Σάββατο 27 Ιουνίου 2009

...CHARTER FLIGHT...N.737

…21 ΙΟΥΝΙΟΥ 1982..19 χρονών,νέα ,ενθουσιώδης,στραβάδι,πρώτη της μέρα,ή μάλλον,πρώτη της νύχτα στην νέα της εργασία.Σε έναν χώρο,τεράστιο,περίεργο,πολύ ενδιαφέροντα,με οικογενειακό περιβάλλον,έτσι ήθελε να πιστεύει η αφελής,γεμάτο εντυπώσεις,εκπλήξεις,δυσάρεστες και ευχάριστες συνάμα..

…Ενθουσιάστηκε,της άρεσε πολύ,από τις πρώτες μέρες κιόλας δέχτηκε θετικά σχόλια από τους ανωτέρους της για τις επιδόσεις της..Ο κόσμος όλος δικός της..!Κοινωνικότατη,προσιτή,εύκολα προσαρμόστηκε στο νέο περίεργο εργασιακό της περιβάλλον..Είπαμε..,ήταν νέα,ενθουσιώδης,αφελής,είχε την ψευδαίσθηση,ότι όλοι όσοι την περιέβαλλαν στο χώρο αυτό,ήταν και σκέφτονταν ακριβώς το ίδιο όπως εκείνη..μέχρις ότου,η σκληρή αλήθεια παρουσιάστηκε μπροστά της,δίνοντας της το πρώτο χαστούκι και το πρώτο μάθημα της ζωής..

…Πως είπες..?Δικαιολογείσαι..?Μα όχι!!!Παρουσιάζεις την σκληρή αλήθεια και πραγματικότητα…,όταν τεχνιέντως και με πολύ έξυπνο τρόπο,την χρησιμοποίησαν για την δημιουργία μιάς βρώμικης και άσχημης κατάστασης,που είχε σαν σκοπό το ¨φακέλλωμα» ορισμένων τότε συναδέλφων της…

..Όταν κατάλαβε σε τι κυκεώνα είχε μπλεχτεί άθελά της και συνειδητοποιώντας ότι ακούσια και λόγω αφέλειας είχε συμβάλλει σε αυτή την δυσάρεστη κατάσταση,εκμυστηρεύτηκε την όλη υπόθεση και τον τρόπο που εξελίχθηκε αυτή η ιστορία σε έναν αγαπητό και ξεχωριστό συνάδελφό της..Ήταν ο πρώτος που την πίστεψε και βοήθησε για την παρουσίαση της αλήθειας και για την απεμπλοκή της από την άσχημη αυτή κατάσταση,στην οποία είχε άθελά της μπλεχτεί…
… Η ίδια ζήτησε από την διεύθυνση της εταιρείας να τιμωρηθεί γι αυτή της την αφελή και ακούσια συμμετοχή της..Η ιστορία έληξε μετά από κάποιους μήνες,τα χρόνια συνέχισαν να περνούν,το θέμα φυσικά είχε ξαχαστεί από όλους,αλλά όχι από την ίδια…

…Από αυτό το σκληρό μάθημα,κέρδισε δύο τινά..,αφ’ενός μεν έμαθε να φυλάγεται από τους ανθρώπους.,(αλήθεια,..έμαθε..?),και αφ’ετέρου έκανε ένα μεγάλο χώρο στην καρδιά της για τον ξεχωριστό συνάδελφο που στάθηκε δίπλα της τότε και όχι μόνο…

…Τα χρόνια κυλούσαν ευχάριστα κατά τις βάρδιες στην δουλειά και κυρίως τις νυχτερινές,όπου αυτή και ο συνάδελφος,ξετύλιγαν διάφορες ιστορίες,διηγούμενοι ο ένας στον άλλον προσωπικές εμπειρίες από τα παιδικά τους χρόνια,ξεθάβανε ακόμα και..νεκρούς,αναφερόμενοι σε δοξασίες που υπήρχαν και άκουγαν από τους παππούδες τους,αναλύοντας κάθε παραψυχολογικό φαινόμενο ,προσπαθώντας ο καθένας τους να το τεκμηριώσει ,βάσει των ..’γνώσεων ‘του και των προσωπικών του εμπειριών..!

..Η «αλαφροίσκιωτη»..κοπελλιά,είχε κάθε φορά ,να διηγηθεί πολλά από τις προσωπικές της εμπειρίες..Ο φύλακας,άγγελός της,ήταν το πρώτο πρόσωπο στον οποίο είχε εκμυστηρευτεί,ότι όταν έρθει η στιγμή της,ήθελε να ..αποτεφρωθεί..!Εκείνος,είχε αντιρρήσεις..,προτιμούσε να του κάνουν ένα εντυπωσιακό μνήμα,απαιτώντας από τους δικούς του,κάθε μέρα να του το καθάριζαν και να του άναβαν το καντηλάκι…!
Τρελλά γέλια…!Σε αυτό το σημείο,θα είχε επιτυχία,γιατι η οικογένειά του αποτελείται από πολλά άτομα..!

..Και άλλα χρόνια πέρασαν,άλλωστε αυτή είναι η δουλειά τους,-όμορφα,στον ίδιο εργασιακό χώρο,με τα ίδια δεμένα άτομα μεταξύ τους,και με τα διδάγματα της καθημερινής ζωής να μας κάνουν σοφότερους-!..Μεγαλώσαμε,μεστώσαμε,γνωρίσαμε τα «ΘΕΛΩ» μας και τα «ΜΠΟΡΩ» μας..!Δρόμοι παράλληλοι,αλλά και κοινοί και φτάσαμε αισίως στο σωτήριο (?) έτος 1998…Τα λέω σωστά?..Διόρθωσέ με..,με τις χρονολογίες είχα πάντα ένα μικρό πρόβλημα..

..Φτάσαμε λοιπόν στο τότε,όταν,αρπάζοντας την ευκαιρία,ορισμένοι συνάδελφοι,συμπεριλαμβανομένου και ΕΚΕΙΝΟΥ,την ΄’έκαναν΄¨από την εταιρεία,χαράζοντας νέα πορεία,νέα ζωή,κάπου στην επαρχία..

.Τα νέα του τα μαθαίναμε αραιά και πού..Ήταν καλά,περνούσε ήρεμα,μας..έλειπε πολύ..

...Ώσπου πέρυσι,τελείως ξαφνικά μάθαμε,ότι πέρασε ένα δύσκολο κανάλι με την υγεία του..,μα πολύ δύσκολο..!Το ξεπέρασε όμως,γιατί έτσι έπρεπε να γίνει..!Δεν ήταν δυνατόν να γίνει διαφορετικά,γιατί το ΚΙΣΜΕΤ,φίλε μου καλέ,χρωστάει σε όλους μας και για όλους μας,έχει κάτι να πεί και να πράξει..Ναι!Έτσι έπρεπε να γίνει,γιατί πως αλλοιώς θα ξαναεμφανιζόσουν πάλι και θα αρχίζαμε να ξαναζωντανεύουμε τα..’πέτρινά μας χρόνια»?

..Πως αλλοιώς θα επέστρεφες και θα ξανααρχίζαμε τις..’δρακουλιάρικες’ συζητήσεις μας,διακομοδώντας το κανάλι που πέρασες?...πως αλλοιώς θα αρχίζαμε τα ίδια καυστικά μας σχόλια και τις πλάκες μας για τους κοινούς μας γνωστούς μας,άγνωστους??..,πως αλλοιώς θα με συμβούλευες για κάθε σκέψη που περνάει από το μυαλό μου πριν την υλοποιήσω??.( όχι φυσικά,ότι σε ακούω πάντα..)!
…Έγινε λοιπόν και επέστρεψες και σε ευχαριστώ γι αυτό!

Να ξέρεις όμως,φίλε μου,ότι κακός μπελάς σε βρήκε…Θα σε παρακολουθώ,έστω και από μακριά,γιατί δεν έχεις κανένα δικαίωμα να παίζεις με τις αντοχές των άλλων..!Θα σε προσέχω,γιατί δεν μπορώ να ξαναπεράσω το ίδιο κοψοχόλιασμα που μου..σερβίρισες..!
..Και να έχεις στο νου σου,ότι μας περιμένουν πολλές ακόμα …δρακουλιάρικες ιστορίες για να διηγηθούμε ο ένας στον άλλον,καθώς και πολλά γελοία δικά μας αστεία για να μας κάνουν να ξεραινόμαστε στα γέλια…!

…Γιατί,έτσι ΠΡΕΠΕΙ!!!.....


P.S-Φίλοι μου,γνωρίζω ότι μπορεί να είναι κουραστικό για σας αυτό το post,και ούτε έχω απαίτηση να το διαβάσετε..!Το οφείλω όμως σε μια γλυκειά και αγαπημένη ψυχούλα,που να σας πω και κάτι..?,ούτε ξέρω αν θα το διαβάσει..mystic dream,απο την αγαπημένη μου LORENA Mc KENNITT