΑΛΑΣΣΙΝΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ...




1-Η ΑΡΧΗ

..Δεν τον χώραγε ο τόπος..

Σήμερα ,ήταν η τελευταία του ημέρα,όπου έπρεπε να προλάβει να μαζέψει τις επί 19 χρόνια ονειροπολήσεις του,να τις τοποθετήσει σε μία βαλίτσα χώρια από τα άλλα προσωπικά του είδη,καλά διπλωμένες,και με τάξη τακτοποιημένες..
Άλλως τε,αποτελούσαν το μόνο αποδεικτικό στοιχείο της προσωπικότητάς του,της ταυτότητάς του.

Είχε μόνο κάποιες ώρες ελεύθερες,πριν την ΑΡΧΗ!..Και έπρεπε να προλάβει..!Έτρεξε στην αγαπημένη του, γεμάτος ανυπομονησία και τρελλή χαρά,κάθησε στα πόδια της και αφέθηκε στα χάδια της.
Εκείνη,βλέποντάς τον,ξεδιπλώθηκε,τεντώθηκε νωχελικά και άνοιξε για μια φορά ακόμα την αγκαλιά της για να δεχτεί τον ανδρειωμένο του πλέον αυθορμητισμό.Ήξεραν και οι δύο,ότι από σήμερα θα ανήκαν επίσημα ο ένας στον άλλον!

Τέρμα οι κρυΦές σκέψεις ,τέρμα τα όνειρα που μέχρι εκείνη την ημέρα φαίνονταν απατηλά,τέρμα οι φρούδες ελπίδες!

Σήμερα θα ήταν η ΑΡΧΗ!...

Της ψιθύρισε λόγια τρυφερά,λόγια αιώνιας πίστης και εκείνη με την σειρά της, του υποσχέθηκε ότι θα του χάριζε άπειρες ώρες ευδαιμονίας,αμέτρητης ηδονής,ώρες γεμάτες ένταση,περιπέτειας ,μάθησης,εξερεύνησης…
Ο Νικόλας..,που από τότε που θυμάται τον εαυτό του,η πρώτη του λέξη που κατάφερε να ψελλίσει ήταν :ΘΑΛΑΣΣΑ».
Που πρώτα έμαθε να επιπλέει και μετά να κάνει τα πρώτα του βήματα.

Που τις πρώτες του ανησυχίες ,τις εκμυστηρεύτηκε σε εκείνη,τα πρώτα σκασιαρχεία του τα αφιέρωσε στην υγρή αγκαλιά της…

Και σήμερα,επιτέλους,θα γινόταν δικός της!Ταξιδευτής στα ανεξερεύνητα πελάγη της,δαμαστής στους ξαφνικούς της θυμούς,γητευτής όλου του κόσμου της..!

Σκάναρε για μια τελευταία φορά το μέχρι τώρα παιδικό του σκηνικό και έτρεξε να προλάβει το ραντεβού του με τις θαλασσινές περιπέτειες.
...Ο καπετάν-Μάνος,τον περίμενε στο λιμάνι..


Ο Νικόλας,ήταν πάντα συνεπής στα ραντεβού του..


( συνεχίζεται)


...Η ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΤΩΝ (Π)-ΛΑΘΩΝ...

…Φυσικά ο χρόνος,δεν παρουσιάζεται στην πραγματική υπόστασή του.Μπορείτε να τον αντικαταστήσετε,με οποιοδήποτε άλλο χρονικό μέτρο.π.χ.,ό,που εβδομάδα,άνετα μπορείτε να βάλετε,μήνας,χρόνος,αιωνιότητα..,ό,τι βολεύει στον καθέναν και όπως το αντιλαμβάνεται..Για χάρην συντομίας και ευκολότερης γενικής αποδοχής του συγκεκριμένου αυτού χρονικού μέτρου,στην θέση της εβδομάδας,βάζουμε τον ..άγνωστο (?!) Χ.
Το Χ,λοιπόν των ( π)-λαθών..
Και έτσι λοιπόν,δημιουργείται μια σειρά διαδικασιών με πρωτεργάτες τα λάθη,έχοντας σαν αποτέλεσμα την εμφάνιση των παθών.
Απαράβατος κανόνας,να μην υπάρχει Ανάσταση,χωρίς να έχει προηγηθεί ένα χ χρονικό διάστημα,γεμάτο πάθη,δημιουργούμενο από λάθη τρίτων!Έτσι είναι..Τα λάθη τρίτων,γίνονται δικά μας πάθη και δυσκολίες απαιτώντας την άμεση λύση και απόδοση δικαιοσύνης..
Και μετά,αναστήθηκε και καθάρισε..!Και άφησε πίσω τον τυφλοσούρτη και τις διαδικασίες για μια επανάληψη,δίχως σταματημό..Και επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο,με διαφορετικούς πρωταγωνιστές την φορά!
Εδώ,ο όρος «χρόνος»,αποτελεί την φυσική του υπόσταση.

Οι πρωταγωνιστές,μπορεί μεν να είναι διαφορετικοί κάθε φορά,αλλά εμείς γιορτάζουμε τον Έναν,αυτόν που γνωρίζουμε και επιβάλλεται να γιορτάζουμε..(!),κλείνοντας τα μάτια,στους σημερινούς,με σάρκα και οστά παθόντες.
.Παθόντες της διπλανής πόρτας,που τους βλέπουμε,τους μιλάμε,συμπάσχουμε μαζί τους νοερά,αλλά μέχρις εκεί..
Όχι,μην σκοτίζουμε το κεφάλι μας με περισσότερα..!

Μπαίνουμε στην πραγματική εβδομάδα των Παθών,που θα τερματίσει με μεγάλα φαγοπότια,και..έξω από τη πόρτα..! Γιατί βέβαια,είμαστε πιστοί οπαδοί των ηθών και εθίμων..!
Και μετά το πέρας αυτής της εθιμοτυπικής διαδικασίας,ξαναβουλιάζουμε στους καναπέδες μας,που έχουν πάρει το σχήμα των σωμάτων μας και αρχίζουμε την γκρίνια…
Γκρίνια ,γκρίνια και μόνο γκρίνια για τα πάντα,χωρίς όμως να έχουμε τα κότσια και την βούληση να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα και αντικείμενα της μουρμούρας μας..Μας αφήνει όμως η ..Πετρούλα και τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ?..Να έχουμε την υγειά μας ..να γκρινιάζουμε..

…’..5 μέρες τρώς αγγούρι και το Σάββατο ,είσαι μούρη..¨»,ανέφερε ένα πολύ έξυπνο γκράφιτι σε ένα τοίχο στην γειτονιά μου..! ΧΑ!,μεγάλη αλήθεια που κρύβει…!Αυτό είμαστε!Για μια μούρη του Σαββάτου και μόνο!

Συμπαθάτε με αν γίνομαι κυνική,αλλά τον τελευταίο καιρό,( ό,που ,καιρός,αν θέλετε,βάλτε το Χ ),βιώνω πραγματικά σε όλη του την διάσταση ,αυτό το φάσμα των διάφορων διαδικασιών .

Πέρα από όλα αυτά όμως,τίποτα δεν με εμποδίζει να σας ευχηθώ ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ και καλή Ανάσταση,όπως ο καθένας το εννοεί και το μεταφράζει!...

Μετά από το πασχαλινό "kit-kat",μας περιμένει πολλή δουλειά....