Τετάρτη 6 Μαρτίου 2013

Όταν το Ελληνικό Δημόσιο έχασε την δημοπρασία για το "Παλίμψηστο" του Αρχιμήδη.


 Το Παλίμψηστο του Αρχιμήδη, το οποίο το ελληνικό Δημόσιο «απέτυχε» να αποκτήσει στη δημοπρασία του οίκου Κρίστις. Ίσως και να μην το θέλησε ποτέ....)

Kατα μια ειρωνική(σημειολογικά) συγκυρία, ο τίτλος της δημοπρασίας υπ' αριθ. 9058 ήταν «Εύρηκα», μία από τις ιστορικότερες λέξεις των θετικών επιστημών παγκοσμίως.....



Κάτω από το σφυρί του δημοπράτη βρέθηκε το Παλίμψηστο του Αρχιμήδη,  Στο παρόν άρθρο θα μας απασχολήσει η στάση, η συμπεριφορά και η μάλλον αθεράπευτη αβελτηρία του ελληνικού Δημοσίου που, όπως σε κάθε ανάλογη σημαντική περίπτωση, έπραξε τα συνήθη ελάχιστα, με μηδενικά αποτελέσματα. Το κακό είναι πως οι ελληνικές αρχές, εν προκειμένω το υπουργείο Πολιτισμού, γνώριζαν τα πάντα από τις 5 Οκτωβρίου του 1998, λίγες μόνο ημέρες αφότου είχε ανακοινωθεί η δημοπρασία του Παλίμψηστου του Αρχιμήδη από τον οίκο Κρίστις (Christies). 

Μια ομάδα επιστημόνων του Τμήματος Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών είχε αποστείλει επιστολή στον τότε υπουργό Πολιτισμού κ. Ε. Βενιζέλο, όπου σημειωνόταν εμφατικά η εξαιρετική σπουδαιότητα του Παλίμψηστου, τόσο για τις επιστήμες όσο και για την πολιτιστική κληρονομιά. 
Αποδέκτες της εν λόγω επιστολής ήταν σχεδόν όλα τα ΜΜΕ, έντυπα και ηλεκτρονικά. Έγραφαν τότε, μεταξύ άλλων, οι καθηγητές: «Το χειρόγραφο αυτό βγαίνει τώρα σε δημοπρασία από τον οίκο Christies, κοστολογημένο, όπως γράφτηκε, στην τιμή των τριακοσίων εκατομμυρίων δραχμών! Η τιμή είναι βεβαίως εξαιρετικά υψηλή. Αλλά πρέπει να τονιστεί ότι η απόκτηση του από την Ελλάδα θα είναι κάτι το εξαιρετικά σημαντικό. 

Παρά το γεγονός ότι το περιεχόμενο του χειρογράφου έχει εκδοθεί και μελετηθεί από τους ειδικούς, πρέπει να λάβουμε υπ' όψιν ότι έχουμε εδώ ένα αυθεντικό κομμάτι της πολιτιστικής μας κληρονομιάς που, εκτός από την ανεκτίμητη επιστημονική του αξία, είναι όπως είπαμε μοναδικό. Η διεκδίκηση των τεκμηρίων της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, χωρίς εθνικισμούς και μεγάλες κουβέντες, είτε είναι τα γλυπτά του Παρθενώνα είτε είναι πίνακες του Γκρέκο είτε είναι πολύτιμα χειρόγραφα, πρέπει να αποτελεί μέρος της πολιτικής στον τομέα του πολιτισμού». Λόγια γεμάτα αλήθεια και ουσιαστική ευαισθησία για τα ελληνικά πράγματα. Πού κατέληξαν ωστόσο;
 Η κατάληξη της ευαισθητοποίησης των επιστημόνων δεν θα μπορούσε να είναι άλλη από εκείνη που προέκυψε, αφού τη διεκδίκηση του Παλίμψηστου ανέλαβε ένα κράτος που συνήθως καθεύδει ονειρευόμενο αρχαίες δάφνες και σύγχρονα ευρωπαϊκά πακέτα στήριξης.

Το παλίμψηστο χειρόγραφο του Αρχιμήδη είναι ένα μοναδικό τεκμήριο της πολιτιστικής μας κληρονομιάς

Η ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΤΩΝ ΟΚΤΩ ΚΑΙ Η ΧΑΜΕΝΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ

Οι άνθρωποι που αποπειράθηκαν να κινητοποιήσουν την κρατική μηχανή ήταν οκτώ διδάσκοντες ιστορία και φιλοσοφία των επιστημών του Τμήματος Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης (ΜΙ-ΘΕ) του Πανεπιστημίου Αθηνών: Δ. Αναπολιτάνος, Θ. Αραμπατζής, Κ. Γαβρόγλου, Δ. Διαλέτης, Β. Καρα-κώστας, Β. Κιντή, Κ. Κριμπάς και Γ. Χριστιανίδης. Η έκκληση των καθηγητών τράβηξε το ενδιαφέρον των ΜΜΕ κι ακολούθησε σειρά συνεντεύξεων και παρουσιάσεων του θέματος από εφημερίδες, ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς. Το αίτιο είναι προφανές: το αμείωτο ενδιαφέρον του κοινού για τον επαναπατρισμό της προγονικής κληρονομιάς. Ενδεικτικά θα αναφέρουμε πως μόνο στις 8 Οκτωβρίου του 1998 οι κ. Γαβρόγλου και Χριστιανίδης έδωσαν συνέντευξη στον Antenna, ο κ. Γαβρόγλου στο Mega, ο κ. Χριστιανίδης στην κρατική τηλεόραση και στους ραδιοφωνικούς σταθμούς Flash 9.61 και Αθήνα 984.

Βροχή δημοσιευμάτων σημειώθηκε στον ημερήσιο Τύπο. Ενδεικτικοί είναι οι τίτλοι ορισμένων εφημερίδων ευρείας κυκλοφορίας: «Το δεν "Εύρηκα" του ΥΠΠΟ για την απόκτηση του μνημείου χειρογράφου του Αρχιμήδη! Έρανος κι Έφοδος, η λύση» (Καθημερινή, 9/10/1998) «Σχέδιο απόκτησης του Κώδικα του Αρχιμήδη» (Ελευθεροτυπία, 9/10/1998) «Για τον Κώδικα του Αρχιμήδη» (Έθνος, 9/10/1998) «Κίνηση για την αγορά του "Παλίμψηστου" του Αρχιμήδους» (Τα Νέα, 9/10/1998) «Χειρόγραφο του Αρχιμήδη: Συμβολική η απόκτηση του» (Ριζοσπά¬στης, 10/10/1998) «Το "Εύρηκα" του ΥΠΠΟ βρήκε ανταπόκριση» (Καθημερινή, 11/10/1998) «Αρχιμήδους Πάθη» (Καθημερινή, 18/10/1998) «Επιχείρηση "Αρχιμήδης"» (Ελευθεροτυπία, 18/10/1998). Ο Τύπος, η κοινή γνώμη και οι ειδικοί πίεζαν το υπουργείο να αναλάβει τις ευθύνες του και να κινηθεί. Έπρεπε να βρεθούν χρήματα προκειμένου να αγοραστεί το χειρόγραφο. 

Με μια δεύτερη επιστολή της επιστημονικής ομάδας, που εξεδόθη ως δελτίο Τύπου του Πανεπιστημίου Αθηνών λίγες μέρες αργότερα, γινόταν μια αποτίμηση της επιστημονικής αξίας του χειρογράφου. Επιπλέον, αναφερόταν σαφώς ότι είχε σημειωθεί μεγάλη πρόοδος σε άλλους επιστημονικούς κλάδους (όπως στη δορυφορική τηλεπισκόπηση), και συνεπώς υπήρχαν οι τεχνολογικές δυνατότητες για την ανάγνωση του χειρογράφου. Διάφοροι ιδιωτικοί φορείς και ιδρύματα εξεδήλωσαν το ενδιαφέρον τους να συνδράμουν την εθνική προσπάθεια. Ενδεικτικά, αναφέρουμε τα εξής: Ίδρυμα Ωνάση, Σταύρου Νιάρχου, Κωστόπουλου, Βουδούρη, Α. Γ. Λεβέντη, Όμιλος Λάτση-Eurobank, Ένωση Τραπεζών και το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τράπεζας. Συνολικά, από τους χορηγούς συγκεντρώθηκαν περί τα 2.000.000 δολάρια. 

Ταυτόχρονα, ο τότε υπουργός Πολιτισμού κ. Βενιζέλος διέπραττε ένα σημαντικότατο σφάλμα: δεν δέχτηκε καν να συναντήσει τον εκπρόσωπο των Κρίστις, ο οποίος ήρθε στην Ελλάδα πριν βγει «στο σφυρί» το Παλίμψηστο, προκειμένου να διαπραγματευτεί με τον «ηθικό» δικαιούχο του σπάνιου χειρογράφου, δηλαδή το ελληνικό κράτος. Εκ πρώτης όψεως, το ζήτημα θα μπορούσε να λυθεί πριν καν φτάσουν τα πράγματα στο σφυρί του δημοπράτη και το «1, 2, 3, πουλήθηκε!».

Δυστυχώς, τα εύκολα πράγματα δεν έγιναν δύσκολα, αλλά ανέφικτα, καθώς το ελληνικό κράτος, διά του τότε υπουργού Πολιτισμού, τήρησε «αξιοπρεπή» στάση - ίσως κατά βάθος ελπίζοντας να μην κριθεί εκ του αποτελέσματος που προδιαγραφόταν αρνητικό. Η στάση του υπουργείου μπορούσε να συνοψισθεί στο «δεν ομιλούμε με όσους πωλούν χειρόγραφα που έχουν κλαπεί πριν από 100 χρόνια». [Σημειωτέον ότι το Παλίμψηστο ήταν κάποτε ιδιοκτησία του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων.] 
Εκ πρώτης όψεως θα ήταν λογική η εν λόγω στάση, αν διακρινόταν από συνέπεια και συνέχεια. 
Ωστόσο, δεν στέκει εφόσον διαρκώς γίνονταν, γίνονται και φαίνεται πως θα συνεχίσουν να γίνονται διάλογοι με όσους πωλούν ή εκθέτουν ελληνικές αρχαιότητες που έχουν κλαπεί πριν από 200,100 ή ακόμη λιγότερα χρόνια.

 Η υπόθεση «μάρμαρα Ακροπόλεως» και οι λέξεις Έλγιν και μουσείο Γκετί πρέπει να μας θυμίσουν πολλούς ανάλογου περιεχομένου διάλογους. Υπό αυτό το πρίσμα, κρίνεται ως εξαιρετικά ενδιαφέρουσα η εξέλιξη της αίτησης ασφαλιστικών μέτρων που είχε κάνει το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων: δικαστήριο της Νέας Υόρκης την απέρριψε την παραμονή της δημοπρασίας. Το σκεπτικό της απόφασης στηριζόταν στο επιχείρημα πως η ύπαρξη του χειρογράφου ήταν ήδη γνωστή εδώ και αρκετές δεκαετίες. Συνεπώς, ο οποιοσδήποτε ιδιοκτήτης θα μπορούσε να προβάλει τις αξιώσεις του σε εύθετο χρόνο.

Το ΥΠΠΟ ενημερώθηκε με κάθε επισημότητα ότι έπρεπε να περιμένει πολλά από το χειρόγραφο

Διαβάστε περισσότερα: http://www.ellinikoarxeio.com/2010/10/archimedes-palimpsisto.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

...ό,τι έχετε ευχαρίστηση..