Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου 2011

...ΤΑ ΝΑΥΤΑΚΙΑ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ...

...Και έγινα πάλι  8 χρονών όπως το εχω ήδη δηλώσει...

…Και βρέθηκα μπροστά στα ναυτάκια του Αιγαίου που ξεπήδησαν μέσα από τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες της εποχής..
Οι μικρές, γλυκές ,παιδικές φατσούλες,μεστές πλέον με τα χαρακτηριστικά της ωριμότητας,της εμπειρίας,των βιωμάτων…
Φοβερά συναισθήματα,πρωτόγνωρα ,ικανά να μας γυρίσουν πίσω 40 χρόνια και να μας ρίξουν μέσα στη σχολική αυλή του 46ου Δημοτικού.

Δάκρυα και γέλια μαζί έγιναν ένα τεράστιο ψυχολογικό μεταφορικό μέσον που μας ταξίδεψε στα παιδιακίσια μας.
Ο χρόνος σταμάτησε εκεί..Συρρικνώθηκε...  Παρελθόν και παρόν συναντήθηκαν σε εκείνο το σημείο...
Ο καθένας ξεχωριστά,ξετύλιξετην πορεία της ζωής του
Πορείες,που η κάθε μία ξεχωριστά ,κάλλιστα θα μπορούσε να τοποθετηθεί στο ράφι κάποιας βιβλιοθήκης..

Αναπολήσαμε την παιδική μας αθωότητα,την παιδική μας αφέλεια,τον παιδικό αυθορμητισμό.
Χρόνια ονειρεμένα ,που κανένα παιδί της νεότερης γενιάς δεν πρόκειται να βιώσει...
Περίεργη και πανέμορφη βραδιά συνάμα!...
Στο τέλος,μία ξενάγηση στη παλιά την γειτονιά,με έφερε στη σκληρή πραγματικότητα..
Στην θέση των παλιών χαμηλών σπιτιών με τους κήπους και τις αυλές τους,έστεκαν θεόρατες κακοχτισμένες πολυκατοικίες..
Το μικρό 46ο Δημοτικό που μας ανέστησε,αντικαταστάθηκε από ένα κακόγουστο,ψυχρό τεράστιο τσιμεντένιο σχολικό συγκρότημα.
.Ένα σχολειό,κτισμένο όπως όλα τα άλλα,κατάλληλο,για να ανασταίνει ψυχρά παιδιά,κατάλληλο για να μην επιτρέπει την παιδική αθωότητα να γίνει κομμάτι του κύκλου της ζωής τους..

Πέρασαν οι ώρες φορτισμένες συναισθηματικά.
Αποχαιρετιστήκαμε με την υπόσχεση ότι αυτή ήταν μόνο η αρχή...

...Την επόμενη φορά ,το προσκλητήριο θα βγάλει στην αναφορά και τα υπόλοιπα .."ναυτάκια του Αιγαίου"...



...ΓΙΑΤΙ Η ΕΛΛΗ ΘΕΛΕΙ ΣΚΟΤΩΜΑ;...

γράφει ο Γιώργος Δαμιανός

Η Έλλη θέλει σκότωμα
θέλει καραμανιόλα
γιατί άφησε τον άντρα της
και τα παιδιά της όλα

 To τραγούδι της Έλλης είναι γνωστό παραδοσιακό τραγούδι της Σμύρνης. Στην πρώτη ηχογραφημένη έκδοση του, περίπου το 1915, φέρει το τίτλο «Έλλη – Έλλη» και αποδίδεται από τη Σμυρναίικη Εστουδιαντίνα (ηχογράφηση Σμύρνης).
Λίγα χρόνια αργότερα, το 1919, θα ηχογραφηθεί στην Αμερική από τον Γ. Κατσαρό – Θεολογίτη (το πραγματικό του όνομα) με παραλλαγμένο τίτλο : «α  κακούργα ΄Ελλη». Αυτή η ηχογράφηση είναι και  η η πρώτη επίσημη ηχογράφηση του Γ. Κατσαρού. Στην εποχή μας τραγουδήθηκε από τη Γλυκερία και πολλές άλλες κομπανίες. Πάντως, στιχουργικά δεν έχει καμία σχέση το τραγούδι που ερμήνευσε ο Κατσαρός με το τραγούδι που ερμήνευσε η Γλυκερία

Η ιστορία της Έλλης;


Στα τέλη του 1800 η κοινωνία της Σμύρνης αναστατώθηκε από το σκάνδαλο της τσαχπίνας και ξεδιάντροπης Έλλης. Μικροπαντρεμένη και μητέρα, τουλάχιστον, δύο παιδιών έτυχε να ερωτευτεί έναν Τούρκο αξιωματούχο (τον κομισέρη) και παρακινημένη από τον τυφλό έρωτα της, εγκαταλείπει τον άντρα και τα παιδιά της και πάει να ζήσει με τον Τούρκο ομορφονιό.
ηρος της φυλής επιστρατεύεται και  πλάθει ένα από τα ομορφότερα τραγούδια μας, καταδικάζοντας για πάντα την κακούργα Έλλη στο πανελλήνιο.