...ΠΛΑΤ(Α)ΝΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ..

-Ε!ψιτ,σε σένα μιλάω,εσύ που διαβάζεις κρεμασμένη στην αιώρα σαν τις μαιμούδες…-
-Ποιος είναι..?ποιός μίλησε..?σε μένα μίλησες..?-
-Ναι,εγώ,κοίτα λίγο πιο ψηλά,ή μήπως θέλεις να σκύψω περισσότερο?Είμαι το κλαδί του πλάτανου που κρέμεται επάνω από το κεφάλι σου!Καιρό τώρα ήθελα να σου πιάσω την κουβέντα,αλλά δεν εύρισκα το θάρρος!!



-Βλέπεις,είμαι λίγο ντροπαλός..!Θέλω τόσα να σου πώ,αλλά δεν εύρισκα τον τρόπο..Τώρα λοιπόν βρήκα την ευκαιρία και θέλω να τα πούμε οι δυό μας λιγάκι...



-Η αλήθεια είναι ότι χρόνια τώρα αναρωτιόμουν για την ύπαρξή σου,από την πρώτη φορά που σε γνώρισα!Μου έκανε μεγάλη εντύπωση το μέγεθός σου,ο όγκος σου,η πυκνότητα του φυλλώματός σου και θα ήθελα πολύ να μάθω την ιστορία σου
-Είμαι έτοιμος να σου λύσω κάθε απορία σου!Έχω και εγώ ορισμένα ερωτήματα που θέλω να σου θέσω.Λοιπόν,ξεκινάς,ή ξεκινώ?Μάλλον άρχισε εσύ καλύτερα πρώτη,μιας και οι κυρίες πάντα προηγούνται..



-Πες μου πρώτα απ’όλα,πόσων χρονών είσαι και πώς «γεννήθηκες» σε αυτό το μέρος।
-Αρχίζεις βλέπω με τα δύσκολα…Μμμ,να σου απαντήσω,όσο δείχνω??
Μπα!δεν θα ήταν σωστό για την ιδιοσυγκρασία μου॥!..Άκου λοιπόν την ιστορία μου…..
...Γεννήθηκα πριν 85 περίπου χρόνια,με τα καλοκαίρια μαζί.
Εδώ που βλέπεις,περνούσε ένα ποτάμι,που κάλυπτε όλη την γύρω περιοχή,εξ’ου και οι πέτρες που υπάρχουν παντού εδώ γύρω,και που ακόμα δεν έχεις καταφέρει ούτε εσύ,ούτε οι προγενέστεροι νοικάρηδες να εξαφανίσετε!…Ήμουν μόνος στην περιοχή,μαζί με τον απέναντι πλάτανο,και δεσπόζαμε σαν αυτοκράτορες με την παρουσία μας στον όλο χώρο.
Οι δύο αυτοί κορμοί μου που βλέπεις,γύρω από τους οποίους έχεις δέσει την αιώρα σου,είναι στην πραγματικότητα παιδιά μου!
Δημιουργήθηκαν από το κυρίως σώμα μου,που αποτελεί την βάση του όλου δέντρου!Τρομερό έτσι?..


..Πριν 15 λοιπόν χρόνια,αγόρασαν κάποιοι αυτή την έκταση και έκτισαν το σπίτι που μένεις τώρα εσύ και το ευχαριστιέσαι..Ήμουν τότε στην ..εφηβεία μου και μου άρεσε το γεγονός που άρχισε να παίρνει ζωή αυτό το μέρος…Δεν θα ήμουν πια μόνος,σκεφτόμουν,και επιτέλους θα βρισκόταν κάποιος που θα καταλάβαινε την αξία μου…

-Πες μου κι άλλα..ποιό είναι το ύψος σου?Μέχρι πού φτάνουν οι ρίζες σου?,πόσα χρόνια θα ζήσεις ακόμα?
-Ένα-ένα κυρία μου τα ερωτήματα…Και σταμάτα πια να με φωτογραφίζεις συνέχεια!
Σου είπα ότι είμαι ντροπαλός και όλο αυτό τον καιρό,σε βλέπω να με φωτογραφίζεις συνεχώς και σταματημό να μην έχεις !
Άσε πια και αυτούς από το GOOGLE EARTH॥,έτσι δεν το λένε?.φάτσα –κάρτα με έχουν..!Πού μείναμε?? ΑΑ!στα διαπιστευτηριά μου…Λοιπόν,συνεχίζω…
…Το ύψος μου είναι 13 μέτρα,χωρίς ..τακούνια!..και όσο είναι το ύψος πάνω από τη γή,τόσο είναι και κάτω από αυτήν!Υπολόγισε λοιπόν,ότι οι ρίζες μου,βρίσκονται σε βάθος 13 περίπου μέτρων κάτω από το έδαφος,με πολλά παρακλάδια και με ατέλειωτη δροσιά,γιατί στο βάθος αυτό,σε πληροφορώ,ότι ρέει άφθονο νερό,το οποίο με κρατά ζωντανό και ζωηρό!..
..Πόσο θα ζήσω..??Δεν θα πεθάνω ποτέ ..κουφάλα νεκροθάφτη..!Χο!χο!χο! Είμαι ακόμα μικρός για να σκέφτομαι το τέλος..!
Όσο κυλά από κάτω μου το νερό,όσο με προσέχετε και με φροντίζετε θα συνεχίσω να υπάρχω και με την σειρά μου να σας προσφέρω όλα όσα για τα οποία πρέπει να δικαιολογώ την παρουσία μου…Η σειρά μου τώρα να κάνω ερωτήσεις……
..Την προηγούμενη εβδομάδα,έκοψες 4 από τα κλαδιά μου…,μπορώ να ρωτήσω τον λόγο?,,την ίδια μέρα πάλι,σε έκοψα να κάνεις κάτι περίεργα στο χώμα,στο σημείο κάτω από την αιώρα σου,για εξήγησέ μου σε παρακαλώ,γιατί λόγω του ύψους μου δεν μπόρεσα να διακρίνω λεπτομέρειες..




-Τα 2 από τα κλαδιά που σου έκοψα,ήταν γιατί με τον όγκο τους,στρίμωχναν το κυπαρίσσι και δεν το άφηναν να αναπτυχθεί!Δεν νομίζω ότι προξένησαν και μεγάλη απώλεια!॥,τα άλλα 2 τα έκοψα,γιατί εμπόδιζαν την διέλευσή μας στην είσοδο του σπιτιού।
Δεν σε προλαβαίνω αδελφάκι μου!Μετά το κλάδεμα που σου έριξαν πέρυσι το φθινόπωρο,μεγαλώνεις σαν την μαγική φασολιά του Τζακ!..Όσο για τα περίεργα πράγματα που έκανα στο χώμα,κάτω από την υπέροχη σκιά σου,ήταν το γκαζόν που έσπειρα,για να ομορφύνω ακόμα περισσότερο τον χώρο στον οποίο υπάρχεις επιβλητικά..
….και πού είσαι ακόμα??…..Έχω στο μυαλό μου και πολλά ακόμα πράγματα για τη πάρτη σου….Σκέφτομαι να σου βάλω ..φωτάκια!!!!-
-ΦΩΤΑΚΙΑ???ΟΧΙ!ΜΗ! Σε παρακαλώ!!!Μην με κάνεις χριστουγεννιάτικο δέντρο..!,είμαι ΠΛΑΤΑΝΟΣ!,μην το ξεχνάς αυτό!!..
-Μην τρομάζεις..!Σκέφτομαι απλά ,να σου βάλω γύρω από την χοντρή σου βάση ηλιακά φωτάκια,ούτως ώστε,το βράδυ,να φωτίζει όλο το φύλωμά σου!..Πως σου φαίνεται??---

-Μμμμ!,αν είναι έτσι,τότε καλά θα κάνεις…Ένας πλάτανος σαν εμένα,θα πρέπει να είναι ορατός και το βράδυ…!Η ομορφιά πρέπει να φαίνεται όλες τις ώρες…

-Διακρίνω μία μετριοφροσύνη,μπορώ να πώ…
Πέρα από τις πλακίτσες μας,θα πρέπει να γνωρίζεις πολλά μυστικά και ιστορίες στα τόσα χρόνια ζωής σου
-Και..κουτσομπόλα η κυρία..?? Ε!η αλήθεια είναι,ότι έχουν δει τα μάτια μου..-συγνώμη-τα κλαδιά μου –ήθελα να πω,χιλιάδες περίεργα πράγματα…
Έχω φιλοξενήσει εκατοντάδες σπιτικά σπουργιτιών,έχουν γεννηθεί στα φυλλώματά μου χιλιάδες αυγά διαφόρων πουλιών,έχουν ξεσπιτωθεί βίαια από αρπακτικά,εκατοντάδες φωλιές,,καθημερινά επί χρόνια,αποτελώ την παιδική χαρά νεογνών,όπου άνετα παίζουν κρυφτό στο πυκνό μου φύλωμα..,-χωρίς να τα μαρτυρώ-,έχω νοιώσει χιλιάδες σεισμούς να μου..γαργαλούν τις ρίζες μου..,αλλά ένα πράγμα μόνο δεν έχω νοιώσει τόσο έντονα όλα αυτά τα χρόνια…
-Για πές!,για πές…μου αρέσουν οι εκμυστηρεύσεις σου..!
-…Την αγάπη και την φροντίδα που δέχομαι από εσένα και την οικογένειά σου!
Πρώτη φορά στην μέχρι τώρα..σύντομη ζωή μου,συνειδητοποιώ την αξία μου και ό,τι σημαίνω για εσάς τους ανθρώπους!..και ομολογώ ότι είμαι πολύ συγκινημένος..!
Και ξέρω,ότι και το φθινόπωρο που θα αρχίσω να φυλλοροώ,θα πάρεις παλι την τσουγκράνα,όπως τότε,πριν 5 χρόνια και επί μέρες θα μαζεύεις τα κίτρινα και ξερά μου φύλλα για να τα χρησιμοποιήσεις για προσάναμμα στο τζάκι σου..!



..Ξέρεις…εμ!να!ήθελα να σου πώ,…,ότι χάρηκα πολύ που ξαναγυρίσατε…Η αλήθεια είναι ότι μου λείψατε τόσα χρόνια…..,και δεν θέλω να ξαναφύγετε..,
Σου υπόσχομαι,ότι όσο υπάρχετε εδώ,θα συνεχίσω να σας ευχαριστώ και να σας προσφέρω τις ιδιότητές μου…,γιατί μόνο εσείς έχετε καταλάβει την αξία μου,από όσους πέρασαν μέσα σε αυτά τα 5 χρόνια.
Α!και η αιώρα,όλα τα λεφτά!!
Με τιμά υπερβολικά η ύπαρξή της..!
-Σε ευχαριστώ καλέ μου Πλάτανε!Υπόσχομαι,ότι όσο μείνουμε,δεν θα πάψω ποτέ να σε παινεύω και να σε..φωτογραφίζω όλες τις εποχές του χρόνου..!
Είσαι ένας ανεκτίμητος θησαυρός,που πολλοί θα ήθελαν να είχαν..!

…ένα απότομο αεράκι,κούνησε βίαια την αιώρα με αποτέλεσμα να βρεθώ κάτω από αυτήν!ενώ μου φάνηκε πως άκουσα μια λεπτή φωνούλα,να με ρωτάει,αν χτύπησα…..