ΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΤΗΣ ΚΑΛΠΗΣ.

Από το 1844 μέχρι σήμερα, τα αποτελέσματα των εκλογικών αναμετρήσεων όρισαν την πορεία του τόπου, γράφοντας τα πολιτικά κεφάλαια της νεότερης ελληνικής Ιστορίας.....

Το μυθιστόρημα της κάλπης

Τα οκτώ χρόνια, ένας μήνας και δεκαεπτά ημέρες της συνεχούς πρωθυπουργίας του Κώστα Σημίτη (από 18 Ιανουαρίου 1996 ως 7 Μαρτίου 2004) αποτελούν αξεπέραστο ρεκόρ για τα ελληνικά δεδομένα. Για να καταρριφθεί σχετικά σύντομα, θα πρέπει ο Κώστας Καραμανλής να κερδίσει και τις επόμενες εκλογές.
Ο Κώστας Σημίτης κατέρριψε το ρεκόρ του προκατόχου του, Ανδρέα Παπανδρέου, που είχε συμπληρώσει συνεχή παραμονή στην πρωθυπουργία επτά χρόνια και οκτώ μήνες ακριβώς.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής συμπλήρωσε ως πρωθυπουργός επτά χρόνια, οκτώ μήνες και δώδεκα ημέρες (από τις 5/10/1955 έως τις 17/6/1963, που παραιτήθηκε), αλλά τις πρώτες 136 ημέρες θήτευσε ως διορισμένος, ενώ το 1961 παραχώρησε για έναν μήνα την πρωθυπουργία στον Κ. Δόβα ως υπηρεσιακό πρωθυπουργό. Ως εκλεγμένος (από τις 19 Φεβρουαρίου 1956), παρέμεινε πρωθυπουργός επτά χρόνια και τέσσερις μήνες.

Πρωθυπουργοί πολυνίκες
Στα 160 χρόνια εκλογικών αναμετρήσεων (1844-2004), η χώρα γνώρισε συνολικά 81 πρωθυπουργούς. Από αυτούς, με πρώτον τον Ιωάννη Κωλέττη και πιο πρόσφατο τον Κώστα Καραμανλή, 29 άνδρες είχαν την τιμή να εκλεγούν από τον ελληνικό λαό. Πολλοί από αυτούς είχαν τη χαρά να πανηγυρίσουν περισσότερες από μία εκλογικές νίκες. Μοναχά επτά, όμως, μπόρεσαν να πείσουν τον ελληνικό λαό να τους ψηφίσει από τρεις φορές και πάνω.


Ο Ελευθέριος Βενιζέλος κατέχει το μεγαλύτερο και αξεπέραστο ρεκόρ: κέρδισε την ψήφο του λαού σε έξι εκλογικές αναμετρήσεις, από το 1910 ως το 1933. Ακολουθεί ο Κωνσταντίνος Καραμανλής με πέντε εκλογικές νίκες για την κατάκτηση της πρωθυπουργίας, την οποία εγκατέλειψε για να συνεχίσει ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, θέση στην οποία το ελληνικό Κοινοβούλιο τον εξέλεξε δύο φορές.
Δύο άνδρες ισοψηφούν στην τρίτη θέση με τέσσερις νίκες σε ισάριθμες εκλογικές αναμετρήσεις: είναι ο Δημήτριος Βούλγαρης και ο Θεόδωρος Δηλιγιάννης. Ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο Αλέξανδρος Κουμουνδούρος και ο Χαρίλαος Τρικούπης κέρδισαν από τρεις φορές την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού, νικώντας σε ισάριθμες εκλογικές αναμετρήσεις.

Ο Αλέξανδρος Κουμουνδούρος είναι ο πολιτικός που ορκίστηκε πρωθυπουργός τις περισσότερες φορές, συνολικά δέκα, από τις οποίες οι δύο την ίδια χρονιά. Ομως, μόνον οι τρεις ήταν με την ψήφο του λαού. Ακολουθεί ο Δημήτριος Βούλγαρης με οκτώ θητείες, από τις οποίες οι μισές με την ψήφο του λαού.
Ο Ελευθέριος Βενιζέλος και ο Χαρίλαος Τρικούπης ορκίστηκαν πρωθυπουργοί από επτά φορές ο καθένας (και οι δύο, μία φορά χωρίς την ψήφο του λαού).
Πάντως, ο Ελευθέριος Βενιζέλος προπολεμικά και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής μεταπολεμικά είναι οι δύο πρωταθλητές της πολιτικής ζωής του τόπου. Και οι δύο ξεπέρασαν τα 14 χρόνια συνολικής άσκησης της πρωθυπουργίας, με τον Ελευθέριο Βενιζέλο να έχει ξεπεράσει κατά λίγες ημέρες τα 14,5 και τον Κωνσταντίνο Καραμανλή να υπολείπεται μερικά εικοσιτετράωρα.

Πίσω τους έρχεται ο Χαρίλαος Τρικούπης με περίπου 13 χρόνια στην πρωθυπουργική καρέκλα, ενώ τον ακολουθούν, με έντεκα χρόνια, ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο Αλέξανδρος Κουμουνδούρος. Στην έκτη θέση, ο Θεόδωρος Δηλιγιάννης έμεινε πρωθυπουργός συνολικά εννέα χρόνια

Οι πρωθυπουργοί

Στα 160 χρόνια των ελληνικών εκλογικών αναμετρήσεων, από το 1844 έως το 2004, ογδόντα ένας άνδρες έγιναν πρωθυπουργοί αυτού του τόπου: Οι 29 είχαν την τιμή να εκλεγούν με την ψήφο του λαού. Οι πέντε ήταν δικτάτορες ή εκπρόσωποι δικτατόρων. Οι υπόλοιποι διορίστηκαν από τους βασιλιάδες ή ανέλαβαν προσωρινά, είτε ως υπηρεσιακοί είτε με την υπόδειξη κάποιας εθνοσυνέλευσης. Στον αλφαβητικό κατάλογο που ακολουθεί, αναφέρονται και οι ογδόντα, καθώς και οι χρονιές της πρωθυπουργίας τους (όπου μία χρονιά αναφέρεται περισσότερες από μία φορά, σημαίνει ότι ο πολιτικός αυτός έλαβε ισάριθμες εντολές μέσα στον ίδιο χρόνο). Με τονισμένα στοιχεία δημοσιεύονται τα ονόματα και οι χρονιές των εκλεγμένων, με πλάγια των δικτατοριών και με λευκά των διορισμένων.
Γ. Αθανασιάδης – Νόβας: 1965
Α. Ανδρουτσόπουλος: 1973-74 εκπρόσωπος δικτάτορα Δημήτριου Ιωαννίδη
Κ. Ζ. Βάλβης: 1863, 1864, 1886
Ε. Βενιζέλος: 1910, 1910, 1912-15, 1915, 1917-20, 1924, 1928-32, 1932, 1933
Σ. Βενιζέλος: 1944, 1950, 1950-51 επικεφαλής συνασπισμού
Δ. Βούλγαρης: 1855-57, 1862-63, 1863-64, 1865, 1866, 1868-69, 1872, 1874-75
Π. Βούλγαρης: 1945
Κ. Γεωργακόπουλος: 1958
Σ. Γονατάς: 1922-24 (με επανάσταση)
Δ. Γούναρης: 1915, 1922
Δαμασκηνός αρχιεπίσκοπος: 1944 (και αντιβασιλιάς 1945-1946)
Ε. Δεληγιώργης: 1865, 1865, 1870, 1872-74, 1873, 1876, 1877
Θ. Δηλιγιάννης: 1885-86, 1890-92, 1895-97, 1902-03, 1904-05
Ν. Δηλιγιάννης: 1895
Κ. Δεμερτζής: 1935-36
Α. Διομήδης: 1949-50
Κ. Δόβας: 1961
Σ. Δραγούμης: 1910
Α. Ζαϊμης: 1897-99, 1901-02, 1915, 1916, 1917, 1926-28
Θ. Ζαϊμης: 1869-70, 1871-72
Ξ. Ζολώτας: 1989-90
Γ. Θεοτόκης: 1899-01, 1902, 1903, 1903-04, 1905, 1906-1909
Ι. Θεοτόκης: 1950
Ν. Καλογερόπουλος: 1916, 1921
Κ. Κανάρης: 1848-49, 1854, 1864, 1864-65, 1877
Π. Κανελλόπουλος: 1945, 1967
Κ. Καραμανλής: 1955, 1956-58, 1958-61, 1961-63, 1974-77, 1977-80
Κ. Καραμανλής, νεότερος: 2004-2007
Γ. Καφαντάρης: 1924
Δ. Κιουσόπουλος: 1952
Κ. Κόλλιας: 1967 εκπρόσωπος δικτάτορα Γ. Παπαδόπουλου και ανακτόρων
Ι. Κολοκοτρώνης: 1862
Γ. Κονδύλης: 1926 με ανατροπή του δικτάτορα Θ. Πάγκαλου, 1935
Α. Κορυζής: 1941
Α. Κουμουνδούρος: 1865, 1865, 1866-68, 1870-71, 1875-76, 1876-77, 1877, 1878, 1878-80, 1879, 1880-82
Γ. Κουντουριώτης: 1848
Α. Κριεζής: 1849-54
Σ. Κροκιδάς: 1922
Δ. Κυριακός: 1863
Ι. Κωλέττης: 1844-47
Κ. Κωνσταντόπουλος: 1892
Σ. Λάμπρος: 1916-17
Δ. Μάξιμος: 1947
Α. Μαυροκορδάτος: 1854-55
Κ. Μαυρομιχάλης: 1909-10
Σ. Μαυρομιχάλης: 1963
Ι. Μεταξάς: 1936-41
Κ. Μητσοτάκης: 1990-93
Α. Μιαούλης: 1857-62, 1859, 1861
Α. Μιχαλακόπουλος: 1924 -25
Α. Μωραϊτίνης: 1863, 1867-68
Α. Οθωναίος: 1933
Θ. Πάγκαλος: 1925-26
Α. Παπάγος: 1952-55
Γ. Παπαδόπουλος: 1967-73
Α. Παπαναστασίου: 1924 1932
Α. Παπανδρέου: 1981-85, 1985-89
Γ. Παπανδρέου: 1944-45, 1963, 1964-65
Ι. Παρασκευόπουλος: 1963-64, 1966-67
Π. Πιπινέλης: 1963
Ν. Πλαστήρας: 1945, 1950, 1951-52 επικεφαλής συνασπισμού
Π. Πουλίτσας: 1946
Π. Πρωτοπαπαδάκης: 1922
Γ. Ράλλης: 1980-81 ως διάδοχος Κ. Καραμανλή
Δ. Ράλλης: 1897, 1903 (εναλλάξ με Κ. Μαυρομιχάλη) 1905, 1909, 1920-21
Β. Ρούφος: 1863 1865-66
Κ. Σημίτης: 1996 ως διάδοχος Α. Παπανδρέου, 1996-2000, 2000-2004
Σ. Σκουλούδης: 1915-1916
Θ. Σοφούλης: 1924, 1945-46, 1947-49
Στ. Στεφανόπουλος: 1965-66
Ν. Στράτος: 1922
Σ. Σωτηρόπουλος: 1893
Κ. Τζαβέλας: 1847-48
Τζ. Τζαννετάκης: ως πρωθυπουργός της συγκυβέρνησης του 1989
Ν. Τριανταφυλλάκος: 1922
Χ. Τρικούπης: 1875, 1878, 1880, 1881, 1882-85 1886 1887-90 1892-93 1893-95
Κ. Τσαλδάρης: 1946-47, 1947
Π. Τσαλδάρης: 1932-33, 1933-35
Η. Τσιριμώκος: 1965
Ε. Τσουδερός: 1941-1944 με την εξόριστη κυβέρνηση
Α. Χαραλάμπης: 1922


Πηγή