...ΤΙ ΦΟΡΑΝΕ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ..;;..

Θα σας παρακαλούσα θερμά,όσοι από εσάς αποφασίσετε να διαβάσετε αυτό το post,να δείξετε την απαραίτητη προσοχή,ει δυνατόν,την μεγαλύτερη που έχετε δείξει μέχρι τώρα.Απαγορεύεται αυστηρά η ανάγνωση απο τους καρδιοπαθείς,υποτασικούς,υπερτασικούς και από όσους τελικά αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας! Οι ψυχικά ασθενείς και οι ανασφαλείς,εξαιρούνται!

....... Βρισκόμαστε στο σωτήριο έτος 2003 και μήνα Φεβρουάριο,όταν αποφασίστηκε ένα ταξίδι στην Αμερική για εκπαιδευτικούς λόγους για μια επίλεκτη ομάδα εργαζομένων σε μία μεγάλη εταιρεία.Εγώ ,( δεν είμαι στην αναφερόμενη εταιρεία εργαζόμενη) σαν κολλητή μέλους της παρέας,βρεθηκα να συνταξιδεύω με την ΄"ομάδα κρούσης",με προορισμό την Υπερδύναμη χώρα και συγκεκριμένα για ένα κωλοχώρι,ονόματι LITTLE ROCK ,γενέτειρα του τέως ΑΝΤΡΑ των U.S.A ,τον Κλιντον,ντε! Και ακόμα πιο συγκεκριμένα στην πολιτεία του AΡΚΑΝΣΟ...(με προφορά!,όχι ΑΡΚΑΝΣΑΣ!).

...Από την επομένη της άφιξης μας,η "ομάδα κρούσης",για 3 εβδομάδες,όπως ηταν το πρόγραμμα,από τις 9 το πρωί μέχρι τις 6 το απόγευμα επί καθημερινής βάσης,βάραγε ορθοπεταλιές με τους αμερικάνους συναδέλφους τους.Εγώ δε,όλο αυτό το διάστημα κοπροσκύλιαζα,γυρνώντας σε όλα τα μέρη που μπορούσα να επισκεφτώ χρησιμοποιώντας τα Μ.Μ.Μ τους. Είχα γίνει κολλητή με όλους τους οδηγούς των λεωφορείων,των γραμμών που χρησιμοποιούσα.Μέχρι πρόταση γάμου μου έκανε ένας Αμερικανόβλαχος!Τέλος πάντων...Συνεχίζω..

....Μια μέρα κατά την δεύτερη εβδομάδα παραμονής μας,ο καιρός μου χάλασε την καθημερινή μου έξοδο,αρχίζοντας να ρίχνει πυκνό χιόνι,σε σημείο να μην κυκλοφορεί τίποτα στον δρόμο.Έτσι λοιπόν,μη μπορώντας να ξετσουμίσω,πήρα το βιβλιαράκι μου,έβαλα και τα άπλυτα ρούχα να πλένονται στα πλυντήρια του ξενοδοχείου και άραξα στο lobby δίπλα στο imitation τζάκι για να απολαύσω την ιστορία μυστηρίου που διάβαζα.

.. Όχι για πολύ όμως.......

Εκεί που την είχα καταβρεί,με πλησιάζει με ένα πλατύ χαμόγελο μία εντυπωσιακή 45αρα κλασσική Αμερικανίδα και αφού μου προσφέρει ένα καφέ,ακολουθεί ο παρακάτω διάλογος- Εδώ θέλω την προσοχή σας φίλοι μου-.

..-Καλημέρα σας,ονομάζομαι...Χ..και είμαι η διευθύντρια του ξενοδοχείου καθώς και μάνατζερ όλης της αλυσίδας.Είσαστε απο το group της ?...(όνομα εταιρείας)..

-Καλημέρα σας χάρηκα για την γνωριμία,ναι ανήκω στην ομάδα...

-Σας βλέπω τόση ώρα που διαβάζετε,όπως και άλλες φορές και μου κάνει εντύπωση!..-..

- Τι σας κάνει εντύπωση?(μόλις είχε αρχίσει να μου κάνει κάτι " κου-κου "για την εν λόγω κυρία.)...

-Τι ακριβώς διαβάζετε?..

( Ανέφερα το όνομα του συγγραφέα,που έτυχε να ήταν ο STEPHEN KING,καθώς και τον τίτλο του βιβλίου)...

-ΟΥΑΟΥ!(κραυγή έκπληξης)."It's impossible!"-ανέκραξε η κυρία με γουρλωμένα μάτια..

(τότε άρχισα να αναρωτιέμαι,μήπως η αλλαγή του καιρού της ήρθε κάπως απότομα της κυρίας...)-και συνεχίζει......

-Σε τι γλώσσα είναι γραμμένο το βιβλίο?...

-Είναι μεταφρασμένο στα ελληνικά,από τα αμερικάνικα,όπως και σε πολλές άλλες γλώσσες εξ'άλλου,-της απαντώ....

-Α! είστε από την Ελλάδα!Αν δεν κάνω λάθος ,ανήκει μήπως στην Ευρώπη?...μα τι χαζή που είμαι!!Μα βέβαια,αφού είναι πρωτεύουσα της Τουρκίας!!!!!!......

(ήμουν πλέον σίγουρη ότι την κυρία από κάπου την είχαν αμολήσει...)

Αφού άρχισα να της εξηγώ την γεωγραφική μας θέση,ο κουλτουρέ διάλογος είχε και συνέχεια.....

-Τι πολίτευμα έχετε?Ποιός είναι ο .."κυβερνήτης "σας?Έχετε αυτοκίνητα στην χώρα σας?..

(προσπάθησα να τις δώσω να καταλάβει ότι τα κάρα και τα γαιδούρια τα είχαμε βάλει προ πολλού στην άκρη και τους λόγους για τους οποίους εμείς σαν κράτος δεν έχουμε την ΄"ευτυχία"να κυβερνιόμαστε από κυβερνήτες..)...

-Ποιό είναι το νόμισμά σας??...

-Μα το ΕΥΡΩ φυσικά,απάντησα,αφού είμαστε μέλη της Ε.Ε!...

-Το ΕΥΡΩ;;...,δεν έτυχε να το συναντήσω ποτέ μου!Πως είναι;..

σημ.( η εν λόγω κυρία όπως προανέφερα ήταν μάνατζερ όλης της ξενοδοχειακής αλυσίδας σε Αμερική και Ευρώπη!Υποτίθεται μορφωμένη και πολυταξιδεμένη..!)-

...και το κλου της όλης επιμορφωτικής συζήτησης.....

.-Τι ρούχα φοράτε εσείς οι Έλληνες???????..........

....Σηκώθηκα τρομαγμένη και έτρεξα έξω στο χιόνι!

Ούτε την..χλαμύδα μου πρόφτασα να βάλω....