Το καλοκαίρι πέρασε και μαζί με αυτό πέρασαν όλες αυτές οι μέρες που μας έβγαλαν από τα προβλήματα και τις έγνοιες της καθημερινότητας. Όλοι μας, άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο ανάλογα με τις δυνατότητές του, περάσαμε λίγες μέρες σε ένα περιβάλλον καλλίτερο από αυτό των μεγάλων πόλεων που οι περισσότεροι από μας ζούμε.........
Μας δόθηκε η ευκαιρία να δούμε έναν άλλο τρόπο ζωής. Έναν τρόπο ζωής που περιέχει λιγότερες εντάσεις, περισσότερες και ουσιαστικότερες ανθρώπινες επαφές, περισσότερες στιγμές αφιερωμένες στο εαυτό μας και τους ανθρώπους μας και μεγαλύτερης διάρκειας επαφή με την Φύση και τους ρυθμούς της. Αφήσαμε κατά μέρος το πρόγραμμα, το ρολόι και τις υποχρεώσεις και ακολουθήσαμε την θέλησή μας και τις ανάγκες μας.
Ναι μπορούμε να πούμε ότι έτσι θα θέλαμε να είναι η ζωή μας. Ναι μπορούμε να πούμε ότι θα βάζαμε ένα σημαντικό λιθάρι στην ευτυχία που αναζητούμε στην ζωή μας, αν ζούσαμε με ένα τέτοιο τρόπο. Είναι όμως έτσι; Είναι απλά το περιβάλλον που ζούμε ικανό να μας κάνει ευτυχισμένους; Είναι απλά η επαφή με την Φύση ικανή να μας κάνει ευτυχείς; Είναι η αύξηση των στιγμών που θα είμαστε εμείς και ο εαυτός μας ικανές να μας δώσουν την ευτυχία; Μάλλον όχι.
Τι είναι λοιπόν αυτό που θα μας κάνει ευτυχισμένους; Πραγματικά δεν ξέρω. Ζητώ μάλιστα από τον καθένα από σας, αν το γνωρίζει, να το πει. Ξέρω πολλοί από σας θα μου πουν ότι η επαφή με την Φύση ή η επαφή με τον Εαυτό ή το ότι βρίσκεσαι σε πιο ανθρώπινες συνθήκες ζωής είναι στοιχεία που μπορούν να οδηγήσουν σε ευτυχισμένες στιγμές. Δεν θα κάνουν όμως την ζωή ευτυχισμένη. Στην ζωή του καθενός ανθρώπου θα υπάρχουν πάντα τόσες ευτυχισμένες και ευχάριστες στιγμές όσες και δύσκολες και γεμάτες άσχημα συναισθήματα. Αυτό είναι δεδομένο. Έχοντας αυτό το δεδομένο, το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να το αποδεχθούμε. Ναι να το αποδεχθούμε απλά και μόνο επειδή είναι δεδομένο.
Τι θα έχουμε όμως πετύχει; Με την αποδοχή της ύπαρξης ευχάριστων και δυσάρεστων στιγμών στην ζωή μας έχουμε την δυνατότητα να αντιμετωπίσουμε την δύσκολη πλευρά της ζωής μας πιο εύκολα. Θες επειδή θα είμαστε πιο προετοιμασμένοι για αυτή, θες επειδή θα αναπολούμε την όμορφη πλευρά της ή ακόμη θες ότι θα έρθει μετά από μια δυσκολία μια ευχάριστη περίοδος ή δεν ξέρω και εγώ τι θα πάρουμε κουράγιο ώστε να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες.
Ξέρω πολλοί από σας που διαβάζεται το κείμενο αυτό θα κουνάτε το κεφάλι σας και θα σκέφτεστε ότι προσπαθώ να χρυσώσω το χάπι. Όχι δεν προσπαθώ να κάνω κάτι τέτοιο. Αυτό που σας προτρέπω είναι να αρπάξετε την ζωή και να την ζήσετε όπως έρχεται. Και με τις κακές και με τις καλές στιγμές. Και οι δύο είναι δικές σας και πρέπει να τις ζήσετε έντονα και με όλο σας το Είναι. Η ζωή έχει και τα δύο. Αν αναζητά κανείς μόνο τις ευχάριστες στιγμές είναι σαν να αναζητά μισή ζωή. Σαν να πετά την άλλη.
Αυτά σκέπτομαι τώρα που επέστρεψα και εγώ στην Αθήνα από τις διακοπές του καλοκαιριού και ήρθα αντιμέτωπος και την δική μου καθημερινότητα και τις δικές μου υποχρεώσεις. Όταν επιστρέφοντας ήρθα αντιμέτωπος με ειδήσεις που περιέγραφαν τις ακόμη πιο δύσκολες οικονομικές, κοινωνικές και εργασιακές συνθήκες που μας περιμένουν. Και τότε πήρα μια μεγάλη απόφαση. Να μην επιτρέψω σε κανένα να κλέψει το χαμόγελο και την αισιοδοξία μου. Μπορεί να μου 'κλέψουν' περισσότερα χρήματα από τον μισθό ή την σύνταξη που παίρνω. Μπορεί να είναι πολύ χειρότερη η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη που θα έχω. Μπορεί να η εκπαίδευση να είναι χειρότερη με τα νέα μέτρα. Μπορεί οι συνθήκες στην εργασία μου να γίνουν απάνθρωπες. Ναι μπορεί να γίνουν όλα αυτά. Αλλά δεν θα επιτρέψω στον εαυτό μου να γίνει υπάνθρωπος. Θα ζητώ και θα διεκδικώ ακόμη καλλίτερες συνθήκες ζωής και εργασίας, αλλά ταυτόχρονα και προσπαθώ κάθε στιγμή να είμαι περισσότερο Άνθρωπος.
Χαρακτηριστικό του ανθρώπου είναι το χαμόγελο και η αισιοδοξία ότι το αύριο θα είναι καλλίτερο από το χθες.
| 
Καλημερα!! Καλη Εβδομαδα!! Μεγαλη ειν'η αποσταση α-που μας ε-χωριζει τη διαδρομη η σκεψη μου δεν την υπολογιζει
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΑΡΙΩ ΜΟΥ!!ΟΙ ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΚΜΗΔΕΝΙΖΟΝΤΑΙ.ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ!
ΑπάντησηΔιαγραφή