Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2009

...ΣΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ...




...Στην πλατεία του διπλανού blog-oχωριού,-όπως λέμε-"΄Πάνω Παναγιά,Κάτω Παναγιά",είχαμε στήσει ένα παιχνιδάκι,γύρω από τον πλάτανο..
Κληθήκαμε ,ο καθένας ξεχωριστά,να εξομολογηθεί,7 αλήθειες,που να αναφέρονται στον εαυτό του..
Επειδή πάντα μου άρεσαν,και συνεχίζουν να μου αρέσουν οι προ(σ)κλήσεις,άρπαξα την ευκαιρία και μπήκα και εγώ στο παιχνιδάκι αυτό..(Τσάμπα θα πληρώνουμε τον γιατρό;..)
Δεν χρειάστηκε να κάνω βουτιά στο χρονο-μπαούλο μου...όλες οι αλήθειες είναι τελικά μπροστά μου..,γυμνές και έτοιμες να εκτεθούν..

Θα αρχίσω απο το Ο,τόσο για να κερδίσω μία παραπάνω,όσο και επειδή το Ο,είναι η έναρξη του μετρήματος..

-Ο- Έχω αρχίσει εδώ και αρκετά χρόνια και αποδέχομαι,το.."ποτέ μην λες ΠΟΤΕ!"και αυτό,γιατί για όσο το πρέσβευα και το παπαγάλιζα,αυτά τα ¨"ΠΟΤΕ¨" μου,τα λουζόμουνα...
Οπότε,το έρριξα στον κάδο ανακύκλωσης και τον άδειασα την ίδια στιγμή..




-1-Αντίθετα όμως πιστεύω,ότι,ό,τι κάνουμε ,αυτό το βρίσκουμε μπροστά μας...και αυτό,από προσωπική πείρα και βιώματα και δεν σηκώνω καμμία αμφισβήτηση επί του θέματος!..( Περιμένετε και θα δείτε..)




-2-Ανήκω στα αγύριστα και με την..βούλα, κεφάλια και εμμένω στην άποψή μου,όταν θεωρώ ότι είναι σωστή..,( κοινώς ισχυρογνώμων και εγωίστρια)





( σημ.η φωτό,καμμία σχέση!Απλά μου αρέσει..!)

-3-Έχω πολλές αδυναμίες,εθισμούς.Οι μεγαλύτερες εξαρτήσεις μου,είναι αυτές που απεικονίζονται στις 2 πρώτες επόμενες φωτό,ενώ η 3η νεοαποκτηθείσα,έχει σχέση με το Ν.0 των αληθειών...






-4-Το .."εδώ και τώρα.",είναι σήμα κατατεθέν μου και η όποια κατα καιρούς ιδέα σφηνώνεται στο κεφάλι μου,.."επιβάλλεται",να πραγματοποιηθεί..!



-5-...Αυτομαστιγώνομαι,όταν μετανοιώνω για κάτι που δεν έκανα..( ..στα έλεγα εγώ..) και τότε,θυμώνω,θυμώνω πολύ με τον εαυτό μου..


-6- Η αλήθεια είναι σκληρή και πολλές φορές σκοτώνει,αλλά όπως γουστάρω να την λέω,έτσι γουστάρω και να την ακούω..













Αλήθεια σας λέω..!Πιστεύω,ότι πάντα ξημερώνει μία διαφορετική ημέρα από την σημερινή....


Κάπου εδώ πρέπει να σταματήσω,εναποθέτοντας,μόνο 7 και όχι 8 από τις αλήθειες για τα στραβά μου..Και ,.χωρίς "finger crossed"..

Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2009

....ΟΙ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ


..( Όταν η επιστήμη έχει κέφια και βρίσκεται σε στιγμές ευαισθησίας..)

-Η Allison. Είναι χελωνίτσα που δέχτηκε επίθεση καρχαρία και έχασε το καβούκι της. Θα πέθαινε 5 ετών. Τώρα φοράει ένα carbon καβούκι που σχεδιάστηκε ώστε να κολυμπάει άνετα και ανά τακτά διαστήματα προσαρμόζεται γιατί η Allison θα φτάσει 150 ετών και υπολογίζεται να ζυγίζει μέχρι 272 κιλά .
- H Beauty. Είναι αετός που έχασε το ράμφος του από πυροβολισμό όταν ήταν 7 ετών. Το νέο του ράμφος είναι αποτέλεσμα συνεργασίας κτηνιάτρων, οδοντιάτρων και μηχανολόγων μηχανικών. Θα ζήσει μέχρι τα 50 του χρόνια, αφού με το νέο του ράμφος μπορεί να τρώει και να πίνει κανονικά.
-Ο Fuji. Είναι δελφίνι που προσεβλήθη από κάποιας μορφής καρκίνο και έχασε την ουρά του. Χωρίς αυτήν, δεν μπορεί ούτε να κολυμπήσει, ούτε να πηδήξει έξω από το νερό για να ανασάνει. Η νέα του ουρά σχεδιάστηκε από τους μηχανικούς της γνωστής εταιρείας ελαστικών Brigdeston
-Η Molly. Είναι πόνυ που εγκαταλείφτηκε στον τυφώνα κατρίνα και δέχτηκε επίθεση πιτ-μπουλ. Της τοποθετήθηκε το προσθετικό μέλος αφού οι γιατροί παρατήρησαν ότι ήταν αρκετά ευφυής ώστε να προσέχει πως θα ξαπλώσει, πως θα το πατήσει κτλ.

-Ο Mosha. Είναι ελεφαντάκι τριών ετών που μπήκε σε ναρκοπέδιο και έχασε το ένα ποδαράκι του όταν ήταν εφτά μηνών.
-Η Motala. Είναι θηλυκός ελέφαντας που μπήκε σε ναρκοπέδιο και έχασε το ένα πόδι του. Τώρα έχει προσαρμοστεί και κινείται κανονικά με το προσθετικό ποδαράκι που φοράει.

-Η Stumpy. Είναι καγκουρό που έχασε το ένα του πόδι. Της έχει τοποθετηθεί τεχνητό μέλος με ανάρτηση, ώστε να πηδάει κανονικά όπως όλα τα καγκουρό.




- Η Tonka. Είναι χελωνίτσα που δέχτηκε επίθεση σκύλου και έχασε τα τρία ποδαράκια της. Τώρα κάθεται πάνω σε πατίνι που σχεδιάστηκε ώστε να τσουλάει, ίσως και πιο γρήγορα από όσο θα περπατούσε.


-Η Uzonka. Είναι πελαργίνα και έχασε το ράμφος της από ανθρώπινη επίθεση.Χωρίς αυτό δεν μπορεί να φάει, ούτε να πιεί. Το νέο της ράμφος δουλεύει μια χαρά αφού χρειάστηκαν πέντε εγχειρήσεις για να τοποθετηθεί.


-Ο Winter. Είναι δελφίνι που έχασε την ουρά του σε παγίδα ψαράδων. Όπως και ο fuji ,χωρίς αυτήν δεν μπορεί ούτε να κολυμπήσει, ούτε να πηδήξει έξω από το νερό για να ανασάνει.
( πηγή:kazani.gr)

Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2009

...ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ..

..Εσύ,που γνωρίζεις καλά,ότι το ,'ΤΩΡΑ',είναι σημαντικότερο από το "ΜΕΤΑ"..
...Εσύ,που πας παραπέρα από,το 'ΑΥΤΟ",ή το "ΑΛΛΟ"..
...Εσύ,που γνωρίζεις καλά ότι σε φοβούνται..,που ξέρεις να μετράς περισσότερο από το 2..
...Εσύ,που δεν παγιδεύεσαι και δεν αποτελείς γρανάζι στον κάθε επιτηδευμένο μηχανισμό..
..Εσύ,που παρ'όλο που δεν ανήκεις στη μάζα,αποδεικνυεις,ότι η μονάδα είναι σημαντικότερη και βαρυσύμαντη..
..Εσύ,που πιστεύεις ότι οι" βιτρίνες ¨είναι εύθραυστες..
...Εσύ,που τα έχεις καλά με τον εαυτό σου..

ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ...

The paranoia is in bloom,the P-R
The transmissions will resume
They’ll try to push drugs
Keep us all dumbed down and hope that
We will never see the truth around
(So come on!)

Another promise,another scene,another
A package not to keep us trapped in greed
With all the green belts wrapped around our minds
And endless red tape to keep the truth confined
(So come on!)

They will not force us
They will stop degrading us
They will not control us
We will be victorious

Interchanging mind control
Come let the revolution take its toll if you could
Flick the switch and open your third eye,you”d see that
We should never be afraid to die
(So come on!)

Rise up and take the power back,it”s time that
The fat cats had a heart attack,you know that
Their time is coming to an end
We have to unify and watch our flag ascend

They will not force us
They will stop degrading us
They will not control us
We will be victorious

Hey,hey,hey!
Hey,hey,hey!

They will not….

Hey,hey,hey!
Hey,hey,hey


Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2009

..(ΔΙΑ)-ΛΟΓΟΥ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ..(συνεδρία Ν.1-ΦΟΒΙΕΣ)

..Στον άλλο μαχαλά,από τον οποίο προέρχομαι,αποφασίσαμε κάποια στιγμή΄να..αυτοψυχαναλυθούμε,αρχίζοντας από τις εξομολογήσεις μας,περί φοβιών..
Και είχε ομολογώ επιτυχία!Τόσο από την άποψη,ότι "ψιλομάθαμε" καλύτερα ο ένας τον άλλον,όσο και από το γεγονός,ότι ο καθένας μας αισθάνθηκε καλύτερα καταθέτοντας ένα κομμάτι από τον εσωτερικό του κόσμο,εδώ,στην ιντερνετική γειτονιά..

Έτσι λοιπόν,αποφάσισα να εναποθέσω και εδώ τα .."δικά "μου,μιας και υπάρχει το επικοινωνιακό στοιχείο και σε αυτήν την ενδιαφέρουσα ...ρούγα......
......................................................................................................................................................
-Πολύ καλά λοιπόν..Ξάπλωσε επάνω στο... lap-top και άρχισε να ξετυλίγεσαι...Κάνε εσύ την αρχή και θα δούμε για την συνέχεια...





-Χμμμ!Δεν θα τις απαριθμήσω...,όσες μου βγούν,..ξέρεις,αγχώνομαι όταν περιορίζομαι και με βάζουν σε καλούπια.....
Λοιπόν,μία από τις νεοαποκτηθείσες φοβίες μου,και μην γελάσεις καθόλου-,είναι το τραμ!..Από τότε,που άρχισε να κυκλοφορεί στους δρόμους της Αθήνας και ιδιαίτερα στην γειτονιά μου,παθαίνω ταράκουλο κάθε φορά που θα χρειαστεί να το διασχίσω,είτε πεζή,είτε με το αυτοκίνητο..!Έχω την αίσθηση,και όχι την έκτη,ότι εκείνη την στιγμή που θα πρέπει να περάσω τις γραμμές του,εκείνη την στιγμή,θα αποφασίσουν να περάσουν και από τις δύο κατευθύνσεις...

- ...ΣΕΙΣΜΟΣ!!!!Τον τρέμω..,δεν ελέγχω τον φόβο μου επάνω σε αυτό το συμβαν..,και επειδή ομολογώ,ότι αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες φοβίες μου,είμαι συνέχεια στην τσίτα..!Άσε δε,που έχω αποκτήσει την διαισθητική ικανότητα των ζώων,που δευτερόλεπτα πριν συμβεί,τον προαισθάνομαι..Παθαίνω,ό,τι ακριβώς και τα ζώα,αν το έχω αντιληφθεί σωστά..Αισθάνομαι μία περίεργη αναγούλα και ένα φτερούγισμα,παράλληλα με μία δόνηση,πριν ακόμα αρχίσει η πραγματική..Ξέρω..,ξέρω,τι θα μου πείς...Μάθε τέχνη και άστηνε!..Ζητείται πουθενά σεισμογράφος???...

....Κουβαλάω μία σταθερή και αναλλοίωτη φοβία μου,από τα 15 μου χρόνια...ΚΑΡΧΑΡΙΑΣ! ,και μαύρη η ώρα και η στιγμή που αποφάσισα να δώ τα.."σαγόνια "του..! Από τότε λοιπόν ,έχω την εντύπωση,ότι ενώ κολυμπώ,ξαφνικά θα βρεθώ μούρη με μούρη,(χμμ!) με την αφεντιά του..!,ή έστω ότι θα με "χαιδέψει",ένα πτερύγιο...

....Λίγο άβολα είναι επάνω στο lap-top,αλλά,ας πάει και το παλιάμπελο...Συνεχίζω και επαναλαμβάνω,..μην γελάσεις...!...

-ΠΟΝΤΙΚΙΑ!!!..Άκου τώρα ένα περίεργο πράγμα...Πολλές φορές,όταν βρίσκομαι μπροστά στο τζάκι,μου σφηνώνεται η ιδέα,ότι θα δώ να περνάει από μπροστά μου ένα ποντίκι..!!Μην με ρωτήσεις,πως και γιατί,δεν ξέρω..,άλλωστε γι αυτό διοργάνωσα αυτή την συνεδρία...,ούτε μου έχει τύχει ποτέ να βρεθώ σε ένα τέτοιο σκηνικό,ούτε φυσικά και θα το επιθυμούσα..Πες μου εσύ τώρα..

...Τρέμω στην ιδέα των άσχημων γερατειών..Δεν θέλω να υποφέρω από τίποτα,απλά να έχω καλά γεράματα χωρίς να χρειαστεί να ζητήσω την βοήθεια κανενός..Θέλω να είμαι όρθια στα πόδια μου,μέχρι τα τελευταία μου,χωρίς να παιδέψω κανέναν από την οικογένειά μου..Τον θάνατο δεν τον φοβάμαι,αρκεί να έρθει από φυσικά αίτια ...

(-Ναι! συνέχισε να καπνίζεις έτσι και με αυτό το πλευρό να κοιμάσαι...!)

-Μην με διακόπτεις!Χάνω τον οιρμό των σκέψεών μου..!Να!βλέπεις??..μου θύμισες μία νέα φοβία μου..Μη τυχόν και ξεμείνω από τσιγάρα...

(-Και ύστερα μου λες.ότι θέλεις ήρεμα και ανώδυνα γεράματα..!,κούνια που σε κούναγε...!!!)

...Πολλές φορές με πιάνει τρόμος,ότι όταν ξυπνήσω,δεν θα υπάρχει τίποτα...Ούτε ο κόσμος μέσα στον οποίο κινούμαστε,ούτε η οικογένειά μου,ούτε η μέχρι τώρα ζωή μου και τα βιώματά μου...,η ιδέα ότι τα μέχρι τώρα,είναι μία ουτοπία και εγώ μία αόρατη παρουσία σε αυτήν,χωρίς αρχή και συνέχεια..,απλά,μιά κουκίδα σε ένα απέραντο χάος...

( ....-ΧΑ!! Ενώ τώρα τι νομίζεις ότι είσαι;..)

-Πολύ αέρα πήρες μου φαίνεται και θα σταματήσω εδώ,χωρίς να σου φέρω την υπόλοιπη πελατεία...τ.π.!...Υπάρχει ένα καλό,όμως...Μέχρι τώρα,υπήρχαν τρείς φοβίες σε μία..,τώρα ελλαττώθηκαν σε 1 προς 1..Είχα πάντα την φοβία της συμπεριφοράς μου σαν μητέρα και την επιτυχία που θα είχα σε αυτόν τον ρόλο.Τώρα όμως που οι 2,έχουν αποδείξει 'οτι τίποτα δεν πήγε χαμένο,είμαι ήρεμη στο κομμάτι αυτό κατά τα 2/3 και περιμένω την απόδειξη και της τρίτης,σε 7 χρόνια..Και μην μου πεις,ότι δεν έχεις ξανακούσει αυτού του είδους την φοβία,γιατί τότε θα πρέπει να σκίσεις τα διπλώματά σου!!!...

...Να σου πώ..,να σταματήσουμε εδώ γιατί πιάστηκα??..Θα πρέπει να κάνω μαθήματα γιόγκας,αν είναι να έχουμε κάποια συνέχεια..

( -Θα σου στείλω την γνωμάτευση στο σπίτι.Η πρώτη επίσκεψη,είναι τελείως δωρεάν.Είναι προσφορα του blogoχωριού ! Φεύγοντας,φώναξε και τον επόμενο.Από ότι βλέπω,είστε μεγάλη παρέα εκεί έξω..)

- Και φυσικά θα μας κάνεις καλή τιμή.....

- ...Ο επόμενος....


Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 2009

...ΤΙ ΦΟΡΑΝΕ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ..;;..





Θα σας παρακαλούσα θερμά,όσοι από εσάς αποφασίσετε να διαβάσετε αυτό το post,να δείξετε την απαραίτητη προσοχή,ει δυνατόν,την μεγαλύτερη που έχετε δείξει μέχρι τώρα.Απαγορεύεται αυστηρά η ανάγνωση απο τους καρδιοπαθείς,υποτασικούς,υπερτασικούς και από όσους τελικά αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας! Οι ψυχικά ασθενείς και οι ανασφαλείς,εξαιρούνται!


....... Βρισκόμαστε στο σωτήριο έτος 2003 και μήνα Φεβρουάριο,όταν αποφασίστηκε ένα ταξίδι στην Αμερική για εκπαιδευτικούς λόγους για μια επίλεκτη ομάδα εργαζομένων σε μία μεγάλη εταιρεία.Εγώ ,( δεν είμαι στην αναφερόμενη εταιρεία εργαζόμενη) σαν κολλητή μέλους της παρέας,βρεθηκα να συνταξιδεύω με την ΄"ομάδα κρούσης",με προορισμό την Υπερδύναμη χώρα και συγκεκριμένα για ένα κωλοχώρι,ονόματι LITTLE ROCK ,γενέτειρα του τέως ΑΝΤΡΑ των U.S.A ,τον Κλιντον,ντε! Και ακόμα πιο συγκεκριμένα στην πολιτεία του AΡΚΑΝΣΟ...(με προφορά!,όχι ΑΡΚΑΝΣΑΣ!).


...Από την επομένη της άφιξης μας,η "ομάδα κρούσης",για 3 εβδομάδες,όπως ηταν το πρόγραμμα,από τις 9 το πρωί μέχρι τις 6 το απόγευμα επί καθημερινής βάσης,βάραγε ορθοπεταλιές με τους αμερικάνους συναδέλφους τους.Εγώ δε,όλο αυτό το διάστημα κοπροσκύλιαζα,γυρνώντας σε όλα τα μέρη που μπορούσα να επισκεφτώ χρησιμοποιώντας τα Μ.Μ.Μ τους. Είχα γίνει κολλητή με όλους τους οδηγούς των λεωφορείων,των γραμμών που χρησιμοποιούσα.Μέχρι πρόταση γάμου μου έκανε ένας Αμερικανόβλαχος!Τέλος πάντων...Συνεχίζω..

....Μια μέρα κατά την δεύτερη εβδομάδα παραμονής μας,ο καιρός μου χάλασε την καθημερινή μου έξοδο,αρχίζοντας να ρίχνει πυκνό χιόνι,σε σημείο να μην κυκλοφορεί τίποτα στον δρόμο.Έτσι λοιπόν,μη μπορώντας να ξετσουμίσω,πήρα το βιβλιαράκι μου,έβαλα και τα άπλυτα ρούχα να πλένονται στα πλυντήρια του ξενοδοχείου και άραξα στο lobby δίπλα στο imitation τζάκι για να απολαύσω την ιστορία μυστηρίου που διάβαζα.


.. Όχι για πολύ όμως.......

Εκεί που την είχα καταβρεί,με πλησιάζει με ένα πλατύ χαμόγελο μία εντυπωσιακή 45αρα κλασσική Αμερικανίδα και αφού μου προσφέρει ένα καφέ,ακολουθεί ο παρακάτω διάλογος- Εδώ θέλω την προσοχή σας φίλοι μου-.

..-Καλημέρα σας,ονομάζομαι...Χ..και είμαι η διευθύντρια του ξενοδοχείου καθώς και μάνατζερ όλης της αλυσίδας.Είσαστε απο το group της ?...(όνομα εταιρείας)..

-Καλημέρα σας χάρηκα για την γνωριμία,ναι ανήκω στην ομάδα...

-Σας βλέπω τόση ώρα που διαβάζετε,όπως και άλλες φορές και μου κάνει εντύπωση!..-..

- Τι σας κάνει εντύπωση?(μόλις είχε αρχίσει να μου κάνει κάτι " κου-κου "για την εν λόγω κυρία.)...

-Τι ακριβώς διαβάζετε?..

( Ανέφερα το όνομα του συγγραφέα,που έτυχε να ήταν ο STEPHEN KING,καθώς και τον τίτλο του βιβλίου)...

-ΟΥΑΟΥ!(κραυγή έκπληξης)."It's impossible!"-ανέκραξε η κυρία με γουρλωμένα μάτια..


(τότε άρχισα να αναρωτιέμαι,μήπως η αλλαγή του καιρού της ήρθε κάπως απότομα της κυρίας...)-και συνεχίζει......

-Σε τι γλώσσα είναι γραμμένο το βιβλίο?...

-Είναι μεταφρασμένο στα ελληνικά,από τα αμερικάνικα,όπως και σε πολλές άλλες γλώσσες εξ'άλλου,-της απαντώ....

-Α! είστε από την Ελλάδα!Αν δεν κάνω λάθος ,ανήκει μήπως στην Ευρώπη?...μα τι χαζή που είμαι!!Μα βέβαια,αφού είναι πρωτεύουσα της Τουρκίας!!!!!!......


(ήμουν πλέον σίγουρη ότι την κυρία από κάπου την είχαν αμολήσει...)

Αφού άρχισα να της εξηγώ την γεωγραφική μας θέση,ο κουλτουρέ διάλογος είχε και συνέχεια.....

-Τι πολίτευμα έχετε?Ποιός είναι ο .."κυβερνήτης "σας?Έχετε αυτοκίνητα στην χώρα σας?..


(προσπάθησα να τις δώσω να καταλάβει ότι τα κάρα και τα γαιδούρια τα είχαμε βάλει προ πολλού στην άκρη και τους λόγους για τους οποίους εμείς σαν κράτος δεν έχουμε την ΄"ευτυχία"να κυβερνιόμαστε από κυβερνήτες..)...


-Ποιό είναι το νόμισμά σας??...

-Μα το ΕΥΡΩ φυσικά,απάντησα,αφού είμαστε μέλη της Ε.Ε!...

-Το ΕΥΡΩ;;...,δεν έτυχε να το συναντήσω ποτέ μου!Πως είναι;..

σημ.( η εν λόγω κυρία όπως προανέφερα ήταν μάνατζερ όλης της ξενοδοχειακής αλυσίδας σε Αμερική και Ευρώπη!Υποτίθεται μορφωμένη και πολυταξιδεμένη..!)-


...και το κλου της όλης επιμορφωτικής συζήτησης.....


.-Τι ρούχα φοράτε εσείς οι Έλληνες???????..........


....Σηκώθηκα τρομαγμένη και έτρεξα έξω στο χιόνι!


Ούτε την..χλαμύδα μου πρόφτασα να βάλω....






Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2009

...ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΤΟΥ ΜΑΝΩΛΙΟΥ









..Επιτέλους,ήρθε ο καιρός να αλλάξει τα ρούχα του ο Μανωλιός ..Πραβρώμισαν νομίζω..


Και όχι ,ότι αυτά που θα φορέσει,θα έχουν μεγάλες διαφορές,από αυτά που το σώμα του έχει συνηθίσει μέχρι τώρα..Απλά,θα βάλει τα μέσα έξω,ή θα τα φορέσει αλλοιώς..Ας πούμε,το μπρος,πίσω,συμπεριλαμβανομένου και του εσσώρουχου!.

Η στυλιστική μόδα που ακολουθεί ο Μανωλιός,είναι διαχρονική.Άντε,να προσθέσει κανένα αξεσσουάρ,για να πεί πως κάτι έκανε,και έξω από την πόρτα..!Ίσα-ισα για να βαυκαλιστεί,ότι φέρνει την αλλαγή στο “image “ του..

Και όταν ντυθεί και στολιστεί με την «νέᨻ του αμφίεση,θα στηθεί μπροστά στον καθρέφτη και θα καμαρώσει την «ριζοσπαστική» αλλαγή του σαν γύφτικο σκεπάρνι..!


Φυσικά τα μπαλώματα που υπάρχουν στα ρουχαλάκια του,δεν τον νοιάζουν καθόλου.!Πού να τρέχει τώρα για εύρεση νέων ενδυμάτων;..Αυτά έμαθε,αυτά εμπιστεύεται..! All time classic! All weather fashion..!
Αυτό,ή εκείνο..,η καλή,ή η ανάποδη..,το μπλε,ή το πράσινο..

Δεν έχει καταλάβει ο φτωχός μας Μανωλιός όμως,ότι τα πολυφορεμένα ρούχα του,έχουν χάσει το χρώμα τους και την λάμψη τους..,ότι έχουν φθαρεί και ότι δεν μπορούν πλέον να του προσφέρουν την σιγουριά και την ζεστασιά που ονειρευόταν ,όταν τα πρωτοφόραγε,και ας ήταν και από δεύτερο χέρι!..Και αυτό,γιατί το μνημονικό του κρατάει μέχρι 7 χρόνια-λένε-,για να μην σου πώ,ότι ούτε στα 4 φτάνει..!

Τα χρυσόψαρα,έχουν σοβαρό αντίπαλο..Τον Μανωλιό!





Ο Μανωλιός,όλη την βδομάδα τρώει αγγούρι και το Σάββατο είναι μούρη..Ρούχα δεν αλλάζει,αλλά έχει μια τρελλή αδυναμία στα CAYENNE..!Τώρα δε που τα βρίσκει και τσάμπα,τα αγοράζει με το κιλό,για να μπορεί να κυκλοφορεί άνετα στην ασφυκτική του τσιμεντένια πόλη..!

Ο Μανωλιός,διαβάζει πολύ!..Εφημερίδες,πολλές εφημερίδες..Είναι ενήμερος για το παραμικρό που συμβαίνει στον τόπο του..Ενημερώνεται από τα ΜΜΕ και τα τηλεοπτικά κανάλια,αραγμένος στον αναπαυτικό καναπέ του..

Από εκεί,τσατίζεται,βρίζει ,μουτζώνει,λογοκρίνει τα κακώς κείμενα της χώρας του..

.. Στο μεσοδιάστημα,από την αλλαγή της φορεσιάς του,συνηθίζει να γκρινιάζει..Τότε συνειδητοποιεί,ότι τα ρούχα του τον στενεύουν και αρχίζει την φαγομάρα του με αυτά..! Τον ενοχλούν τα μπαλώματα,οι σκωροφαγωμένες ούγιες ,η μπόχα που αναδίδουν από την πολύχρονη χρήση τους.Και τότε αρχίζει τον διάλογο με τον εαυτό του..,παίρνει σοβαρές αποφάσεις,ριζοσπαστικές..

Αυτός θα φέρει την αλλαγή στην χώρα του,στον τόπο του..« Τώρα θα σας κανονίσω εγώ..»σκέφτεται αγανακτισμένος....έτσι αποφασίζει να κάνει την επανάστασή του..,θα φέρει τα πάνω κάτω..,θα βάλει και αυτός ένα λιθαράκι για την μεγάλη «αλλαγή»..Ξέρει τι θα κάνει..,ό,τι κάνει κάθε 4 χρόνια..


..Θα βάλει πάλι ανάποδα τα ρούχα του..Ε,μα πια! Αρκετά..-σκέφτεται ο φτωχός μας Μανωλιός ..


Και όταν τα αλλάξει,θα βγεί να πανηγυρίσει περήφανος,γεμάτος φρούδες ελπίδες και όνειρα χιλιομπαλωμένα,μέχρι την στιγμή,που θα ξαναστηθεί μπροστά στον καθρέφτη του και θα αρχίσει να φτύνει το είδωλό του..Εκεί όμως θα καταλάβει,ότι δεν έχει άλλες επιλογές..Θα συνεχίσει ,αυτό που έχει μάθει να κάνει καλά....

Kαι πάει λέγοντας,σπρώχνοντας τον χρόνο,οπισθοχωρώντας μπροστά στις δικές του επιλογές ,στο δικό του είδωλο ,στην δικιά του αντανάκληση..

- Γλυκέ μου και παραδοσιακέ μου Μανωλιέ..,άκου μια συμβουλή..


....Βγάλε γρήγορα τα χιλιοφορεμένα κουρέλια σου και βάλτα στην χλωρίνη..Άφησέ τα μέχρι να χάσουν τελείως το χρώμα τους,-όσο τους έχει απομείνει δηλαδή,-και βγες στους δρόμους ολόγυμνος!..,τσιτσίδι!

Απελευθερώσου σε ό,τι σε κρατούσε δέσμιο και σου στερούσε την ελευθερία επιλογών.Φόρα ,τα άσπρα ,πλέον ρούχα σου και ξανακοιτάξου στο καθρέφτη..

Το άσπρο σου πάει πολύ!..

Εξ’άλλου,με την νέα σου εμφάνιση,αυτόματα απελευθερώνεσαι και από διάφορα «χρέη»!

Δεν χρωστάς πλέον σε κανέναν,όπως κανείς δεν σου χρωστάει και έχεις κερδίσει και κάτι ακόμα:

..Δεν θα τολμήσει κανείς να τα βάλει μαζί σου,γιατί απλά,δεν έχεις να χάσεις ΤΙΠΟΤΑ!...


Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου 2009

...ΛΙΓΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ..




... ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ..!Λίγο ακόμα και φτάνει στο τέρμα!Εξοντωτική ημέρα σήμερα..!Αισθάνεται χώμα..Έκλεισε 13 ώρες και δεν βλέπει την στιγμή να φτάσει σπίτι της..

..Μπαίνει στο αυτοκίνητό της και βάζει τον αγαπημένο της σταθμό.Το METRO από το σπίτι της,απέχει μόλις 10 λεπτά.Οδηγεί αφηρημένα,σαν τραίνο πάνω στις ράγες του..
Φτάνει στο γνωστό της υπομονής φανάρι,και το βρίσκει όπως πάντα ,κόκκινο.Εκατομμύρια φορές το έχει περάσει το φανάρι αυτό,σε διάφορες ώρες της ημέρας και της νύχτας και ποτέ δεν το έχει περάσει με πράσινο.Ίσως επειδή το κόκκινο,είναι το χρώμα της..!...

Περίεργο….!Τι σκέφτεται το μυαλό ,όταν το σώμα βρίσκεται σε κατάσταση…καταστολής..!
Περιμένοντας,-υπολογίζει ότι θα ανάψει άλλες 2 φορές κόκκινο το φανάρι,μέχρι να έρθει η σειρά της να ξεσκαλώσει,-οι σκέψεις της πηδάνε σε διάφορα θέματα της ημέρας που πέρασε,σε προβλήματα που θα πρέπει να βρουν την λύση τους αύριο.
Και ενώ τα δευτερόλεπτα της αναμονής,της φαινόταν λεπτά και τα λεπτά,ατέλειωτες ώρες μέχρι το δεύτερο πρασίνισμα του φαναριού,την πλησιάζει,ο επί 11 χρόνια συνήθης ύποπτος Πακιστανός,..ένοικος του φαναριού,κρατώντας μια ανθοδέσμη στα χέρια του..
-Δεν θέλω λουλούδια φίλε μου,ευχαριστώ..!
Ο πλανόδιος δεν πτοείται..,επιμένει..
-Ευχαριστώ σου είπα,!δεν θέλω λουλούδια!,θέλω να πάω σπίτι μου!!!!!
Το φανάρι γίνεται πράσινο,βάζει πρώτη,ξεκινάει,’ωσπου βλέπει να προσγειώνεται επάνω στα πόδια της,η ανθοδέσμη του πλανόδιου ανθοπώλη της,και ταυτόχρονα τον ακούει να της λέει..
-Κυρία πρέπει εσύ να πάρεις τα λουλούδια.!Τα πλήρωσε κύριος σε κείνο το μαύρο αυτοκίνητο και μου είπε να σου τα δώσω..




...Κατάπληκτη κοιτάζει μια τον Πακιστανό,μια το μαύρο αυτοκίνητο,που εκείνη την στιγμή έστριβε στην αντίθετη κατεύθυνση από την δική της .Δεν της θύμισε τίποτα το αυτοκίνητο..,δεν το γνώριζε..!
Σταματάει δεξιά και φωνάζει τον Faouzi.


..-Πες μου καλέ μου,μήπως έκανε λάθος ο οδηγός του αυτοκινήτου;,μήπως εσύ δεν κατάλαβες καλά;;
..-Όχι,κυρία!Ο κύριος ήταν στην διπλανή σειρά από εσάς,δίπλα σας.Φώναξε εμένα,αγόρασε τα λουλούδια και μου είπε να σας τα δώσω..Αυτό έκανα..
..-Εντάξει! Σε ευχαριστώ καλέ μου Faouzi..


..Ξεκίνησε με ένα χαμόγελο χαραγμένο στα χείλη της..Με μιας,όλη η κούραση και η θολούρα του μυαλού της εξαφανίστηκαν..!Αισθάνθηκε πολύ ευτυχισμένη!..Αναπτερώθηκε το ηθικό της και γέμισε ικανοποίηση η γυναικεία της φύση και το ΕΙΝΑΙ της!..


Ευχαρίστησε νοερά τον άγνωστο ΔΟΝ ΖΟΥΑΝ,που της ξύπνησε την φιλαρέσκειά της,σε μια στιγμή,που το μόνο που ήθελε να κάνει,ήταν να τρέξει σπίτι της,να κάνει ένα ζεστό μπάνιο και να φορέσει τις πυζάμες της!..



… Μπήκε τρέχοντας στο σπίτι φορώντας το πονηρό χαμόγελο,που πριν λιγο της παρουσιάστηκε,και έβαλε τα μπουμπουκιασμένα τριαντάφυλλα σε ένα βάζο ,με 2 ασπιρίνες!


…Αυτά τα λουλούδια,έπρεπε να διατηρηθούν όσο το δυνατόν περισσότερο!!...


...Αφιερωμένο εξαιρετικά το κομμάτι αυτό,σε όσους όντως,τους αντιπροσωπεύει..