Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012

Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ...


Εισήγηση του κρητικού βοσκού Μανούσου, στην ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με θέμα: «Ευρώπη και ελληνική κρίση» του Μιχάλη Τζανάκη (*) 

 Σύντεκνοι και συντέκνισσες, Άφηκα τα οζά στ αόρι (1), για να ρθω επαέ(2) να σα σε πω δυο κουβέντες και να τσ' ακούσετε με προσοχή. Θαρρώ, πως δε καταλαβαίνετε πως ούλοι οι Έλληνες δεν είναι σα κι αυτούς που ρχονται κάθε τρεις και λίγο επαέ και τους κουνείτε τα δαχτύλια, να φοβηθούνε, κι ούτε έχουμε ούλοι οι Έλληνες τον καφά(3) του Βενιζέλου να μας εσβερκώνετε(4), όποτε σας γουστάρει και να μας ελαλείτε σα τα πρόβατα.

Κατέχομέ το, πως οι κυβερνήτες μας ήτονε μπήτι(5) άχρηστοι κι αχαϊρευτοι και μας επαίζανε σαν τα μαϊμούνια 30 χρόνια τώρα. Κατέχομε το πώς δεν κατέχανε να μοιράσουνε δυο γαϊδάρω άχερα, κι αν τα μοιράζανε τα παίρνανε ούλα για την αφεντιά τως.
 Κατέχομε το πώς φταίμε κι εμείς απού τσι ψηφίζαμε τοσανά χρόνια, μα ίντα θέτε δα από πα' και πέρα; Αυτά θα τα ξεκαθαρίσομε εμείς λίαν συντόμως, είναι δικοί μας λογαριασμοί. Από τ αόρι μαθαίνω πως μόνη σας έγνοια είναι να πάρετε τα χαρθιά που σα σε χρωστούμε.
Μα σεις μωρέ θέτε πια πολλά από κείνανά που μας εδώκετε.

Και θαρρώ πως δε θέτε μόνο χαρθιά. Θέτε κι άλλα που δε μπορείτε μαυροκακομοίρηδες να τα πάρετε χρόνια τώρα.
Τον ήλιο μωρέ θέτε, και τη θάλασσα, και τον ουρανό μας, και τα πουλιά μας, και τσι βράχους μας και το φιλότιμο μας και το γέλιο μας και τσι χορούς μας και τσι μουσικές μας και τα φαγιά μας και τσι φωνές μας.
Ζηλεύετε μωρέ παράωροι(6) τα οζά(7) μου, το μιτάτο μου, την ασκομαντούρα(8) μου. Εκεινονά είναι το πρόβλημα σας.
 Ανεμαζώνεστε επαέ ούλοι οι σφουγγοκωλάριοι(9) και λέτε ούλες τσι παραωριές για τσι τράπεζες και τα ομόλογα και τα σκουπιδόχαρτα σας. Και θαρρείτε πως ετουτανά τα χαρθιά είναι η πλάση κι η πρόοδος σας. Μαύρα μεσάνυχτα έχετε ούλοι σας.
 Κι ύστερα λέτε πως θα μας πετάξετε όξω από την Ευρώπη! Ίντα θαρρείτε μωρέ, πως είναι εκεινηνά η Ευρώπη χωρίς την Ελλάδα; Πράμα δεν είναι!!!
 Και τ όνομα τζη, τσ' αρχαίους έλληνες παραμυθάδες το χρωστεί.

 Ίντα θαρρείτε πως είναι η Ευρώπη; Οι αποικίες σας είναι απού ξεβγάλατε ούλους τσι λαούς για να τοσε παίρνετε τα χρυσάφια γή τα στρατόπεδα που ξεβγάνατε τς Οβραίους;
Τον κακό σας το φλάρο!! ο Παρθενώνας είναι μωρέ ,κι ούλα τα κλεψιμέικα που χετε στα μουσεία σας και δείχνετε τα τσοι Κινέζους. Εμείς μωρέ στα βουνά κλέφτομε τα πρόβατα να κάνομε σεϊρι(10) τς άλλους βοσκούς, μα δε κλέφτομε ιδέες και ιδανικά κι αξίες. Κι εμείς άμα στο χωριό ζορίζεται ένας πάμε ούλοι και προστρέχομε να τονε βοηθήσομε.

Επαέ μέσα που είστε και καλά γραμματιζούμενοι, δεν έχετε ακούσει για τον μεγάλο παραμυθά, τον Όμηρο, τσ Αισχύλους, τσοι Περικλήδες, τσ Αριστοτέληδες, τσοι Παλαιολόγους, τσοι Μακρυγιάννηδες, τσοι Παλαμάδες και τσοι Θοδωράκηδες; Κατέχετε τσι ούλους, γιατί αυτοί μωρέ σας τα μάθανε τα γράμματα. Κι οι κολόνες, μωρέ, τσι δρόμους σας κι αυτές από μας τσι πήρετε και τσι γλώσσες, μωρέ, που μιλείτε δικές μας είναι
 Εγώ που δεν κατέχω γρι εγγλέζικα, σας ακούω από οψάργας(11) και τα μισά που λέτε ρωμέικα είναι και δεν το χαμπαριάζετε. Από πού μωρέ θα μας σε βγάλετε; Από το σπίτι τω παππούδω σας;
Να μας σ εβγάλετε μωρέ, μα ν' αλλάξετε όνομα και γλώσσα και να μη λέτε για δημοκρατία και φιλοσοφία. Και να βγάλετε μωρέ τσ Αφροδίτες και τσι Φειδίες απ τα μουσεία σας, να δείχνετε μωρέ τα Άουσβιτς και τσ' αλυσίδες τω' σκλάβων τσ' Αφρικής.
Επαέ ήρθα να σα σε πω εκεινανά που οι Λουκάδες(12) και τα Γιωργάκια και τ Αντωνάκια δε σας σε λένε, γιάντα τς Αμερικές και στα Λονδίνα δεν επαίξανε Κορνάρο, δεν εμάθανε για τσι Δροσουλίτες και δεν ακούσανε τσι μπαλωθιές του Κόρακα(13) και του Ξωπατέρα. Σφουγγοκωλάριοι(14) εσπουδάσανε να ανταλλάσσουνε χαρθιά και «κουρέματα».
 Ίσαμε εκεια πήγανε. Και δα εβρήκε ο Φίλιππος το Ναθαναήλ.

Εγώ μωρέ, έχω τα ντουφέκια τω παππούδω μου που πολεμούσανε για τα «ΟΧΙ», αυτοί λένε την αλήθεια, όχι τα ινστιτούτα σας- που γέμισε ο κόσμος από τέτοια-, και οι λέσχες σας απού ναι πιο πολλές απ τα σχολεία πια στη χώρα μου, που λένε μόνο «ΝΑΙ».
Να ρθετε μωρέ ούλοι σας στο μιτάτο(15) να σα σε φιλέψω, να ρθετε να πιούμε τη ρακή, να σας σε χτυπήσει μια ολιά(16) αέρας κρητικός, γιατί μόνο έτσιδά θα ξεξινίσετε, γιατί ανέ δείτε τα μούτρα σας, είναι όλο κακομοιριά και παραωριά.
Και μάθετε καλά, πως χωρίς τσι μπεμβέδες τσι μερσεντέδες και τσ ανοστιές που μας εταΪζετε, Ελλάδα θα υπάρχει, χωρίς τσ Αφροδίτες μας έχετε μπατιρίσει ντελόγο(17) και κατέχετε το καλά όσο κι εγώ.
 Από δα και μπρος το λοιπό, μ εμένα θα κάμετε τη διαπραγμάτευση κι όχι με τα Γιωργάκια, τα Αντωνάκια και τσι Λουκάδες.
Κι εγώ δεν είμαι ο «anonymous», να φορώ τη μουστρουχίνα(18) στα μούτρα μου, να μαι σαν τη μασκάρα, είμαι ο Μανούσος, ο βοσκός απ τα βουνά τσι Κρήτης. --

(*) ο Μιχάλης Τζανάκης είναι φιλόλογος 

 # αόρι= βουνό # επαέ= εδώ # καφά= σβέρκος # εσβερκώνετε= χτυπώ στο κεφάλι, δίνω καρπαζιά. # Μπήτι= εντελώς # Επαίζανε= κοροϊδεύανε # παράωροι= ανόητοι # οζά= ζώα # σφουγγοκωλάριοι=καζαντζακική λέξη, γραφειοκράτες (Βυζαντινό επάγγελμα της Αυλής) # ασκομαντούρα= μουσικό όργανο (παρόμοιο με τη σκωτζέζικη γκάιντα) που παίζουν βοσκοί της Κρήτης, κατασκευασμένο από δέρμα προβάτου. # οψάργας=χθες αργά # Λουκάδες και τα Γιωργάκια και τ Αντωνάκια = Λ. Παπαδήμος, μη εκλεγμένος πρωθυπουργός, Γ. Παπανδρέου, Α. Σαμαράς,αρχηγοί των κομμάτων που κατάστρεψαν την Ελλάδα. # Κόρακα, Ξωπατέρα= Ήρωες των κρητικών επαναστάσεων που θυσιάστηκαν για την ελευθερία. Ο Μ. Κόρακας, από την Πόμπια, πήρε μέρος σε πάρα πολλά κινήματα και επαναστάσεις μέσα κι έξω από την Κρήτη και θεωρείται ένας απ τους σημαντικότερους «τουρκοφάγους» των ελληνικών επαναστάσεων του 19ου αιώνα. Ο Ξέπαπας, ή Ξωπατέρας υπερασπίστηκε με λίγους καλόγερους , απέναντι σε ολόκληρο στρατό, το μοναστήρι της Οδηγήτριας στη Μεσαρά, μέχρι να πέσει και ο τελευταίος απ τους πολιορκημένους # Κλεψιμέικα= κλοπιμαία # κάνομε σεϊρι= κοροϊδεύουμε # μιτάτο=πετρόχτιστο καταφύγιο των βοσκών στα ορεινά της Κρήτης # μιαολιά= λιγάκι # ντελόγο= αμέσως # μουστρουχίνα= μάσκα

Ποιοι ήταν οι Αλαζόνες και οι Χάλυβες;




γράφει ο Κώστας Κρητικός

Από τα αρχαία,ήδη, χρόνια η λ. Αλαζόνας δήλωνε τον αγύρτη, τον περιπλανώμενο, τον απατεώνα. Σύμφωνα με τη μαρτυρία του Ηρόδοτου οι Αλαζώνες (στην αρχαιότητα η παραλήγουσα γράφεται με -ω-, ενώ σήμερα επικρατεί ο μεταπλασμένος τύπος -ονας-, όμικρον σε όλες τις πτώσεις) ήταν Θρακικό φύλο (;), που κατοικούσε στις βόρειες ακτές του Εύξεινου Πόντου (σημερινά σύνορα Γεωργίας και Τουρκίας).

 Για τον τόπο που έδρασαν και την καταγωγή τους οι απόψεις διίστανται: άλλοι τις αναφέρουν με σκυθικό φύλο, άλλοι με Θρακικό και άλλοι τους συγχέουν με τις θρυλικές Αμαζόνες
Οι Αλαζόνες θεωρούνται ημινομαδικό φύλο, γι αυτό από την αρχαιότητα το εθνωνύμιο συνδυάστηκε με το ρ. Αλάομαι (: περιφέρομαι) > αλήτης. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι το υπεροπτικό ύφος των ιππέων Αλαζόνων έδωσε στη λέξη τη σημασία του υπερόπτη και του καυχησιάρη. Η λέξη με τη σημερινή της σημασία καθιερώθηκε λόγω της αρχ. αττικής κωμωδίας, του Αλαζόνα, ο οποίος αντιδιαστελλόταν στον Είρωνα

Πάντως στην ίδια περιοχή έδρασαν, και για αυτό συχνά συγχέονται, και οι Χάλυβες. Οι Χάλυβες ή Αλιζώνες ή Άλυβες αναφέρονται στον Ξενοφώντα, στην Κάθοδο των Μυρίων.
 Όπως δηλώνει και η λέξη οι Χάλυβες ήταν ειδήμονες στη μεταλλουργία για αυτό και το εθνωνυμικό Χάλυψ, -υβος έμεινε να δηλώνει μέχρι σήμερα στην ελληνική γλώσσα το μέταλλο. 

Αυτή η λέξη είναι και το μόνο που απέμεινε από τον ξεχασμένο λαό του Πόντου