...ΘΑΛΑΣΣΙΝΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ...

३-ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟ ΑΥΡΙΟ।
..
..Η όμορφη παρένθεση της ρότας τους,έφτανε στο τέλος της και την επόμενη ημέρα έπρεπε να ξανασηκώσουν τις άγκυρες,να ξαναφορέσουν τις στολές τους,να αποχαιρετήσουν τις παραμυθένιες τους στιγμές που έζησαν την τελευταία εβδομάδα στο γεμάτο ζωή,αλλά με πολλές αντιθέσεις SANTO DOMINGO

Ήταν μία εβδομάδα,που κάθε ναυτικός έχει το δικαίωμα να βιώσει ,σαν ανταπόδοση των πολύμηνων και επικίνδυνων ταξιδιών του στις θάλασσες του κόσμου.Και ήταν αυτή ακριβώς η εβδομάδα που περίμενε ο καπταν-Μάνος και το πλήρωμά του να ζήσουν !
Οι ζεστές βραδιές ,το πολύ πιοτί,οι σαγηνευτικές και με εξωτική ομορφιά γυναίκες του τόπου,στάθηκαν ικανοί παράγοντες,για να διατηρηθούν οι μνήμες αναλλοίωτες ΄και το λιμάνι του "ΑΓΙΟΥ",να αποτελέσει σταθμό και το σημαντικότερο κεφάλαιο στο θαλασσινό οδοιπορικό του καπετάνιου μας.

...Τελευταίο βράδυ στη γή της επαγγελίας.Την επομένη θα σήκωναν άγκυρες για Βόρειο Ευρώπη.
Ο καπετάν Μάνος,παρ ότι χρόνια στα τιμόνια των καραβιών,ήταν η πρώτη φορά που αισθάνθηκε άβολα με τον νέο τους προορισμό
Δεν το ήθελε αυτό το ταξίδι,αυτή την εποχ.
Ήταν ένα ταξίδι επικίνδυνο,από τα πιο επικίνδυνα που θα μπορέσει να κάνει ένας ναυτικός.
Μία αλλαγή στα σχέδια και έπρεπε τώρα,να διασχύσει έναν Ατλαντικό που έβραζε στην περίοδο που άρχιζαν οι μουσώνες.

Γεμάτος από αόριστα δυσάρεστα συναισθήματα,βγήκε αφηρημένος από το LE MERIDIEN,το ξενοδοχείο που τους φιλοξένησε για μία εβδομάδα.
Στην είσοδο του ξενοδοχείου τον περίμενε ταξί για να τον πάει στο λιμάνι,αλλα την τελευταία στιγμή ο καπετάνιος αποφάσισε να περπατήσει για τελευταία φορά στα σοκκάκια της περιοχής για να βάλει τις σκέψεις του σε μία τάξη...

Για κάποιον λόγο,τα βήματά του τον οδήγησαν σε μία απομονωμένη γειτονιά,όπου, από ώρα είχαν σταματήσει οι ενέμελες φωνές και τα παιχνίδια των μικρών παιδιών..
Επικρατούσε περίεργη ησυχία...
Ξαφνικά συνειδητοποίησε ότι δεν άκουγε τους απόηχους της σάλσα από τα μπαράκια της περιοχής.Ένα ελαφρύ αεράκι φύσηξε,αλλά μόνο για εκείνον!Του χάιδεψε το πρόσωπο,χωρίς να κουνήσει ούτε ένα φύλλο από τα διπλανά του δέντρα...
Αισθάνθηκε μία αδιόρατη κίνηση κάπου μπροστά του και προσπάθησε να την ακολουθήσει με τα μάτια του.
Τα πόδια του ακολούθησαν το βλέμμα του,όπου τον΄οδήγησαν μπροστά της!

Βρέθηκε μπροστά σε μία πανέμορφη θεά,βγαλμένη από άλλους κόσμους και εποχές ντυμένη με κουρέλια,έχοντας στην αγκαλιά της ένα βρέφος.
Τα μάτια της,πράσινα,έντονα,πράγμα περίεργο για μία μιγάδα,τον μαγνήτισαν στη στιγμή.Με κόπο προσπάθησε να τα αποτραβήξει την ματιά του και να κοιτάξει φευγαλέα το μωρό..
Εκείνη παρέμεινε ακίνητη κοιτάζοντας τον βαθειά στα μάτια,χωρίς να ψελλίσει ούτε μία λέξη..
Ο καπετάν Μάνος,χωρίς καμμία σκέψη,βγάζει όσα χρήματα είχε στις τσέπες του και τα βάζει μέσα στην κουβέρτα του μωρού.
...-" Espera aquί"..,της ψιθύρισε και έτρεξε να βρεί τους υπόλοιπους.Μάζεψε όσα χρήματα μπορούσε από αυτούς χωρίς να τους δώσει ούτε μια εξήγηση και γύρισε τρέχοντας σε εκείνην.
Μάζεψε αρκετές χιλιάδες πέσσος,αρκετά χρήματα ,για μερικά χρόνια.Της τα έδωσε στο χέρι και γυρνώντας να φύγει ,εκείνη τον τράβηξε από το μανίκι.

Είδε δύο πανέμορφα γκρίζα μάτια γεμάτα δάκρυα και ευτυχία!
Μάτια που εκλαιγαν και γέλαγαν μαζί..
"-Senior,de donde eres y de que te dedicas?..( κύριε,από που είσαι και τι δουλειά κάνεις;)
"-Soy Griego..marinero",της απάντησε ψελλίζοντας.
"-Que tengas mucha suerte y buenos viajes..",( να έχεις πολλή τύχη και καλά ταξίδια),του ευχήθηκε..


Γύρισε στο καράβι,γεμάτος περίεργα συναισθήματα αλλά με μία ανεξήγητη αγαλλίαση!
Τα ξημερώματα σάλπαραν..
...Η θάλασσα,μέχρι την Γερμανία ,ήταν λίμνη..Σε όλο το ταξίδι τους είχαν άπνοια!
Ήταν ένα ταξίδι μαγευτικό,ήρεμο,μοναδικό,ανεπανάληπτο..!

..Για "σταυρό",ο καπετάν Μάνος είχε δύο γκρίζα δακρυσμένα μάτια και μία ευχή που του ψιθύριζε στο αυτί ,κάθε φορά που σφύριζε η μπουρού.."-que tengas buena suerte..."