Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2010

...TOY ΣΤΡΑΒΟΥ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ...

  ..Οι ελληνικές ρήσεις δεν είναι καθόλου τυχαίες..!Όπως η παραπάνω..
Για να λέμε του στραβού το δίκαιο δηλαδή,χρειάζεται να υπάρχουν πολλά στραβά,γιατί χωρίς αυτά,..δίκαιο δεν πρόκειται να ανακαλύψουμε!
Όσο πιο πολλά στραβά ,τόσο περισσότερα δίκαια,τριγύρω τους..Όπως καλή ώρα..Αναφέρομαι στο χάλι μας σαν χώρα ,σαν κράτος,σαν λαός...
Μέσα σε όλο αυτό το μαλλιοκούβαρο που βρισκόμαστε με όλα τα στραβά του,σκάνε κάπου-κάπου από κάποια γωνιά και κάποια .."δικαια" .. ( Για αλλού το ξεκίνησα και αλλού θα το φτάσω..)...

 ...-Κλείνουν μαγαζιά!..
   -Γιατί όμως;..
  -Αφόρητα έξοδα,δυσβάσταχτη φορολογία,ανύπαρκτοι τζίροι,έλλειψη ρευστού,αδυναμία διακίνησης εμπερευμάτων,σκληρός ανταγωνισμός.,κρίση..
 -Τέλειωσες; Ξέχασες κάτι σημαντικό ακόμα...:

 Πώς είναι δυνατόν να μην κλείσουν μαγαζιά,όταν ο κάθε φρεσκοσυνταξιούχος,με το εφ 'άπαξ του ανοίγει μαγαζί στη γυναίκα του,/ γιό /, κόρη ,/ φιλενάδα του,που μέχρι εκείνη την ώρα η μόνη σχέση τους με τα μαγαζιά,ήταν σαν καταναλωτές;
Πώς είναι δυνατόν να αντέξει ένα κατάστημα όταν ο ιδιοκτήτης του δεν έχει καμμία σχέση με τον εμπορικό τομέα και έχει πλήρη άγνοια για την διαχείρησή του;
Τι σκέφτεται ο νέος "καταστηματάρχης",όταν ανοίγει την επιχείρησή του απέναντι σε προυπάρχον μαγαζί ,με σκοπό να εμπορεύεται το ιδιο ακριβώς προιόν;..
Γιατί να μην βάλει λουκέτο ένα κατάστημα,μία επιχείρηση,που αφέθηκε στη τύχη του ,από τον "επαγγελματία" ιδιοκτήτη του;..

  Σου έχω  δύο παραδείγματα και μέσα από αυτά,θα σκάσει μύτη ,"του στραβού το δίκαιο".. "

    ... Πριν ενάμισυ χρόνο,βρέθηκα τυχαία σε ένα ΜΙΝΙΜΑΡΚΕΤ στην περιοχή μου,που δεν είχε τυχει να το συναντήσω άλλη φορά.
Πάρκαρα,μπήκα μέσα και βρέθηκα σε ένα μαγαζάκι με άδεια ράφια.Σκέφτηκα ότι δεν είχε ανοίξει ακόμα.Ζήτησα   τα τσιγάρα μου και  ένα γάλα. .Δεν υπήρχε τίποτα από τα δύο.Στα ράφια με τα τσιγάρα,υπήρχαν μόνο 3 μάρκες και το ψυγείο περιείχε 3 γάλατα και5 χυμούς.
Έφυγα..
Δύο μήνες μετά ξαναβρέθηκα στο ίδιο μαγαζί,στον ίδιο άδειο χώρο,ξαναζήτησα τα ίδια ακριβώς και ξαναπήρα την ίδια απάντηση..
Πέρασα άλλες 3 φορές,με την ελπίδα ότι το νεαρό ζευγάρι που 'έτρεχε ΄' την επιχείρηση",θα είχε την χαρά να με εξυπηρετήσει...!
Καμμία αλλαγή!,,

  Ενάμισυ χρόνο μετά και συγκεκριμένα την προηγούμενη εβδομάδα,περνώντας από την ίδια περιοχή,βρέθηκα μπροστά στο εν λόγω μαγαζί και έμεινα με ανοικτό στόμα...
Μία φωτεινή ταμπέλα που δήλωνε την ταυτότητα του καταστήματος,ένα υπέροχο δίχρωμο βάψιμο του εξωτερικού χώρου,δύο μικρά ελατάκια στην είσοδό του και ένα μουσικό καλωσόρισμα,τράβηξαν σαν μαγνήτης τα βήματά μου προς το εσωτερικό του.
   Βρέθηκα σε ένα κουκλίστικο χώρο,γεμάτο χρώμα,υπέροχα διακοσμημένο,οι τοίχοι ντυμένοι με πλημμυρισμένα ράφια από εμπορεύματα,το σημείο πώλησης ειδών καπνιστού,ξέχειλο από τσιγάρα,καπνό,αξεσουαρ,που κάθε καπνιστής θα εύρισκε άνετα το παραμικρό συνοδευτικό για την  απόλαυσή του..
  Τρία ψυγεία,με κάθε τύπου γαλακτοκομικών,χυμών,αναψυκτικών.
Γύρισα και κοίταξα τον χαμογελαστό και ευγενικό ιδιοκτήτη και από συνήθεια και μέσα από την έκπληξή μου τον ρώτησα:
"- Μήπως έχετε;...και μήπως έχετε;...και ξανά-μανά,μήπως έχετε;.."
Εκείνος,πάντα χαμογελαστός,με πολύ καλά,αλλά σπαστά Ελληνικά,με ρώτησε: "-Γιατί ρωτάτε συνέχεια με το "μήπως;"..-Είχατε συνηθίσει από τον προηγούμενο που δεν βρίσκατε τίποτα;"..

 Μάλιστα! Ο νέος,Αιγύπτιος μετανάστης.Φυσικά δεν έφυγα μόνο με τα τσιγάρα και το γάλα από εκεί..

 Πες μου λοιπόν..Είναι δυνατόν αυτό το μαγαζάκι να μην κάνει χρυσές δουλειές;..Είναι δυνατόν να απειληθεί από κάποιο λουκέτο;Μπορείς να βρείς έστω ένα κοινό σημείο επαγγελματισμού μεταξύ του πρώην και του νύν ιδιοκτήτη;..Όχι φυσικά!...
Το 'δίκαιο του στραβού ",λέει,ότι μέσα από αυτή την τρέλλα που βιώνουμε και τις εξωφρενικές αδικίες
που γνωρίζουμε καθημερινά,θα γίνει και  μεγάλο ξεσκαρτάρισμα.Θα επιβιώσουν οι σωστοί επαγγελματίες,οι σωστοί και τίμιοι καλοπληρωτές,όλοι, όσοι έχουν όρεξη να δουλέψουν και σέβονται τον εαυτό τους.

  Πάω στο δεύτερο ,επί τροχάδην παράδειγμα ,για να μην μας βρεί το ξημέρωμα εδώ...

Στην μικρή μου γειτονιά και συγκεκριμένα στο τετράγωνο που μένω,άνοιξε πρόπερσυ ένα PET-SHOP
Όπως άνοιξε,έτσι και έκλεισε!Και πώς να μην κλείσει όταν το μόνο κατοικίδιο στη περιοχή είναι το κουτάβι μου;Και πόσο μπορεί να συντηρήσει ένα τέτοιο μαγαζί ένα μόνο κουτάβι;..

 Δεν φταίει μόνο η κρίση λοιπόν,έτσι;..Πολλά από τα κλειστά μαγαζιά που βλέπουμε,είναι τα μαγαζιά που δεν έπρεπε να είχαν ανοίξει!
Επαγγελματισμός,ευελιξία,γνώση αυτού που εμπορεύεσαι,κοινωνικότητα,έξυπνες ιδέες,τιμιότητα,σεβασμός στη πελατεία,αποτελούν τις σταθερές βάσεις για μία επιτυχημένη μικρομεσαία επιχείρηση.
..Και τίναξε επι τέλους το στοιχείο της ελληνικής κουτοπονηριάς από πάνω σου !..Γιατί ,"του στραβού το δίκαιο",σε περιμένει στη γωνιά,έτοιμο να σου κλείσει το ματάκι...

,,,   Θα έχουμε να λέμε πολλά και να βλέπουμε άλλα τόσα..
Δεν θα σταματήσω όμως να γκρινιάζω όποτε μου την δίνει....

...ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ...

...Άντε τώρα να μου εξηγήσεις,πώς κατάφεραν να την "πατήσουν",τα συμπαθέστατα αυτά ζωάκια...
Δεν τραβάς μόνο εσύ ζόρια!Από ότι θα δείς,και η έρημη πανίδα έχει και αυτή τον δικό της Γολγοθά...............................................................................