Τρίτη 31 Αυγούστου 2010

...ΕΥΚΟΛΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ,ΣΕ ΖΟΡΙΚΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ..


-Μαμά,έχω μία απορία..!
-Πολύ πρωτότυπο!..Για να την ακούσω..
-Να σου πώ..Ο Μανώλης,ο Άκης,ο Χριστόφορος,η Μυρσίνη,η Καλλιόπη,η Κατερινούλα,όλοι αυτοί οι φίλοι μου σε πολυκατοικία δεν μένουν;..Σε διαμερίσματα όπως το δικό μας;..
-Μα ναι βρε παιδάκι μου..Αφού έχουμε πάει σπίτια τους,τι ρωτάς τώρα;..
-Τότε,πώς είναι δυνατόν;...
-Πώς είναι δυνατόν, τι;..
-Να βρε μαμά..Πώς είναι δυνατόν σε διαμέρισμα να έχουν λαχανόκηπο;..Έχεις δεί ποτέ σου στα μπαλκόνια τους να φυτρώνουν λάχανα;..
-Μα δεν έχουν!Ποιός σου είπε ότι έχουν λαχανόκηπο;..
-Κοίτα βρε παιδάκι μου..Σήμερα μας ρώτησε η δασκάλα,αν ξέρουμε πώς γίνονται τα παιδάκια,και αυτοί που σου είπα,απάντησαν ότι τους βρήκαν οι γονείς τους μέσα στα λάχανα..Στον λαχανόκηπό τους!.......
..........................................................................................................
...Ένας διάλογος,που έλαβε χώρα πριν πολλά χρόνια,ανάμεσα σε ένα πιτσιρίκι γεμάτο απορίες και στη μαμά του,που από τότε,αφαίρεσε τα..ντολμαδάκια από την διατροφική αλυσίδα της οικογένειας!

..Μην μου πείτε τώρα, ότι όσοι από εσάς είστε ήδη γονείς,δεν έχετε στριμωχτεί,από λογικές,αλλά και δύσκολες ερωτήσεις των βλασταριών σας..!

Το δυσκολότερο κομμάτι αυτού του "πακέτου",είναι όταν έρχεται η στιγμή,να εξηγήσουμε με ..δικά μας λόγια την σεξουαλικότητα του ανθρώπου και γενικά,ό,τι έχει σχέση με τις στενές ανθρώπινες σχέσεις...

Η αλήθεια είναι,ότι όσο "προχώ",θέλουμε να είμαστε,ή να παρουσιαζόμαστε οι γονείς,μπροστά στα παιδιά μας,στο σημείο αυτό,όταν έρχεται η μεγάλη στιγμή,παρουσιάζουμε μία εικόνα ,με επιείκεια ,αστεία και γεμάτη αμηχανία..
Όμως,έχω ένα ευχάριστο νέο να σας παρουσιάσω,αγαπητοί γονείς!:Τέλος οι πρόβες μπροστά στον καθρέφτη,τέλος οι αμηχανίες και τα χαζοχαμόγελα!!

Βρέθηκε ο κατάλληλος τρόπος,με τον οποίο τα βλασταράκια μας,θα μάθουν τα πάντα γύρω απο το sex,ανώδυνα ,χωρίς να τους μείνει καμμία απορία! Παρακολουθείστε παρακάτω,τα μαθήματα προς τους γονείς και αν θέλετε κάντε και κανένα σκονάκι....























...Έτσι λοιπόν αγαπητοί μου γονείς...Σε λίγες ημέρες ανοίγουν τα σχολεία..Οπότε μετά τον αγιασμό,τρέξτε να εφοδιαστείτε με τα σχολικά αξεσουαρ των μικρών μαθητών .
Μην ξεχνάτε,την ενισχυμένη αγορά τους...

Αν μετά από αυτή την παρουσίαση τα παιδιά σας δεν γίνουν ξεφτέρια,..τότε,αρχίστε να φυτεύετε λάχανα...!

( Σημ.την παραπάνω παρουσίαση την είχα πρωτοαναρτήσει,πέρυσι...Με την έναρξη του σχολικού έτους)



Κυριακή 29 Αυγούστου 2010

...ΤΟΥ ΜΠΑΛΚΟΝΙΟΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ...


...Μπροστά από τα τσιμπλιασμένα μου μάτια,παρέλασαν ένα ψυγείο,μία ηλεκτρική κουζίνα,3 χαρτοκιβώτια,2 τριθέσιοι καναπέδες!
Αυτά ήταν όλα κι όλα τα υπάρχοντα της ενοίκου του απέναντι ρετιρέ..
Μάλλον,λογικά,ένα κομμάτι από αυτά που της ανήκε,υπέθεσα..
Οι πρώτες γουλιές του καφέ,στάθηκαν αρκετές για να με κάνουν να εστιάσω επάνω στην εν εξελίξει μετακόμιση..
Σαν γνήσια νεο-αστή "κοινωνική αναλύτρια",είπαμε,μπροστά στα μάτια μου διαδραματιζόταν το συμβάν,υπολόγιζα τον χρόνο που θα ολοκληρωνόταν η όλη επιχείρηση και εξετάζοντας την οικοσκευή,προσπάθησα να μαντέψω την νέα ζωή,τον νέο τόπο της αποχωρήσασας γειτόνισσας.

Μία μετακόμιση=μία νέα ζωή=νέος τόπος=νέο κοινωνικό περιβάλλον=νέα προσαρμογή.
Κάθε φορά που ανεβοκατέβαινε ο ανυψωτήρας,μου έφερνε σκηνές από δικούς μου σταθμούς στην μέχρι τώρα ζωή μου.
...η λατρεμένη μου μονοκατοικία,όπου ήταν η αρχή μιάς νέας ζωής,μιάς νέας κατάστασης..
...η αποχώρησή της από αυτήν ,όταν αυξήθηκαν τα μέλη της οικογένειας...
...τα συγχαρητήρια που πήρα από τους υπαλλήλους της μεταφορικής,για τις τέλειες συσκευασίες που έκανα στα 223 χαρτοκιβώτια,με την κοιλιά στο στόμα!..
[ ήθελα να τα ετοιμάσω όλα μόνη μου]

Ο ανυψωτήρας ανέβηκε άλλη μια φορά και φορτώθηκε με ένα ψυγείο....
...τα 2 ψυγεία στο νέο διαμέρισμα,που στην αρχή μου φάνηκαν αστεία,αλλά στην πορεία,τόσο χρήσιμα...
...το ασανέρ,με απευθείας πρόσβαση στο διαμέρισμα,καινοτομία,που για την εποχή εκείνη,ήταν πολύ προχωρημένη για τα εδώ δεδομένα...
...τα μωρουδίστικα κλαψουρίσματα που γέμισαν εκείνο το διαμέρισμα...
..το αγαπημένο μου 2CV,που το αποχωρίστηκα τελειωτικά,σε εκείνη τη νέα ζωή...

[..κάτι κερδίζεις,κάτι χάνεις..]

Το μηχάνημα,έκανε το τελευταίο του δρομολόγιο και πήρε μαζί του έναν καθρέφτη...
...το τελευταίο (;) μου και για μένα δρομολόγιο,6 χρόνια μετά,στην καινούρια, παρούσα κατάσταση της ιδιοκτησίας...
...με πολλές εσωτερικές αλλαγές και σε αυτήν...
Μου αρέσουν οι αλλαγές!...Έχω κάνει πολλές στο παρόν σπίτι που μένω.Δεν υπάρχει άλλο περιθώριο.

Το φορτηγό έφυγε,μισογεμάτο με μία νέα ζωή,αφήνοντας πίσω του τα έπιπλα της βεράντας...

...ίσως,το επόμενο δικό μου δρομολόγιο,να είναι σε άλλο τόπο,μακριά από την πρωτεύουσα...



Παρασκευή 27 Αυγούστου 2010

...ΣΑΒΒΑΤΙΑΤΙΚΕΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ...


...-Μαμά,πες μου κάτι!Πως θα είμαι άραγε στην ηλικία σου;
-Βασικά,θέλεις,δεν θέλεις,εκ των πραγμάτων θα είσαι περισσότερο μυαλωμένη από τώρα..!
-Είναι ωραία ηλικία η δικιά σου;Πώς είναι να είσαι 48 χρονών;
-Όταν είχα ακριβώς τα δικά σου χρόνια, έκανα τις ίδιες σκέψεις και τις ίδιες ερωτήσεις στη γιαγιά σου.Της έλεγα ότι ήθελα πολύ να της μοιάσω!Την θαύμαζα από τότε που άρχισα να την νοιώθω,να την βιώνω,να την γνωρίζω!
-Αααα!Για αυτό τώρα τελευταία μου λέει συνέχεια η γιαγιά,"η μαμά σου δεν έχει ποιόν να μοιάσει;"
-Πίστεψέ με,ούτε στο μικρό της δαχτυλάκι δεν την φτάνω και άς λέει εκείνη ότι είμαι φτυστή της.
...Προσπαθούσα να με φανταστώ από μικρή,πώς θα ήμουν,πώς θα φερόμουν,πόσο θα με αντιπροσώπευε αυτό το νούμερο στη σκέψη μου ,στο φέρεσθαι μου,στη κρίση μου,στις ιδιότητές μου,τόσο στο κοινωνικό σύνολο,όσο και στο επαγγελματικό και βεβαίως στον οικογενειακό μου.
-Και τώρα;,τώρα που έφτασες έως εδώ,τι βλέπεις;Τι συμπέρασμα έβγαλες1Ικανοποιήθηκαν οι απορίες σου;
-Μα ναι! Μπορώ να πώ,ότι κατέληξα στο συμπέρασμα,ότι είναι η ομορφότερη περίoδος του ανθρώπου,γιατί είναι γεμάτη από εμπειρίες,παθήματα,που άλλα έγιναν μαθήματα και μαθήματα που σε αφήνουν μεταξεταστέο.
Αισθανόμαστε σαν μικροί 'σοφοί",έτοιμοι να μεταδώσουμε τις γνώσεις μας στους νεότερους.,αλλά και συνάμα,μαθητούδια,έχοντας την επιθυμία να ρουφήξουμε ότι καινούριο προστίθεται στη σφαίρα που μας περιβάλλει!

Είμαστε ρομαντικοί,έχουμε κάθε δικαίωμα στις αναμνήσεις,στις συγκρίσεις,στις αποδοχές,στις απαξιώσεις.Είμαστε σαν παιδιά,που όπως χαίρονται με την απόκτηση ενός φίλου,ή ενός παιχνιδιού,έτσι και εμείς χαιρόμαστε,όταν αποκτάμε κάτι πολύτιμο,που αυτό έχει διάφορες μορφές και διαφορετική αξία για τον καθένα.
Έχουμε μάθει πλέον,ότι πρέπει να ζούμε και να χαιρόμαστε την κάθε στιγμή,γιατί,.ό,τι τελειώνει ,δεν ξαναγυρνάει.

-Γιατί δεν βάφεις τα μαλλιά σου ποτέ;Οι μητέρες των συμμαθητών μου,τα βάφουν όλες!
-Γιατί όμως τα βάφουν;
-Δεν ξέρω.Ίσως για να φαίνονται νεότερες;Τους ενοχλούν οι λευκές τρίχες;Δεν ξέρω!Πάντως εγώ όταν μεγαλώσω δεν πρόκειται ποτέ να τα βάψω!
-Εσύ,μικρή ξανθόψειρά μου,δεν θα χρειαστείς ποτέ βαφή.Αμάν κάνουν οι κοπέλες σήμερα να αποκτήσουν το δικό σου χρώμα!Εσύ θα είσαι φυσική ξανθιά!
-Αυτό τώρα να το πάρω για καλό ή για κακό;
-Για καλό να το πάρεις βρε κουτό!Το χρώμα στα μαλλιά δεν έχει να κάνει με την εξυπνάδα!Ξέρεις πόσες μελαχροινές γνωρίζω,που το έχουν" ακατοίκητο" και πόσες ξανθές που ο Αινστάιν θα ζήλευε;-καλή ώρα-;..
-Τελικά,δεν μου απάντησες..Γιατί ποτέ δεν τα έχεις βάψει;
-Μα ακριβώς για τον λόγο ,επειδή μου αρέσει η ηλικία μου και συμβαδίζω με αυτή!Κάθε άσπρη τρίχα που βλέπω,με γεμίζει χαρά,πράγμα για το οποίο με κοροιδεύετε.Γιατί να τα βάψω;Να κρύψω τι;.Να ξεγελάσω ή να κοροιδέψω ,ποιόν;..
-Καλά ντε!Μια ερώτηση έκανα.
...-Ευκαιρία έψαχνα!..

..Άντε ,ετοιμάσου τώρα να πάμε για να αγοράσω τα καλλυντικούλια μου...


...ΠΙΑΣ" Τ'ΑΥΓΟ ΚΑΙ ΣΤΗΣ"ΤΟ...

...Αν νομίζεις,ότι το στήσιμο των ντόμινο χρειάζεται ταλέντο,τότε είσαι μακράν νυχτωμένος!Ρίξε μια ματιά στα παρακάτω και θα αλλάξεις γνώμη!
Το μόνο που χρειάζεται για να τα καταφέρεις σε αυτό,είναι πολύ υπομονή,σταθερό χέρι,αρκετή φαντασία και πολλά,μα πάρα πολλά αυγά...








..Όπως καταλαβαίνετε,απαγορεύεται αυστηρά η είσοδος στους..συναχωμένους!
Ένα απλό φτάρνισμα ,είναι αρκετό για να την κάνει "ταράτσα" μία ολόκληρη πόλη με scranmbled αυγά...

Τετάρτη 25 Αυγούστου 2010

...ΕΣΥ ΚΑΙ Ο ΚΡΟΝΟΣ ΣΟΥ..



-Δεν στα είπα!..Ό,που να'ναι ,ο Κρόνος σβερκώνεται στους Κριούς για 2 χρόνια!
-Όταν λες ό,που να'ναι τι εννοείς;Σήμερα,αύριο,την άλλη εβδομάδα;.Αμάν αδελφάκι μου!Δεν τον θέλω!,δεν τον χωνεύω αυτόν τον Πλανήτη,πώς να το κάνουμε;!
-Μα γιατί δεν τον θέλεις;Ξέρεις τι σημαντικός είναι αυτός ο πλανητάκος;Κυρίως σε εσάς τα Κριάρια;
-Να μου λείπει το βύσσινο!Τον είχα μιά εποχή για 7 χρονια πάνω στο κεφάλι μου και τα είδα όλα!Άτιμο πράγμα σου λέω..!
-7 χρόνια για πάρτη σου;Τι λές τώρα;Κανένας πλανήτης δεν μένει τόσο πολύ σε έναν αστερισμό!Δύο χρόνια είναι ο κύκλος τους.Εκτός και αν βρήκε ενδιαφέρουσα τη ζωή σου και αποφάσισε ότι έπρεπε να ασχοληθεί "προσωπικά" με σένα!
-Και όμως!Άκου που σου το λέω!Μου το είπε άτομο που ασχολείται με αυτά.Και μάλιστα ψαγμένο.Μου εξήγησε τότε τα πάντα και μου τεκμηρίωσε τα αποτελέσματα της παραμονής και επιρροής του σε εκείνη την γεμάτη φαγούρα επταετία...
Για αυτό δεν τον γουστάρω καθόλου!

-Κοίτα βρε στραβόξυλο..Ο Κρόνος,δεν κάνει τίποτα άλλο,παρά να αφυπνεί!Να ανοίγει τα μάτια του "ξενιστή" του,να τον κάνει να βλέπει τις ευκαιρίες,να παίρνει αποφάσεις,να δημιουργεί και να δέχεται αλλαγές σε κάθε τομέα της ζωής του,να τον σπρώχνει,δίνοντάς του σφαλιάρες και αν το άλλο το στραβάδι δεν τα καταλάβει όλα αυτά,τότε, σε κοιτά στα μάτια και σου σηκώνει το μεσαίο δάχτυλο,λέγοντας σου:"-Κυρά μου,σε προειδοποιώ εδώ και 2 χρόνια.Αφού είσαι κωθώνι και δεν επωφελήθηκες της επιρροής μου,τότε,λούσου τα αποτελέσματα.."
-Όλα αυτά τα κάνει ο Κρόνος;
-Αυτά και άλλα πολλά! Για θυμήσου..Εκείνα τα 7 πέτρινά σου χρόνια,όταν πήρες ορισμένες ριζοσπαστικές αποφάσεις,η ζωή σου δεν άλλαξε;
-Αν άλλαξε λέει;..360 μοίρες στροφή έκανε!Και από εκεί και πέρα τα πάντα γύρισαν σε παραμυθένια κατάσταση!Αχ!!! Τι μου θύμησες τώρα;!...
-Σύνελθε!Αυτό ακριβώς σου λέω τόση ώρα! Ότι σε όλη αυτή την 7ετία,έζησες καταστάσεις,πήρες αποφάσεις,άλλαξες τα μέχρι τότε δρώμενα και από σταχτοπούτα,μεταλλάχτηκες σε πριγκήπισσα του παραμυθιού!Και αυτή η αλλαγή έγινε μόλις αποφάσισε ο πλανήτης σου,να σε παρατήσει,αφού σου έδωσε τις ευκαιρίες,για να χτυπήσει άλλη πόρτα!
-Βρε λές;Η αλήθεια είναι ότι κάτι πήρε το μάτι μου .."κλεφτά" πάντα ,στη σελίδα του Λεφάκη!
Έγραφε,αν θυμάμαι καλά,ότι αρχίζει νέα εποχή σημαντική για τους Κριούς από αρχές του Σεπτέμβρη,τόσο στα επαγγελματικά,όσο και στα προσωπικά και ότι είναι η κατάλληλη εποχή για σημαντικές αποφάσεις!Α! και να μην υπογράψουμε καμμία συμφωνία μέχρι το τέλος του Αυγούστου
-Ναι το βλέπω!Τυχαία και στα πεταχτά το διάβασες....Ξέρω,,ξέρω σου λέω..





Άντε λοιπόν τώρα!Ετοιμάσου να τον υποδεχτείς και σαν γνήσιο Κριάρι που είσαι,να βάλεις μπροστά το κεφάλι και όποιον πάρει ο χάρος..Εποχή για ξεκαθαρίσματα πάσης φύσεως!Εκμεταλλεύσου την λοιπόν!
-Δηλαδή λες να κάνω όλα αυτά που έχω στο κεφάλι μου;..ΟΛΑ;..Είσαι σίγουρη;...
-Δεν θέλω να πάρω κόσμο στο λαιμό μου με σένα που έμπλεξα,..εντάξει..,μην τα παίρνεις πια όλα τοις μετρητοίς..Συμβουλές έδωσα!
Μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου,ουδέν λάθος αναγνωρίζεται!...

-Καλά..,καλά!Θα τον καλοπιάσω λοιπόν τον Κρονούλη με..μπανάνες!




...ΦΑΕ ΤΗΝ ΜΠΑΝΑΝΑ ΣΟΥ...




Μπανάνες: Εκπληκτικά φρούτα!

Ένας καθηγητής στο CCNY είπε σε μια τάξη φυσιολόγων για τις μπανάνες. Είπε ότι η έκφραση "going bananas" είναι από τις επιπτώσεις της μπανάνας στον εγκέφαλο. Διαβάστε την:

Ποτέ, μη βάλετε τη μπανάνα σας στο ψυγείο!
Αυτό είναι ενδιαφέρον.
Μετά την ανάγνωση αυτού του κειμένου, δεν πρόκειται ποτέ ξανά να κοιτάξετε μια μπανάνα με τον ίδιο τρόπο.

Οι μπανάνες περιέχουν τρία φυσικά σάκχαρα - σακχαρόζη, φρουκτόζη και γλυκόζη σε συνδυασμό με ίνες. Μια μπανάνα δίνει μια άμεση, διαρκή και ουσιαστική ώθηση ενέργειας.

Η έρευνα έχει αποδείξει ότι δύο μπανάνες παρέχουν αρκετή ενέργεια για μια επίπονη 90λεπτη προπόνηση. Δεν αποτελεί έκπληξη που η μπανάνα είναι το νούμερο ένα φρούτο σε κορυφαίους αθλητές του κόσμου.

Αλλά η ενέργεια δεν είναι ο μόνος τρόπος που μια μπανάνα μπορεί να μας βοηθήσει να κρατιόμαστε σε καλή κατάσταση. Μπορεί επίσης να βοηθήσει να ξεπεραστούν ή αποτραπούν ένας σημαντικός αριθμός ασθενειών και καταστάσεων, καθιστώντας την αναγκαία στην καθημερινή διατροφή μας.

Κατάθλιψη: Σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα που ανέλαβε η MIND μεταξύ των ανθρώπων που πάσχουν από κατάθλιψη, πολλοί από αυτούς αισθάνονται πολύ καλύτερα αφού φάνε μια μπανάνα. Αυτό συμβαίνει επειδή μπανάνες περιέχουν τρυπτοφάνη, ένα είδος πρωτεΐνης που το σώμα μετατρέπει σε σεροτονίνη, γνωστή για να σας κάνει να χαλαρώσετε, να βελτιωθεί τη διάθεση σας και γενικά σας κάνει να αισθανθείτε πιο ευτυχισμένοι.

PMS (Προεμμηνορροϊκό Σύνδρομο): Ξεχάστε τα χάπια - φάτε μια μπανάνα. Η βιταμίνη B6 που περιέχει ρυθμίζει τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα, η οποία μπορεί να επηρεάσει τη διάθεσή σας.

Αναιμία: Υψηλή σε σίδηρο, η μπανάνας μπορεί να τονώσει την παραγωγή της αιμοσφαιρίνης στο αίμα και έτσι βοηθά σε περιπτώσεις αναιμίας.

Αρτηριακή πίεση: Αυτό το μοναδικό τροπικό φρούτο έχει εξαιρετικά υψηλή περιεκτικότητα σε κάλιο και χαμηλή περιεκτικότητα σε αλάτι, καθιστώντας το ιδανικό να κτυπήσει την αρτηριακή πίεση. Έτσι, η αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων έχει επιτρέψει στον κλάδο της μπανάνας να κάνει επίσημες ανακοινώσεις για την ικανότητα της μπανάνας να μειώσει τον κίνδυνο της αρτηριακής πίεσης και εγκεφαλικού επεισοδίου.

Εγκεφαλική δύναμη: 200 μαθητές σε ένα Twickenham (Middlesex) σχολείο (Αγγλία), βοηθήθηκαν στις εξετάσεις τους, αυτό το έτος, με την κατανάλωση μπανάνας στο πρωινό, το διάλειμμα και γεύμα σε μια προσπάθεια να ενισχύσουν τη δύναμη εγκεφάλου τους. Η έρευνα έχει δείξει ότι το κάλιο στα φρούτα μπορεί να βοηθήσει στη μάθηση, καθιστώντας τους μαθητές πιο προσεκτικούς.

Δυσκοιλιότητα: Υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες, συμπεριλαμβάνοντας τις μπανάνες στη διατροφή μπορεί να βοηθήσουν την αποκατάσταση της φυσιολογικής δράσης του εντέρου, βοηθώντας να ξεπεραστεί το πρόβλημα χωρίς την προσφυγή σε καθαρτικά.

Hangover: Ένας από τους ταχύτερους τρόπους για τη θεραπεία του Hangover είναι να γίνει ένα milkshake μπανάνα, γλυκασμένο με μέλι. Η μπανάνα ηρεμεί το στομάχι και, με τη βοήθεια του μελιού, αυξάνονται τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, ενώ το καταπραΰνει το γάλα και ενυδατώνεται εκ νέου το σύστημά σας.

Καούρα: Οι μπανάνες έχουν μια φυσική επίδραση αντιόξινου στο σώμα. Έτσι εάν πάσχετε από καούρα, δοκιμάστε να φάτε μια μπανάνα για ανακούφιση.

Πρωινή αδιαθεσία: Τρώγοντας μπανάνες μεταξύ των γευμάτων βοηθά στη διατήρηση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα και να αποφευχθεί η πρωινή αδιαθεσία

Τσιμπήματα κουνουπιών: Πριν φθάσετε να βάλετε κρέμα για τα έντομα, δοκιμάστε να τρίψετε την προσβεβλημένη περιοχή με το εσωτερικό της φλούδας της μπανάνας. Πολλοί άνθρωποι θεωρούν ότι είναι εκπληκτικά επιτυχής στη μείωση του πρηξίματος και του ερεθισμού.

Νεύρα: Οι μπανάνες είναι πλούσιες σε βιταμίνες του συμπλέγματος Β που βοηθούν στην ηρεμία του νευρικού συστήματος.

Πίεση και στην εργασία; Σπουδαστές στο Ινστιτούτο Ψυχολογίας στην Αυστρία, που βρέθηκαν υπό πίεση στην εργασία οδηγήθηκαν να καταβροχθίζουν με άνεση τροφές όπως η σοκολάτα και τα τσιπς… Κοιτάζοντας 5.000 ασθενείς νοσοκομείου, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι πιο παχύσαρκοι είχαν περισσότερες πιθανότητες να είναι σε θέσεις εργασίας υψηλής πίεσης. Η έκθεση κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, για την αποφυγή του πανικού που προκαλεί έντονη επιθυμία για τροφές, πρέπει να ελέγχουμε τα επίπεδα του ζαχάρου στο αίμα μας, απολαμβάνοντας πλούσια σε υδατάνθρακες τρόφιμα κάθε δύο ώρες για να κρατηθούν τα επίπεδα σταθερά…

Έλκη: Η μπανάνα χρησιμοποιείται ως διαιτητικό τρόφιμο από εντερικές διαταραχές εξαιτίας της μαλακής υφής και απαλότητα της. Είναι το μόνο ωμό φρούτο που μπορεί να καταναλωθεί χωρίς άγχος στις περισσότερες περιπτώσεις. Εξουδετερώνει επίσης την υπερβολική οξύτητα και μειώνει τον ερεθισμό με επικάλυψη των βλεννογόνου του στομαχιού.

Έλεγχος της θερμοκρασίας: Πολλοί άλλοι πολιτισμοί βλέπουν τις μπανάνες ως "κρύα" φρούτα που μπορεί να μειώσουν τόσο τη σωματική και συναισθηματική θερμοκρασία των εγκύων γυναικών. Στην Ταϊλάνδη, παραδείγματος χάριν, οι έγκυες γυναίκες τρώνε μπανάνες για να εξασφαλίσουν ότι το μωρό τους θα γεννηθεί με μια δροσερή θερμοκρασία.

Εποχιακή συναισθηματική αναταραχή (SAD): Οι μπανάνες μπορούν να βοηθήσουν τους πάσχοντες από SAD επειδή περιέχουν τον φυσικό ενισχυτή διάθεσης tryptophan.

Κάπνισμα και Χρήση Καπνού: Οι μπανάνες μπορούν επίσης να βοηθήσουν τους ανθρώπους που προσπαθούν να σταματήσουν το κάπνισμα. Οι B6 και B12 που περιέχουν, καθώς και το κάλιο και το μαγνήσιο που βρέθηκαν σε αυτές, βοηθούν το σώμα να ανακάμψει από τις επιπτώσεις της αποχής από τη νικοτίνη.

Άγχος: Το κάλιο είναι ένα ζωτικής σημασίας ορυκτό, το οποίο βοηθά στην ομαλοποίηση του καρδιακού παλμού, στέλνει οξυγόνο στον εγκέφαλο και ρυθμίζει το υδατικό ισοζύγιο του οργανισμού μας… Όταν είμαστε αγχομένοι, ο μεταβολικός ρυθμό μας αυξάνεται, μειώνοντας έτσι τα επίπεδα καλίου μας. Αυτοί μπορούν να εξισορροπούνται με τη βοήθεια ενός σνακ μπανάνας υψηλού καλίου.

Εγκεφαλικά επεισόδια: Σύμφωνα με την έρευνα στους New England Journal of Medicine, τρώγοντας μπανάνες ως μέρος μιας τακτικής δίαιτας μπορεί να μειώσετς τον κίνδυνο θανάτου από εγκεφαλικά επεισόδια κατά τουλάχιστον 40%!

Κρεατοελλιές: Οι πρόθυμοι για φυσικές εναλλακτικές λύσεις ορκίζονται ότι αν θέλετε για να εξοντώσετε ένα κονδύλωμα, πάρτε ένα κομμάτι φλούδας μπανάνας και τοποθετήστε το στο κρεατοελλιά, με την κίτρινη πλευρά. Προσεκτικά κρατήστε τη φλούδα στη θέση αυτή με λευκοπλάστη ή χειρουργική ταινία!

Έτσι, μια μπανάνα είναι πραγματικά μια φυσική θεραπεία για πολλά δεινά. Όταν τη συγκρίνετε με ένα μήλο, έχει τέσσερις φορές περισσότερη πρωτεΐνη, δύο φορές περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες, τρεις φορές φώσφορο, πέντε φορές περιεκτικότητα σε βιταμίνη Α και σίδηρο, και δύο φορές τις άλλες βιταμίνες και μέταλλα. Είναι επίσης πλούσια σε κάλιο και είναι ένα από τα μεγαλύτερης αξίας τρόφιμα. Έτσι ίσως ήρθε η ώρα να αλλάξει αυτή γνωστή φράση, ώστε να λέμε, "Μια μπανάνα την ημέρα το γιατρό τον κάνει πέρα!"


Υ.Γ: Οι μπανάνες πρέπει να είναι ο λόγος που οι πίθηκοι είναι τόσο χαρούμενοι όλη την ώρα! Θα προσθέσω επίσης έναν εδώ· Θέλουν γρήγορη λάμψη στα παπούτσια μας;; Πάρτε το εσωτερικό της φλούδας της μπανάνας, και τρίψτε το απευθείας στο παπούτσι… γυαλίστε με στεγνό πανί.

Κυριακή 22 Αυγούστου 2010

...ΤΣΙΜΠΟΥΡΙΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΛΑ...

...Αλλά σαν τον γείτονα,κανένα!...
Στο απάγγειο που λέτε,το δικό μου,των Σ.Κ και λοιπών αργιών,έχουμε 3 γείτονες.
Ήσυχοι,τυπικοί,νοικοκύρηδες,ευγενέστατοι.Επί δέκα συναπτά έτη,με διαλλείμματα στα μεσοδιαστήματά τους,έχουμε ανταλλάξει μεταξύ μας,κάποιες καλημέρες,καλησπέρες,οπωροκηπευτικά,απόψεις περί των τεκτενόμενων,κριτικές για τα κακώς κείμενα στον Ελλαδικό χώρο και όλα αυτά που συζητάνε οι γείτονες μεταξύ τους,όταν κρατούνται οι αποστάσεις.
Όλα μια χαρά μέχρις εδώ! Α!,ξέχασα να σας πώ,ότι οι 3 γείτονες,μεταξύ τους είναι σφαγμένοι!Δεν έχω ακόμα καταλάβει τους λόγους,αλλά μάλλον αυτοί και ο καθένας ξεχωριστά θα τους ξέρει.Αλλά δεν με ενδιαφέρει και ούτε ποτέ θέλησα να μάθω.
Πού έμεινα;..Α!,ναι..,συνεχίζω λοιπόν....
Έλα μου όμως που ο ένας από αυτούς,..ξέφυγε..!
Και πώς;..Ιδού εν περιλήψει η ιστορία:

Προπαραμονή Χριστουγέννων φέτος και βρεθήκαμε εκεί..
Πήγαμε στη πόλη,για χάζι,ψώνια ,καφέ και ο,τιδήποτε κάνει ένας "τουρίστας",παραμονές γιορτών στο γνωστό του ησυχαστήριο..Εκεί που χαζεύαμε κάποιες βιτρίνες,αισθάνομαι ένα χέρι να με αγκαλιάζει και μία φωνή στεντόρια μέσα στο αυτί μου να ουρλιάζει''..Βρε,βρε,καλώς τα παιδιά!Πότε ήρθατε και δεν σας πήρα χαμπάρι;.."
(Ήταν ο εξ ευωνύμων γείτονας,που πρώτη φορά εκδήλωσε τέτοια οικειότητα..)
-Πού πάτε τώρα;..τι θα κάνετε;
-Τίποτα,βγήκαμε για βόλτα,χάζι,ψώνια και κανένα καφέ.
-Αφήστε τα τώρα αυτά και πάμε να πιούμε μαζί καφέ...
(....καλά λέει μία παροιμία,"όσα φέρνει η στιγμή,δεν τα φέρνει ο χρόνος όλος..!")

Ο καφές,συνεχίστηκε με ούζα.Μας πήρε 6 η ώρα το απόγευμα για να καταλάβουμε ότι θέλαμε σαν τρελλοί να ξεραθούμε στον ύπνο..
Νομίζεις...!

Αφού αποφασίσαμε ότι έπρεπε να χωριστούμε,-τον περίμενε και μία σύζυγος στο σπίτι για..μεσημεριανό φαγητό-,που τόσα χρόνια δεν την είχε πάρει ποτέ το μάτι μας..,μας δηλώνει:
-Το βραδάκι κατά τις 9,θα πάμε έξω για φαγητό.Θα σας κτυπήσω να βγείτε!...
Κοιταχτήκαμε με τρελλό βλέμμα και οι 2..
-Μα..όχι,δεν..,δεν είχαμε σκοπό να βγούμε το βράδυ.Λέγαμε να αράξουμε.
-Δεν σηκώνω κουβέντα!Θα πάρω και την γυναίκα,(αν δεν καταλάβατε,εννοούσε την σύζυγό του) και θα πάμε για φαγητό!
Επιστροφή στο σπίτι..
-Εγώ,( εγώ)δεν έρχομαι!Βαριέμαι.Θέλω να κάτσω εδώ στο τζάκι και να χουχουλιάσω.Δεν θέλω να βγώ!
-Έλα βρε παιδί μου,( εκείνος),κάνε τόπο στην οργή.Ούτε εγώ γουστάρω,αλλά σκέψου και το άλλο..,Θα γνωρίσουμε και την γυναίκα του επιτέλους!Τόσο καιρό αναρωτιόμαστε!Έλα,θα έχει ενδιαφέρον το πράγμα και θέμα για κουτσομπολιό μετά...Εξ'άλλου,μια φορά θα είναι!Ας πάει και το παλιάμπελο..!

Και πήγε και το παλιάμπελο,αλλά έλα μου που βρήκε το δρόμο και ξαναγύρισε πίσω..!

23 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2009.Αποφράδα ημέρα !
Από εκείνη την ημέρα μέχρι και την στιγμή που τα γράφω αυτά,είμαστε ντυμένοι με την στολή των πυροσβεστών και τα Σ.Κ βρισκόμαστε σε κατάσταση έκτακτου ανάγκης ΕΔΩ!
Και νά! τα τελλάρα με τα πορτοκαλομανταρινολέμονα ,ο γείτονας,και να! τα φρέσκα ζεστά αυγά από τις κότες του και να! με το ζόρι τα τραπεζώματα σπίτι του και οι "απαγωγές" για εξόδους και να! οι μεταξύ μας καυγάδες για την αποφυγή οποιασδήποτε κοινής "πολιτιστικής" εκδήλωσης..

Ρε φίλε,κατάλαβε κάτι!Έχω αρνηθεί αρκετές φορές και έχω πραγματοποιήσει την μη συμμετοχή μου σε αυτού του είδους τις προσκλήσεις.Σου έχω πεί χίλιες φορές,ότι έρχομαι εδώ να ξεκουραστώ και να ηρεμήσω.!Κατάλαβέ το!Αν ήθελα dolce vita και σαματά καθόμουν και στην Αθήνα!Ή έστω θα γούσταρα να τα κάνω όλα αυτά,με κάποιους που έχουμε κοινά ενδιαφέροντα και ταιριάζουν τα χνώτα μου με τα δικά τους!

Τέλος εποχής λοιπόν και την έδωσα εχθές,μόλις μας μυρίστηκε στη παραλία όπου είμασταν αραχτοί και λιαζόμασταν.
Μας φώναξε,χαιρετίσαμε και ήρθε και κατσικώθηκε δίπλα μας,ώσπου άρχισε να βγάζει με υπονοούμενα,τα βλαχοαποθημένα του!Τσάμπα μάγκας!Ή μάλλον,τσάμπα άντρας!
Αυτό ήταν!Τον έλουσα κανονικότατα,με όλη την ευγένεια που μου επιτρέπει η "πρωτευσουσιάνικη"συμπεριφορά μου και οπλίστηκα με όλη την ειρωνία μου,που ομολογώ,ότι ίσως είναι από τα λίγα πράγματα που υπερηφανεύομαι για τον εαυτό μου.!
Τον προσέβαλα άμεσα και έμμεσα και ανάθεμα αν το κατάλαβε!...
Το έχω ξαναπεί και θα το πώ πολές φορές ακόμα:Ότι η βλαχιά δεν έχει καμμία σχέση με τον τόπο καταγωγής,αλλά αναφέρεται στον τρόπο συμπεριφοράς και στον τρόπο σκέψης!
Πόσο μάλιστα όταν συνδιάζεται και με την κουτοπονηριά!Τότε το σετάκι,είναι ανεπανάληπτο...!

Το χάρηκα όμως!Το κατευχαριστήθηκα!
Και να σου πώ και κάτι;Δεν λυπάμαι τελικά καθόλου,που πλησιάζει και το τέλος εποχής της NIRVANAS μου!
Μπορεί να ήταν σημαδιακό!

Ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του και μακριά και αγαπημένοι ,αγαπητέ μου γείτονα!
Λοιπόν φίλοι μου!Προσοχή στους γείτονες σας!
Η γιαγιά μου έλεγε:"..πρώτα βλέπουμε τον γείτονα και μετά τον ήλιο.."

Ναι βρε γιαγιά μου.Αλλά όταν ανοίξουμε τα πατζούρια,όχι το μάτι μας...

Παρασκευή 20 Αυγούστου 2010

...Ο ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΣ ..ΚΑΓΚΟΥΡΑΣ...

..Τους 'κάγκουρες",δεν τους χωνεύω!
Κάθε φορά που θα τύχει να περάσει κάποιος από την γειτονιά και αρχίζουν να τρίζουν τα τζάμια απο τα Ντεσιμπέλ,αφηνιάζω!
Και όταν μάλιστα είναι μέσα στην άγρια νύχτα...,κρατάτε Τούρκοι τ'άρματα!..
Εκείνες τις στιγμές,ήθελα να ήμουν άντρας και τζίνι ταυτόχρονα,για να βρισκόμουν σε κλάσμα δευτερολέπτου μέσα στο αυτοκίνητό του και να τον έκανα καινούριο!..Τον κάγκουρα!Ναι!
Να τον έστελνα στο νοσοκομείο ,να άκουγε τη λέξη "ηχεία" και να έπεφτε τ'ανάσκελο!..
Αλλά πού;..Δυστυχώς,μόνο σαν ευσεβής πόθος,μπορεί να υπάρξει αυτή η κατάσταση.

Μόλις τελειώσαμε απόψε το βράδυ την καθημερινή μας κουβεντούλα στο τσατ του irklio web radio και αφού ..σιγύρισα λίγο τον χώρο,άρχισα να μαζεύομαι για οριζοντίωση.
Ξαφνικά,το άκουσα!..Ερχόταν..,μέσα στη σιγαλιά της νύχτας,τα ντεσιμπέλ..
Όσο πλησίαζε όμως και ο ήχος γινόταν ξεκάθαρος,τόσο με γέμιζε έκπληξη...
Δεν ήταν ένας συνηθισμένος κάγκουρας αυτός!
Ήταν ένας ευαίσθητος και μάλιστα ερωτευμένος!
Πολύ το χάρηκα το παλληκάρι!Κυρίως το τραγουδάκι που επέλεξε για να ταρακουνήσει τις γειτονιές και την καλή του...!

Ξανάνοιξα το lap top και έψαξα να το βρω!
Πάντα μου άρεσε αυτό το κομμάτι..
Αφιερωμένο σε όλους όσους αισθάνονται έτσι!
Και δεν χρειάζεται απαραίτητα να είναι .."ΚΑΓΚΟΥΡΕΣ"..



Πέμπτη 19 Αυγούστου 2010

...ΣΟΦΙΕΣ ΚΑΙ ΣΟΦΙΣΜΑΤΑ...


..Σκαλίζοντας στο αγαπημένο μου τεφτέρι,βρήκα ορισμένες σοφίες,που είχα κατά νού να τις ανεβάσω εδώ.
Ξαναδιαβάζοντάς τις,ανακάλυψα ότι τις είχα ξεχάσει ΟΛΕΣ!! Τόσο θεωρητικά,όσο και πρακτικά..
Οπότε αποφάσισα να τις..'κρεμάσω',για να τις έχω πρόχειρες,στα..δύσκολα...!
Αν θέλετε μπορείτε να τις οικειοποιηθείτε ελεύθερα!
Άλλωστε ,.."SCRIPTA MANENT"..

- O σοφός αναζητά την σοφία.Ο τρελλός,πιστεύει ότι την έχει βρεί...( Περσική παροιμία)

-'Ισως είναι σημαντικότερο,να γνωρίζει κανείς τι δεν πρέπει να σκέφτεται,παρά τι πρέπει να σκέφτεται..( Άγνωστος)

-Να μιλάς μόνο όταν τα λόγια σου είναι καλύτερα από την σιωπή ..( Αραβική παροιμία)

-Για κάθε φορά που μετανοιώνεις που δεν είπες κάτι,θα μετανοιώσεις 100 φορές που δεν έμεινες σιωπηλός..( Λάο-Τσε)

-Μία πέτρα πέφτει σε μία στάμνα,-αλλοίμονο για την στάμνα!-.Μία στάμνα,πέφτει επάνω σε μία πέτρα,-αλλοίμονο στη στάμνα-.
Σε κάθε περίπτωση,είναι κακό για τη στάμνα!..[ πολύ μου αρέσει αυτή!].( Ταλμούδ)

-Μην ζητάς παντού την απόλαυση,αλλά να είσαι πάντα έτοιμος να τη βρείς.( Τζων Ράσκιν)

-Οι άνθρωποι που δεν έχουν τίποτα να χάσουν,είναι πολύ πλούσιοι!..( Κινέζικη παροιμία)

-Η ψυχή δεν μαθαίνει!Απλώς θυμάται αυτά που ήξερε πάντα! (Νταούντ Ελ Γκάφφε)

-Η ειλικρίνεια,είναι το μόνο γνήσιο νόμισμα που κυκλοφορεί παντού.( Κινέζικη παροιμία)

-Η φύση χρειάζεται λίγα πράγματα,όμως η φαντασία σου,χρειάζεται πολλά! ( Βουδιστική σοφία)

-Αν δεν επιθυμείς να κάνεις κακό,τότε δεν υπάρχει ούτε μία καλή πράξη που δεν μπορείς να κάνεις ( Κινέζικη παροιμία)

-Δύναμη έχει εκείνος,που μπορεί να παραμείνει σιωπηλός σε μία φιλονικία,παρ'όλο που έχει δίκιο..[αυτή η παροιμία δεν με αντιπροσωπεύει καθόλου!]-( Κινέζικη σοφία)

...Αυτές και άλλες πολλές ακόμα..Ήταν μία μικρή προθέρμανση και εισαγωγή...

Κυριακή 15 Αυγούστου 2010

...ΑΥΓΟΥΣΤΙΑΤΙΚΑ ΣΟΚΚΑΚΙΑ...

...Τους 11 μήνες του χρόνου,ζώ και περιμένω με ανυπομονησία τον Αύγουστο!
Τον μήνα τον μοναδικό,που λατρεύω την Αθήνα,γιατί μόνο τότε εκεμεταλλεύομαι τον χρόνο μου και τον προσαρμόζω στην πραγματικότητα της ερημωμένης πρωτεύουσας.
Είναι η πολυπόθητη περίοδος,που παίρνω την εκδίκηση της τρελλαμένης και καταπιεσμένης αστής!
Μα ναι!Έτσι ακριβώς είναι!
Τον Αύγουστος στην Αθήνα,βρίσκω την ευκαιρία,να κοκκαλώσω για λίγο τον χρόνο,να βάλω τρικλοποδιά στον φρενήρη ρυθμό του,που με εμποδίζει τις υπόλοιπες ημέρες να νοιώσω τα λεπτά,τις ώρες του,με αποτέλεσμα να κυλάει μέσα από εμένα ,χωρίς να μπορώ να τον καταλάβω..!
Και φυσικά,αυτό δεν συμβαίνει μόνο σε εμένα!Συμβαίνει σε όλους μας δυστυχώς..!

…Τον Αύγουστο λοιπόν στην πόλη μας,τα συναισθήματα και τα αισθήματά μου προς αυτήν,αλλάζουν..!Ναι,αλλάζουν! Φοράω τα..μάτια της τουρίστριας,τα αθλητικά μου παπούτσια και την περπατώ..



….Περπατώ στα χιλιοπερπατημένα σοκκάκια της,παρατηρώ τις όποιες αλλαγές έχουν υποστεί από την τελευταία φορά που τα έχω επισκεφτεί,πίνω καφέ στο Θησείο και ουζάκια στου Ψυρρή,ψωνίζω από τους πλανόδιους έγχρωμους και μη ,χειροποίητα και ασημένια κοσμηματάκια,χαζεύω μπροστά στους παπατζήδες και..ακόυω την "μοίρα " μου,από την επί χρόνια,μόνιμη πλέον τσιγγάνα στο Θησείο…,κάθε φορά,μου λέει και κάτι διαφορετικό..,γι αυτό μου αρέσει..,για την σταθερότητα των μελλούμενων της..!χα χα!..





…Την λατρεύω την Αθήνα τον Αύγουστο!Αλλάζει μορφή μπροστά στα μάτια μου,γίνεται και εκείνη πολύ καλή μαζί μου..,φοράει τα καλά της για να με κρατήσει και να συνεχίζω να την περπατώ…








…Αφουγκράζομαι τους χιλιοειπωμένους ψίθυρους,του "τότε",αισθάνομαι τους παλμούς από τα ελάχιστα εγκαταλελειμένα και ερειπωμένα παλάτια του χθές..







…Καμαρώνω και ορέγομαι τα κουκλίστικα ανακατασκευασμένα νεοκλασσικά,που θα μπορούσαν να υπήρχαν περισσότερα,αν το ελληνικό κράτος,20 χρόνια πριν,είχε την ευαισθησία να τα διατηρήσει και να μην τα αφανίσει για ένα κομμάτι ψωμί.Πόσο ανόητοι και ρηχοί υπήρξαν?…






.Άλλος τόπος,άλλος κόσμος,άλλος χωροχρόνος..




..που ενώ μας ανήκει,δεν έχουμε την πολυτέλεια,να τον αισθανθούμε,να τον νοιώσουμε,να τον παρατηρήσουμε..







…Σ'αγαπώ άτιμη τον Αύγουστο, επειδή σε χάνω και σε μισώ τον υπόλοιπο χρόνο...






.Γίνε φιλική μαζί μου,κάνε και μία ..κοινοπραξία με τον χρόνο,και ίσως τα καταφέρουμε να συνυπάρξουμε επί καθημερινής βάσης..

Σάββατο 14 Αυγούστου 2010

...ΤΟ ΑΣΤΡΟ ΜΟΥ...

...Η επίτοκος,δεν είχε πλέον άλλες δυνάμεις για να βοηθήσει.
Η μαμή,που από ώρες βρισκόταν στο πλάι της,είχε νοιώσει ότι ήρθε η στιγμή της επιλογής.
Ο ένας από τους δύο..Στις αρχές της δεκαετίας του 60,στην τότε μικρή επαρχιακή πόλη,τα μέσα επικοινωνίας και μεταφοράς,βρίσκονταν στα σπάργανα.
Η γυναίκα έπρεπε επειγόντως να μεταφερθεί στη κλινική.
Οι από ώρα παρευρισκόμενοι,πεθερά,μητέρα και μία θεία της επιτόκου,μπερδεύτηκαν!Δεν ήξεραν τι να περιμένουν..
Τον θάνατο,πριν ακόμα ολοκληρωθεί η γέννηση,ή την αναμενόμενη γέννηση και μετά την ολοκληρωτική παράδοση του 'ξενιστή" στην Αρχή;

Η γυναίκα,από ώρα είχε καταλάβει,ότι είχε σταματήσει η επικοινωνία μεταξύ αυτής και του εμβρύου της.
Μέχρι να έρθει το ασθενοφόρο,τους έβλεπε να προσπαθούν πάνω από το σώμα της,άκουγε τα βουβά κλάμματά τους,ένοιωθε την ανησυχία τους,αλλά δεν μπορούσε να τους καθησυχάσει..
Αναρωτιόταν,βλέποντας από ψηλά τα αγαπημένα της άτομα,γιατί έκλαιγαν,αφού αυτή και το μωρό της,δεν επρόκειτο να αποχωριστούν ο ένας τον άλλον.
Μέχρι που είδε την γερόντισσα γιαγιά της,να κάνει κάτι περίεργο..
Πήρε την Αγία Γραφή και αφού την τοποθέτησε επάνω στην κοιλιά της γυναίκας,άρχισε να ψελλίζει μία προσευχή!
Ο πόνος που ένοιωσε η γυναίκα ήταν αβάστακτος!Ξαφνικά άρχισε να νοιώθει το σώμα της..!,οι κτύποι της καρδιάς του μωρού,αντηχούσαν μέσα στους δικούς της...
Μέχρι που το άκουσε..
Άκουσε το με μεγάλη δυσκολία και αδυναμία το κλάμμα του.
Ζύγιζε 1650 γραμμρια.Δύσκολο να επιβιώσει..
Η μεταφορά έγινε στην κλινική.
Το μωρό,λιποβαρές,αρνούμενο επί μέρες την κάθε λήψη τροφής,ήταν καταδικασμένο..
Το ανέστησε,η φίλη της μητέρας του,αναλαμβάνοντάς το για μιά εβδομάδα και ταίζοντάς το με ρυζόνερο!Ούτως ή άλλως,δεν είχαν τίποτα να ρισκάρουν...
Και πέτυχε...

Σε ηλικία 4 ετών,το κοριτσάκι πλέον,από λάθος διάγνωση του παιδίατρου,μπαίνει στην εντατική στο λοιμωδών με την οστρακιά να έχει ολοκληρώσει την λειτουργία της..
Οι γιατροί έδωσαν 12 ώρες ζωής στο παιδί..
Αυτό που θυμάται ακόμα και τώρα,σε αυτές τις 12 ώρες προθεσμίας,είναι το οικονογραφημένο παραμύθι που της έφερε ο μπαμπάς της και της διάβαζε συνέχεια.
Τα ζώα της φάρμας και η ορχήστρα τους..

Ηχεί ακόμα στα αυτιά της το τραγούδι που της έβαλε να ακούσει ο μπαμπάς της,όταν βγαίνοντας από το νοσοκομείο επέστρεψαν σπίτι και την έβαλε να ξαπλώσει δίπλα τους στο μεγάλο διπλό τους κρεββάτι..
Ήταν η πρώτη φορά που τους είδε και τους δύο να κλαίνε και να γελάνε μαζί,χωρίς όμως να καταλαβαίνει τον λόγο...

Δεν με νοιάζει,που ξημέρωσα δύο νύχτες στο μπαλκόνι για να δώ την βροχή των άστρων,χωρίς αποτέλεσμα..!
Έχω το δικό μου που με συνοδεύει σε κάθε βήμα της ζωής μου,με προειδοποιεί,με σώζει,με σπρώχνει,με συμβουλεύει..

Ακολουθεί το ..χιτάκι της νεκρανάστασής μου!

Μετά από αυτό,ορκίστηκα ότι θα ακούω,μόνο ROCK!...



...ΣΤΗΝ ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ...


..Πριν 28 χρόνια,σαν σήμερα,αφού έρριξε μια ματιά τριγύρω της,στον κόσμο της,αποφάσισε ότι η στιγμή που περίμενε σαν φυσική κατάληξη στο κύκλο της ζωής,έφτασε..
Έμεινε ικανοποιημένη από το έργο της,που επί 82 χρόνια το έκτιζε μόνη της,πολλές φορές με λάθος υλικά,αλλά κατάφερνε πάντα,την τελευταία έστω στιγμή,να το διορθώσει και να το θεμελιώσει σωστά ..
Έδωσε τις τελευταίες ευχές και συμβουλές,έγνεψε στο φώς που την περίμενε και πέταξε με περίσσια ανυπομονησία σε αυτούς που την περίμεναν...
Αυτό που με τσάντισε όμως τότε,ήταν που δεν με ρώτησε..Δεν με ρώτησε αν ήμουν ΕΓΩ έτοιμη να δεχτώ την φυγή της..Ήξερε,ότι θα ήταν η πρώτη μου εμπειρία στο κομμάτι αυτό που λέγεται 'ΖΩΗ" .Π'οσο μάλλον,αν το κεφάλαιο το συγκεκριμένο είχε γραφτεί για εκείνη!..

Το κατευώδιό μου,ήταν μία εντελώς προσωπική μας υπόθεση..Είπαμε πολλά,όσα μπορούσαμε να πούμε στον λίγο χρόνο που μας απέμεινε,πριν οι λειτουργοί της τυπικής διαδικασίας αρχίσουν την τέλεση του έργου τους...
Δεν της επέτρεψα να με αφήσει!..Την έβαλα να μου υποσχεθεί ότι θα κρατούσε πάντα μαζί της τα γέλια μας στην αυλή του σπιτιού της όπου έζησα υπέροχες,παιδικές στιγμές μαζί της..

Της ορκίστηκα ότι θα της γίνω "τσιμπούρι" στην μετέπειτα ζωή μου,γιατί θα είχα πάντα την ανάγκη από τις συμβουλές της και τις καθοδηγήσεις της..Δεν χρειάστηκε πολύ ζόρι..
Μου είπε,την ένοιωσα,ότι το μεταξύ μας συμβόλαιο είχε επικυρωθεί από την στιγμή της γέννησης μου..
Έμεινα ήσυχη!Την άφησα να αρχίσει το ταξίδι που τόσο περίμενε και δεν φοβόταν..
Ξέρεις κάτι;
Δεν μου λείπει!Δεν μου λείπει,γιατί δεν έφυγε ποτέ από κοντά μου!Την έχω δίπλα μου,κάθε στιγμή της ημέρας,την νοιώθω,την ακούω,την βλέπω...
Το μόνο που μου λείπει όμως,είναι οι σταγόνες του καφέ που μου έριχνε στο πιατάκι,για να της κάνω παρέα..

Το παρακάτω κομμάτι,από τότε που πρωτοήχησε στα αυτιά μου,και κάθε φορά που ηχεί,με φορτίζει συγκινησιακά.

Δεν πειράζει αν δεν ξέρεις την γλώσσα..Είμαι σίγουρη ότι θα το καταλάβεις..
Τα συναισθήματα και τα αισθήματα εξ'άλλου,δεν χρειάζονται μετάφραση..

Δικό σου!

Αλλά πρόσεχε όμως..Μην αρχίσεις πάλι τα : "..τι είναι αυτά που ακούτε;"..,γιατί θα συγχιστώ και θα μας πιάσει πάλι το νευρικό μας γέλιο..

Σήμερα γιαγιά μου,θα φτιάξω το φαγητό που σού άρεσε...
Το τραπέζι θα είναι έτοιμο στις 2...



...ΑΓΑΠΗ..


Μία ομάδα επαγγελματιών ερεύνησε ένα δείγμα παιδιών 4-8 ετών ως προς την ερώτηση :
«Τί σημαίνει αγάπη».

Οι απαντήσεις ήταν οι εξής:

Τόνια 6 ετών
Όταν η γιαγιά μου έπαθε αρθρίτιδα δεν μπορούσε να βάψει τα νύχια των ποδιών της γιατί δεν μπορούσε να σκύψει. Έτσι της τα έβαφε ο παπούς μου παρότι και αυτός είχε αρθρίτιδα στα χέρια του».

Ρεββέκα 8 ετών

Όταν κάποιος σε αγαπά ο τρόπος πού προφέρει το όνομά σου είναι διαφορετικός. Ξέρεις ότι το όνομά σου είναι ασφαλές στο στόμα του.

Βασίλης 4 ετών
Αγάπη είναι όταν ένα κορίτσι βάζει άρωμα κι ένα αγόρι άφτερ σέιβ και μετά βγαίνουν έξω μαζί και μυρίζουν ο ένας τον άλλο.

Κάρολος 5 ετών
Αγάπη είναι όταν βγαίνεις γιά φαγητό και δίνεις στον άλλο τις μισές τηγανιτές σου πατάτες χωρίς να του ζητήσεις να σου δώσει κι αυτός από τις δικές του.

Χριστίνα 6 ετών
Αγάπη είναι αυτό πού σε κάνει να χαμογελάς όταν είσαι κουρασμένη.

Λευτέρης 4 ετών
Αγάπη είναι όταν η μαμά φιάχνει καφέ γιά τον μπαμπά και πίνει πρώτα μια γουλιά εκείνη,για να δεί αν τον πέτυχε

Δανιήλ 7 ετών
Αγάπη είναι όταν φιλιέσαι όλη την ώρα. Μετά βαριέσαι να φιλιέσαι αλλά θέλεις συνέχεια να είσαι μαζί με τον άλλο και να μιλάτε. Η μαμά μου κι ο μπαμπάς μου έτσι κάνουν. Κι όταν φιλιούνται εμένα μου φαίνεται αηδία.

Αιμιλία 8 ετών
Η αγάπη είναι όταν είσαι στο δωμάτιό σου τα Χριστούγεννα κι ανοίγεις τα δώρα, αν σταματήσεις το άνοιγμα θα ακούσεις την αγάπη

Πάνος 7 ετών
Αν θέλεις να μάθεις ν’ αγαπάς καλύτερα πρέπει να ξεκινήσεις από ένα φίλο πού μισείς.

Νίκη 6 ετών
Υπάρχουν δύο είδη αγάπης. Η αγάπη των ανθρώπων και η αγάπη του Θεού. Αλλά ο Θεός τα έχει φιάξει και τα δύο.

Τζένη 8 ετών
Η αγάπη είναι όταν λες σε ένα αγόρι ότι σου αρέσει το πουκάμισό του κι αυτός το φοράει μετά κάθε μέρα.

Ελλη 7 ετών
Η αγάπη είναι σαν το γέρο και τη γριά πού μετά από τόσα χρόνια πού γνωρίζονται είναι ακόμα φίλοι.

Θωμάς 6 ετών
Κατά τη διάρκεια του ρεσιτάλ πιάνου μου μ΄έπιασε φόβος πάνω στη σκηνή. Τότε κοίταξα κάτω και είδα τον μπαμπά μου να με χαιρετάει χαμογελώντας. Ηταν ο μόνος πού το έκανε αυτό. Τότε μου πέρασε ο φόβος.

Μαρία 8 ετών
Η μαμά μου με αγαπάει πιό πολύ απ’ όλους. Κανένας άλλος δεν έρχεται να με φιλήσει όταν πέφτω γιά ύπνο.

Κλαίρη 6 ετών
Η αγάπη είναι όταν η μαμά δίνει στο μπαμπά την καλύτερη μερίδα φαί.

Ελένη 5 ετών
Η αγάπη είναι όταν η μαμά βλέπει τον μπαμπά αξύριστο και βρώμικο και πάλι πιστεύει ότι είναι ωραιότερος κι απ’ τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ.

Χρήστος 7 ετών
Αγάπη είναι όταν το σκυλάκι σου, σου γλύφει το πρόσωπο ακόμα κι αφού το άφησες μόνο του όλη μέρα.

Μαριάννα 4 ετών
Ξέρω ότι η αδελφή μου μ’ αγαπά γιατί μου δίνει όλα τα ρούχα της ακόμα κι άν πρέπει να βγεί έξω και να αγοράσει άλλα.

Λάμπρος 4 ετών
Αφήνω την μεγαλύτερη αδελφή μου να με πειράζει γιατί η μαμά λέει ότι με πειράζει επειδή μ’ αγαπάει. Κι μετά εγώ πειράζω την μπέιμπι σίτερ γιατί την αγαπάω.

Αλεξάνδρα 4 ετών
Όταν αγαπάς κάποιον οι βλεφαρίδες σου ανοιγοκλείνουν και βγάζουν αστεράκια.

Κατερίνα 7 ετών
Αγάπη είναι όταν η μαμά βλέπει το μπαμπά στην τουαλέτα και δεν σιχαίνεται.

Μάρκος 6 ετών
Δεν πρέπει να λές σ’ αγαπώ αν δεν το εννοείς.

Αλλά αν το εννοείς πρέπει να το λες συνέχεια γιατί οι άνθρωποι ξεχνάνε.

Ο συγγραφέας Λέο Μπουσκάλια έκανε κάποτε ένα διαγωνισμό. Ο σκοπός του διαγωνισμού ήταν να βρεθεί το πιό συμπονετικό παιδί. Το βραβείο κέρδισε ένατετράχρονο αγοράκι πού έκανε το εξής:

Το παιδάκι είχε ένα παππού γείτονα του οποίου η γυναίκα είχε πεθάνει πρόσφατα. Μόλις το παιδάκι τον είδε να κάθεται στην αυλή του και να κλαίει πήγε και απλά έκατσε στην αγκαλιά του. Όταν η μαμά του το ρώτησε τι είχε πεί στον παππού το παιδάκι είπε

...«τίποτα, απλώς τον βοήθησα να κλάψει»...

Πέμπτη 12 Αυγούστου 2010

...ΠΕΡΙ ΑΝΤΙΘΕΣΕΩΝ Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ


…Με αφορμή μιάς πρόσληψης που έγινε στην εταιρεία που εργάζομαι,και αναφέρεται σε μία κοπέλλα Αλβανή,η οποία είναι μία πανέμορφη ύπαρξη,πανέξυπνη,εργατική και συνάμα μορφωμένη,ένα υπέροχο πακέτο που ο κάθε εργασιακός χώρος θα ήθελε πολύ να έχει και να..¨κατέχει",έγιναν διάφορες συζητήσεις επιπέδου.."καφενείου"και κουβέντες διαδρόμου..

Όπως συμβαίνει κάθε φορά που αρχίζει μία συζήτηση"σοβαρού"περιεχομένου και θέματος,οι συμμετέχοντες σε αυτήν,κλωθογυρίζουν πάντα γύρω από την ουσία,βγάζοντας όλη την .."γνώση "τους εμπλουτισμένη με μία γερή δόση κακίας και κόμπλεξ.

'Ολες λοιπόν αυτές τις ημέρες,ειπώθηκαν πολλά,τόσο από τον αντρικό "λιμασμένο" πληθυσμό,όσο και από το γυναικείο,κομπλεξικό και κακεντρεχή σύνολο των σεβαστών μου συναδέλφων.

Ένας λοιπόν από τους διαλόγους που δημιουργήθηκε σήμερα ανάμεσα σε 4 συναδέλφους,έχοντας σαν αφετηρία το γνωστό θέμα της νεοπροσληφθείσας συναδέλφου,κατέληξε σε..¨ουμανιστικές"ανησυχίες των εμπλεκομένων σε αυτόν..,και όπως έγραψα στην αρχή,οι .."ανήσυχοι"συνάδελφοι,οδήγησαν τον διάλογο σε τέτοια μορφή,μέσα από τον οποίο αναδύθηκαν οι
τρομεροί πραγματικοί τους εαυτοί,γεμάτοι άρρωστα απωθημένα
και αδικαιολόγητες ανασφάλειες…

Μέσα από αυτά τους τα πάθη,προσπάθησαν στην συνέχεια να αναλύσουν διάφορα κοινωνικοπολιτιστικά θέματα παγκοσμίου βεληνεκούς,κάτω από το πρίσμα φυσικά του ρατσισμού..

Τρομάζοντας,ακούγοντας τις .."σοφές "τους θεωρίες,αυτόματα μου ήρθε στο νού,το παρακάτω κομμάτι..


Τρίτη 10 Αυγούστου 2010

...ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ...


BLACK & WHITE

...,Ποιός είπε ότι οι αντιθέσεις αποτελούν παραφωνία;..

Αν το καλοσκεφτούμε,είναι απαραίτητες για την ζωή μας και επιβάλλεται η ύπαρξή τους!
Αποτελούν αναγκαίο «συστατικό» ,για την κρίση μας,δημιουργούν υποδομές για συγκρίσεις,δίνουν νόημα και ουσία στην λειτουργία της ισορροπίας και το κυριότερο,λειτουργούν συμπληρωματικά μεταξύ τους.

Ένα γεγονός,μία σκέψη,μία πράξη,μία κατάσταση,ένα status,μία εικόνα,μία λέξη,δεν έχουν καμμία αξία,αν δεν υπάρχει και η αντίθεσή τους,το είδωλό τους,με την αντίθετη αντανάκλασή τους.
Πώς θα ήταν το μαύρο,αν δεν υπήρχε το άσπρο;..ένα σκέτο μαύρο,που μόνο του,θα είχε μηδενική αξία.

Πόσο μονότονο θα ήταν το άσπρο,αν δεν υπήρχε το μαύρο,για να «σπάσει » αυτή την μονοτονία;

Όταν όμως αποφασίσουν να συνεργαστούν και τα δύο μαζί,το αποτέλεσμα,είναι θεαματικό:…



Δευτέρα 9 Αυγούστου 2010

ΚΑΘΕ ΠΡΑΓΜΑ ΣΤΟ ΚΑΙΡΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΜΩΡΟ...ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ




......Την θέση του κολιού στη παροιμία,την κατέλαβε επάξια και με το σπαθί της,η λέξη,"μωρό".
Τι γίνεται όταν ένα μωρό αποφασίζει να καταλάβει χώρο στον χώρο σου και στην ζωή σου;......


Τετάρτη 4 Αυγούστου 2010

...ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ ΤΑ ΚΑΜΩΜΑΤΑ...


..Έλα μου που τώρα δεν κλείνει το μάτι μετά από 4 ώρες ύπνου!..
Η γειτονιά έχει από ώρα κοιμηθεί και μαζί με αυτήν και το κουτάβι και όλοι οι "εμπλεκόμενοι" σε αυτό.
Και βρίσκεσαι τώρα εσύ στο μπαλκόνι και ψάχνεις να βρείς να ανεβάσεις κάτι..
Αλλά η ζέστη έχει κάνει το μυαλό κουρκούτι και το μόνο που σκέφτεσαι,είναι η αυριανή δουλειά..
Απολαμβάνεις όμως την ησυχία και την ηρεμία της νυχτιάς..
Κάπου είχες ετοιμάσει το επόμενο κεφάλαιο από τις "ΘΑΛΑΣΣΙΝΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ",αλλά χάθηκε μαζί με όλα τα άλλα αρχεία σου που μάζευες 2,5 χρόνια τώρα στο "τέως'" lap-top σου!..

Δεν είναι ώρα να τσατίζεσαι!..Σε κάτι τέτοιες νύχτες θα σου ξανάρθουν οι "εμπνεύσεις" σου και οι "ΘΑΛΑΣΣΙΝΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ", θα αρχίσουν να ζωντανεύουν..

Εν τω μεταξύ,φτιάξε το καφεδάκι σου,στρίψε τα τσιγαράκια σου και αφιέρωσε το κομμάτι που σου αρέσει τόσο,στους ανθρώπους σου!...




Δευτέρα 2 Αυγούστου 2010

...ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ...

..Βιάστηκα να κλείσω την παρένθεση των επίσημων φετινών διακοπών,αλλά ψαχουλεύοντας τις αποθηκευμένες αναρτήσεις εκείνης της περιόδου,ανακάλυψα ότι χρωστάω κάτι ακόμα..
Για να μην πάει χαμένος ο κόπος ,είπα και εγώ να το τραβήξω λίγο ακόμα...

............."Πώς πέρασα τις διακοπές μου....


…Κάπως έτσι,με αυτό το στερεότυπο θέμα έκθεσης,δεν αρχίζαμε κάθε σχολική χρονιά στα χρόνια του Δημοτικού?....Με αυτό το θεματάκι,δεν γινόταν η πρώτη μας γνωριμία με τους δασκάλους μας,με το που κτύπαγε το πρώτο κουδούνισμα της σχολικής χρονιάς??..Αυτό το θεματάκι,δεν ήταν το πρώτο..’face control” των δασκάλων μας προς εμάς?….,και ανάλογα με τον τόπο του παραθερισμού μας,δημιουργόταν «αυτόματα»,η εικόνα μας και το οικογενειακό μας status.…Θα γράψω κι εγώ μια μικρή έκθεση,για το πώς πέρασα τις φετινές μου διακοπές..
…Εφέτος λοιπόν,υπήρξαν πολλά πράγματα που έκανα και ακόμα περισσότερα,που απαξίωσα…

…ΤΙ ΕΚΑΝΑ….

..-Βασικά,ανέπτυξα την κοινωνικότητά μου…Δέχτηκα πολλές επισκέψεις,που έχουν καταλήξει σε ..αρμένικη βίζιτα…

.Η φωτό την αδικεί….είναι μωρό ακόμα…!

…-Συνειδητοποίησα,ότι παρατηρήθηκε επινοικίαση,τμήματος στο εξωτερικό του σπιτιού από 4 οικογένειες,τι οικογένειες δηλαδή,ολόκληρο σόι μαζεύτηκε από σφήγκες…



….Γίναμε τόσο κολλητάρια πια,που με συντρόφευαν στον καθημερινό πρωινό καφέ μου…


…-Έκανα την γνωριμία με τα πρωτοξάδελφα της τσούχτρας,όπου από το πουθενά,ήρθαν και κατοικοέδρευσαν επί διημέρου στην υπέροχη παραλία μας,με το ..’ΈΤΣΙ ΘΈΛΩ»…Το καλό της ιστορίας,είναι ότι τα πλάσματα αυτά ήταν εντελώς ακίνδυνα..


..΄Ωσπου ένας φοβερός αέρας στην Τρίτη ημέρα,τα διέλυσε τελείως!..Η παραλία πάλι στον λαό!!!( τι με βρήκε εφέτος…!)


-Σταυροκοπήθηκα και ..σκιάχτηκα πολλές φορές,όταν για μία συνεχή εβδομάδα,κάθε απόγευμα,η καμπάνα του χωριού χτύπαγε πένθιμα!!!!..Δεν μπορεί..,σκέφτηκα,κάθε απόγευμα να πεθαίνει και κάποιος…!Και ποιόν να ρώταγα στην ερημιά…Ένα περίεργο πράγμα,όμως..,όταν μέτραγα κεφάλια στην γειτονιά,δεν εύρισκα κανέναν απόντα!..,μέχρι που πρόσφατα έμαθα,ότι ένας πιτσιρικάς,έβαζε λάθος πρόγραμμα στο κομπιούτερ ..(!) της εκκλησίας και αντί να βαράει ο εσπερινός,χτύπαγε το σήμαντρο της..κηδείας!!!!!!Άτιμη τεχνολογία!!!!


….-Πήγα εκδρομούλες….

Μονοήμερη στην αγαπημένη μου Ναύπακτο ..



…kαι στο κάστρο της…


…για να φάμε ..πόρτα…!


..

κατεβήκαμε στο λιμανάκι της….



…όπου η ιστορία της Ναυμαχίας,ξετυλίχτηκε στο μυαλό μας…






Αφού ξαναθυμηθήκαμε την ιστορία της Ναυμαχίας,όπως προανέφερα …


…δεν παραλείψαμε να ..θαυμάσουμε και την απανταχού παρούσα ,την καφρίλα μας,χαρακτηριστικό άλλωστε της νοοτροπίας μας..


.περπάτησα στους δρόμους της πόλης…


…θαύμασα τα καλόγουστα διατηρητέα της και την αρμονική συνύπαρξη του "παλιού",με το μοντέρνο…


.πολύ θα ήθελα να έπαιρνα μαζί μου,μία από αυτές τις πόρτες..




..και πριν πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής,ταίσαμε και τα παπιά της πλατείας..


..που αποδείχτηκαν ντροπαλά..,γιατί με το που εστίαζα επάνω τους,έχωναν το κεφάλι τους μέσα στο νερό..


..εδώ τα..ξεγέλασα…!και ΝΑΙ! είναι κύκνοι!!,τα παπιά την είχαν ήδη πέσει…

Υπάρχει και συνέχεια,αλλά τελικά σταματώ εδώ...

..Θα έσκαγα αν δεν την ανέβαζα...